Wandelen, streetart route Afrikaanderwijk, Rotterdam

Toen ik onlangs naar de Open Daken in Rotterdam was geweest en de blog had gepost over de Maassilo, kreeg ik een mail van blogger Mizz D van de blog Nog meer nieuwe maatjes .Ik had als reactie in het blog geschreven dat de buurt mij niet aantrok om alleen daar rond te lopen met mijn camera.Zij bood aan om samen de streetart route te lopen in de Afrikaanderwijk die aan de overkant van de Maassilo ligt.Haar geliefde hond is pas gestorven en ze mist de wandelingen met haar Jaxon erg.

We spraken af bij metrostation Maashaven, ik kwam met de metro, zij met de tram. Net goot het weer eens met bakken uit de hemel, dus we bleven even schuilen terwijl we kennis maakten.Ik kreeg heel aardig een doosje echte Rotterdamse snoepjes, Rotterdammertjes. Helaas was ik niet zo attent, ik had daar niet aan gedacht iets mee te brengen☻ Toen het wat minder hard ging regenen, liepen we als eerste onder de brug van de metro waar alle pilaren beschilderd zijn.Bleven we nog een beetje droog!

Maar zo snel als het ging plenzen, stopte het ook weer en het bleef verder droog die ochtend! Mizz D had een route uitgeprint waar we alle kunstwerken konden vinden. De meesten of misschien wel allemaal zijn geschilderd tijdens het Pow Wow streetart festival een paar jaar terug.Zo goed als alle vonden we, bij een stonden we verbaasd te kijken want de hele muur, waar een schildering op zou moeten staan, werd net overgeschilderd in egaal groen. Nou is mooi groen, niet lelijk maar in dit geval toch een beetje zonde. Volgens de schilder die bezig was, waren er blijkbaar klachten over de felle kleuren van de muurschildering waarvan we nog net een puntje zagen.

Streetart

De route was veelzijdig en besloeg een groot deel van de wijk, aan het eind hadden we ruim 9 kilometer gelopen.Tussendoor even een koffie en plaspauze in een Surinaams eethuis. Verder was er geen terrasje te vinden in de hele wijk.Hieronder een serie van de mooiste muurschilderingen. De kleinere en andere dingen die we tegenkwamen laat ik misschien nog eens zien in een ander blog. De mooiste en mijn favoriet is wel die van Pinokkio:

De schilder heeft het gezicht van zijn eigen zoontje erin verwerkt. Als je goed kijkt kun je dat duidelijk zien.Maar ook de schildering hieronder is werkelijk prachtig gemaakt! Wat ons opviel was dat eigenlijk bijna nergens over de muurschilderingen heen gekalkt is met grafity. Volgens mizz D is dat een soort erecode om dat niet te doen.

 

 

 

Het is erg leuk met iemand op pad te gaan met dezelfde interesse en die net als ik van van alles foto’s maakt. We hadden een leuke klik en het was een gezellige ochtend. We spraken af binnenkort weer op pad te gaan, mogelijk naar Dordrecht dat ook veel muren met streetart rijk is.

Als bonus zagen we nog twee oude muurreclames:

@Mizz D nog bedankt voor de geslaagde wandeling!

Vakantie in eigen land

Vakantie

Bijna twee weken vier ik vakantie in eigen land en ook nog eens dichtbij huis. Mijn dochter is met haar gezin op vakantie in het buitenland en ik mag in haar huis verblijven☺

Ik ben dus twee weken in Maassluis, wat ongeveer een half uur rijden van mijn eigen woonplaats ligt. Ik heb een luxe vakantiehuis hier, van alle gemakken voorzien en als gezelschap twee poezen. De reden van het hier logeren ligt voor een deel bij de oudste poes, die iets aan de schildklier heeft en dagelijks medicijn toegediend moet krijgen. Iets wat niet mee valt. Eerst had ze pilletjes maar die liet ze liggen ondanks dat ze verstopt zaten in haar eten. Nu krijgt ze zalf wat in het oor gezalfd moet worden. Dat probeer ik dus als ze zit te eten in een van de oren te smeren. Leuk vindt ze het niet maar tot nu lukt het.

