Tag archieven: kleinkinderen;

Lente wel, niet, wel….

Geplaatst op door
26

Het weer blijft kwakkelen naar mijn idee. Vorig jaar was het prachtig weer met Pasen en brunchten we met onze kinderen en kleinkinderen in onze tuin. Dit jaar was het zaterdag wel lekker, zondag bleef lang nevelig en kil, pas in de middag brak de zon door. Vandaag was bewolkt en ook niet echt lekker te noemen. Soms voel je in de zon dat het echt wel lente is, dan blijft het weer een dag nevelig en denk je, nee toch niet? Dat het echt wel lente is, laat de natuur zelf wel zien.

Buiten de lammetjes die nu overal rondhuppelen, schieten in de bermen ook de bloemen omhoog. Nog even en dan staat alles weer in bloei. Langs de dijk waaraan wij wonen steken nu de eerste Pinksterbloemen[Cardamine pratensis] hun kopjes boven het gras uit.

In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden bloeien Pinksterbloemen meestal al in april, ruim voor Pinksteren. Het is een belangrijke waardplant voor de vlinders, met name het Oranjetipje (Anthocharis cardamines) waarbij het vrouwtje in de regel steeds één eitje per plant afzet. Daarnaast is de Pinksterbloem ook waardplant voor bijvoorbeeld het klein geaderd witje.Een Oranjetipje heb ik zelf nog nooit hier in de omgeving gezien, maar ze schijnen er wel eens gespot te worden.

In de tuin zag ik zaterdag in de zon een citroenvlinder en een atalanta rondvliegen.

In onze tuin staat nog niet heel veel in bloei. Hier en daar een tulp, nog een late narcis, de aubretia en de fletten.

Wat al wel in alle pracht in bloei staat is het kleine stoofperenboompje Gieser Wildeman. Vorig jaar sloeg hij over met bloeien maar nu is het een grote bloemenwolk. Het boompje is misschien 1.50 hoog!

Onze tuin staat echt vol met onkruid.Voorgaande jaren hielden we het altijd bij maar nu is er al vanaf september amper iets gedaan en dat is te zien. Ik ben begonnen met het schoonmaken want er moet straks ook gezaaid en geplant gaan worden. Doordat het zoveel geregend heeft de laatste tijd, is het best lastig op die zware kleigrond bij ons.Met ieder onkruidje trek je een hele klont aarde mee.Dit stukje bij de rabarberplant is gedaan.

Op sommige plekken bloeit het onkruid zo leuk, dus mag het nog even blijven. Zoals bijvoorbeeld dit : Draadereprijs, oorspronkelijk uit de Kaukasus en Klein-Azië, maar is sinds 1934 in onze gazons thuisgeraakt.

Maar dit stuk moet er gaan geloven, hier moet geplant gaan worden

Pasen

Ieder jaar is het gebruikelijk geweest dat de kleinkinderen paaseieren komen zoeken in onze volkstuin. Dit jaar zouden ze dat vanmiddag komen doen omdat dochter met haar gezin een weekendje weg was. Ze zou op de terugweg dan langs komen. Helaas zat het weer niet mee, Buienradar gaf regen aan vanaf een uur of drie. Na familieberaad kwam zoon maar eind van de ochtend met de kleindochters en dochter zou het weer in de gaten houden. Het regent inderdaad. Nu ik dit schrijf is het kwart over drie en regent het aardig door. Voor onze kleinzoon wordt het dan volgende week in hun eigen tuin paaseieren zoeken…

Zaaien

Na de eieren ging het stel aan de slag in hun “eigen tuintjes”. Onkruid eruit, harken en bloemen zaaien. Vorig jaar had ik zaden gedroogd van de bloemen uit hun tuintjes, dus die konden er nu weer in.

Af en toe komen ze een worm of pissebed tegen, die goed bekeken wordt

Ook de eerste lieveheersbeestjes worden weer gespot door het stel:

Met enig gekibbel om wie er meer zaadjes had of wie welke gieter mag, zaten de zaden erin en togen ze met vieze handen, jassen en laarzen weer huiswaarts.

Zelf zaaide ik peultjes achter deze roestige spitvorken. Ik maak mij zelf wijs dat ze hopelijk de duiven tegenhouden, die ik alweer gezien heb in de tuin…….

Verder legde ik een klein rijtje pootuitjes, maar dat was het pas. Ik ben ook laat met al het andere, ik zaaide nu pas tomaten……..Maar ja, een mens kan maar 1 ding tegelijk hè!

Tot slot nog een foto van de rozemarijn die vol paarse bloemetjes zit

Voorjaar, lammetjestijd

Geplaatst op door
16

Afgelopen maandag ging ik met de kleinzoons naar een boerderij in Maasland, Hoeve Bouwlust. Op Instagram had onze dochter gezien dat daar lammetjes geboren waren. En voorjaar en lammetjes ,dat hoort bij elkaar!

In een grote stal liepen een aantal schapenmoeders met hun kroost. De lammetjes konden door het hek heen en liepen door de hele stal. Hartstikke leuk voor de kleinzoons natuurlijk, zo dichtbij.

