Wandelen, rondje Crezéepolder en Ridderkerkse grienden

Ik hoor jullie denken: alweer een rondje Crezéepolder, een paar weken terug toch ook al?

Ja dat klopt helemaal. Het is natuurlijk dichtbij voor mij en een mooi gebied maar nu ging ik met een ander doel. Ik had mij namelijk ingeschreven voor dit rondje bij Zuid-Hollands Landschap. Een wandeling met een gids van hen, die ook de grienden zou ingaan. Daar was het mij vooral om te doen want ik heb al een paar maal voor het bruggetje gestaan maar durfde die grienden toch niet alleen in. Sinds mijn val 3 jaar terug en mijn dubbele enkelfractuur ben ik huiverig voor waar het glad is. Maar met meerdere mensen durf ik natuurlijk wel.

Om 9 uur was het verzamelen bij Hofstede de Paradijshoeve aan de andere kant van de dijk. Toen ik kwam waren er al een paar dames, uiteindelijk waren we met ik meen 11 inclusief de gids. Zij wees ons allereerst op een groene specht die in het weiland zat.

Hierna vertrokken we richting Crezéepolder, de dijk op aan de andere kant er weer af.Daar vertelde de boswachter/gids wat over het ontstaan van de polder, maar dat wist ik al en heb ik ook al eerder beschreven. Heel kort door de bocht: Het gebied was het tot 2016 akkerland. Het gebied werd toen aangekocht door Zuid-Hollands landschap. De zomerkade werd doorgestoken naar de rivier de Noord en nu is het een zoetwater getijdengebied. Inmiddels is het een gebied met een grote verscheidenheid aan vogels, vissen maar ook bevers.Ik dacht dat die alleen in de grienden vertoeven maar ook in het gebied ernaast is een beverdam. De gids liet ons sleepsporen zien van waar ze uit de rivier komen het gebied in.

Alle deelnemers waren vrouwen en in ganzenpas liepen we achter elkaar over de smalle paadjes.

Ik had mijn camera bij mij, er was nog 1 dame die ook een camera bij zich had. De andere dames hadden alleen hun telefoon maar daar kun je natuurlijk ook mooie foto’s mee maken.

Samen met de andere cameravrouw☺, Marja, liep ik meestal achteraan omdat wij steeds stopten voor foto’s dus ik heb niet het hele verhaal van de gids mee gekregen.Wat ik wel begreep is dat het erg rustig was kwa vogels en dat er niet veel verschillende soorten waren. Sommigen zijn alweer vertrokken en de wintergasten moeten nog komen. Maar we zagen toch wel wat leuke vogels buiten de bekende ganzen en meeuwen.

De boeren zwaluw:

Fitis?

Kievit:

Lepelaars:

Ik had wel eens gelezen dat ze hier ook zouden vertoeven maar ik had ze niet eerder gezien of ik moet gedacht hebben dat het een zwaan was uit de verte.Ik kan dat onderscheid slecht maken als ik tussen de begroeiing door in de verte een paar witte stippen zie staan:

Een verrekijker is met zo’n wandeling toch ook wel handig heb ik gemerkt.

We zagen vier lepelaars die eerst nog stonden te dutten maar wat later liepen te foerageren.

Ik las dat deze vogels tot september/oktober in Nederland blijven.Daarna vertrekken ze naar de West-Afrikaanse kust. Bijzondere vogels door hun snavel, je zou denken hoe kun je iets vangen…..

Kemphaan

Een andere vogelsoort waar de gids ons op wees was de kemphaan. Ik heb altijd gedacht dat die vogels weidevogels zijn maar het is een strandloper. De foto’s die ik nam zijn niet echt goed gelukt.

Zwanen

Grienden

Op enig moment opperde de gids dat we de grienden maar zouden overslaan omdat het om deze tijd van het jaar het er wemelt van de muggen. Zoals ik al schreef kwam ik daar eigenlijk voor en gelukkig wat anderen wilden er ook graag in. Dus we gingen in onze ganzenpas  een klein stukje in het ongecultiveerde deel van de griend.

Er waren inderdaad veel muggen maar ik ben niet gestoken. Het was er vochtig en glibberig en ik ga er denk ik toch niet snel alleen in. Het was echter de moeite waard om er even een stukje van gezien te hebben.Ik weet nu wat er aan de andere kant van dat bruggetje ligt.

Ik moet zeggen dat ik deze vorm van fotografie [ vogels] ook erg leuk vind dus ongetwijfeld komt er een vervolg. De ijsvogel verblijft ook in dit gebied,we zagen hem heel even maar dat beestje is zo snel. Met Wilma, de andere vrouw met camera heb ik gegevens uitgewisseld om samen nog eens te gaan. Dan hoeven we niet steeds op een drafje achter de anderen aan maar kunnen op ons gemak ergens blijven zitten en zien wat er langs vliegt.

 

 

 

Wandelen: Crezeepolder

Al weer een paar weken geleden, begin juni, wilde ik een rondje Crezeepolder lopen.Dat was al weer jaren geleden. Ik ging het gebied in aan de Oostmolendijk met zicht op de Alblasserdamse brug.

