Precies een jaar geleden ging ik weer voor het eerst op pad met mijn krukken. Na weken gips en rolstoel was ik eindelijk weer een beetje mobiel na mijn enkelfractuur en durfde ik het aan alleen een stukje te gaan lopen en te gaan fotograferen in de buurt.
Nu een jaar later ben ik nog steeds niet zo mobiel als ik zou willen. Wat valt dat tegen! In september ging ik voor de laatste controle en kwam ik op de wachtlijst om de plaat uit mijn enkel te laten verwijderen. Die plaat zorgt ervoor dat ik nog dagelijks pijn voel, dat mijn enkel dik wordt en ik nog altijd niet lang kan wandelen. Vorige week belde ik nog eens naar het ziekenhuis of ik nog wel op de wachtlijst sta, je weet tenslotte maar nooit. En ja, ik sta er nog op.Alleen zijn er twee chirurgen langdurig uit gevallen en zijn ze nu mensen aan het opereren die sinds mei vorig jaar op de wachtlijst staan. Ik vanaf september, dus dat kan nog wel gaan duren…..Allemaal te danken aan die Corona…
Gelukkig ben ik mobiel genoeg om in de tuin te werken.Vorig jaar was voor mij een half tuinseizoen verloren en moest mijn man alles alleen doen.Nu kan ik alles gelukkig weer en als ik voel dat het even genoeg is, kan ik gaan zitten en mijn been even omhoog leggen.
Droogte
Hadden we vorig jaar zo’n slakkenplaag door de nattigheid, dit jaar is het kurkdroog. De grond lijkt wel stof. Vorige week sproeiden we al een keer en vulden alle tonnen met slootwater. Dat is echt een klus, het is niet zo als in de achtertuin dat je de kraan even open zet met de tuinslang eraan. Pomp aansluiten aan meterslange zware slangen en dan water uit de sloot pompen.
Ik was van plan met zaaien in de volle grond te wachten tot het zou gaan regenen. Maar daar wachten we nu al weken op. Doordat ik nu toch maar wat ben gaan zaaien en uitplanten, moet er dagelijks water gegeven worden en sjouw ik me een breuk met al die gieters. Voor zaterdag voorspelden ze regen, dus ik had alles buiten gezet, de ramen en het plastic weggehaald van de stukken waar ik wat gezaaid had, gieters onder de overloop van de regentonnen gezet……..en wat kwam er, NIETS, NADA, GEEN DRUP.
Kleur
Toch staat de tuin er geweldig leuk bij, er bloeit al erg veel en het is een kleurig geheel. Akelei in allerlei kleuren, oranje slaapmutsjes, lievevrouwebedstro, daslook, de rode bloemen van het nagelkruid,zeepkruid, de alliumbollen. Prachtig allemaal .
Alleen het moestuingedeelte blijft achter. De geplante bietjes komen tergend langzaam wat bij. De zaden die ik in de grond deed, komen net zo langzaam uit. Eindelijk zag ik vandaag wat groene puntjes op de plek waar ik boontjes gelegd heb.
De eerste [ grootste] tomatenplantjes heb ik in de volle grond gezet, evenals de pompoenen, courgette en aubergines. Op de foto kun je goed zien hoe droog het is.
We hadden 60 stuks preiplantjes besteld en die staan inmiddels ook in de grond. wel onder doek om te voorkomen dat de preimineervlieg[ klik] weer eitjes afzet. Die komen namelijk begin mei weer uit de grond gekropen. Het doek zorgt er ook voor dat de grond eronder minder snel uitdroogt
Het aardappelgroen komt langzaam ook boven de grond. Op tv hoorde ik dat de aardappeloogst van boeren dreigt te mislukken als het niet snel gaat regenen. Een sproeiverbod in Brabant….en de grondwaterstand die alweer te laag wordt.
Luis
In de fruitbomen is ook de luis weer van de partij, maar geen nood, ook krioelt het er van de lieveheersbeestjes. Onze mobiele troepen in de tuin☺.Kleindochter Lieke riep mij woensdag dat ze allemaal baby lieveheersbeestjes zag. Het klopte, er liepen ik weet niet hoeveel larven. Knap vind ik het dat ze dat van vorig jaar onthouden heeft!.
Tegenwoordig bestrijd ik de luis niet meer, ze verdwijnen vanzelf weer.
Het belooft weer een goed kersenjaar te worden…….
In een tuin is het altijd wat, ik zal er niet over zeuren en sjouw geduldig met mijn gieters over het [bijna] landgoed wat we nu hebben. Het houdt mij mobiel zal ik maar denken.
Mobiel is het thema van de photo challenge van Satur’s9 van deze week.
