Vaak kijk ik naar de tv serie”het perfecte plaatje”. Enige tijd terug hadden ze de opdracht foto’s te maken met kleine plastic poppetjes die ze d.m.v. macrofotografie in beeld brachten. Zij gebruikten elkaars lichaam als decor.

Slinkachu

Slinkachu (geboren in 1979, Devon, UK) laat sinds 2006 miniatuurpoppetjes achter in steden. De miniatuurpoppetjes (normaal gesproken gebruikt bij modeltreinen) zet hij neer in situaties die hij in zo’n stad aantreft, dus echte ‘grote’ situaties.
Hij gebruikt deze echte plekken/ materialen om een verhaal te vertellen met de miniaturen. En van zo’n scéne maakt hij dan een foto. Google maar eens op de naam dan zie je hele leuke voorbeelden.

Dit is een voorbeeld van zo’n scene! [bron]

Ik zag dat er zelfs les in gegeven wordt. De foto hieronder van Zoom sprak mij uiteraard ook aan door de paddenstoel.

foto Zoom

Een kleine wereld

In de wereld van de miniatuurfotografie draait het om het fotograferen van scènes en taferelen, waarbinnen kleine schaalmodellen van piepkleine mensen, dieren en andere objecten een hoofdrol spelen. Hoe werkt dit?

Schaalmodellen spelen de hoofdrol in deze kleine werelden. Soms zijn zulke scènes verpakt in humor, af en toe dragen ze een boodschap uit en weer een andere keer bootsen ze een bekend tafereel na. Miniatuurfotografie kan op verschillende manieren toegepast worden. De één kiest ervoor om de schaalmodellen van mensen bij alledaagse voorwerpen in bestaande situaties te plaatsen, een ander bouwt dagen aan een scène in zijn eigen mini-studio.[ bron Zoom]

Dit soort fotografie zag ik ook wel op Instagram en ik vind dat eigenlijk best leuk. Ik kocht wat van die poppetjes om het ook eens uit te proberen. Ik heb twee maten gekocht om te proberen welke dan het meest geschikt zijn. Het zijn geen speciale poppetjes hoor. Ik zag later dat je ze ook kan kopen die bv een beroep uitbeelden, bouwvakkers, schilders enz. Kijk dit fotootje van Kamera express

1:87 poppetjes (Faller of Preiser, vooral bekend van modelspoorbanen)

Mijn experimentje

Mijn eigen foto’s vertellen dus geen verhaal maar was alleen om uit te proberen. Ik vond het wel leuk, dus ik ga op zoek naar wat meer van die poppetjes.

Een deurtje erbij in getekend

Het voordeel van zo’n landgoed, waar ik bijna nooit iemand tegen kom, is dat er ook niemand is die gek op kijkt van een vrouw die op haar knieën op een vuilniszak met poppetjes zit te spelen bij paddenstoelen.

De enige personen die ik zag, waren mannen die de bomen aan het snoeien waren, maar die zagen mij vast niet zitten.

Tot zover mijn experimentje met poppetjes in het bos…….