Kasteel de Haar

Afgelopen zaterdag bezochten we Kasteel de Haar in Haarzuilens. Vanaf Schoonhoven een half uurtje rijden.

Al bij aankomst kun je alleen maar denken: Wauw! Dit kasteel is een kasteel zoals je je dat voorstelt uit sprookjes.

Het bezoek aan het kasteel was een spontane actie. Ik had geen camera bij mij en had voor mijn werk net noodtelefoon dienst, die ik naar mijn eigen telefoon had doorgeschakeld. Mijn batterij was niet vol en daarom durfde ik niet al te veel foto’s te maken, dan zou ik misschien opeens niet meer bereikbaar zijn voor noodgevallen.Reden genoeg om een keer terug te gaan……….

Kasteel de Haar

In 1890 erfde de Belg Étienne baron van Zuylen van Nyevelt van de Haar (1860-1934) de kasteelruïne van zijn vader Gustave van Zuylen (1818-1890). Étienne was in 1887 in Parijs getrouwd met Hélène barones de Rothschild (1863-1947), een erfgename uit de Franse tak van de rijke bankiersfamilie De Rothschild. Mede dankzij haar fortuin had Étienne de middelen om het voorvaderlijk kasteel op een grandioze manier als buitenverblijf te laten herbouwen.[ bron Wikipedia]

Het is de bedoeling dat het kasteel de stijl en de allure van een Frans Middeleeuws kasteel zal krijgen. Het echtpaar is niet van plan er te gaan wonen maar toch wordt het kasteel van alle gemakken en moderne snufjes voor die tijd voorzien.Zoals bv elektrische verlichting met een eigen generator en ook centrale verwarming. In augustus en september wilden de baron en barones er op grootse wijze gasten ontvangen.

 

De imposante centrale hal of Main Hall is de vroegere binnenplaats van Kasteel de Haar. Hij is bij de restauratie (1892 – 1912) overkapt. Het houten gewelf, 18 meter hoog, is rijk versierd met bladgoud. Ook grote landhuizen kregen omstreeks 1900 een Hall, maar een ruimte als deze is in Nederland nergens anders te vinden: half gotische kathedraal, half luxe hotellobby. Alles draait hier om de glorie van het geslacht Van Zuylen, maar ook om het comfort van de gasten.

September traditie

In september werden jarenlang vele bekende gasten ontvangen. De Europese adel, erfgenamen van allerlei pluimage, bankiers, industriëlen, artiesten, schrijvers en kunstenaars waren te gast. Ook koninklijke gasten zoals Koningin-moeder Emma maar ook Bernard kwamen verschillende keren langs. In de bewaarde gastenboeken staan vele bekende namen.

Weken voor de september maand werd al begonnen met de grote schoonmaak. Wat een vreselijke klus moet dat zijn geweest.Alles werd vanaf de muur getrokken, matrassen, dekens etc gelucht en geklopt, alles geboend en gepoetst.

20241109_140751
20241109_141936
20241109_141841

Keuken

De 150-delige, koperen batterie de cuisine van Kasteel de Haar is uniek in Nederland: alleen in het Paleis op de Dam is een vergelijkbare uitrusting terug te vinden. De Parijse fabrikant zette niet zijn eigen naam, maar die van de eigenaar op ieder onderdeel: elke pan, braadslee, deksel en puddingvorm. Koper geleidt goed en is dus ideaal om mee te koken, maar het is wel giftig. Daarom moet de binnenkant zorgvuldig worden vertind – en regelmatig opnieuw, want de tinlaag slijt. Mede omdat dit vertinnen een probleem werd, en vanwege het enorme gewicht van de pannen is uiteindelijk, in 1984, overgestapt op roestvrijstalen pannen.

Op de tegels staan afbeeldingen van de familiewapens.

Chatelet

In de septembermaanden verbleef de familie in het Chatelet en konden de ontvangsten op het kasteel doorgang vinden.

 

Kapel

De kapel mag door de bloed- en aanverwanten gebruikt blijven worden voor doop-, huwelijks- en begrafenisplechtigheden. Ook werd het recht behouden om begraven te worden in de nabijgelegen begraafplaats of grafkelder.

In 2000 werden het kasteel en de daarbij horende gebouwen overgedragen aan Stichting Kasteel De Haar. In 2001 en 2004 werd een overeenkomst gesloten waarin bepaald werd dat de bloed- en aanverwanten in rechte lijn van Thierry baron Van Zuylen gerechtigd blijven in de maand september van elk jaar het kasteel exclusief te bewonen.

Het was een mooi kasteel om te bezichtigen en ik ga er zeker nog eens met camera naar terug.

Gebruikte bronnen: Wikipedia en kasteel de Haar

 

Paddenstoelen 2024 2 Waalwijk

Afgelopen woensdag was ik dus aan de wandel met MizzD in Waalwijk, op Landgoed Plantloon om wel te zijn.Dit natuurgebied maakt deel uit van de Loonse en Drunense duinen. Het is 260 hectare groot en heeft het karakter van een landgoed. Je vindt er lanen, weilanden, bossen en enkele boerderijen.

