Vanaf januari zie je ze soms al boven de grond komen: Sneeuwklokjes. Het weer kan nog kil en somber zijn. Toch is dan al een teken van de lente te zien. De tijd dat sneeuwklokjes beginnen te bloeien!

Twee weken terug ging ik al op stap om er foto’s van te maken maar toen was het net nog te vroeg. Er waren genoeg sprietjes te zien, maar open was pas en enkele. Na de mooie dagen van afgelopen week dacht ik dat ze nu wel open zouden zijn. Dat bleek toch tegen te vallen, wel zag ik nu de forsythia bloeien, in het gras zag ik honderden paarse en witte krokussen en net als vorige keer de gele winter akonieten.

Er stond veel wind dus het was nog een uitdaging de foto’s van de sneeuwklokjes scherp te maken. De klokjes klingelden heen en weer☺

Buitenplaats Huijs ten Donck

Op het landgoed van Huijs ten Donck bloeien nu duizenden sneeuwklokjes. Waar je kijkt zie je witte pollen in het gras, onder bomen, langs de waterpartijen. tussen de struiken.

Achter het fraaie huis, dat in 1746 is gebouwd, ligt een van de oudste en best bewaarde “Engelse” landschapsparken van ons land. Het park staat bekend om zijn stinzenplanten.

Begin januari steken de spitse bladeren van de sneeuwklokjes al boven het gras uit, op de voet gevolgd door de bloemen van de winterakonieten.

Samen kleuren ze in het vroege voorjaar de bosbodem van het ‘Engelse werk’ wit en geel, plaatselijk afgewisseld met de donkere toeven van de Italiaanse aronskelk. [ bron Natuurvereniging-Ijsselmonde]

Ik maakte ruim 300 foto’s, niet allemaal even mooi. Ik probeerde weer verschillende instellingen uit op de camera. In de komende tijd zal ik nog eens een blog maken over wat ik nog meer zag.