Deel 4 in de reeks Beestjes in de tuin. Dit keer toon ik jullie foto’s van de sprinkhaan die ik regelmatig tegen kwam. Sommige foto’s hebben trouwe volgers wel eens in een blog voorbij zien komen, maar ach wat geeft het hè…….
De sprinkhaan vind ik wat hebben van een buitenaards wezen, wat creepy maar zo mooi.
De vleugels lijken bladeren met nerven en al erop.
In het gras zie je ze amper, tot ze vlak voor je weg springen. Zeg nou zelf, net een blaadje in het gras toch?
Grote groene sabelsprinkhaan
Deze grote groene sprinkhaan is een imposante verschijning. Zonder vleugels is zijn lengte al meer dan 3 cm en de vleugels zijn bijna twee maal de lichaamslengte. De soort is een alleseter, die als volwassene graag andere insecten eet. Maar kijk uit, pak hem niet op want ze schijnen flink te kunnen bijten.
In augustus en september zijn de grote groene sabelsprinkhanen allemaal volwassen geworden. De mannetjes laten hun ratelende, knerpende zang vanuit grote kruiden en kleine struiken horen. Voor mij het geluid van de nazomer, maar ook het geluid van vakanties in warme landen, zoals Frankrijk, Spanje, Griekenland….Maar toen ik dit blog schreef las ik dat dat geluid gemaakt wordt door krekels en dat niet hetzelfde beestje is…..
De eieren worden meestal in de open grond gelegd. De jonkies komen in het voorjaar uit de eieren. Ze zijn dan vaak op bloemen te vinden. Ik zag ze dit jaar met regelmaat op mijn tomaten- en ook koolplanten zitten. De jonge groene sabelsprinkhanen blijven de eerste vervellingen nog in de lagere begroeiing omdat ze nog niet kunnen vliegen. Pas als ze volwassen worden rond eind juni wordt wat meer op bomen en hogere planten gekropen om beter te kunnen jagen en te zonnen.
nimf
Het is moeilijk ze te fotograferen, want ze hebben je snel in de gaten en doen een soort verstoppertje met je of springen of vliegen ineens weg.
nimf
Hier kun je goed zien hoe groot hij is, als je let op het slakkenhuis ervoor op de bank
De sprinkhaan
Er woonde op het eiland Urk
een sprinkhaan met een groene jurk,
maar deze sprinkhaan wou niet springen,
hij hield alleen van kalme dingen,
en als het ook maar even kon,
zat hij te zitten in de zon.
Zijn moeder woonde ook op Urk
en had precies zo’n groene jurk.
Ze zei: wat heb je toch m’n jongen
en waarom maak je toch nooit sprongen?
Kom mee, vooruit, van hopsakee!
Och moeder, zei hij, moeder, nee…
Ik blijf mijn hele leven kalm
hier zitten op een korenhalm.
Daar zit hij in zijn groene jurk –
en zit er nog. Op ’t eiland Urk.
gedicht van Annie MG Schmidt 1966
Gemiddeld kan een sprinkhaan namelijk zo’n 25 centimeter hoog en makkelijk een meter ver springen.
Vroeg ik mij een week geleden nog af wat ik met alle tomaten aan moest, binnen een paar dagen is alles weg. Phytophtera heeft toegeslagen in onze tuin. Ik zag het al beginnen toen ik op 4 september een blog over tomaten schreef en werkelijk binnen 3 dagen daarna zat het in alle planten.Alle tomatenplanten waren zwart en de op de tomaten zaten rotte plekken.Hoe snel kan dat gaan!
De oorzaak is meestal het vochtige warme weer.Onder zeer vochtige omstandigheden worden door de schimmel nieuwe sporen gevormd.Deze verspreiden zich via de lucht naar andere planten.Ik las dat het meestal ontstaat in aardappelplanten en zich dan ook naar tomaten verspreid.[ zelfde familie]. Op een aangetaste stengel zijn in eerste instantie bruine aangetaste delen te herkennen.De bladoksels van een plant drogen moeilijk op en zijn dus een ideale vestigingsplaats voor de schimmel. De stengel verschrompelt niet,maar wordt helemaal bruin .De schimmel kan in het plantenweefsel ruststructuren maken (oösporen) waarmee langdurig ongunstige perioden kunnen worden overleefd. Sporen kunnen zo jarenlang in de grond achterblijven zonder voedingsbodem.[ bron groenkennisnet.] Gooi dit afval dus niet op de composthoop in de tuin!
Al met al heb ik kilo’s weg moeten gooien.Ik had er nog veel mee naar huis genomen om af te rijpen in het raam,maar daar zie je ook de plekjes op komen en heb ik ook weg moeten doen. Jammer hoor!