Wekelijks ben ik in Maassluis te vinden maar altijd als oppas en niet op vakantie. Met twee kleine jongetjes ga je niet langs de mooie haven flaneren maar kun je mij vinden in de speeltuinen of op het schoolplein.Dus genoeg te ontdekken hier of in de omgeving. Mijn dochter had heel lief een zelfgemaakte vakantiegids voor mij klaargelegd met allerlei to do’s, fiets- en wandelroutes, restaurantjes, musea, boerderijwinkels etc.

Muurreclame

Gisteren begon ik echter met iets wat niet in haar gids vermeld stond, een bezoek aan Vlaardingen.

Onlangs ging ik met de jongste kleinzoon met zijn lievelingsvervoermiddel, de metro, eens niet naar Hoek van Holland maar richting Schiedam. Onderweg zag ik vanuit de metro wat oude gebouwen met daarop een oude muurreclame. Sommige van jullie weten misschien vanuit mijn blogs dat ik daar in geïnteresseerd ben, dus ik besloot daar als eerste naar op zoek te gaan.

Op internet had ik gezocht waar ik die muurreclame zou kunnen vinden, maar ik zag dat Vlaardingen er meer rijk is. Ik vond er een stuk of vijf waar ik het adres van kon achter halen. Wat ik las is dat een aantal van die oude muurreclames gerestaureerd zijn maar de eerste die ik bezocht was al weer aan een opknapbeurt toe. Ik begreep dat het aan de kwaliteit van de verf ligt waarom de ene er na jaren nog piekfijn uitziet en de ander alweer gaat bladderen.

Het gebouw van de Visscherij Maatschappij Vlaardingen wat ik dus vanuit de metro zag, staat nu in de steigers en wordt gerenoveerd vanuit het resatauratiefonds. Mooi dat dit dus behouden blijft!

Op loopafstand stond op dit vervallen gebouw de muurreclame van een hotel restaurant, een stoombierbrouwerij  en ijsfabriek. Ik kan alleen informatie vinden over het biermerk Oranjeboom. Op het adres wat op de gevel staat, Hoogstraat 219 is nu in een nieuw pand Basic Fit gevestigd

 

Aan de Koningin Wilhelminahaven vond ik deze reclame op een voormalig café.Dit café, zo las ik, is na Corona niet meer open gegaan, maar wie weet komt er nog eens een liefhebber.Alleen voor de reclame zou je al in dit pand willen, al is deze reclame alweer aan restauratie toe………

Het gebied rond deze haven wordt aardig opgeknapt zag ik. Oude pakhuizen hebben een nieuwe bestemming gekregen en dienen nu als horeca gelegenheid, trouwlocatie, pension, kantoor.Zoals dit pakhuis uit 1916 van Dogger Maatschappij A.Hoogendijk Jzn. Dat Jzn kom je toch eigenlijk ook niet meer tegen in deze tijd?

Het gebouwtje rechts ziet eruit alsof het direct gesloopt mag worden maar misschien wordt dat ook nog wel in haar oude glorie hersteld.

Een stukje verderop zag ik dit:

En omdat mijn dochter in een hofje woont wat Doggevaart heet ,vroeg ik mij af wat Dogger eigenlijk betekent. Wikipedia leerde mij dat het de kabeljauwvaart is geweest in vroeger tijden.In de 17e en 18e eeuw ging men vissen op de Doggersbank met schepen die doggers heetten. Weer wat geleerd!

Verder maar weer met mijn wandeling in Vlaardingen. Ik had mijn auto bij de Wilhelminahaven geparkeerd en een paar reclames vond ik op loopafstand.

Andere waren wat verder en daar reed ik  met de auto heen.Ik had op internet er  een gezien aan een straat die Afrol heet.

Een man vertelde dat deze iets later is gerestaureerd dan die van het café van van Toorn, maar dat voor deze restauratie meer geld beschikbaar was en dat men daardoor betere verf kon kopen. Er stonden oorspronkelijk veel reclames op deze zijgevel, soms over elkaar heen geschilderd.Via het gemeente archief kon men achterhalen wat er allemaal opgestaan heeft.

