Heide op de Franse berghellingen

Wat ik niet wist, is dat er ook heide bloeit in heuvelgebieden. In de streek waar wij op vakantie waren, de Ardèche, begon de heide net te bloeien. Het is niet zoals de heide velden in Nederland, maar het groeit in plukken tegen de rotsen of langs de kant van de weg.

Toen we net de Ardèche binnen gereden waren zag ik de eerste heide bloeien op heuvels waar veel bos was en ook veel varens groeiden. In Nederland hoor je vaak dat de heide bedreigt wordt door bv vergrassing.

Of de groei van varens de heide verdringt, weet ik niet, maar de combinatie was mooi.

Aan de voet van de berg Mont Gerbier le Jonc kwam de heide ook net in bloei.Mont Gerbier de Jonc is circa 8 miljoen jaar geleden ontstaan, toen een vulkaan lava uitspuwde. De lava was te stroperig om ver te stromen en koelde af in de krater van de vulkaan. Doordat de uitgang van de vulkaan als gevolg van erosie door de eeuwen heen is vergaan, bleef enkel een versteende lavakoepel over. Zo komt Mont Gerbier de Jonc aan zijn bijzondere vorm.[bron]

Op allerlei plekken stopten we om te fotograferen en te genieten van de prachtige uitzichten. Wat een prachtige streek is het toch!

De macro’s die ik had genomen, waren helaas niet gelukt. Ik stond te wiebelig op de rotsen of stenen en daardoor bewoog ik de camera blijkbaar.

Naast de heide bloeiden er ook veel bloemen en er vlogen veel vlinders. Daarover in een ander blog meer.

Les Martes

We arriveerden vorige week zaterdagmiddag laat op de plaats van bestemming. Een gehucht met de naam le Serret. Er staan naar ik meen 14 huizen en een ervan is van Marthy en Martien. Ik volg de blogs van Marthy, ze schrijft over haar huis en het wonen in de Ardeche.In de link kun je het dorpje zien op een filmpje wat Marthy deze week juist plaatste. Ik heb alleen foto’s om te laten zien. Wij verbleven in hun vakantiehuis.Ze hebben het huis met vakantiehuis in 28 jaar tijd verbouwd tot wat het nu is.Het is een enorme klus geweest, ook als je bedenkt dat daar geen Gamma is die iets thuis brengt. Alles hebben ze moeten halen met hun eigen auto.

Les Martes

Het huis heet Les Martes, het ligt in middenin de Ardeche. Je komt er het laatste deel van de route via smalle bergwegen. Op de heenreis stond ik bijna doodsangsten uit als ik naar rechts keek, die diepe dalen in. Ik hield mij angstvallig vast aan de lus naast het portier en mijn man lachte mij uit: Als we naar beneden storten helpt dat vast houden echt niet …….

Maar als je er meer rond rijdt, went het ook wat meer, alhoewel ik het wel eng bleef vinden.Voor wie nog nooit in deze streek geweest is, de natuur is echt prachtig! Ik zal in volgende blogs wat meer van de streek laten zien.

Le Serret

In het dorpje eindigt de bergweg op een heuvel, wegen zijn er niet. Je loopt via paden naar de andere huizen. Marthy vertelde dat bijna alle huizen voor vakantie gebruikt worden, er wonen nog twee [oude]mensen permanent.

Entree

De tuin

Vanuit de terrassentuin kijk je de heuvels in.

Het huis

Het is niet dat ik ingehuurd ben om een promotieblog te schrijven voor de vakantiewoning of op zijn Frans de gîte van Marthy . Maar hij is echt prachtig. Tot in alle puntjes verzorgd met oog voor sfeer en detail! Ik kan het aanbevelen……….

Het laatste deel van de route

Door het departement de Jura reden we naar de Ardèche. Echt een geweldig mooie rit was het. We hebben genoten van het landschap en maakten veel stops om te fotograferen. Hoe mooi we een aantal foto’s ook vinden, toch kunnen we op een foto niet echt die diepte en schoonheid weergeven……..De Jura kenden we nog niet.Alhoewel we er slechts doorheen reden, waren we verrast over het mooie gebied.

Op de kleiachtige hellingen die bedekt zijn met mergel en grind zijn wijngaarden aangelegd. In de 3e eeuw was er al wijnbouw en in de 13e eeuw werden ze zelfs beroemd. Het samenwerkingsverband is er sterk. De Franse Coöperatieve Wijnbouwers Bond werd in 1906 opgericht en was daarmee de eerste in Frankrijk.[ Wikipedia]

Ergens op de route kwamen we deze beelden tegen. Mijn Frans is niet zo goed dat ik kan vertellen wat er op het bordje staat, maar ongetwijfeld een aantal van jullie wel……..Ze zien er wel triestig uit, zo afgebladderd en roestig

Ardèche

In de middag reden we de Ardèche binnen.

Onderweg kwamen we langs de berg Mont Gerbier de Jonc, waar we stopten voor wat foto’s. Aan de voet van deze berg ontspringt de Loire, de rivier die 1013 km door Frankrijk stroomt. Je kunt de berg beklimmen naar de top, maar daar zijn wij niet aan begonnen. De berg is gemaakt van een soort gesteente genaamd fonoliet. Het stijgt tot een hoogte van 1.551 m

Na deze stop reden we verder naar onze eindbestemming, die we na wat zoeken en bellen, vonden: