Rotterdamse dakendagen

Vorige week zondag bezocht ik 2 daken in Rotterdam tijdens de Rotterdamse dakendagen. Over het eerste dak wat ik bezocht, dat van Las Palmas, schreef ik in het vorig blog.

Vandaag laat ik jullie het tweede bijzondere dak zien.

Het dak van de Maassilo in Rotterdam Zuid aan de Maashaven.

Toen ik de Maasilo in het rijtje van te bezoeken daken zag staan, dacht ik meteen dat ik die sowieso wilde zien.De Maassilo staat pal langs het spoor van de metro. Toen ik jong was ben ik er ontelbare keren langs gereden met de metro, het was destijds nog in bedrijf als graansilo. Een oerlelijk gebouw vond ik het altijd.

Nu kon ik het eens van binnen zien en vanaf het dak de omgeving zien.Met de lift ging ik naar boven.

Toen ik daar door de deur naar buiten stapte had het uitzicht meteen een wauw effect op mij. Werkelijk prachtig! Het is zo jammer dat het zo regende waardoor het uitzicht op de foto’s niet echt tot zijn recht komt.Met een zonnetje en blauwe lucht zou het er zo uit kunnen zien:

Maar tegenwoordig met AI weet je niet meer wat echt is of niet. Ik zette even een blauwe lucht op de foto en een blauwe reflectie op het water en het ziet er een stuk vrolijker uit niet waar?

Maar dat is vals spelen dus jullie zullen alleen regenfoto’s van die dag zien verder.

Als je zo hoog staat dan vind ik Rotterdam echt mooi.

Voormalige graansilo

De Maassilo gehuisvest in een voormalige graansilo uit 1910.Rond 2000 werd besloten de graanopslag te verplaatsen naar een nieuwer gedeelte van de haven. Sinds 2004 wordt de Maassilo gebruikt als uitgaans- en evenementenlocatie, aanvankelijk (tot eind 2006) door discotheek Now&Wow.Het gebouw is volledig verbouwd en ingericht met behoud van de originele elementen.

Op de kopse kant van het pand werd in 2008 een bedrijfsverzamelgebouw geopend waarin verschillende creatieve ondernemers huizen.

Leuk weetje:

In de Maassilo is ook de wieg gelegd voor de eerste Nederlandse songfestivaloverwinning na 44 jaar. In een studio in dit gebouw is het nummer Arcade gemaakt waarmee Duncan Laurence in 2019 het Eurovisiesongfestival in Tel Aviv won.

Afgelopen week was ik met oud collega Petra aan de wandel op het eiland Tiengemeten .Zij vertelde dat haar dochter die bij de gemeente Rotterdam, werkt er regelmatig komt omdat daar flexplekken zijn voor de ambtenaren om te werken.Ik kon die zondag alleen maar met de lift naar de achtste etage en de laatste 4 trappen lopend omhoog naar het dak op de tiende. Ik zou best nog eens terug willen en het gebouw verder van binnen bekijken.Dat oude industriële trekt mij wel aan.

Ik zag een paar nog authentieke items:

Branddeuren

Een toilet in een aardedonker hokje, ik zou er langs gelopen zijn als niet iemand voor mij er een foto van nam. Helaas geen tijd om er eens goed voor te gaan staan want voor  en achter mij een stoet mensen die of naar boven of naar beneden gingen.

Regen, regen, regen

Ik nam nog wat foto’s buiten, in de regen die nog steeds viel.Dus op sommige foto’s kun je de regendruppels zien. Ook buiten wat oude items.

Ik heb er geen kennis van om te zeggen wat het allemaal is maar doordat het roestig en oud was, vond ik het al mooi☺

Minder oud was de straatkunst die ik zag op de zuilen van de metro

Tot slot nog een laatste doorkijkje naar de overkant van de Maashaven en daarna nam ik de metro weer terug naar huis.