Onderweg kwam ik dit nog tegen:

Na deze historische muurreclame tocht ging ik weer huiswaarts en ben in de tuin gaan genieten. Morgen ga ik op wandeling met een mede blogger. Met wie en waarheen we gaan, zie je in een volgend blog!

Rotterdamse dakendagen

Vorige week zondag bezocht ik 2 daken in Rotterdam tijdens de Rotterdamse dakendagen. Over het eerste dak wat ik bezocht, dat van Las Palmas, schreef ik in het vorig blog.

Vandaag laat ik jullie het tweede bijzondere dak zien.

Het dak van de Maassilo in Rotterdam Zuid aan de Maashaven.

Toen ik de Maasilo in het rijtje van te bezoeken daken zag staan, dacht ik meteen dat ik die sowieso wilde zien.De Maassilo staat pal langs het spoor van de metro. Toen ik jong was ben ik er ontelbare keren langs gereden met de metro, het was destijds nog in bedrijf als graansilo. Een oerlelijk gebouw vond ik het altijd.

Nu kon ik het eens van binnen zien en vanaf het dak de omgeving zien.Met de lift ging ik naar boven.

Toen ik daar door de deur naar buiten stapte had het uitzicht meteen een wauw effect op mij. Werkelijk prachtig! Het is zo jammer dat het zo regende waardoor het uitzicht op de foto’s niet echt tot zijn recht komt.Met een zonnetje en blauwe lucht zou het er zo uit kunnen zien:

Maar tegenwoordig met AI weet je niet meer wat echt is of niet. Ik zette even een blauwe lucht op de foto en een blauwe reflectie op het water en het ziet er een stuk vrolijker uit niet waar?

Maar dat is vals spelen dus jullie zullen alleen regenfoto’s van die dag zien verder.

Als je zo hoog staat dan vind ik Rotterdam echt mooi.

Voormalige graansilo

De Maassilo gehuisvest in een voormalige graansilo uit 1910.Rond 2000 werd besloten de graanopslag te verplaatsen naar een nieuwer gedeelte van de haven. Sinds 2004 wordt de Maassilo gebruikt als uitgaans- en evenementenlocatie, aanvankelijk (tot eind 2006) door discotheek Now&Wow.Het gebouw is volledig verbouwd en ingericht met behoud van de originele elementen.

Op de kopse kant van het pand werd in 2008 een bedrijfsverzamelgebouw geopend waarin verschillende creatieve ondernemers huizen.

Leuk weetje:

In de Maassilo is ook de wieg gelegd voor de eerste Nederlandse songfestivaloverwinning na 44 jaar. In een studio in dit gebouw is het nummer Arcade gemaakt waarmee Duncan Laurence in 2019 het Eurovisiesongfestival in Tel Aviv won.

Afgelopen week was ik met oud collega Petra aan de wandel op het eiland Tiengemeten .Zij vertelde dat haar dochter die bij de gemeente Rotterdam, werkt er regelmatig komt omdat daar flexplekken zijn voor de ambtenaren om te werken.Ik kon die zondag alleen maar met de lift naar de achtste etage en de laatste 4 trappen lopend omhoog naar het dak op de tiende. Ik zou best nog eens terug willen en het gebouw verder van binnen bekijken.Dat oude industriële trekt mij wel aan.

Ik zag een paar nog authentieke items:

Branddeuren

Een toilet in een aardedonker hokje, ik zou er langs gelopen zijn als niet iemand voor mij er een foto van nam. Helaas geen tijd om er eens goed voor te gaan staan want voor  en achter mij een stoet mensen die of naar boven of naar beneden gingen.

Regen, regen, regen

Ik nam nog wat foto’s buiten, in de regen die nog steeds viel.Dus op sommige foto’s kun je de regendruppels zien. Ook buiten wat oude items.

Ik heb er geen kennis van om te zeggen wat het allemaal is maar doordat het roestig en oud was, vond ik het al mooi☺

Minder oud was de straatkunst die ik zag op de zuilen van de metro

Tot slot nog een laatste doorkijkje naar de overkant van de Maashaven en daarna nam ik de metro weer terug naar huis.