Vuurwerk

Na een kort nachtje werden we al om half 7 gewekt door sirenes voor de deur. De slaap konden we daarna niet meer vatten, dus schrijf ik maar een blogje☺.

Het was een pracht gezicht vannacht om klokslag 12 uur. Nog niet eerder zagen we zoveel vuurwerk als dit jaar. Hoezo vuurwerk afsteek verbod in Rotterdam? De skyline was voortdurend gekleurd van alles wat de lucht in ging. Was ook wel te verwachten want van te voren was ook gezegd dat er niet op gehandhaafd zou worden. Hoe zou dat ook moeten gebeuren? De politie had hun handen weer vol aan allerlei rottigheid.

In de middag had ik mijn camera al klaar liggen om foto’s te maken. Alles ingesteld zoals ik op internet had gevonden om mooie vuurwerkfoto’s te maken. Nou dat lukte toch echt niet, al in de loop van de avond probeerde ik steeds wat anders: M stand, P stand, korte sluitertijd, lage ISO, witblans op daglicht en toch weer niet….

Uiteindelijk gaf ik het op en zette de camera toch weer op de automatische stand. Toen ik ze op de laptop bekeek, waren er een paar redelijk gelukt. Er stond aardig wat wind en een statief gebruikte ik daarom niet. De camera legde ik op de rand van het balkon om hem stil te houden…..

Geniet nog even mee van ons uitzicht:

Voor de zekerheid nam ik nog wat met de telefoon

Ongelukken

Ik las op tv dat er weer veel gewonden zijn gevallen. Mensen met oogletsel en brandwonden….Toen ik op ons balkon stond en foto’s maakte met mijn telefoon ging er hier ook iets mis. Het was een enorme knal en explosie gevolgd door dikke zwarte rook. Iets ontplofte behoorlijk maar daarna ging het vrolijk verder op die plek, het zal dus goed afgelopen zijn. De ontploffing stond wel net op mijn telefoon…

Ook ging er door de harde wind vuurwerk rakelings langs. Ik was gelukkig net weer binnen toen dit gebeurde en alle vonken over het balkon waaiden…..

Nou ja, het zicht was geweldig. De discussie over wel of geen vuurwerkverbod zal dit jaar weer verder gaan……

Goede voornemens

Naast dat je de komende dagen iedereen de hand schudt en de beste wensen geeft[ met of zonder zoenen?] komt ook vaak de vraag: “en nog goede voornemens ? “. Meestal ben ik daar niet van, want je hoeft niet op nieuwjaarsdag te beginnen met iets. Dit jaar wil ik toch starten met een goed voornemen. Ik schrijf het hier op en deel het met jullie om een stok achter de deur te hebben…..Ik moet afvallen!

Al heel mijn leven kamp ik met het feit dat ik mijzelf te zwaar vind en de laatste jaren ook ben. Als ik de foto’s van vroeger bekijk, denk ik waar maakte ik mij druk om, ik was hardstikke slank! Nu, echter, ben ik een vierkantje geworden en is mijn slanke taille totaal verdwenen☻. Zeker de laatste twee jaar, sinds dat enkelgedoe, ben ik aangekomen. Nu met de knie van man komt er ook weinig van lichaamsbeweging. Dat moet veranderen…

Dames, heren hierbij laat ik weten dat ik er 10 kilo af wil. Vanwege enige schaamte schrijf ik niet op wat ik weeg ☻Eenmaal per maand zal ik de stand van zaken doorgeven, zodat ik wel vol moet houden….

Verloren tijd

Momenteel lijkt ons leven even een pas op de plaats te maken en lijkt het bijna niets doen verloren tijd. Doordat manlief alleen nog met krukken kan lopen, gaan we slechts af en toe de deur uit, maar liefst bleven we afgelopen week maar binnen. Voor hem omdat het met die gladheid hardstikke gevaarlijk was. Zelf ben ik sinds mijn valpartij van twee jaar terug en als gevolg daarvan een gebroken enkel, echt als de dood dat ik uitglij. Onze auto staat op een eigen parkeerplaats langs de rivier, waar om deze tijd amper zon komt, het was er spekglad. Alle mooie plaatjes ten spijt, ik ben blij dat het weer boven 0 is, zodat we weer veilig naar de auto kunnen.

