Na de wandeling bij de molens van Kinderdijk reden we de Alblasserwaard in. De omgeving van Kinderdijk is onderdeel van de mooiste fiets- en wandelroutes van Nederland, en terecht! Vanaf de molens en gemalen fiets je genietend langs de dijken en door de polders, dwars door het Groene Hart met haar romantische dorpjes en historische vestingstadjes. Wij fietsten niet maar reden met de auto, we zijn niet van die sportievelingen☻

De molens en gemalen zijn een onderdeel van een groter geheel, waarin water de verbindende schakel is tussen de steden, dorpen en polders rond de Alblasserwaard. Zo zie je bijvoorbeeld dat veel van de oude dorpen zijn gebouwd op zogenaamde donken, heuvels in het vlakke polderlandschap. Toen het water hier nog de baas was konden de mensen bij overstromingen naar de donken vluchten. Begraafplaatsen werden bijvoorbeeld op deze donken aangelegd, zodat het water de overledenen niet zomaar naar zee weg kon spoelen…Jammer genoeg was ik weer onvoorbereid op pad gegaan, ik heb ze wel gezien , die donken maar wist niet wat het waren…..We zeiden tegen elkaar dat het wel terpen leken….Geen foto dus!

In het gebied rond Kinderdijk voel je, zie je en proef je hoe Holland eeuwen geleden moet zijn geweest.

De Alblasserwaard is het levende bewijs van de kracht van Hollands waterbeheer. Deze groene, vlakke streek is opgedeeld in polders, waar al honderden jaren het water uit de grond naar de rivieren wordt gemalen.

bron Kinderdijk, de omgeving

Dijk langs de Lek

Wij reden vanaf Kinderdijk langs de dijk , plaatsen zoals Ameide, Groot-Ammers, Waal, Langerak passeerden we. Prachtige uitzichten, aan de ene kant de rivier, aan de andere kant de weilanden en polders, prachtige boerderijen met rieten daken. Het oudste boerderijtje wat we passeerden had op de gevel 1614 staan. Ik heb nog spijt dat ik hem niet op de foto heb gezet. Maar stoppen op een dijk gaat niet zo goed als er ook ander verkeer is……..

Polders

Bij Ameide gingen we de polders in en reden binnendoor terug. Wat een mooie gebied en wat een huizen zagen we daar, om jaloers van te worden….Dorpen als Langerak, Ottoland, Brandwijk en Molenaarsgraaf reden we door. Alsof de tijd stil heeft gestaan. Wat een rust stralen die dorpen uit. Langs smalle weggetjes met knotwilgen en weilanden vol ganzen en zwanen reden we terug naar Ridderkerk.

Wilde kippen

Op een gegeven moment zagen we een paar kippen lopen langs de kant van de weg, we stopten even om te kijken.En zagen er toen nog meer en nog meer, er liepen misschien wel 50 kippen en hanen langs dit stuk weg met een klein bosje. Geen boerderij of huis te bekennen. Gek zeg! Thuis googelde ik eens op trefwoord “wilde kippen Alblasserwaard”en vond dit:

Het deel van het Alblasserbos dat is gelegen ten noorden van de N214 bij Oud-Alblas,wordt in de volksmond ook wel het Kippenbos genoemd. Er is hier sprake van een (half) verwilderde populatie kippen in een vrij uitgestrekt Hollands polderbos.

De oorsprong van de populatie Kippen in het Kippenbos is simpelweg dat mensen ze daar achterlaten. Er zijn meerdere factoren die deze plek aantrekkelijk maken voor mensen om zich te ontdoen van hun overtollige kippen en lawaaiige hanen, zonder deze dood te hoeven maken. Het belangrijkste is misschien wel het idee dat er hier nog een beetje voor de dieren gezorgd wordt. Inderdaad worden de Kippen in het Kippenbos al zeker vijf jaar dagelijks bijgevoerd(met graan), door een paar mensen die zich ontfermd hebben over ‘het lot’ van de kippen.

Zelf denk ik dat het ook komt omdat niemand je daar ziet als je wat dieren loslaat…..Ook poezen zouden er wel achtergelaten worden.

Wij hadden toevallig vogelvoer in de auto en niet wetend dat ze gevoerd worden, strooide ik ook zaad voor ze .

Op het laatste stuk zetten ik nog wat boerderijen op de foto. Veel boerderijen hebben rieten daken.

Ooievaar?

Hier dacht ik ooievaar te zien, wit met oranje snavel, maar volgens Ben kan dat niet om deze tijd, want ze trekken volgens hem weg om ergens anders te overwinteren….Thuis even nagezocht:

Op internet las ik dat de meeste ooievaars wegtrekken voor de winter, maar dat er altijd ook een groep hier blijft. Het zou te maken hebben met de beschikbaarheid van voldoende eten. In januari telt men landelijk de aanwezige ooievaars. Er zouden tussen de 450 en 750 ooievaars gewoon hier blijven. Het zal dus toch een ooievaar geweest zijn die ik zag.

Begin van de middag waren we weer thuis na een mooie autorit door de Alblasserwaard, echt de moeite waard! We waren nog steeds verkleumd door de vroege wandeling in de vrieskou en het duurde een tijd voordat de kou uit mijn lijf was verdwenen……