Maandagochtend reed ik kwart voor 7 weg om op de kleinzoons te gaan passen. Onderweg zag ik de hemel steeds mooiere kleuren krijgen maar ik kon nergens stoppen. Eenmaal op de plaats van bestemming, Maassluis, was de zon op gekomen en de kleuren verdwenen. Gisteren was ik vroeg wakker en kon niet meer in slaap komen. Ik keek uit het raam en zag een heldere hemel met wat van die kleine schapenwolkjes. Ik besloot snel te douchen en weg te gaan om de zonsopkomst te fotograferen. Niet ver bij mij vandaan is een natuurgebiedje, de Crezeepolder. Ik schreef er al vaker over[ klik] . Ik besloot daarheen te rijden.
Om plm 7 uur was ik er en de hemel begon al een rode gloed te krijgen. De foto die ik dinsdag plaatste was de eerste die ik nam. Deze dus:
Het was heerlijk buiten, beetje zwoel en zeker niet koud. Om mij heen hoorde ik vogels, ganzen en eenden ontwaken. Als een feestgezang klonk het in mijn oren. Het was namelijk mijn verjaardag.
De hemel kleurde steeds meer, wat prachtig weerspiegelde in het water.
De kleuren aan de hemel zijn magisch, ze veranderen van minuut tot minuut naar rood, roze, oranje. Prachtig!
Van 1 tot en met 9 september (m.u.v. zondag 3 september) staan de molens van Kinderdijk in de spotlights tijdens de betoverende Verlichtingsweek. Lekker wegdromen in een Hollands sprookjeslandschap, turend naar de glinsterende weerspiegeling van de verlichte molens op het water.
Afgelopen weel kreeg ik een uitnodiging om deel te nemen aan een workshop om de verlichte molens te fotograferen. De kosten 95,- euro gaan me even te ver na al de recente kosten van de verhuizing. Het fotograferen van de verlichte molens klonk wel aanlokkelijk, dus gisteren dacht ik ik rijd er even heen en kijk of het wat is. Kinderdijk is van hier net een kwartier rijden en ligt aan de andere kant van de rivier.
Ik was er veel te vroeg, zo tegen 17 uur. Parkeerde op vrij parkeren en moest een halve kilometer lopen voordat ik bij de entree was maar dichterbij parkeren kost 9,50. Veel te veel geld en mijn benen kunnen wel een stukje lopen, dus gratis parkeren maar…
Het was heerlijk weer, ik had broodjes en drinken mee in mijn rugzak, camera en twee lenzen en statief.Voor vertrek snel nog even gekeken hoe ik ook weer in het donker moet fotograferen, maar druif die ik ben, is dat al weer in mijn grijze massa opgegaan als het zover is. Ik probeerde dus meerdere instellingen, M stand, auto, S stand, maar ik kon echt niet meer vinden hoe ik de sluitertijd moest aanpassen. Ik weet het, er zijn mooiere foto’s te vinden maar geheel ontevreden ben ik niet. Ook met de telefoon maakte ik als backup foto’s.
Van middag naar schemering
Alhoewel ik er vroeg was, waren er velen al voor mij en hadden zich op de meest fotogenieke plekjes geposteerd.Ik liep eerst een stuk over een natuurpad, fotografeerde links en rechts molens en bloemen en kwam uiteindelijk op een bruggetje waar ik mij settelde met zicht op deze rij molens aan de ene kant
en aan de andere kant de vaart met meer molens
Er was genoeg te zien, bootjes vaarden langs, veel mensen op de fiets, mensen op een sup, andere fotografen.En als je zo een poosje met elkaar staat kom je wel tot een praatje. Een verstandelijk beperkt meisje nam haar kans waar en vroeg aan een man steeds hoe zij haar camera moest bedienen. Het was een aardige man, hij hielp haar steeds en ik luisterde stiekem mee☺
Het werd steeds drukker en de schemering zette in.
De lichten aan
Langzaam werd de lucht roder en uiteindelijk verdween de zon achter de horizon. Vol spanning wachtten we allemaal af. Om half 9 gingen de lichten aan,maar nu moest het nog donker worden.
Aan de andere kant was het dit het uitzicht:
Al met al bleef ik tot het echt donker was, maar lukten de foto’s steeds minder hoe donkerder het werd.
Toch vond ik het de moeite waard, mede doordat het zulk lekker weer was. Om half 11 stapte ik thuis weer binnen en keek snel welke foto’s gelukt waren.