We mopperen samen af en toe, dat het zolang duurt allemaal, dat er nu in huis allerlei hulpmiddelen staan, dat die rot krukken in de weg staan, dat we dit zouden willen doen, of juist dat en dat niets kan. Verloren tijd, enig zelfbeklag….. Maar het had veel slechter kunnen zijn en gelukkig hebben we ook nog lol.

Gisteren moest ik lachen toen hij na het douchen vanuit de badkamer riep dat ik “oude mannen onderbroeken” voor hem heb gekocht. Omdat die ziekenhuisopname eraan komt, had ik wat nieuwe boxershorts gekocht want als echtgenote wil je toch dat ie straks netjes in bed ligt ☺. Blijkbaar vallen ze te groot uit en dat deed hem denken aan toen we vroeger in de verpleging werkten. Je had dan van die oude baasjes , die in hun witte ondergoed uit bed kwamen. Met een veel te grote witte onderbroek die om hun veel te magere benen wapperden. Zo voelt hij zich nu ook. “Kijk nou, roept hij naar mij, ik lijk toch net zo’n oud mannetje in het verpleeghuis vroeger, met die wapperende onderbroek en mijn magere benen…….” Snel dus maar maatje kleiner halen …….

Twee jaar terug liep ik onbevangen in de sneeuw foto’s te maken, maar nu bleven de foto’s beperkt tot foto’s vanaf mijn balkon en of planten net bij de deur. Een val kan ik nu echt niet gebruiken. Gelukkig schreven anderen over hun wandelingen en zag ik mooie foto’s.

We zijn bevoorrecht met ons uitzicht, wat geen dag hetzelfde is. Ik kan echt genieten van een mooie lucht, een vlucht vogels die langs vliegt. Zaterdag begon het eind van de middag erg nevelig te worden.

Door de bevroren nevel lag er zondagmorgen weer mooie rijp op de bomen aan de overkant van de rivier

Op de ramen van het balkon stonden de ijsbloemen. Een half spinnenweb was mooi bevroren.Met een macrolens hoef je niet ver weg om foto’s te maken…..

En zo gaan de dagen voorbij en houden we de moed erin. Genieten van kleine dingen, wat lekkers bij de koffie, zoon en kleindochters die langs kwamen. Beide kleindochters houden van creatieve dingen. De oudste van 6 zit in groep drie en leert sinds dit schooljaar lezen en schrijven. Ze kan al heel goed lezen, ik sta er versteld van. Ze is ook van lieve briefjes schrijven. Ik heb er al ettelijke gekregen. Nu had ze een kerstkaart voor ons gemaakt en wenst ze ons “pretge kerstfeest met een kerstdienee”. Geweldig toch!

De jongste kan ook al aardig woordjes schrijven en zeker lieve tekeningen maken:

Bij een medeblogger [ Lies] las ik afgelopen week:

Niets is tijdsverlies, als je van de dag geniet…

En zo is het!

Wat vaart daar nou?

Wonen aan een rivier is nooit saai. De hele dag varen er schepen voorbij. Groot, klein, vreemd, mooi. Vandaag deel 1 in een serie “wat vaart daar nou? “.

Heel vaak zeggen we dat tegen elkaar, kijk nou eens, wat vaart daar nou? Of moet je nu eens zien, wat apart of wat zou dat nou zijn? Wij wonen aan een kruispunt van drie rivieren, de Nieuwe Maas, de Lek en de Noord. Vanuit ons huis zien we de laatste rivier net niet maar wel als we buiten staan.

Alle foto’s zijn genomen vanaf ons balkon of vanuit het keukenraam op 10 hoog……Naar beneden gaan voor een foto is geen optie, dan is zo’n boot al weer voorbij. De meeste foto’s nam ik met mijn telefoon.

Om vandaag in de sfeer van deze maand mee te gaan, deze zagen we twee weken terug. Ik zag de Spaanse vlag en zei tegen mijn man, kijk daar gaat de stoomboot van Sinterklaas geloof ik…. Sint en Piet waren blijkbaar net afgezet, want de boot was leeg, geen pakje,geen Ozosnel, geen Piet en geen Sint………

Nadat er ook nog eens een flinke stoomfluit kwam uit de stoompijp, wist ik het zeker Hij is het echt hoor, de stoomboot van Sinterklaas. Voorop staat Spanje ☺maar dat is voor jullie moeilijk te zien denk ik

wordt vervolgd………..