20241030_113758
20241030_111717
1000037850
20241030_132622

Ons doel was vooral de Vliegenzwam te zoeken en die we meteen al aantroffen toen we het bos in liepen, alhoewel het er maar eentje was.

Het is herfst, het was vochtig warm in het bos. Al snel liepen we met beslagen brillenglazen, ik was weer veel te warm gekleed.Het mocht de pret niet drukken want we genoten van de kleurenpracht in het bos, de geur van de herfst, paddenstoelen en zwammen overal, de stilte om ons heen en zelfs een eekhoorn. Jammer genoeg was die me te snel af dus ik kon hem niet op de foto zetten maar toch leuk om hem te zien.

MizzD moet je in de gaten houden voordat je het weet sta je op de foto in de meest charmante poses☺

1000037927
1000037924
1000037930
1000037926

Eerlijk is eerlijk, om deze foto had ik zelf gevraagd als grapje voor misterD, die niets met fotograferen heeft en niet begrijpt dat je soms voor een mooie foto op de grond gaat liggen. Toen ik de foto door appte zei hij dan ook: het is dat ik je nu ken anders zou ik denken wat ligt daar voor een gek op de grond☺

 

Maar met de macrolens die ik op mijn camera had gezet, maakt zo’n liggend-op-de-grond- foto toch het verschil.

Naast de Vliegenzwam die ik in het vorige blog al liet zien, zagen we nog genoeg andere mooie paddenstoelen en plaatjes. We liepen bijna 12000 stappen, dus bijna 8 kilometer door het bos en net er buiten!

Mijn laptop heeft kuren [ of het is druk met internettende buren ofzo] dus het lukt me moeilijk om de foto’s te verkleinen voor het formaat wat WP vraagt en doordat het allemaal zolang duurt, schiet namen erbij zoeken er ook bij in.Aangezien ik zo de deur weer uit ga, kan ik jullie alleen maar doorverwijzen naar de blogs van MizzD, zij zal er ongetwijfeld een paar gaan schrijven met alle informatie ☺

Deze zwam ken ik toevallig uit het hoofd, de Amethistzwam

_DSC5273
_DSC5255 2
_DSC5254
_DSC5255 3

Hier onder een galerij van de meeste paddenstoelen die we tegenkwamen.

MizzD, het was weer hartstikke leuk om samen met jou op pad te zijn. Tot de volgende keer!

 

Schoonhoven, Zilverstad, 3

 If you want something you”ve never had, you must be willing to do something you’ve never done *[ Thomas Jefferson]

Vandaag het laatste deel van de stadswandeling in Schoonhoven, alweer een week geleden.Twee jaar geleden zou ik niet bedacht hebben dat ik dit soort wandelingen in mijn eentje zou gaan doen. Ik moet bekennen dat ik het heerlijk vind zo rond te lopen in zo’n stad met alleen mijn camera als gezelschap. Wat ik ook nooit had kunnen bevroeden is dat als je alleen rondloopt, je juist contact maakt met mensen.Vragen over wat ik aan het doen bent, wat ik zie, waar ik dan vandaan kom, hoor ik regelmatig.Leuke korte gesprekjes ontstaan hierdoor.Alleen maar positief dus.

In het vorige blog eindigde ik bij het kanon wat bovenop de wal staat. Daar vandaan heb je een mooi uitzicht over de rivier de Lek. De veerpont vanaf Schoonhoven tussen de Krimpenerwaard en de Alblasserwaard legt hier aan.Dat “veer” wordt al in 1429 vermeld.

Boven: restant van de nevengeul van de Lek

Lopend langs de oude kademuur viel mijn oog op een klein gebouwtje in de stijl van de Amsterdamse school dat de naam Mannenplashuis draagt. Ik ging ervan uit dat het een openbaar toilet was maar terwijl ik dit blog schrijf zie ik pas dat dit voormalig openbaar toilet tegenwoordig het kleinste museum van Nederland is. Jammer dat ik niet goed heb opgelet, wat er te zien is weet ik dus niet.

Veerpoort

De Veerpoort dateert uit 1610 en is de enig over gebleven stadspoort.

De poort dankt zijn naam aan de veerpont tussen Schoonhoven en Gelkenes.De poort was bedoeld om de vijand buiten de houden maar diende ook als waterkering. Nog steeds worden de deuren gesloten bij hoog water.

De route leidde mij onder de poort door. In de poort zitten twee gedenktekens ter herinnering aan de watersnoodrampen van 1716 en 1953.

_DSC5196 2
_DSC5197

Toen ik de poort door gelopen was viel mijn oog rechts op een oud uitziende verdeelkast of iets dergelijks. Wat het nou is, geen idee. Ik kan het niet vinden op internet.Het ziet er interessant uit….

De route ging verder naar de linkerkant, de Wal op.Vanaf hier kun je goed de contouren zien van een rondeel. Dit rondeel [ Lage, ronde toren die voor driekwart buiten de muur uitstak] werd in 1582 gebouwd ter vervanging van een verdedigingstoren. Zowel vanuit de toren als het rondeel kon men de havenmond beschermen tegen indringers.