Bloemschikken
In de laatste week van de schoolvakantie kwam onze 4-jarige kleindochter nog logeren.Op de tuin mocht ze dit keer alle bloemen plukken die ze maar wilde. Alles loopt toch op zijn einde. Helemaal het einde vond ze het, want meestal wijs ik aan wat ze mag plukken. Haar kruiwagen zat vol en daarna gingen we met die bloemen een bloemstuk maken.Had ze nog nooit gedaan, maar ze is altijd in voor creatieve dingen. Ik legde uit wat de bedoeling was en ze deed mij precies na.Het werd een prachtstuk en het heeft nog twee weken gestaan thuis.
Lyatris nu in bloeisedum in bloei
Oogsten
Afgelopen periode is alles wel geplukt en verwerkt. Van de grote hoeveelheid appels maakte ik oa appelsap.Jaren gelden kochten we een druivenpers, maar bij de druiven werkte hij niet. Nu eens geprobeerd bij de appels, maar dat ging ook al niet.Op internet vind je voor alles altijd wel een oplossing.In dit geval gewoon koken: Ik kookte de in stukken gesneden appels tot moes en liet ze daarna in een vergiet met een schone theedoek uitlekken in een schaal. Dat lukte prima en kost niets extra. De pers zet ik maar voor de sier in de tuin……
de parika’s moeten nog naar rood en geel kleuren.Ze zijn wel heel groot
De aangetaste tomaten werden bezocht door naaktslakken. Na het zien van deze slak, zou je bijna geen tomaat meer eten uit je tuin! Op de foto hieronder zie je een wonderlijke tomaat die ik plukte. Soms maakt de natuur zelf vreemde snuiters.
de kweeperenboom heeft dit jaar maar 1 kweepeer, die meer appel dan peer is.
Met de kleindochters plukte ik zaterdag sperziebonen, die lusten ze graag. Er hangen nog veel kleintjes aan, dus ik denk dat ik eind van volgende week nog wel een kilootje kan plukken.
sperziebonen
Insecten
In de tuin is het een drukte van belang van hommels, bijen, vliegen en heel veel koolwitjes.Ze zitten vooral op de sedums, de afrikaantjes, de verbena en de dropplant.
Op de sedum krioelt het van deze bijen, voor zover ik kan vinden op internet, zijn het honingbijen. Bij het plukken van een bos, stak 1 bij mij en had ik een paar dagen een flinke schijf en veel jeuk op mijn onderarm.
Behalve koolwitjes zie ik nu niet heel veel andere vlinders meer. De atalanta’s zijn verdwenen nu het rotte fruit weg is. Heel soms zie ik een dagpauwoog en een zandoogje. Maar de gehakkelde aurelia heb ik dit jaar helemaal niet gezien, terwijl die er vorig jaar heel veel was.
deze dagpauwoog had zich verstopt tussen preibladeren
Er vliegen ook veel van deze reuze libellen rond, vaak met z’n tweeën. Soms blijven ze goed zitten,maar meestal zijn ze weg zodra ik met mijn camera of telefoon kom aanlopen.
Vanmorgen viel mijn oog opeens op iets wat naast mij bewoog. Het was een grote groene sprinkhaan. Hij klom omhoog en ging bovenop het hek zitten. Ik had al snel een foto met mijn telefoon genomen, maar kon daarna met mijn camera foto’s maken.Hij bleef netjes zitten.Op een gegeven moment kwam hij steeds dichterbij om met een flinke sprong bovenop mijn lens te eindigen. Ik schrok me naar, dacht dat hij op mijn hoofd sprong…….bange schijterd hè!
klaar voor de sprong
Oefenen languit op mijn buik
Na de workshop heb ik deze week nog wat foto’s met de macrolens in de tuin gemaakt.Ik was er woensdagochtend al vroeg, de zon scheen al en het gras en de planten waren nog nat van de dauw.Mooie omstandigheden voor wat foto’s.Dus daar lag ik weer, nu in het natte gras……
Daarna was er werk te doen, want de laatste weken is er door de hitte, daarna de regen en de verhuizingen allebei onze kinderen niet veel van gekomen.Er moest veel gesnoeid worden, opgeruimd, geoogst etc.
We hebben van een deel van de tuin wat gras was, weer moestuin gemaakt. Ben heeft er veel wek aan gehad, gras weg gestoken en omgespit en daarna gefreesd.We hebben de moestuinbakken gehalveerd.Het ligt er nu zo bij:
In de 3 bakken heb ik nu de aardbeienplanten verjongd en per ras in een bak gezet. De aardbeirassen Ostara, Elsanta en Polka staan daar nu.
Tot zover de update weer…..Nieuwe lezers welkom!
Fijne week allemaal, geniet van het prachtige weer wat voorspeld is!
