Paddenstoelen 2023 nr 2

Eindelijk lijkt de herfst zijn intrede gedaan te hebben dit weekend. Het regende veelvuldig hier, vooral zondag.Meteen is het ook een stuk kouder, de zomerjas kan de kast in en een warmer exemplaar aan de kapstok.

Zaterdagmiddag ging ik toch weer hoopvol op pad om paddenstoelen te vinden. Dit keer in een ander natuurgebiedje hier vlakbij. De Gorzen heet het en is ooit gemaakt bovenop de vuilstort van het dorp waar ik woon. Nu een heuvelachtig stukje natuur met wat watertjes. In de eerste 10 meter zag ik al meteen een boomstronk met wat kleine paddenstoeltjes, dat beloofde wat! Maar helaas het bleef bij die ene boomstronk met paddenstoelen verder zag ik er niet een!

Als je door dit gebied, de Gorzen, heen loopt naar het andere eind, loop je zo de Crezeepolder in, waar ik op mijn verjaardag de zonsopgang fotografeerde. Ernaast liggen langs de rivier de grienden van Ridderkerk.

In die grienden heeft zich een bever gevestigd las ik pas. Dus ik dacht ik ga daar eens kijken, ik was er nog nooit geweest. Wel in andere grienden maar niet in mijn eigen dorp. Op internet had ik de waterstanden gevonden, het zou half 6 hoog water zijn. Simpel gedacht dacht ik dat het om 13 uur dan wel laag water zou zijn. Eigenlijk weet ik niet precies hoe dat zit maar het was zeker geen laag water. De polder stond helemaal onder water….

Ik durfde het toch niet aan in mijn eentje die grienden in te gaan, zag wat loopplanken met gaas liggen over kreekjes en besloot het niet te wagen. Sinds mijn val in de sneeuw en de dubbele enkelfractuur ben ik als de dood dat ik uitglij en val. Ik zag mijzelf daar al in het water belanden☻en ik had tegen niemand gezegd dat ik daar heen zou gaan.

Terug

Inmiddels begon het ook wat te spetteren, wat ook niet klopte, want buienradar had gezegd dat het tot 15 uur droog zou blijven, haha…….

Langs de dijk met schapen liep ik weer terug naar de Gorzen.

Een schaap lag er wel een beetje zielig bij en ik moest aan het nieuws van de blauwtong denken. Ik neem aan dat ze wel in de gaten gehouden worden.

En verder weer. Door de kronkelige paadjes…..

Hier en daar nog een herfstig plaatje vastgelegd

Tot ik bij het meertje kwam, de zon was weer gaan schijnen en ik stond even stil langs de oever. Toen onze kinderen klein waren hebben we hier wel geschaatst, er was toen veel meer water en niet zoveel riet. Nu is het bijna dichtgegroeid.

Plotseling ontdekte ik wel een tiental libellen, met dubbele vleugels en een ander soort met een rood lijf. Maar ja met een macrolens, de enige lens die ik bij mij had, kun je niet inzoomen, dus ik hoopte dat er eentje vlakbij op een rietstengel zou gaan zitten.

Maar nee, ze bleven boven het water een soort van paringsdans maken, leek het wel. Met twee tegen elkaar aan gingen ze op en neer boven het water oppervlak, dan schoten ze weer uit elkaar en vlogen weg om even later alles weer te herhalen. Ik heb er een kwartiertje naar staan kijken en probeerde toch wat foto’s te maken.

Geen paddenstoelen

Ik zag dus verder geen enkele paddenstoel. Toch was het heerlijk even een stuk te lopen, wat spetters op de koop toe maar de meeste tijd droog en af en toe de zon. In de komende dagen zullen er misschien meer paddenstoelen tevoorschijn komen, soms op plaatsen waar je ze het minst verwacht, zoals afgelopen week in het stukje gras bij mijn zoon en schoondochter voor de deur…..

Mode 2

Met het zoeken naar goede tweedehands spullen voor mijn nieuwe woning, ben ik de afgelopen tijd echt tig keer in de twee kringloopwinkels van ons dorp geweest. Ik heb er heel wat gekocht, maar ook weer heen gebracht. In een van de aankopen, een boek kwam een leuke verrassing tevoorschijn. Het was een oude Libelle en wel de eerste uitgave van 13 april 1934! Destijds te koop voor 8 cent.

Hoe leuk is zo’n vondst! Meteen gaan mijn gedachten naar degene die dit exemplaar bewaard heeft. Misschien in dat grote boek opgeborgen om het niet te beschadigen? Misschien is diegene overleden en wisten de kinderen niet van het bestaan en brachten overgebleven spullen naar de Kringloop? Nou ja, ik zal het niet weten.

Al bladerend las ik de artikelen van die tijd, oa over de prinses die 25 jaar zou worden, Juliana dus. Het blad opende met een artikel over een dameskapper, genaamd Antoine en de Prins der dameskappers genoemd. Kunstwerkjes maakte hij wel:

Zelfmaakmode

Ook mode om zelf te maken kwam aan bod, zoals de gekleede middagjapon, maar ook patronen voor zware modellen. Daarbij adviezen zoals :

  • kleed u liefst ruim, strak zittende kleding doen u veel dikker schijnen
  • Draag bij voorkeur hoeden met niet te breede randen en liever geen pet of mutsmodellen. Gij zult daar zoo afgeknot in uitzien!
  • Draag geen kraag want zij zullen uw al te gevulden hals nog zwaarder doen lijken
  • Tot slot reken ruime inslagen aan uw naden, voor het geval gij nog zwaarder mocht worden

De patronen kon je kopen voor 10 cent

Daarnaast was een patroon afgebeeld voor een directoire voor dames, waarbij de tip om bij het wasschen het elastiek eruit te halen zodat het niet zo snel slap zou worden.☺

Sommigen van jullie zijn handig met naald en draad en herstellen ook vanuit duurzaamheids oogpunt hun kleding etc. Dus Dorothe en Anne, jullie kunnen aan de slag!

