Vandaag was er mooi weer voorspeld en eigenlijk was ik van plan ergens naar een bos te rijden om te kijken of ik de vliegenzwam kon spotten. Maar ik las al bij een paar blogs dat het tot nu toe tegenvalt, dus om dan een eind te rijden naar een bos is dan zonde.
Dichterbij huis is ook een “bos”, het Waalbos op de grens van Ridderkerk en Heerjansdam. Aangezien ik vanmorgen in Heerjansdam moest zijn ging ik daar maar een rondje lopen. Dit Waalbos is een jong natuurgebied, vanaf 2014 werd dit gebied ingericht. De naam bos is enigszins misleidend, er staan wel veel bomen maar bij de naam bos denk ik aan iets anders.
Het weer was lekker, 20 graden.Je zou denken dat er veel mensen op pad gaan met dit weer maar niet daar in elk geval. Ik zag niemand. Ik was op zoek naar een zwaluwwand die ergens zou moeten liggen maar vond hem niet. Ik zag vooral ganzen, schapen, drie koeien en dat was het wel. Ook geen enkele paddenstoel gezien.Evengoed was het lekker buiten te zijn, ik at een boterham op een bankje in de zon met uitzicht op water en veel grauwe ganzen en 1 fuut
Die grauwe ganzen sliepen of aten wat
of zwommen wat
en rekten zich eens uit
Keken naar elkaar en dat was het wel.Veel meer gebeurde er niet.
Wat verderop stonden er heel veel in het gras. Ze keken wat argwanend om zich heen
en vlogen op toen ik te dichtbij stopte om foto’s te maken.
Dat was mijn bedoeling ook weer niet☺
Een stukje verderop stonden weer een ander soort ganzen, grote Canadese ganzen.Die bleven wel op de grond……….
Op een paaltje zag ik een spreeuw, die bleef even netjes zitten tot ik een paar foto’s had gemaakt.
Een groepje schapen maakte zich niet druk om mij
Het gebied waar ik liep is zo’n stuk waar ook wild vrij loopt. In dit geval zag ik 3 koeien Ook die keken alleen even op, maar stoorden zich niet aan mij. 
Hier en daar nam ik nog een foto van een bloem, bessen of zaaddozen.
En kwam na anderhalf uur weer van de wandeling terug bij mijn auto.Niets spectaculairs maar lekker was het wel!
Terwijl ik op mijn hurken zat te fotograferen, hoorde ik opeens: “Niet schrikken mevrouw!” Nou dat doe je dan natuurlijk juist wel, ik schrok me rot. Ik waande mij alleen en daar stond opeens een man met een emmer in zijn handen naast mij. Ik had hem niet aan horen komen. Het bleek de buurman van het landgoed, die de eenden kwam voeren. We spraken misschien wel een half uur met elkaar. Hij was opgegroeid naast het landgoed en bracht er zijn jeugd door, speelde als kind op het landgoed. Hij vertelde over het beheer van het landgoed, dat er nu een hovenier is waar hij in elk geval niet over te spreken was. Dat maaien had in zijn ogen ook nog niet gehoeven.
Hij vertelde dat in vroeger tijden het een boerenwijsheid was dat als een hulst zo vol bessen zat als dit jaar, het een teken is van een strenge winter die op komst is. Maar in de huidige tijd van klimaatverandering is dat maar de vraag. Toevallig hoorde ik die dag wel op de radio zeggen dat aankomende winter de strengste van deze eeuw gaat worden. We gaan het zien………….
