Terug in de tijd

Geplaatst op 6 december 2020 door Margriet

In het kader van vermijd drukte, houdt afstand en al dat soort oproepen, maakten wij vandaag een trip down memorylane. Terug in de tijd naar 42 jaar geleden.We reden naar de Waalhaven, ongeveer 15 minuten rijden vanaf ons huis

Wij leerden elkaar kennen eind jaren 70 tijdens onze opleiding tot psychiatrisch verpleegkundige. Mijn man kwam naast mij zitten in het klaslokaal en patsboem, het was gebeurd, verliefd…….

Onze opleiding volgden wij in het Deltaziekenhuis in Poortugaal.

Het was de tijd van veranderingen in de psychiatrie. Van de film One flew over the cuckoo’s nest, met Jack Nicholson in de hoofdrol. Die film bracht schitterend in beeld wat men fout achtte in de oude vorm van psychiatrie.Het was de tijd dat elektroshocks gestopt waren, dat homofilie niet langer als ziekte beschouwd werd. Er waren nog wel grote slaapzalen, patiënten werden opgenomen op gesloten afdelingen en mochten niet alleen naar buiten.Het was nog monodiciplinair, de arts had het voor het zeggen.

Quarantaineterrein

Vroeger moest iedere haven een eigen quarantaine inrichting hebben.Dat was bedoeld voor de opvang van zeelieden die besmet waren met gevaarlijke tropische ziekten. Het terrein in het dorp Heyplaat werd als werkverschaffingsproject gebouwd in de jaren 1928-1934, in de stijl Amsterdams verstrakt. Tijdens de bouw werd het al ingehaald door de ontwikkeling, de penicilline werd uitgevonden en Rotterdam bouwde een ziekenhuis, speciaal voor tropische ziekten, het Havenziekenhuis.Tijdens de jaren daarna werd het voor verschillende doeleinden gebruikt, oa voor opvang van tyfuspatienetn uit Spijkenisse, het werd geconfisqueerd door de Duitsers in de Tweede wereldoorlog

“Chronische patiënten”

Voor de patiënten die niet meer “te genezen” [ dementerend] waren, was er een dependance in het dorp Heyplaat op het oude Quarantaine terrein in de Waalhaven.Tijdens de opleiding moest iedereen daar stage lopen.Vanaf 1953 had het Deltaziekenhuis[ vroegere Maasoord] deze locatie in gebruik

Vandaag gingen we eens kijken of het nog steeds bestaat of wat er van over is………….

Het bestaat nog………

Het terrein is vrij toegankelijk, er staan nog een paar van de 12 oorspronkelijke gebouwen, waaronder het gebouw van onze opleiding

het vroegere ontsmettingsgebouw, later verbleven hier de dementerende patiënten

Wat ik me nog herinner is dat als er iemand overleed, je die naar het mortuarium moest brengen, ik vond het geen pretje om dat in de nacht te moeten doen. Met een brancard met de overledene over het terrein, gelukkig wel samen met een collega. Hoe anders is dat tegenwoordig.

Ik weet niet meer waar de andere gebouwen voor dienden. Tegenwoordige zijn de gebouwen bewoond, in sommige gevallen nog door kunstenaars, die het ooit kraakten in de jaren 80.

Dat het nu een kunstenaarsdorp is, zie je wel. Aan de bomen hangen schilderijen, er is een studio, bij 1 gebouw is veel kunst in de tuin te zien

Eigenlijk was het een beetje een armoedig geheel, maar dat geeft. Vroeger stonden er hekken om heen, nu kun je naar het strandje aan de oever lopen.

Waalhaven

Het oude quarantaine terrein ligt nu te midden van industrie en havens.

Onze tocht terug in de tijd was voor ons de moeite waard, wel heel koud, brrrr

Mossen

Geplaatst op 28 november 2020 door Margriet

Zondagmiddag maakten we een wandeling in de directe omgeving van onze woning.We begonnen bij de oude haven naast onze appartementen. Op de kademuur groeiden verschillende mossen. Thuisgekomen ging ik eens googelen op namen,maar het is al net als bij paddenstoelen, er zijn zoveel soorten! Nooit geweten….. Ik vond een website waar je mossen kunt determineren,maar zelfs dan vind ik ze op elkaar lijken.Het is dus moeilijk om er een naam aan te geven.Mooi zijn ze wel, het zijn soms net minilandschapjes.Zeker als het mos gecombineerd staat met paddenstoelen, nootjes, blaadjes, net schilderijtjes.

tapijt van mos en beukennootjes, foto Donckse bos

Mos is niet hetzelfde als korstmos.Ik las ergens dat er wel 600 soorten mossen zijn en 700 soorten korstmossen.

Korstmossen

Korstmossen hebben geen wortels en nemen voedingsstoffen met het gehele oppervlak op. Ze leven letterlijk van de lucht. Zwevend stof en vervuiling bepalen daarom sterk of een soort ergens kan groeien, of niet.Korstmossen op bomen zijn een goede graadmeter voor stikstof afkomstig uit landbouw, autoverkeer en industrie. In Nederland is de lucht op veel plaatsen zo sterk verontreinigd met stikstofverbindingen dat de korstmossenbegroeiing op bomen daar bijna geheel door bepaald wordt. Vervuilde gebieden zijn te herkennen aan gele korstmossen op laanbomen, bv eiken. Door de vervuiling komen gevoelige korstmossen, zoals eikenmos en baardmossen, steeds minder vaak voor.[ bron Nature today]

Een klein stukje boven de gele massa uit stekenvoortplantingsorgaantjes, die wat donkerder van kleur zijn. Je kunt ze vergelijken met paddenstoelen: ze zorgen ervoor dat de sporen verspreid worden.

