Afgelopen maandag ging ik met de kleinzoons naar een boerderij in Maasland, Hoeve Bouwlust. Op Instagram had onze dochter gezien dat daar lammetjes geboren waren. En voorjaar en lammetjes ,dat hoort bij elkaar!
In een grote stal liepen een aantal schapenmoeders met hun kroost. De lammetjes konden door het hek heen en liepen door de hele stal. Hartstikke leuk voor de kleinzoons natuurlijk, zo dichtbij.
De jongste zat in de buggy te spartelen om eruit te komen dus die liet ik maar rondkruipen, tegenwoordig hebben ze daar van die lekkere pakken voor om dat te kunnen doen.
Hij vond het wel wat, en snapte al snel dat het de bedoeling was ze een pluk stro te geven. Dat de schapen ook aan zijn vingers probeerden te knabbelen, deerde hem niet.
Aan de andere kant van de stal stonden een paar koeien en die hadden ook wel trek. Oudste kleinzoon Aaron durfde wel, maar voor de veiligheid had hij steun van zijn trouwe knuffel Bibi, die overal mee naar toe moet.
Heerlijk om die twee kindjes zo in die stal met die dieren in de weer te zien.
Tot slot werd de stal nog even geveegd door de oudste en konden we naar de speeltuin en in de boerderijwinkel huisgemaakt ijs gaan eten.
Nog een keer
Woensdagmiddag ging ik met de kleindochters naar een andere boerderij, waar de lammetjes een fles gegeven kon worden. Boerderij Schieveen is een belevenisboerderij en valt onder Natuurmonumenten. Het was zalig weer en helemaal niet druk. De kleindochters gaven de lammetjes twee maal de fles, de koeien kregen koeiencake en de geiten en schapen brokjes. De lammetjes waren schattig om te zien. Zodra de twee meiden over het hek klommen met wat grotere lammetjes, [al zonder moeders,] werden ze bijna besprongen door alle hongerige lammetjes. De jongste, Fleur vond dat toch eng en begon hard te huilen, dus die gaf veilig van achter het hek het flesje.
Lieke vond het geweldig en is niet bang uit gevallen, dus die ging er wel voor zitten…
Ook hier in de stal koeien, maar dit zijn nog jonge
Ook hier hadden die ook echt wel trek, in koeiencake…
Hallo, krijg ik misschien ook nog wat?
Na al het dierenspul, konden ze daar ook lekker buiten spelen, op tractoren rijden, een natuurspeeltuin in, een doolhof van hooibalen in en natuurlijk besloten we ook hier de middag met ijs.
Gisteren gingen we met onze zoon, dochter en drie kleinkinderen naar de dierentuin, Blijdorp in Rotterdam. Het was echt jaren geleden dat ik daar geweest was. Met onze, nu volwassen, kinderen toen die klein waren en we hebben er ook wel eens een personeelsfeesten gehad.Al lang geleden allemaal.
Kleinzoon Aaron is helemaal van de dieren op dit moment en maakt puzzels met olifanten enz en kijkt graag naar filmpjes over dieren. Nu wilde hij ze ook wel eens in het echt zien.
Mijn man moest mee in een rolstoel, want hij kan niet meer lopen op dit moment. Na een jaar tobben en veel ziekenhuisbezoeken, krijgt hij a.s. donderdag een kijkoperatie aan zijn knie. Er zit een tumor en er wordt dan gekeken of het goed-of kwaadaardig is en een behandelplan volgt daarna.
Nog even met het hele spul genieten van een dagje uit. De rolstoel kwam nog van pas ook, want de twee kleindochters klommen om beurten op zijn goede knie als ze moe waren.
De dierentuin is best groot, de kinderen hadden een lijstje gemaakt met welke dieren ze wilden zien, we zagen vast niet alles en er was ook niet overal een dier te zien…..
