Categorie archieven: [macro]fotografie in de natuur

Stil

Geplaatst op door
15

Wat was het stil gisterenavond! Hebben jullie het ook gehoord? Om 21 uur ging de avondklok in, stipt op die tijd zagen we nog vuurwerk wat afgeschoten werd in Rotterdam. Verder zagen wij hier echt geen auto of fiets rijden, wat niet overal zo was gezien de berichten op het nieuws. Hier in onze buurt was het echt doodstil, toen we net op bed lagen hoorden we een auto al van heel ver aankomen, dat was dan ook het enige geluid. Heel raar want zelfs in het bos waar ik alleen wandelde en het ook stil was, hoor je toch ergens op de achtergrond het verkeer wat langs raast.

Op het landgoed maakte ik nog meer foto’s, ik maakte er zelfs 165 in totaal. Daarvan is het merendeel toch niet naar mijn zin. Ik zal de laatste serie vandaag met jullie delen.

Kleur

Echt veel spectaculairs is er nog niet te zien in de kale bomen en struiken. Maar toch, opeens valt je blik dan op iets fel gekleurds tussen al het bruin, een geel trilzwammetje.

Ik schrijf niets spectaculairs maar eigenlijk is de aankondiging van de natuur op de lente al heel spectaculair! Dat een kale boom of struik weer uit begint te lopen, dat die bollen in bloei komen………Gerimpelde besjes aan een tak, maar ook kleine groene puntjes.

Katjes in de bomen, waarvan ik denk dat het een Zwarte Els is, maar pin me er niet op vast, ik zocht op google

Druppels

In dit stuk bos was nog geen zon op de struiken gevallen waardoor ze nog vol druppels hingen. Ik vind die macrofoto’s van druppels erg mooi, maar vind ze zelf moeilijk om te maken. Zonder statief is het moeilijk de camera heel stil te houden. Je hebt al snel bewogen met de camera zeker met die zware lens erop.

Oranje oesterzwam

Een stukje verderop sprong een boomstronk er al van ver meteen uit door de oranje kleuren erop. Dichterbij gekomen zag ik dat het zwammen waren, de oranje oesterzwam. Het lijken net wafeltjes…

Beeld

Het beeld van Hercules en Antaeus staat nu groen uitgeslagen in een decor van kale bomen. Klik op de link als je meer wilt lezen over dit beeld, ik schreef er al eerder over.

Bloem of niet?

Deze zwammen kwam ik ook tegen, het gewone elfenbankje. Het lijkt net een bloem.

Ook deze mossen vormen net een bloem op een kale boomstam.

Hieronder nog een reeks beelden van mossen enzovoorts, soms echt mooie stillevens.

Onbekende zaaddozen

Bijna bij de uitgang zag ik deze zaaddozen aan een struik hangen. Ik heb geen idee welke struik dit is. Ik zocht nog even in mijn archief of ik de struik misschien op de foto had gezet in september, maar nee. Ze zijn wel heel apart, net klokken met een klepel.

Helleborus

In het vorig blog schreef ik over de mij onbekende helleborus. Een paar van jullie gaven mij tips:

  • Helleborus augutifolius
  • helleborus foetudis
  • helleborus vividus

Dank jullie wel voor het mee denken! Na op deze namen gegoogeld te hebben, denk ik dat het de helleborus augutifolius is, gezien het blad van de plant. In ieder geval super dat jullie mij tipten, Lieve, Mizz D en Marthy!

Tot zover de impressie van het Donckse bos, dank jullie voor het virtueel mee wandelen.Ik zal er snel weer heen gaan als alles in bloei staat. Fijne week allemaal!

Tot snel!

Stinzenplanten

Geplaatst op door
14

Gisteren schreef ik een stukje over de wandeling die ik maakte op het landgoed vlakbij ons huis. Vandaag verder met de fotowandeling, dit blog gaat over de stinzenplanten, die ik zag en fotografeerde. Zoals ik gisteren al schreef was ik helemaal alleen, geen mens kwam ik tegen.Dat in tegenstelling tot alle wandelpaden en stoepen in ons dorp, het lijkt wel of “heel Ridderkerk wandelt”, een nieuwe massale vrije tijds besteding. Hele horden mensen lopen wat af!

Maar ik was daar alleen. Ik hoorde allerlei geluiden : een specht die roffelde in een boom maar zich niet liet zien, koolmeesjes die tjilpten in de bomen boven mij, de eenden en zwanen in de sloten…..Heerlijk was het in de zon.

Op het landgoed zag ik in een groot stuk park duizenden sneeuwklokjes boven de grond komen en her en der ook winterakonieten. Het blad van, ik denk , boshyacinten en Italiaanse aronskelken zag ik ook op meerdere plaatsen.

Stinzenplanten

Stinzenplanten is een verzamelnaam voor een bijzondere groep verwilderende voorjaarsbloemen. Het zijn vooral bol-, knol- en wortelgewassen die vanaf circa de 16e eeuw werden aangeplant op buitenplaatsen, rondom kastelen en landhuizen.

Van oorsprong komen stinzenplanten van elders. Soms zijn dit andere delen van Nederland, maar vaak ligt hun oorsprong verder bij ons vandaan. Ze zijn door avonturiers en botanisten ‘ontdekt’ en geïntroduceerd in West-Europa.

Kenmerkend voor stinzenplanten is dat ze op oude buitenplaatsen zijn verwilderd en ingeburgerd. Er zijn plekken waar het voormalig landhuis niet meer staat, maar waar de stinzenplanten ieder jaar nog steeds uitbundig bloeien.

