Al weer een paar weken geleden, begin juni, wilde ik een rondje Crezeepolder lopen.Dat was al weer jaren geleden. Ik ging het gebied in aan de Oostmolendijk met zicht op de Alblasserdamse brug.
Ik nam een paar foto’s van wat watervogels. Mijn kennis van watervogels is echt minimaal. Ik herken een eend, een zwaan en een reiger maar dan heb ik het bij wijze van spreken wel gehad geloof ik.Thuis zocht ik op welke vogels dit zijn: De Kluut.
Toen ik mijn tocht vervolgde tussen het manshoge riet door, voelde ik mij niet prettig. Ik kon er niet overheen kijken dus wist niet wat er voor mij lag. Ik had een aftandse fiets zien staan bij het hek aan de ingang en ik haalde van alles in mijn hoofd. Ik ging dus weer terug.
Inmiddels heb ik mij ingeschreven voor een wandeling in dit gebied met een gids van Natuurmonumenten. Die staat gepland in augustus.Toch dacht ik vanmorgen ik ga nog een keer, maar dan via de andere kant. Er liepen meer wandelaars dus dat gaf mij meer rust. Ik wist dat er een vogelkijkscherm aan die kant staat, daar wilde ik heen lopen. Nou heeft het gisteren hier weer enorm geregend dus het was behoorlijk drassig.Voorzichtig lopen zodat ik niet uitglijd.
Door hetzelfde hoge riet bereikte ik het scherm maar wat een teleurstelling , het helemaal dicht gegroeid, geen vogel te zien.
Ik liep weer een stukje terug en maakte wat foto’s vanaf een vlonder, genoot van alle vogelgeluiden om mij heen. Opeens vlogen allerlei vogels op.
Twee mannen met bosmaaiers kwamen mijn kant op. Al wat bijzonders gespot, mevrouw? Ik zei van niet omdat het scherm verderop dicht gegroeid is. Dat zullen we meteen eens even voor u in orde maken zeiden ze.
Zo gezegd zo gedaan. Ik bedankte de heren en ging kijken wat ik zag.
De meeste vogels zaten ver weg doordat ze door het geluid van de bosmaaiers waren opgeschrikt. Alhoewel ik nu een zoomlens heb was het toch te ver weg.Een groep grauwe ganzen zwommen langs
Om mij heen stond veel in bloei. Guldenroede, grote kattenstaart, wilde peen. De namen weet ik niet zeker, ik haalde ze via googlelens op.
Ik zette wat insecten op de foto:
De citroenpendelvlieg op de witte bloemetjes van wilde peen?
Het was echt heerlijk daar langs het water. Het gebied van de Crezeepolder was ooit een stuk akkerland wat jaren terug onder water is gezet en wat men heringericht heeft tot natuurgebied. Er schijnen veel bijzondere soorten vogels te zien zijn, zoals de zeearend uit de Biesbosch maar ook lepelaars en allerlei steltlopers.Ik zag de scholekster. Wel grappig vond ik dat toen ik dat stelletje scholeksters in alle rust op de foto aan het zetten was, aan de andere kant van de dijk op de rivier de Noord net zo’n cruiseschip voorbij kwam. Wat een contrast en wat een lawaai maken die mensen aan boord. Het geluid draagt natuurlijk over het water en de rust was even gedaan.
Er zat een eend op een privé
strandje:
Maar niet voor lang denk ik:
Even verderop zag ik een fuut op zijn dooie akkertje zwemmen.
Tot er opeens reuring was, veel lawaai, gespetter en opvliegende vogels.
Ik draaide mij om en zag nog net dat een of andere roofvogel een meeuw uit het water greep en ermee weg vloog. Jammer genoeg kon ik niet snel genoeg scherp stellen.Zo snel als hij kwam was hij ook weer uit het zicht.
Na dit tumult keerde ik weer terug naar mijn auto want ik moest vanmiddag werken. Onderweg nam ik nog een paar fotootjes. Ik was er nu toch! Ik ga toch snel nog eens maar dan met laag water. Het gebied kent eb en vloed en het was nu net hoog water geweest.
Deze weg kwam uit op het ‘pleintje’ Hier stond de schaftkeet van de stortbaas. Deze sorteerde hier grove metalen uit het huisvuil, welke periodiek door de gemeente aan een schroothandelaar werden verkocht.
Het pomphuisje bood vroeger onderdak aan een pomp waarmee het overtollige water uit de polder Het Zand naar de Oude Haven werd gepompt. Niet alleen uit historisch besef heeft men dit uit 1925 daterende gebouwtje laten staan, het vormt tevens een goede mogelijkheid om te schuilen.
Naast het pomphuisje kun je een brug over, je steekt dan een stuk af om weer in het park te komen.
De geur ervan doet mij denken aan mijn jeugd. Als kind woonde ik onderaan een dijk, die in het voorjaar ook helemaal begroeid was met deze planten. Het was er zalig hutten maken.
De geur van de bloeiende bloemen is heerlijk als je zo langs die bossen Fluitekruid loopt.
Een uit de kluiten geschoten verdwaalde paddenstoel.
Maar ook dit leuke plantje hieronder waarvan ik de naam niet ken.Ik kreeg de tip dat het Ereprijs is Met deze foto besluit ik het blog. Ik hoop dat het snel wat warmer en droger wordt. Mocht je in deze omgeving wonen en zin hebt in een lekkere wandeling: Ga nu naar de Gorzen, het is er prachtig wandelen op deze oude vuilstort~!
Met de veranderende tijden verdwijnen in de jaren 80 vorige eeuw, de melkkoeien en later ook de akkerbouw. Momenteel bestaat de boerderij vooral uit peren -en appelgaarden.De boerderij is sinds 2004 omgevormd tot de sociale en multifunctionele landbouwonderneming. Sindsdien is de missie om mensen gastvrij te ontvangen en ze te laten genieten van al het moois van het land. Er wordt dagbesteding geboden aan volwassenen met een verstandelijke of psychosociale beperking. En ook vrijwilligers kunnen meewerken. 
De perenbomen zijn al uitgebloeid maar de bloesems in de appelbomen zijn er nog volop.Ze staken mooi af tegen de blauwe lucht.Ik zag veel insecten rondvliegen.Ik vroeg mij wel af of ze die bomen wel of niet bespuiten. Ik zie nl niet een luis, terwijl in het appelboompje van dochter in haar tuin de mieren al weer druk in de weer zijn die luizen uit te zetten☻