De jongste zat in de buggy te spartelen om eruit te komen dus die liet ik maar rondkruipen, tegenwoordig hebben ze daar van die lekkere pakken voor om dat te kunnen doen.

Hij vond het wel wat, en snapte al snel dat het de bedoeling was ze een pluk stro te geven. Dat de schapen ook aan zijn vingers probeerden te knabbelen, deerde hem niet.

Aan de andere kant van de stal stonden een paar koeien en die hadden ook wel trek. Oudste kleinzoon Aaron durfde wel, maar voor de veiligheid had hij steun van zijn trouwe knuffel Bibi, die overal mee naar toe moet.

Heerlijk om die twee kindjes zo in die stal met die dieren in de weer te zien.

Tot slot werd de stal nog even geveegd door de oudste en konden we naar de speeltuin en in de boerderijwinkel huisgemaakt ijs gaan eten.

Nog een keer

Woensdagmiddag ging ik met de kleindochters naar een andere boerderij, waar de lammetjes een fles gegeven kon worden. Boerderij Schieveen is een belevenisboerderij en valt onder Natuurmonumenten. Het was zalig weer en helemaal niet druk. De kleindochters gaven de lammetjes twee maal de fles, de koeien kregen koeiencake en de geiten en schapen brokjes. De lammetjes waren schattig om te zien. Zodra de twee meiden over het hek klommen met wat grotere lammetjes, [al zonder moeders,] werden ze bijna besprongen door alle hongerige lammetjes. De jongste, Fleur vond dat toch eng en begon hard te huilen, dus die gaf veilig van achter het hek het flesje.

Lieke vond het geweldig en is niet bang uit gevallen, dus die ging er wel voor zitten…

Ook hier in de stal koeien, maar dit zijn nog jonge

Ook hier hadden die ook echt wel trek, in koeiencake…

Hallo, krijg ik misschien ook nog wat?

Na al het dierenspul, konden ze daar ook lekker buiten spelen, op tractoren rijden, een natuurspeeltuin in, een doolhof van hooibalen in en natuurlijk besloten we ook hier de middag met ijs.

Dagje Blijdorp

Geplaatst op door
24

Gisteren gingen we met onze zoon, dochter en drie kleinkinderen naar de dierentuin, Blijdorp in Rotterdam. Het was echt jaren geleden dat ik daar geweest was. Met onze, nu volwassen, kinderen toen die klein waren en we hebben er ook wel eens een personeelsfeesten gehad.Al lang geleden allemaal.

Kleinzoon Aaron is helemaal van de dieren op dit moment en maakt puzzels met olifanten enz en kijkt graag naar filmpjes over dieren. Nu wilde hij ze ook wel eens in het echt zien.

Mijn man moest mee in een rolstoel, want hij kan niet meer lopen op dit moment. Na een jaar tobben en veel ziekenhuisbezoeken, krijgt hij a.s. donderdag een kijkoperatie aan zijn knie. Er zit een tumor en er wordt dan gekeken of het goed-of kwaadaardig is en een behandelplan volgt daarna.

Nog even met het hele spul genieten van een dagje uit. De rolstoel kwam nog van pas ook, want de twee kleindochters klommen om beurten op zijn goede knie als ze moe waren.

De dierentuin is best groot, de kinderen hadden een lijstje gemaakt met welke dieren ze wilden zien, we zagen vast niet alles en er was ook niet overal een dier te zien…..

We begonnen in het Oceanium:

Ik vond het zelf heel mooi om te zien, maar de twee kleindochters hadden het al snel bekeken: “is hier nog iets anders dan al die vissen?” Nou gelukkig was er een interactief spel vanaf ijsschotsen, pinguïns vangen…

Omdat onze zoon pas later aansloot vanwege zijn bedrijf, duwde ik de rolstoel het eerste stuk, dus dan is fotograferen even snel een foto maken en weer verder achter de kleinkinderen aan. Dus geen spectaculaire foto’s van dieren. Graag hadden we de pas geboren olifant Maxi gezien, maar in het olifantenverblijf was geen olifant te zien en de kinderen waren er alweer doorheen gerend naar buiten en daar was ook geen olifant te bekennen, helaas dus…..

De giraffen hebben een mooi verblijf gekregen, waar je ze goed kon bekijken.

Hoe klein ze ook zijn, zijn de kleinkinderen ook heel verschillend. De oudste wilde dolgraag naar de vlindertuin, waar we zeggen en schrijven 3 vlinders zagen….Onderweg klimt zij overal op of in.

De jongste kleindochter wilde vooral in alle speeltuinen die we tegen kwamen en waar we dan ook stopten. Onze kleinzoon had echt zijn wensenlijstje in gedachten en noemde steeds op welk dier we nog moesten zoeken, die bekeek hij dan ook met grote interesse.

De dag begon koud, maar gelukkig kwam de zon door en was het al met al een heerlijke dag. Eind van de middag waren de kinderen helemaal afgepeigerd, echtgenoot verkleumd van het stilzitten en ik best ook moe van het geslenter de hele dag.Nadat de kleinkinderen van opa allemaal een souvenir mochten uitkiezen gingen we weer huiswaarts.

Maar we hebben genoten, zo met elkaar, in Blijdorp. Een dag met een gouden randje……