Waar komt het woord “Stins” vandaan? Een stins is een Fries woord dat zowel in Nederland als in Duitsland gebruikt wordt om een burcht of een landhuis mee aan te duiden. Bewoners van stinzen konden het zich permitteren voorjaarsbloeiers rondom hun huis te planten. De naam “stinzenplant” duikt voor het eerst op in historische beschrijvingen uit 1932 van stinzen en doelt op deze vrolijke voorjaarsbloeiers die zich rond om de stinzen verwilderd hebben en elk jaar opnieuw terug komen.

Tot de groep stinzen wordt onder andere gerekend: sneeuwklokjes, sterhyacinten, sneeuwroem, winterakoniet, krokus, lenteklokje, bosanemoon, gele anemoon, vingerhelmbloem, holwortel, zomerklokje, boshyacint, wilde narcis, kievitsbloem, knikkend vogelmelk, lelietje der dalen en aronskelk. [ bron de Warande]

Sneeuwklokjes en winterakonieten

Op het landgoed zag ik gisteren overal de sneeuwklokjes boven de grond staan. Ik was net te vroeg, ze bloeien nog net niet. Dus ik zal snel weer terug gaan. Waar ik ook keek stonden pollen sneeuwklokjes. Het moet fantastisch zijn als alles bloeit, misschien wel honderdduizenden van die witte bloemetjes!

Engelse Werk

Dit is de naam voor het gedeelte van het park waar de ombouw naar een “Engels” landschapspark gestart is.  Er werd een vijver gegraven. De vrijkomende grond werd in de omgeving tot heuveltjes verwerkt. Daarom heen kwamen slingerende paden en het geheel werd aangeplant met bijzondere bomen en struiken. Dit stuk wordt gedomineerd door een reusachtige rode beuk. Van een andere rode beuk resteert slechts een enorme  stam.Misschien is het deze stam???OP de foto lijkt hij klein,maar in werkelijkheid is hij gigantisch!

In februari staan in deze hoek hele velden sneeuwklokjes en winterakonieten te bloeien. Dit is het resultaat van reeds lang geleden aangeplante bollen. De geel bloeiende winterakonieten komen oorspronkelijk uit Zuid-Europa, terwijl de sneeuwklokjes hier inheems zijn. Om door het dikke bladerdek te komen, drukken ze het wat omhoog zodat de wind het blad kan drogen en van de plantjes af kan blazen. Sneeuwklokjes groeien soms letterlijk dwars door het blad heen. [ bron Natuurvereniging Ijsselmonde]

pollen sneeuwklokjes waar je maar kijkt

Wat net in bloei kwam waren de gele winterakonieten.

klik op de foto om te vergroten:

Op het laatste stukje van de tuin stonden nog wat grote planten in bloei. het lijkt op Helleborus, maar ze zijn wel 10 keer zo hoog als de soort in onze volkstuin.

Tot zover over deze blog stinzenplanten, er volgt hierna nog een laatste deel met foto’s van de wandeling in het Donckse bos.

Me time

Geplaatst op door
12

Vandaag besloot ik even tijd voor mijzelf te nemen, me time. Afgelopen week heb ik iedere dag op de kleinkinderen gepast, extra wassen gedraaid omdat de wasmachine van zoon en schoondochter stuk was en de reparateur pas begin februari tijd heeft. Met twee kleine kinderen weet je het wel: bergen was. Er wordt geknoeid met eten, dan valt er weer een glas drinken om, hangt er een mouw in de verf, valt er een in een plas bij het buiten fietsen, is de ander net te laat bij het toilet en ga zo maar door. Dus dat kan niet allemaal blijven liggen tot de reparateur eens geweest is….

Mijn man moest vandaag naar Groningen, de zon scheen zo lekker de kamer in dat ik besloot de boel de boel te laten.Even tijd voor mijzelf….Zonder auto moest ik het wel in de buurt zoeken. In de pre- coronatijd zou ik waarschijnlijk zijn gaan shoppen maar nu zoek ik het vertier op het landgoed vlakbij ons huis, Het Donckse Bos.

Ik schreef er in september/ oktober al een paar blogs over met de macrofoto’s van de paddenstoelen die daar in grote getallen groeien.

Alleen in het bos

Nadat ik een wandelkaart gekocht had bij de lokale groenteboer, fietste ik eind van de ochtend naar het bos. Er was niemand te zien, geen auto of fiets op de parkeerplaats.

Inmiddels weet ik de weg op het landgoed, maar nu waren verschillende paden afgesloten omdat het te nat was en ze willen voorkomen dat wij, bezoekers over kwetsbare delen gaan lopen en mossen en planten etc kapot lopen.Ik was voorbereid op drassige stukken en had mijn rubber laarzen aan getrokken. Dat was maar goed ook, want sommige stukken was het ploegen door een drassige modderlaag…..

Eikels

In het najaar lag het bos vol eikels, sommigen zijn nu aan het ontkiemen.[ Ik dacht dat het beukennoten waren, maar heb dit later gecorrigeerd]

Windstil

Het was windstil tussen de bomen waardoor het kunstobject de heilige huisjes mooi weerspiegelden in de sloot.

heilige huisjes

Paddenstoelen

Op het eerste stuk kwam ik nog verschillende paddenstoelen tegen……

Tot zover het eerste deel van de wandeling. In het weekend zal ik een vervolg schrijven als ik de foto’s bewerkt heb.