Zon, wolken en kwallen

Inmiddels ben ik weer in mijn eigen huis terug en zijn mijn dochter en haar gezin weer terug van vakantie. Voor mij waren het ondanks het slechte weer toch ook fijne weken. Ik moest wel af en toe terug om te gaan werken, maar deed ook een aantal leuke uitstapjes. Alleen en een keer samen de streetartroute in de Rotterdamse Afrikaanderwijk met MizzD. Ik ging op bezoek bij een vroegere vriendin die ik jaren niet meer had gezien, pas weer tegenkwam en het was alsof we elkaar gisteren nog zagen.Ik rommelde wat in de tuin van dochter. Heerlijk om weer zo naar buiten de tuin in te kunnen lopen! Ik ging wat shoppen in Maassluis, het heeft een groot winkelcentrum. Ik wandelde in Vlaardingen op zoek naar oude muurreclames en ik liep rond in het historisch  centrum. van Maassluis met leuke winkeltjes, ijssalons, restaurantjes etc.De wandeling later met de gids was ook zeer de moeite waard.Natuurlijk ging ik ook nog een aantal keren naar het strand.

Logeren

De kleindochters hadden afgelopen week vakantie en kwamen een nachtje logeren in Maassluis.De eerste dag zat het weer niet mee, maar maandag scheen bij het opstaan de zon. Inpakken en naar het strand voordat de weergoden een vergissing hebben begaan en het alsnog gaat regenen☻

Met de metro gaan we, ik had ov kaarten voor hen gekocht. Zelf inchecken vinden ze al bijzonder want ze gaan nooit met de metro mee. De jongste zelfs voor het eerst, dus dat is al een belevenis op zich.

Ik vind het zo heerlijk dat je zo snel op het strand bent. Ik hou ervan, de zee, de zilte lucht. De twee meiden zijn ook helemaal in hun element op het strand. Ik zat op mijn gat in het zand en genoot van die twee.Binnen twee tellen waren ze natuurlijk kleddernat. Ze hadden hun kaplaarzen aan maar als je over golven springt, dan schep je ook wel eens water in je laars. De leggings, laarzen en sokken uit dan maar……..

Ze hadden twee kwallen gevonden en besloten daar een kuil voor te graven.Druk overleggend hoe ze dat gaan aanpakken:

De kuil vulden ze met water, de kwallen gingen erin zodat ze ze goed konden bekijken.

Alleen, het water zakte natuurlijk steeds weg,de kuil werd dieper gemaakt maar dat hielp niet. Dus ik denk dat ze wel 30 keer met emmertjes naar de zee liepen om die kuil te blijven vol gooien☺Heerlijk toch om kind te zijn.

Na een tijd kregen ze het toch een beetje koud, inmiddels was de jongste bijna helemaal nat want die was op haar knieën in de zee gaan zitten met haar jurk.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gelukkig had ik daar wel op gerekend, ik had droge kleding en handdoeken bij mij. Na al het zand afgespoeld te hebben, droge kleren aan getrokken te hebben, gingen we warme chocomel en fristi drinken.

Strand ’s Gravenzande

Donderdag besloot ik te gaan wandelen in een polder bij Maassluis. Ik hoopte vogels te kunnen fotograferen. Ik was er vroeg, hoorde er veel maar zag er nauwelijks. Er was een gemeentelijk voertuig bezig onkruid weg te branden dus ik besloot maar naar het strand te gaan, altijd goed.

Dit keer reed ik naar ’s Gravenzande, nou is dat geen compleet ander strand hoor want vanaf daar zie je Hoek van Holland liggen. Ik was vroeg en er was nauwelijks iemand. Het zand was nog onbelopen.

Ik liep een eind langs de vloedlijn en kwam weer bij een plek waar veel zilvermeeuwen aan het zoeken waren naar eten.

Maar ook wat scholeksters:

Ik liep langs leuke witte strandhuisjes

Ik zag veel schelpen, heel veel schelpen zelfs!

 

 

Mooie schilderijtjes kan de natuur zelf maken toch! Ik had inmiddels mijn lens verwisseld en de macrolens erop gezet.

Ik stond net op mijn elegantst voorover gebukt om een foto te maken toen twee mannen stopten voor een praatje. Ik schrok me rot, want ik had ze niet aan zien komen maar ze hadden geen kwaad in de zin ☺.

