Al een paar jaar hebben wij last van vreemde plekken op de bladeren van de bessenstruiken. We hebben vier rode aalbessenstruiken in onze tuin staan. Ze staan op een zonnige plek tussen 3 appelbomen. Het tastte de oogst van de bessen niet aan en daarom had ik er tot nu toe niet de tijd voor genomen om uit te zoeken wat het is.
Gisteren was een van de struiken inmiddels wel erg aangedaan. Ik knipte alle aangetaste bladeren eruit. En na eens goed gekeken te hebben, zag ik kleine groenachtige beestjes op de onderkant van het blad, een soort luis. Vanmorgen ben ik het eerst maar eens gaan uitzoeken.
In eerste instantie dacht ik aan galmijt, want die hadden we vorig jaar op de druivenbladeren. Maar toch zag dit er iets anders uit. Bij galmijt krijg je aan de onderkant van het blad een soort witte waas en dat is niet op deze bladeren.
Bloedblaarluis in de bessenstruiken
Al snel kwam ik op een pagina waar ik las dat het bloedblaarluis kan zijn in de bessenstruiken. Ik vergeleek de foto’s op internet en kwam tot de conclusie dat dit het moet zijn, bloedblaarluis in onze bessenstruiken.
Zuigende insecten
Bloedblaarluis is een wijdverspreide plaag op rode, witte en soms op zwarte bes. Aangetast blad heeft rode vlekken, zogenaamde bloedblaren. Zware aantasting veroorzaakt sterke verkleuring en verschrompeling van het blad.Bloedblaarluis tast elk jaar (witte, rode en roze) aalbessenplanten aan in mei/juni. Net zoals andere bladluizen bevinden ze zich aan de onderkant van het blad, worden ze verzorgd door mieren en belaagd door onder meer lieveheersbeestjes.
De bloedblaarluis scheidt veel honingdauw af, waardoor op de bessen en bladeren een plakkerige laag ontstaat waarop gemakkelijk de roetdauwschimmel groeit. Roetdauw zorgt ervoor dat bessen onverkoopbaar zijn. De volwassen bloedblaarluis is bolrond, geelgroen van kleur. Hij zit meestal aan de onderkant van het blad.
De bloedblaarluis overwintert als ei op de takken in de bessenstruiken. De stammoeders komen in maart uit het ei en produceren enkele generaties ongevleugelden op de onderkant van het bessenblad. In de zomer worden gevleugelde luizen geproduceerd die vervolgens migreren naar kruidachtige planten en worden enkele generaties ongevleugelden gevormd op kruidachtige planten. In september migreert een gevleugelde generatie weer naar de bes om daar na paring eieren af te zetten op de scheuten.
Wat doe je er tegen?
Het is lastig te om bestrijden want zodra de rode blaren zichtbaar worden, is het kwaad al geschied.
- Aangetast blad wegknippen.
- Voorkom zoveel mogelijk de aanwezigheid van kruidachtige planten in de directe omgeving
- Spaar en stimuleer natuurlijke vijanden, zoals gaasvliegen, lieveheersbeestjes, sluipwespen en zweefvliegen.
- In de winter of het vroege voorjaar wanneer veel eieren op het hout voorkomen, kunnen deze gedood worden door een bespuiting met minerale olie. Verder kan in maart-april een chemische bestrijding uitgevoerd worden wanneer grote aantallen stammoeders zichtbaar worden. bron Groenkennisnet
Zelf pas ik geen chemische bestrijding toe. Ik haal de aangedane bladeren weg en laat het werk over aan de lieveheersbeestjes, gaasvliegen en andere luiseters.
Strijd in de struik
Afgelopen week toen ik de bladeren aan het weg knippen was, zag ik voor het eerst de strijd tussen mieren en lieveheersbeestje. Er liep een lieveheersbeestje onderop een blad, die werd werkelijk belaagd door een heleboel mieren. De mieren verdedigen de luizen en verjagen de kevers, de larven van het lieveheersbeestje worden soms door de mier van de plant afgeworpen.Ik maakte een foto met mijn telefoon, maar die bleek helaas bewogen.