Met mijn lief bezocht ik afgelopen weekend kasteel Amerongen.Tijdens de kerstvakantie, van 19 december tot en met 5 januari, zijn de tuinen en zalen van Kasteel Amerongen prachtig versierd met unieke, handgemaakte kerstdecoraties.Vandaag laat ik jullie in dit blog een beetje mee genieten:
De geschiedenis in het kort
Het gebouw en het interieur van Kasteel Amerongen hebben een opmerkelijk karakter dat in de loop van de eeuwen tot stand is gekomen. Oorspronkelijk is het kasteel een dertiende-eeuwse woontoren die werd gebouwd in de uiterwaarden van de Rijn. De gebroeders Henric en Diederic Borre kregen in 1286 toestemming van de Hollandse graaf Floris V om “een Huys te doen timmeren”. In de loop der eeuwen werd dit Huys uitgebreid van verdedigbare woontoren tot een kasteel met torens. Het kasteel werd in die vroege jaren meerdere malen verwoest en weer herbouwd.In de zestiende eeuw vestigde Goert van Reede zich op het kasteel. De familie Van Reede bleef meer dan drie eeuwen lang eigenaar. In 1673 wordt het kasteel, dat toen in bezit was van Godard Adriaan van Reede en Margaretha Turnor, door de Franse troepen van Lodewijk XIV platgebrand. Op de oude fundamenten werd een Hollands classicistisch Huys gebouwd zoals dat vandaag de dag er nog staat.
Begin 18e eeuw wordt het kasteel door Henriëtte Gravin van Nassau Zuylestein van binnen geheel naar de eisen van die tijd aangekleed met fraai meubilair en kasten gevuld met porselein, zilver en damast. Wanneer in 1795 het Franse leger de Nederlanden binnenvalt vertrekt de Oranje gezinde familie van Reede samen met stadhouder Willem V naar Engeland. Het vertrek van de familie van Reede naar Engeland betekent voor Kasteel Amerongen een langdurige afwezigheid van eigenaren.
Pas tegen het einde van de negentiende eeuw wordt het kasteel weer opnieuw bewoond. Het bezit van de familie Van Reede gaat over naar de familie van Aldenburg Bentinck. Met aandacht en passie voor het authentieke karakter liet Graaf van Aldenburg Bentinck het kasteel aanpassen aan de eisen van zijn tijd. Architect Pierre Cuypers krijgt rond 1900 opdracht om een aantal kamers aan te passen en te verfraaien. In 1977 droegen zijn kleinkinderen het kasteel over aan Stichting Kasteel Amerongen die tot doel heeft het kasteel in stand te houden en open te stellen voor publiek. Vandaag de dag is deze unieke locatie nog altijd te bewonderen.[ bron KasteelAmerongen.nl]
Van een vrijwilliger hoorden we dat de familie Bentinck nog steeds prive vertrekken tot hun beschikking heeft op de eerste etage maar dat ze er niet meer mogen slapen sinds het kasteel in een stichting is onder gebracht.
Route door het kasteel
In de tuinen kwamen we niet vanwege het weer. Het was guur en nat, met af en toe een zonnestraal er tussendoor.
Binnen was het ook koud, er was geen verwarming in dit kasteel. Een vrijwilliger vertelde ons dat het klimaat binnen zorgvuldig bewaakt wordt, het mag niet te vochtig worden zodat alle meubels en schilderijen in goede staat blijven.
De route door het kasteel voerde langs hoogtepunten zoals de keuken. In de keuken waren de voorbereidingen van het kerstdiner te zien.
In de nissen waar vroeger de wijnflessen lagen, waren nu kerststalletjes te zien.
Verderop in het kasteel zagen we in de eetkamer de de feestelijk gedekte tafel.
In de hal stond een grote kerstboom vol vogeltjes, er was voor de kinderen een speurtocht om alle vogeltjes in alle kerstversieringen te tellen. Volgens mij onbegonnen werk, het waren er zoveel….
In de Gobelinkamer hingen grote wandkleden, die helemaal gerestaureerd waren. Een werk wat heel veel tijd en veel preciezie heeft gevraagd van de vrijwilligers die dat gedaan hebben.
De kerstsfeer in de Salon:
Overal langs de route in het kasteel zagen we mooie kerstbomen, kerststukken en versieringen.Doordat er weinig licht brandde was het erg sfeervol om alles zo te zien.In een soort vitrine hingen antieke kerstballen die de familie ter beschikking heeft gesteld.
Ik wil jullie via deze weg alvast fijne kerstdagen toewensen!
Een blik van binnenuit door de poort naar de tuin. Nadat we onze jassen en tassen in een kluisje hadden gedaan, begonnen we aan de toer. Je kunt maar 1 kant op, de route is met pijlen en touw aangegeven, dus verdwalen zit er niet in ☺We zagen ook maar een beperkt deel van het kasteel, maar mooi genoeg om veel foto’s te maken.
Behalve een groot biljart stonden er kleine kanonnen, mooie kast-stellen en een grote klok.