op de kademuur bij de haven in onze buurt

Mossen

Mossen [ of bladmossen]zijn sporenplanten zoals varens. Zij bezitten in plaats van wortels, kleine dunne zuigharen die een zelfde functie hebben als de wortels van planten. Verschillende mossoorten zetten zich bijvoorbeeld vast op de stammen van onze fruitbomen en kunnen min of meer schadelijk zijn. Een veelvoorkomende mossoort op fruitbomen is wel het slaapmos dat in dichte zoden tegen de schors groeit en het fluweelmos dat aan de voet van allerlei loofhout groeit.

mos op fruitboom, foto gemaakt in Orvelte

Nuttige planten

Mossen zijn een belangrijke schakel in ecosystemen: ze produceren zuurstof, beschermen tegen erosie, scheppen een gunstig microklimaat voor ontkieming van allerlei soorten zaden en vruchten en bieden leefruimten aan vele kleine insecten. Ook de mens heeft in de loop der jaren veel gebruik gemaakt van mossen voor o.a. brandstof, vloerbedekking, matrasvullingen, isolatiemateriaal en tegenwoordig ook de bloemsierkunst.

In ons grasveld hebben we na de winter ook altijd mos, wat we proberen tegen te gaan door te kalken……

Mossen in de bezochte bossen

Bij de bezoeken aan de bossen de laatste tijd nam ik ook al foto’s van mossen.Vaak in combinatie met paddenstoelen, want mossen groeien daar op bv boomstammen waar dan ook weer paddenstoelen tussen komen groeien.

Mossen houden van vochtigheid, daarom groeien ze ook dicht bij elkaar.Zodra de luchtvochtigheid daalt, drogen de mossen uit en stopt de opname van voedingsstoffen. Mossen komen het meest voor op: open grond, steen, bomen en dood hout.In je eigen tuin kun je ze ook tegen komen op plekken waar de zon niet komt en waar het lang nat blijft.

Door de knieën

Zak in de tuin eens door de knieën en bekijk het mos ook eens van de mooie kant! Gewoon dikkopmos is zonder twijfel een van de meest voorkomende mossen, overal te vinden in onze nabije omgeving. We lopen er overheen en… we kijken er overheen! Tijd om eens door de knieën te gaan voor dit laag-bij-de-grondse plantje. Ontdek de kleurige kapsels en de mooie structuren van dit mos.Zeker voor de [ macro]fotografen onder ons de moeite waard…………

Onze buurt

Geplaatst op 25 november 2020 door Margriet

Dit weekend bleven we in de buurt van ons huis om te wandelen. Wij wonen in Ridderkerk, onder de rook van Rotterdam. Ons appartementencomplex staat aan de rand van de rivier, eigenlijk op het kruispunt van 3 rivieren, de nieuwe Maas, de Noord en de Lek.

Op deze plek was vroeger een elektrotechnisch bedrijf gevestigd: Smit Slikkerveer.

Geschiedenis:

EEN EIGEN WERKPLAATS
In 1880 kreeg Willem Benjamin Smit binnen de klinknagelfabriek van zijn vader een eigen werkplaats sleutelde hij aan een eigen dynamo en met belangstelling werden zijn experimenten met elektrische machines en verlichting gevolgd. Het lukte hem uiteindelijk om het elektrisch licht regelmatig en betrouwbaar te laten branden. Met een zelf gemaakte dynamo (generator) en een Swan booglamp verlichtte hij in 1878 de klinknagel fabriek van zijn vader. Hiermee was hij de eerste in Nederland die elektrische verlichting in een fabriek toepaste.[ bron Willem Smit.nl]

Bedrijvigheid

Langs de rivier in Ridderkerk waren van oudsher veel bedrijven gevestigd onder andere een grote scheepswerf. Nog steeds zijn er naast moderne bedrijven,veel oude [soms leegstaande] bedrijfspanden.Naast ons is een gebouw van een vroegere scheepswerf omgebouwd tot loftwoningen. Naast onze woontorens is een kleine haven waar oude schepen worden ontmanteld.

Er is een aanlegplaats voor de waterbus, watertaxi en veerpontjes.Hier is : “het nieuwe normaal”ook aan de orde:

Wandelen

Aan de oever van de rivier is een wandelpromenade gemaakt en verderop voert een wandel- en fietsgebied.In het wandelgebied staat een uitkijktoren. Alhoewel we hier weleens gewandeld hebben, waren we nog nooit op de uitkijktoren geklommen. Vanaf boven hadden we mooi zicht op de skyline van Rotterdam en Ridderkerk

Aan de overkant van het water konden we de molens van Kinderdijk zien. Nooit geweten dat je die zo goed kon zien. Zo zie je maar wat een wandelingetje in de buurt je weer kan opleveren….Vooral met de zoomlens konden de molens goed vastgelegd worden.

Natuur in de buurt

Langs de dijken grazen vaak schapen. Momenteel lopen ze een stuk verder de dijk te begrazen.Lopen we nog iets door komen we uit bij grienden en bij een aangelegd natuurgebied: de Gorzen.Dit heuvelachtige gebied is aangelegd op de oude vuilstort van onze gemeente en in 50 jaar uitgegroeid tot een mooi gebied.Vanuit de Gorzen kom je in de Crezeepolder, waar landbouwgrond weer natuur is geworden en een tijdengebied is ontstaan waar veel vogelaars op af komen. Lopen we vanuit ons huis de andere kant op komen we na een kilometer uit bij het Donckse bos, waar ik al een paar maal over blogde.Natuur genoeg in onze directe buurt!Genoeg om er nog eens andere blogs over te maken.