Voorjaarsschoonmaak

Voor de huisvrouw ook een bladzijde met tips voor de schoonmaak. Bertjens schreef juist vrijdag over een soort van schoonmaak, die zij net houdt thuis. Ik las dat het Oud Hollandsch ideaal was: schoon met Pasen en hooguit Pinksteren maar dan moest je wel klaar zijn. Het ging over goed plannen, zorgen dat je de boenwas en zeep voldoende in huis had. Dat het een rotklus was, die schoonmaak, daar was men duidelijk over. Daarom moest je binnen 14 dagen klaar zijn. Vertrek voor vertrek moest onder handen genomen worden.

Ik ken de grote schoonmaak nog van mijn schoonmoeder die dat ieder jaar deed. Echt alles ging van zijn plek, naar buiten om te luchten, gewreven wat kon, muren werden afgestofd enz.

Menu

Als laatste het menu van de week:

Wel wat anders dan de menu’s die wij nu zien hè!

Ik vond het leuk om te zien allemaal en zal dit exemplaar ook zuinig bewaren. Ik zal het aan mijn dochter vertellen, zodat het niet ooit, in een boek verborgen, bij de Kringloop belandt

Mode 1

Mode, wat is dat eigenlijk? Mode is de stijl of stijlen die door de meerderheid van de bevolking op een bepaald moment wordt of worden gedragen. Met andere woorden, wat de meeste mensen op dit moment dragen – een bepaalde kleur, patroon, snit of silhouet – is “in de mode”, “fashionable” of “trendy”.

Mode en kringloop

Zelf ben ik niet echt een persoon die volgens de laatste mode gekleed loopt. Natuurlijk, als je nu iets koopt, zal het in een kleur kunnen zijn die nu “in” is, maar het is niet zo dat mijn garderobe ieder jaar vernieuwd wordt. Als ik iets leuks zie, koop ik zelfs kleding in de kringloopwinkel. Onlangs nog een winterjas en een paar shirts en colbertjes. Ik had 7 items voor net 20 euro, waarbij de winterjas van 9,95 nog het duurst was.De twee colbertjes waren van het merk Gerry Weber, wat een goed merk is.

De kringloopwinkel wordt gerund door mensen van een “zware ” kerk, de hoedjeskerk of zwarte kousen-kerk wordt het in de volksmond hier, genoemd. De opbrengst gaat naar goede doelen. Ik weet niet of jullie ook van die kerken in de buurt hebben, maar hier is het net een lange modeshow als ze op zondag te voet naar de kerk gaan. Over het algemeen hebben ze mooie kleding aan. En die kleding die niet meer gedragen wordt, ligt dan dus in de kringloopwinkel, die compleet is met pashokjes . Alles is netjes en schoon, je kunt er echt leuke en mooie kleding kopen. Ik schaam mij er niet voor!

Mode en museum

Mode is van alle tijden. Laatst toen wij in Doesburg het Lalique museum bezochten, was er naast de vaste tentoonstelling van de beroemde Franse juwelen- en glaskunstenaar René Lalique ook een andere tentoonstelling. In het museum zijn met regelmaat tentoonstellingen te zien, waarbij naast werk van Lalique tevens werk van tijdgenoten te bewonderen is. De tentoonstellingsradius beslaat de periode van circa 1850-1950. 

Mucha en tijdgenoten

Nu was er onder andere werk te zien van Alphonse Mucha (1860 – 1939) en andere tijdgenoten.De tentoonstelling Mucha & Tijdgenoten gaat over de opmars van de grafische kunst in de tijd dat de kleurenfotografie –zoals wij die nu kennen- nog niet bestond. Alphonse Mucha was een Tsjechische kunstenaar die Parijs op zijn grondvesten liet schudden met zijn art nouveau-affiches en illustraties. Mucha werd in 1895 in één klap wereldberoemd na zijn ontwerp van een aankondigingsposter voor de wereldberoemde Frans-Nederlandse actrice Sarah Bernardt. De affiches werden zelfs uit de straten van Parijs geroofd.

Sarah Bernardt shockeerde ze de wereld in 1876 door een lange broek te dragen. Haar “look” werd over de hele wereld gekopieerd.

Mucha en tijdgenoten maakten overigens naast affiches ook volop illustraties voor modemagazines, schilderijen, vazen, kostuums, juwelen en decors.

Toen ik in het museum de afbeeldingen zag van Mucha, moest ik denken aan mijn tienerkamer in de jaren 70. Ik had spiegels met dezelfde soort afbeeldingen en ook van die metalen wandborden. Toen ik wat zat te googelen, zag ik dat die spiegels als Vintage worden aangeboden en al snel 100 euro waard zijn. Helaas, ik heb ze niet meer……