Afgelopen woensdag was ik dus aan de wandel met MizzD in Waalwijk, op Landgoed Plantloon om wel te zijn.Dit natuurgebied maakt deel uit van de Loonse en Drunense duinen. Het is 260 hectare groot en heeft het karakter van een landgoed. Je vindt er lanen, weilanden, bossen en enkele boerderijen.
Ons doel was vooral de Vliegenzwam te zoeken en die we meteen al aantroffen toen we het bos in liepen, alhoewel het er maar eentje was.
Het is herfst, het was vochtig warm in het bos. Al snel liepen we met beslagen brillenglazen, ik was weer veel te warm gekleed.Het mocht de pret niet drukken want we genoten van de kleurenpracht in het bos, de geur van de herfst, paddenstoelen en zwammen overal, de stilte om ons heen en zelfs een eekhoorn. Jammer genoeg was die me te snel af dus ik kon hem niet op de foto zetten maar toch leuk om hem te zien.
MizzD moet je in de gaten houden voordat je het weet sta je op de foto in de meest charmante poses☺
Eerlijk is eerlijk, om deze foto had ik zelf gevraagd als grapje voor misterD, die niets met fotograferen heeft en niet begrijpt dat je soms voor een mooie foto op de grond gaat liggen. Toen ik de foto door appte zei hij dan ook: het is dat ik je nu ken anders zou ik denken wat ligt daar voor een gek op de grond☺
Maar met de macrolens die ik op mijn camera had gezet, maakt zo’n liggend-op-de-grond- foto toch het verschil.
Naast de Vliegenzwam die ik in het vorige blog al liet zien, zagen we nog genoeg andere mooie paddenstoelen en plaatjes. We liepen bijna 12000 stappen, dus bijna 8 kilometer door het bos en net er buiten!
Mijn laptop heeft kuren [ of het is druk met internettende buren ofzo] dus het lukt me moeilijk om de foto’s te verkleinen voor het formaat wat WP vraagt en doordat het allemaal zolang duurt, schiet namen erbij zoeken er ook bij in.Aangezien ik zo de deur weer uit ga, kan ik jullie alleen maar doorverwijzen naar de blogs van MizzD, zij zal er ongetwijfeld een paar gaan schrijven met alle informatie ☺
Deze zwam ken ik toevallig uit het hoofd, de Amethistzwam
Hier onder een galerij van de meeste paddenstoelen die we tegenkwamen.
MizzD, het was weer hartstikke leuk om samen met jou op pad te zijn. Tot de volgende keer!
Terwijl ik op mijn hurken zat te fotograferen, hoorde ik opeens: “Niet schrikken mevrouw!” Nou dat doe je dan natuurlijk juist wel, ik schrok me rot. Ik waande mij alleen en daar stond opeens een man met een emmer in zijn handen naast mij. Ik had hem niet aan horen komen. Het bleek de buurman van het landgoed, die de eenden kwam voeren. We spraken misschien wel een half uur met elkaar. Hij was opgegroeid naast het landgoed en bracht er zijn jeugd door, speelde als kind op het landgoed. Hij vertelde over het beheer van het landgoed, dat er nu een hovenier is waar hij in elk geval niet over te spreken was. Dat maaien had in zijn ogen ook nog niet gehoeven.
Hij vertelde dat in vroeger tijden het een boerenwijsheid was dat als een hulst zo vol bessen zat als dit jaar, het een teken is van een strenge winter die op komst is. Maar in de huidige tijd van klimaatverandering is dat maar de vraag. Toevallig hoorde ik die dag wel op de radio zeggen dat aankomende winter de strengste van deze eeuw gaat worden. We gaan het zien………….
