Al 7 dagen oorlog in Oekraïne, iedere dag escaleert het verder. Steden die gebombardeerd zijn, in brand staan, in puin liggen, omsingeld zijn, Oekraïners die proberen Russische tanks tegen te houden….

Dreigingen met kernwapens die op scherp gezet zijn door Poetin.Na al die jaren leven we weer met angst voor een nucleaire oorlog….Iedereen kent toch de geschiedenis, de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki en de gevolgen daarvan. Zou zo’n Poetin dat nou echt willen en als dat zo is, is er dan niemand in zijn entourage die hem kan stoppen en tot zinnen kan brengen?

Het houd mij voortdurend bezig. Ik ben in 1960 geboren en weet nog van de flower power tijd. Make love not war [ ***]. Toen vooral gericht tegen de oorlog in Vietnam. Nu staat iedereen ter wereld op tegen Poetin en wordt er overal gedemonstreerd. Heel veel kan ik niet doen,ik kan gaan demonstreren, geld schenken, spullen geven, petities tekenen….. Ik kan hier op mijn eigen blog mijn stem laten horen en uitspreken dat ik mij solidair voel met de Oekraïners. Van mij mag Poetin acuut dood vallen.Niet dat het iets zal uit maken als ik dat opschrijf….maar toch!

Onze dochter is hoogzwanger en loopt op het laatst, over 2 weken is ze uitgerekend. Gisteren is ze opgenomen in het ziekenhuis door een buikgriep dat toe sloeg. Ze zegt aan de telefoon, hoe rot ik me ook voel, ik lig hier veilig in het ziekenhuis. Hoe anders dan die moeders die bevallen in de schuilkelders van Kiev………Ik moet er niet aan denken en heb zo te doen met die jonge moeders die ook mijn dochter hadden kunnen zijn.

Je leeft door, hier in het Westen. De dagelijkse dingen nemen je in beslag, we vierden de zesde verjaardag van onze oudste kleindochter, jongste kleindochter kwam logeren, kleinzoon een dagje spelen, ik doe boodschappen,maak schoon, stofzuig, de alledaagse dingen….. Het nieuws blijven we volgen met al die afschuwelijke beelden. Ik blijf een voortdurend onderbuikgevoel hebben dat het, ondanks alle boycots,protesten en sancties enzovoorts, niet goed komt……..

Geel-blauw,de kleuren van Oekraïne. Van Downing Street 10 tot de Erasmusbrug; de kleuren werden op verschillende plekken, zowel nationaal als internationaal, getoond.[ foto NOS]

***Make love not war was een slogan die veel werd gebruikt door hippies tijdens de flowerpowerperiode in de jaren zestig van de twintigste eeuw als protest tegen de Vietnamoorlog. In 1967 vochten er een half miljoen Amerikaanse soldaten in Vietnam en er was veel verzet tegen deze oorlog.

De slogan was echter gericht tegen oorlog in het algemeen. De Koude Oorlog werd als zeer bedreigend gezien, er heerste grote angst dat “de bom” (bedoeld werd een atoombom) zou vallen. Diverse vredesactivisten uit deze periode, zoals dominee Martin Luther King (vermoord in 1968), uitten protest tegen de oorlogsdreigingen, tegen geweld en tegen racisme. De slogan werd ook na de jaren zestig nog gebruikt. Het kwam in elke antioorlogsdemonstratie weer terug.