Ze wilden weten wat ik aan het doen was en of ik bijzondere interesse had in bepaalde soorten schelpen.Nou nee, ik fotografeer alles wat los en vast zit, zei ik. Zij wandelden iedere donderdag met een groep mannen van Monster naar ’s Gravenzande vertelden ze, vandaag maar samen. We babbelden nog wat verder en uiteindelijk gingen zij naar de koffie en dan weer terug naar Monster.Ik boog me weer over de schelpen.

Ik had al een uurtje gelopen en het werd wat drukker.Het was hondenuitlaattijd zag ik, want de ene hond na de andere rende blij over het zand, met bal, met frisbee of lekker rollend in het zand.

 

Dit was het laatste strand blog hoor[ voorlopig] Nu ik weer thuis ben, ga ik niet zo snel naar het strand, het is toch gauw een klein uur rijden. Deze week wordt het eindelijk warm. Woensdag pas ik op de kleinzoons en misschien ga ik eind van de dag, na het oppassen nog wel een poosje genieten op het strand en zeelucht op snuiven, heerlijk!

Fotograferen: strand Hoek van Holland

Vorige week woensdag was ik in de ochtend eerst een rondje gaan lopen door het historisch centrum van Maassluis. Het weer werd steeds beter, lekker zonnetje, wat stapelwolken. Dus ik besloot daarna naar het strand te gaan om daar wat te gaan fotograferen om vertrouwd te raken aan mijn nieuwe [ tweedehands] 400 mm. lens.

Met de metro was ik in een mum van tijd op het strand van Hoek van Holland.Het was stil, slechts een enkele wandelaar, twee kitesurfers en twee surfers, die met mij aankwamen en de zee in gingen met hun plank.

Het water was onstuimig en er waren echt hele hoge golven. Ik heb met verbazing zitten kijken.

Steeds dacht ik dat ik ze niet meer zag maar dan kwamen ze toch weer opduiken.

Het op de plank klimmen en blijven staan lukte niet echt.Ik ben zelf niet zo’n held met de zee, ik vind het eng om in te zwemmen.Dus vind ik mensen die dat, zeker met die golven wel durven, al helden.

Ook de kitesurfers deden hun best om een sprong uit het water te maken.

Eenmaal lukte het terwijl ik stond te kijken.Op de foto zie je dat de lucht al donkerder en dreigender wordt.

Zilvermeeuwen

Een stukje verderop zag ik veel meeuwen, dus ik liep daarheen en maakte een aantal foto’s van de foeragerende zilvermeeuwen. Er waren veel jongen bij.

Steeds als ze iets te pakken hadden vlogen ze even op om iets verder te gaan smikkelen.

Toen ik thuis de foto’s op de laptop bekeek, zag ik dat een van de meeuwen geringd was.

Vogels worden geringd voor wetenschappelijk onderzoek. Zo komt men meer te weten over aantallen, de trek, de reproductie,de overleving. Ook ziekten worden onderzocht, zoals bv de vogelgriep. De ringen worden aangebracht op een ringstation. Zo vond men vogels met ringen terug die jaren oud waren. Een kraai van 19 jaar, een vink van 15 jaar. Een scholekster die in 2016 voor het laatst gezien werd, was toen 44 jaar! Ik had geen idee dat ze zo oud kunnen worden! Als je er meer over wilt lezen kun je klikken op de link naar de vogelbescherming.

Toen begon het de druppelen en gezien de donkere lucht maakte ik meteen benen. Ik “rende” naar de dichtstbijzijnde strandtent. Terwijl ik net binnen stapte begon het enorm te regenen. Dat had Buienradar niet gezegd, het zou droog blijven. Ik bestelde een cappucino om op te warmen want het was door de harde wind best koud. Toen het droog was nam ik de metro maar weer terug naar Maassluis.

Resultaat

Over het algemeen genomen was ik best blij met het resultaat van de foto’s. Ik stond best een eindje van de vogels af te fotograferen om ze niet af te schrikken en ik kon behoorlijk inzoomen. Dat was de reden waarom ik deze lens graag wilde hebben want met 50 mm lukt dit niet.Ik merkte wel dat het een behoorlijk gewicht was en het waaide behoorlijk hard dus om hem stabiel te houden was lastig. Al met al ben ik blij met deze aankoop.

 

Wandelen, historisch centrum Maassluis

Twee weken geleden had ik mij ingeschreven voor een historische wandeling olv een gids door Maassluis. Afgelopen woensdag was ik al een rondje gaan lopen en foto’s gaan maken omdat ik dacht dat fotograferen wel niet zo zal lukken met een groepswandeling.

De hele morgen goot het hier af en aan, maar rond 13 uur klaarde het op en gelukkig bleef het droog tijdens de hele wandeling.