We begonnen in het Oceanium:
Ik vond het zelf heel mooi om te zien, maar de twee kleindochters hadden het al snel bekeken: “is hier nog iets anders dan al die vissen?” Nou gelukkig was er een interactief spel vanaf ijsschotsen, pinguïns vangen…
Omdat onze zoon pas later aansloot vanwege zijn bedrijf, duwde ik de rolstoel het eerste stuk, dus dan is fotograferen even snel een foto maken en weer verder achter de kleinkinderen aan. Dus geen spectaculaire foto’s van dieren. Graag hadden we de pas geboren olifant Maxi gezien, maar in het olifantenverblijf was geen olifant te zien en de kinderen waren er alweer doorheen gerend naar buiten en daar was ook geen olifant te bekennen, helaas dus…..
De giraffen hebben een mooi verblijf gekregen, waar je ze goed kon bekijken.
Hoe klein ze ook zijn, zijn de kleinkinderen ook heel verschillend. De oudste wilde dolgraag naar de vlindertuin, waar we zeggen en schrijven 3 vlinders zagen….Onderweg klimt zij overal op of in.
De jongste kleindochter wilde vooral in alle speeltuinen die we tegen kwamen en waar we dan ook stopten. Onze kleinzoon had echt zijn wensenlijstje in gedachten en noemde steeds op welk dier we nog moesten zoeken, die bekeek hij dan ook met grote interesse.
De dag begon koud, maar gelukkig kwam de zon door en was het al met al een heerlijke dag. Eind van de middag waren de kinderen helemaal afgepeigerd, echtgenoot verkleumd van het stilzitten en ik best ook moe van het geslenter de hele dag.Nadat de kleinkinderen van opa allemaal een souvenir mochten uitkiezen gingen we weer huiswaarts.
Maar we hebben genoten, zo met elkaar, in Blijdorp. Een dag met een gouden randje……
Vorig weekend werd ik door de kinderen verrast met een uitje om mijn verjaardag nog te vieren. We gingen naar een [ zorg]boerderij in Rhoon waar je momenteel nog appels en peren kunt plukken, maar ook je eigen boeket kunt plukken in de pluktuin, de varkens kunt bezoeken en allerlei lekkers kunt kopen in de boerderijwinkel.In de speeltuin kunnen de kinderen hun energie kwijt. Er is een theeschenkerij bij waar we met elkaar lunchten. Jammer genoeg was de jongste kleinzoon ziek en moest met schoonzoon thuis blijven. Het weer zat ook niet echt mee, het goot! Maar daar hebben wij volwassenen meer last van dan die kleintjes.Al met al was het een leuke verrassing!
Welkom
Zondag gingen we nog even naar de tuin. Daar aangekomen werden we warm verwelkomt
Het bestuur van de vereniging heeft een conflict met onze achtertuinbuurman naar mijn mening uit de hand laten lopen. Zo zeer dat er een rechtszaak gaat komen en er overal andere sloten op de hekken zijn gezet. Nu ook deze borden, was 1 bord niet genoeg?
Veel doen we momenteel niet op de tuin, maar even koffie drinken en genieten in de najaarszon is toch altijd lekker.Een dikke hommel landt op de verbena, een zweefvlieg zit naast ons op de hibuscus bloem….
Eindelijk worden nu de vijgen rijp en kon ik er een flink aantal plukken. De dahlia’s bloeien ook nog steeds door en iedere week neem ik een nieuw bosje mee naar huis. De witte hibiscus bloeit dit jaar ook erg lang door. De gesnoeide lavendel[ ja Hetty, toch nog gedaan…] begint weer uit te botten dank zij de hoge temperaturen. De pompoenen zijn mee naar huis en naar de kinderen, alvast voor haloween binnenkort. In de kas kleuren de paprika’s een voor een rood. Er hangen er nog een stuk of 10. Ik plukte de pepers en wat kruiden.