Ik nam een paar foto’s van wat watervogels. Mijn kennis van watervogels is echt minimaal. Ik herken een eend, een zwaan en een reiger maar dan heb ik het bij wijze van spreken wel gehad geloof ik.Thuis zocht ik op welke vogels dit zijn: De Kluut.

 

_DSC2982
_DSC2970
_DSC2974

Toen ik mijn tocht vervolgde tussen het manshoge riet door, voelde ik mij niet prettig. Ik kon er niet overheen kijken dus wist niet wat er voor mij lag. Ik had een aftandse fiets zien staan bij het hek aan de ingang en ik haalde van alles in mijn hoofd. Ik ging dus weer terug.

Inmiddels heb ik mij ingeschreven voor een wandeling in dit gebied met een gids van Natuurmonumenten. Die staat gepland in augustus.Toch dacht ik vanmorgen ik ga nog een keer, maar dan via de andere kant. Er liepen meer wandelaars dus dat gaf mij meer rust. Ik wist dat er een vogelkijkscherm aan die kant staat, daar wilde ik heen lopen. Nou heeft het gisteren hier weer enorm geregend dus het was behoorlijk drassig.Voorzichtig lopen zodat ik niet uitglijd.

Door hetzelfde hoge riet bereikte ik het scherm maar wat een teleurstelling , het helemaal dicht gegroeid, geen vogel te zien.

Ik liep weer een stukje terug en maakte wat foto’s vanaf een vlonder, genoot van alle vogelgeluiden om mij heen. Opeens vlogen allerlei vogels op.

Twee mannen met bosmaaiers kwamen mijn kant op. Al wat bijzonders gespot, mevrouw? Ik zei van niet omdat het scherm verderop dicht gegroeid is. Dat zullen we meteen eens even voor u in orde maken zeiden ze.

Zo gezegd zo gedaan. Ik bedankte de heren en ging kijken wat ik zag.

De meeste vogels zaten ver weg doordat ze door het geluid van de bosmaaiers waren opgeschrikt. Alhoewel ik nu een zoomlens heb was het toch te ver weg.Een groep grauwe ganzen zwommen langs

Om mij heen stond veel in bloei. Guldenroede, grote kattenstaart, wilde peen. De namen weet ik niet zeker, ik haalde ze via googlelens op.
Ik zette wat insecten op de foto:

De citroenpendelvlieg op de witte bloemetjes van wilde peen?

Het was echt heerlijk daar langs het water. Het gebied van de Crezeepolder was ooit een stuk akkerland wat jaren terug onder water is gezet en wat men heringericht heeft tot natuurgebied. Er schijnen veel bijzondere soorten vogels te zien zijn, zoals de zeearend uit de Biesbosch maar ook lepelaars en allerlei steltlopers.Ik zag de scholekster. Wel grappig vond ik dat toen ik dat stelletje scholeksters in alle rust op de foto aan het zetten was, aan de andere kant van de dijk op de rivier de Noord net zo’n cruiseschip voorbij kwam. Wat een contrast en wat een lawaai maken die mensen aan boord. Het geluid draagt natuurlijk over het water en de rust was even gedaan.

Er zat een eend op een privé strandje:

Maar niet voor lang denk ik:

Even verderop zag ik een fuut op zijn dooie akkertje zwemmen.

Tot er opeens reuring was, veel lawaai, gespetter en opvliegende vogels.

Ik draaide mij om en zag nog net dat een of andere roofvogel een meeuw uit het water greep en ermee weg vloog. Jammer genoeg kon ik niet snel genoeg scherp stellen.Zo snel als hij kwam was hij ook weer uit het zicht.

Na dit tumult keerde ik weer terug naar mijn auto want ik moest vanmiddag werken. Onderweg nam ik nog een paar fotootjes. Ik was er nu toch! Ik ga toch snel nog eens maar dan met laag water. Het gebied kent eb en vloed en het was nu net hoog water geweest.

 

 

Hemelse kleuren

Maandagochtend reed ik kwart voor 7 weg om op de kleinzoons te gaan passen. Onderweg zag ik de hemel steeds mooiere kleuren krijgen maar ik kon nergens stoppen. Eenmaal op de plaats van bestemming, Maassluis, was de zon op gekomen en de kleuren verdwenen. Gisteren was ik vroeg wakker en kon niet meer in slaap komen. Ik keek uit het raam en zag een heldere hemel met wat van die kleine schapenwolkjes. Ik besloot snel te douchen en weg te gaan om de zonsopkomst te fotograferen. Niet ver bij mij vandaan is een natuurgebiedje, de Crezeepolder. Ik schreef er al vaker over[ klik] . Ik besloot daarheen te rijden.

Om plm 7 uur was ik er en de hemel begon al een rode gloed te krijgen. De foto die ik dinsdag plaatste was de eerste die ik nam. Deze dus:

Het was heerlijk buiten, beetje zwoel en zeker niet koud. Om mij heen hoorde ik vogels, ganzen en eenden ontwaken. Als een feestgezang klonk het in mijn oren. Het was namelijk mijn verjaardag.

De hemel kleurde steeds meer, wat prachtig weerspiegelde in het water.

De kleuren aan de hemel zijn magisch, ze veranderen van minuut tot minuut naar rood, roze, oranje. Prachtig!

Wat een hemelse kleuren!

En daar is ie dan, de zon. De magie is voorbij…….