Met een groepje van 5, de gids en 2 heren die “stage”liepen omdat ze ook stadsgids willen worden, vertrokken we om 14 uur.

De gids was volgens mij een beetje nerveus door de aanwezigheid van de twee gepensioneerde stagiairs, hij hakkelde nog al en zeker toen die twee hem ook nog eens gingen aanvullen met de kennis die ze opgedaan hadden tijdens een training. Dat was wel een beetje sneu. Een van de twee had het gelukkig in de gaten maar de ander niet, die bleef zijn kennis ook spuien.

Pakhuizen

Maasluis is al bekend in 1340 als Maeslantsluys en hoorde in een ver verleden bij de gemeente Maasland. De zee was de voornaamste bron van inkomsten voor de inwoners. In de zestiende eeuw kreeg de in Maassluis gevestigde haringvisserij een enorme impuls door de grote vraag naar zoute haring in het Oostzeegebied. Naast de haringvisserij waren ook de visserij op zalm, kabeljauw en schelvis van groot belang.De gids vertelde dat hier veel geld werd verdient met de visserij en in Maasland minder, die waren gericht op landbouw. Dus had men er de balen van dat al dat geld daarheen ging. In 1614 werd Maassluis een zelfstandige gemeente en in 1814 kreeg het stadsrechten.

De pakhuizen die langs de haven en vaarten staan doen nog herinneren aan de vroegere tijden.In het pakhuis op de eerste foto hieronder zat een beroemde lijstenmakerij die zelfs lijsten voor het Louvre heeft gemaakt, vertelde de gids.

Maassluis en de trekvaart

In het centrum lopen een aantal vaarten met pittoreske ophaal bruggen en sluizen.

Ik was verbaasd dat te zien. Gek toch eigenlijk, ik kom iedere maandag hier op passen maar had geen idee dat het zo’n leuk centrum heeft.

 

In 1614 waren er nog geen huisnummers. Deze gevelplaat markeerde de herberg de Gouden Leeuw.Dat zat niet in dit pand, wat een koetsiershuis is geweest,  maar een stukje verderop. De gevelsteen is niet lang geleden gerestaureerd.Ook aan de overkant een mooi gerestaureerde gevelsteen van Petrus. De gouden sleutel staat symbool voor het teken dat hij mensen die fouten maakten hun zonden kon vergeven.St  Petrus was beschermheilige van de vissers.

Rond 1650 werd een trekvaartroute aangelegd vanuit handelsstad Delft. Zo kon de vis snel in Delft en Den Haag zijn.Maar ook groenten en fruit vanuit Maasland en omstreken werd hier geladen of juist gelost en overgedragen naar de andere kant van de sluis op grote schepen richting Rotterdam etc.

Zes maal per dag voer zo’n trekschuit naar Delft.Het laden en lossen was het werk van de zakkendragers. Het werk moet vreselijk zwaar geweest zijn!

 

Het zakkendragershuisje

Het werk verdeeld vanuit het zakkendragershuisje.Volgens de gids was het eigenlijk een soort voorloper van een vakbond. Men zorgde ook voor de dragers die op een gegeven moment niet meer konden door de zwaarte van het werk.

Aan de gevel hangt een bel,[ nog net zichtbaar op de foto] als die geluid werd moesten alle zakkendragers er binnen 7 minuten zijn en werd er gedobbeld[ gesmakt].

Wie de hoogste ogen gooide had het werk. De originele dobbeltafel[ de smakbak] staat in het museum van Maassluis en bekeken wij ook.

Groote Kerk

Schrijver Maarten ’t Hart groeide op in Maassluis en beschrijft vaak plekken in Maasluis in zijn boeken. Niet iedereen was daar enthousiast over en voor sommigen was het noemen van zijn naam hetzelfde als vloeken in de kerk.De Groote kerk hieronder heeft een bijzonder orgel aldus de gids. Maarten ’t Hart die ook orgel speelt, mocht echter niet in die kerk op het orgel spelen.

Op de kerk een oude zonnewijzer die het nog steeds doet.

Een deel van de gevel van de Groote kerk is herbouwd na een bombardement dat door de geallieerden verkeerd was gedropt. De binnenstad van Maasluis werd voor een deel vernield en veel mensen werden gedood of verwond.Het monument hieronder gedenkt deze gebeurtenis.

De rondleiding duurde ruim 2 uur en ik vond het best leuk om allemaal van die weetjes te horen.Om alles in 1 blog te schrijven wordt wel wat veel, dus komt er nog een vervolg. Het mooiste, meest karakteristieke plaatje van Maassluis moet ik nog laten zien.