Deze pepers zijn uit zaden die ik vorig jaar rond kerst kreeg van iemand die ik volgde op Instagram, ze heten Numex Twilight. Ze kleuren van zwart naar paars, roze, wit, groen naar rood en zijn superheet. Het is een chilipeper.
Ik wilde haar[ Tuinmolleke, Chris] nog een berichtje sturen, maar haar account is niet meer te vinden. Ik herinner mij dat ze ziek was……
In het voorjaar had ik gember in een pot gedaan en nu is ook de tijd om die te oogsten. Het is een mooi knolletje geworden, wat ik later deze week mee nam naar onze dochter voor in de thee
Op naar de winter?
Toen we weer thuis waren en ik de was afhaalde op het balkon, krioelde het daar van de lieveheersbeestjes.Ik telde er snel al 10. Zoeken ze een plek om te overwinteren?
Maandag oppasdag
Op maandag pas ik altijd op in Maassluis op de twee kleinzoons. Drie jaar en 7 maanden zijn ze. Het zijn vrolijke drukke mannetjes. De jongste kruipt inmiddels en ik moet overal ogen hebben om op te letten of alles goed gaat, of hij niet tegen de trap op klimt , tegen het raam wil gaan staan, iets in zijn mond stopt, wat niet kan. Maandag was hij echter ziek, hoge koorts, beetje jengelig, wilde niet drinken, hazeslaapjes. Extra inspannend dus.
Dochter was zondagavond van de trap gevallen, had haar schouder bezeerd en kon geen auto rijden en werkte dus thuis. Dat gaf even wat ruimte om, terwijl de jongste sliep, met de oudste van drie even naar een van zijn favoriete winkels te gaan: de Hema om een donut te eten en een roze drankje te doen[ smoothie].
Dinsdag was de dag dat we naar Zoutelande gingen
Memory
Woensdag is vaste oppasdag met de kleindochters. De oudste mocht bij een vriendinnetje gaan eten, dus de jongste wilde ook wat leuks: naar het pannenkoekenhuis, oma! Nu houdt ze helemaal niet zo van pannenkoek, maar wel van patatjes dus we liepen naar het winkelplein van het dorp en aten daar patatjes.Daarna werd ik totaal ingemaakt met spelletjes memory. Dat kind weet feilloos die kaartjes te vinden………Zij zit met een hele stapel voor zich en ik heb er dan misschien 4 en ik laat haar echt niet winnen hoor.
Na op donderdag boodschappen en andere huishoudelijke dingen gedaan te hebben, bracht ik nog rommel naar de stort. Ik wilde nog wat gaan rommelen op de tuin maar ik vond het kil die dag, dus toch maar niet. Thuis bakte ik een cake met een laag vijgen erin.
Eigen pluk
Dochter heeft nog altijd last van haar schouder en moest de hele week wachten tot ze terecht kon in het ziekenhuis voor een foto. Ze moet rust houden met haar schouder, maar hoe doe je dat met twee kleintjes.De zieke jongste mocht ook niet naar de opvang… Schoonzoon is zoveel mogelijk thuis geweest deze week maar had ook afspraken waar hij niet onderuit kon. Dus vrijdag nog een dagje bij dochter en de kleinzoons. De jongste snotterde nog steeds maar de koorts was weg, wel had hij nog ontstoken ogen.Het was een hardnekkig virus, de oudste had het die week ervoor gehad en bij hem duurde het ook al zolang voor hij op knapte. Met de kleinzoon van drie plukte de laatste appels uit het boompje in hun tuin en maakten we een appeltaart. Niet van deze:
Die was al op de grond gevallen en zat vol baby huisjesslakken. Dat had ik nog nooit gezien zeg!
Een appeltaart met eigen appels smaakte natuurlijk dubbel lekker….Kleinzoon at een flink stuk en lustte er nog wel meer van….
En zo kwam de zaterdag weer en is de week weer rond. Al met al een enerverende week. Zaterdag reden we nog eens richting kust, maar daarover een andere keer……..
