Twee weken geleden ging ik met mijn oudste kleindochter naar Dordrecht en was direct onder de indruk van het stukje stad wat ik zag.Alhoewel ik er vlakbij woon, had ik er nooit een wandeling gemaakt.

Van Miryam van MyriamsDitjesenDatjes kreeg ik de tip een app op de telefoon te zetten: Izy travel. Ik zag daar leuke wandelingen staan, dus eind van de ochtend vertrok ik met de waterbus richting Dordrecht.Ik had de route” wandeling door de 19-e eeuwse schil naar de binnenstad “gekozen.

Ik kwam met de waterbus aan bij de Merwekade en begon daar bij het dichtst bijgelegen punt van de stadswandeling, nr 8 van de route: de Groothoofdspoort. Deze stadspoort is een gerestaureerde poort  gelegen op het Groothoofd, de kade waar drie rivieren samenkomen: de Oude Maas, de Merwede en de Noord. Het was de plaats waar al in de middeleeuwen de bezoekers aan de stad aan land kwamen.

Langs de nieuwe haven liep ik richting Dok Straatman

Iets verderop de route bij punt 12 kwam ik bij museum Huis van Gijn. Ik had daarover gelezen thuis en het leek mij leuk binnen te gaan kijken. Al met al bracht ik er een paar uur door, nam veel foto’s met mijn telefoon omdat het er nogal donker binnen was en mijn camera daar moeite mee had. Uiteindelijk was mijn batterij in het rood en kon ik de stadswandeling niet afmaken.Dus die moet ik nog een keer afmaken en daarover een volgende keer meer.

Huis van Gijn

Het huis van Gijn ligt aan de Nieuwe Haven in Dordrecht.Het is gebouwd in 1729. In 1864 kocht Simon van Gijn het huis en ging er met zijn vrouw wonen. Tot aan zijn dood woonde hij er en bij testament had hij bepaald dat het huis na zijn dood voor het publiek moest worden opengesteld. Het interieur moest hierbij zoveel mogelijk intact blijven.

Simon van Gijn was al jong geïnteresseerd in geschiedenis en zijn moeder moedigde hem aan historieprenten te gaan verzamelen. Ook kunst en kunstnijverheid had zijn belangstelling. Hij verzamelde naast prenten ook wapens en schepen, munten,zilver, keramiek en interieurs. Alles wat hij kocht kreeg een prominente plaats in zijn huis.Ook organiseerde hij regelmatig tentoonstellingen.

De laatste jaren van zijn leven ging zijn gezondheid sterk achteruit en moest hij zich laten rijden in een rolstoel. Die zag er zo uit:

Je kunt begrijpen dat in een huis van 3 verdiepingen met trappen hij dus in die rolstoel niet meer verder kwam dan zijn slaapkamer en studeerkamer.

Het huis rond

De toer begint in de bijkeuken op de begane grond. Sinds de bouw in 1729 is er niet veel veranderd in de keuken.

Het  viel mij direct op hoe al het koperwerk stond te glimmen. Mijn schoonmoeder had vroeger heel veel koperen voorwerpen in huis en als er gepoetst moest worden was ze daar dagen zoet mee, vaak met hulp van anderen.Het zal dan ook een hele klus voor vrijwilligers zijn om het hier zo glimmend te houden

Het water kwam aanvankelijk uit de haven, werd wel gefilterd. Later kwam het water uit de regenwaterkelder en in 1882 kreeg het huis een aansluiting op het waterleidingnet.

In de keuken  werd het eten bereid en werden de lampen schoongemaakt. Het echt vuile werk gebeurde in de bijkeuken.

Voorraad

Anders dan nu was  vroeger  lang niet alles het hele jaar beschikbaar. Groenten en vruchten werden daarom ingemaakt.Alles werd bewaard in de provisiekamer naast de keuken.Onder de keuken was nog een kelder voor de wijn en voedsel wat koel moest blijven.

Vanuit de keuken kwam ik in de gang.Daar sta je meteen oog in oog met de verzamelingen van Simon van Gijn. Er hangen klokken, schilderijen en ook zijn verzameling”prinsengoed”. Dat is aardewerk met afbeeldingen van WillemV en zijn vrouw. De Delftsblauwe borden zijn in Nederland gemaakt. Het bord met de hap eruit is een scheerbekken.

Het leek mij wel een handig bord voor als ik op de bank voor de tv zit te eten…….

Voor vandaag is het even genoeg. Morgen weer vroeg op om te gaan oppassen in Maassluis. Binnenkort meer van het Huis van Gijn.