Ik liep verder de brug over en kwam uit bij de Voorhaven. Aan beide kanten waren veel historische panden

Oudste huizen

In dit stukje langs het water staan de oudste huizen van Schoonhoven.Het huis rechts is vermeld in een akte uit 1449. Het huis is in de loop der eeuwen twee maal voorzien van een nieuwe voorgevel

De bolvormige topgevel van het huis links komt niet veel voor en is dus bijzonder. Ik ging verder en liep langs deze gracht

Langs deze straat genaamd Haven staat een voormalige Synagoge. Ik schreef al in het vorige blog dat in Schoonhoven slechts twee joden de Tweede wereldoorlog overleefden. In 1947 werd de Joodse gemeenschap officieel opgeheven.In het gebouw is nu het atelier van een zilversmid  gevestigd.

Begin 20-e eeuw was 30% van de beroepsbevolking werkzaam in de zilverindustrie. In die periode zou de naam Zilverstad zijn ontstaan.Het Schoonhovens zilver is, evenals het Delfts Blauw, wereldwijd bekend.

Via de Fonteinsteeg liep ik verder om uiteindelijk bij het stadhuis uit te komen.

Dat stadhuis is van 1454. Vanwege de geparkeerde auto’s was het lastig een mooie foto te maken.Met de camera ging het al helemaal niet dus ik maakte veel foto’s op het laatste stukje van de wandeling met mijn telefoon.

Voor het stadhuis ligt de Stenenbrug met sluisdeuren uit 1718. Op de brug ligt een cirkel wat vermoedelijk een gerechtsplaats was. Volgens een officieel bewaard vonnis werd de tot heks verklaarde Marrigje Arien hier verbrand in 1591.Marrigje was een 70-jarige zwerfster die werd gearresteerd op verdenking van hekserij.

Gedempte grachten

Verderop in de route kwam ik langs dit pakhuis aan de Havenstraat.In vroeger tijden was hier een binnengracht als vaarverbinding tussen de Lek en de rivier de Vlist.In 1913 is de gracht gedempt. In de smalle straten vol geparkeerde auto’s was het lastig fotograferen, dus soms staat een huis of gebouw er niet helemaal op.

Een van de oudst nog bestaande pakhuizen is het Stadskorenpakhuis uit 1566. Boven de entree is het wapen van Schoonhoven aangebracht.

Weeshuis

Net als in Gorinchem zag ik hier een weeshuis. De foto hierboven is het oude weeshuis in Gorinchem, die onder het voormalig weeshuis in Schoonhoven. Ze lijken wel erg op elkaar. Tot plm 1940 hebben hier weeskinderen gewoond.

Langs de Grote Kerk ging ik de Kerkstraat in.

Naast de kerk staat een bevrijdingsmonument Libera Me[ bevrijd mij]

In mei 1940 werd de stad geconfronteerd met de Tweede Wereldoorlog door het oorlogsgeweld in Rotterdam. Schepen met duizenden evacués werden bij Schoonhoven voor anker gelegd. Na enkele dagen werd de situatie dusdanig erbarmelijk dat bakkers de opdracht kregen brood af te staan en melkveehouders om hun melk af te staan. Door de bevolking werden inzamelingsacties gedaan.

In de Koestraat waren weer wat bijzonderheden te zien zoals het tehuis voor militairen, de twee na oudste gevelsteen, een voormalige herberg en het oude mannen- en vrouwenhuis, maar daar heb ik geen goede foto van.

20241017_131406
_DSC5231 2

Ik nader het eind van de wandeling zo langzamerhand. Ik loop nog langs de verdedigingsgracht, waar een replica staat van de kanonnen die ooit bij de schietgaten hebben gestaan. Het kanon staat op de contouren van een muurtoren die er ooit heeft gestaan. Aan weerszijden van de muurtoren stond een stadsmuur. Links:

De muur rechts dient nu als tuinmuur. Ook wel leuk om in je tuin te hebben, weer eens wat anders dan een schutting of een ligusterhaag.

Tegenwoordig hecht men meer waarde aan de visuele geschiedenis van een stad of dorp en zal er niet snel meer iets gesloopt of weg gehaald worden. In Schoonhoven heeft men het stukje geschiedenis soms in de bestrating laten zien.

Ik eindig met een cappuccino in de Waag bovenop de Dam. Zodra een stad stadsrechten kreeg, kreeg het ook het recht om handelaren te verplichten om hun producten te laten wegen, zodat men waaggeld[ accijns] kon heffen.

20241017_132920
20241017_140133

Tijdens mijn koffie appte ik mister D dat ik klaar was met de wandeling. Hij was inmiddels thuis van zijn werk dus ik liep langs dit beeld terug naar mijn auto om naar hem toe te rijden.

_DSC5248
_DSC5249

Misschien is het niet voor iedere lezer even interessant geweest deze wandeling maar ik had het prima naar mijn zin.Ik zag dat er nog 3 wandelingen zijn in Schoonhoven dus ik ga er vast nog eens een doen.

De meeste informatie haalde ik uit de app Walkthecity