Blogger MizzD en ik hebben elkaar wel een beetje gevonden en maakten voor de derde keer een stadswandeling samen. De reis ging dit keer naar Vlaardingen, wat niet ver weg is van ons beider woonplaats. Ik pikte mizzD op in Lombardijen[ wijk in Rotterdam} en en na plm 25 minuten parkeerden we bij het startpunt van onze wandeling, de metro in Vlaardingen..
De route had ik gevonden bij de ANWB, zou 5 km zijn en 75 minuten duren. Nou dat laatste kun je wel vergeten als wij samen op pad zijn, want we staan bij iedere bijzondere steen stil en maken foto’s, honderden! Dat maakt het samen wandelen meteen zo leuk, want net als ik maakt ook zij zoveel foto’s en hoeven we ons niet verplicht te voelen op te schieten omdat er iemand staat te wachten die niet fotografeert. Heerlijk!
In juni zocht ik in Vlaardingen een aantal oude muurreclames op en toen reageerde mizz D dat ze daar nog nooit geweest was alhoewel zij ontzettend veel wandelt.Het startpunt van deze wandeling was bijna op de plek waar ik in juni ook begon. Alleen de bijzondere muurreclame werd niet genoemd in de beschrijving terwijl hij letterlijk aan de Wilhelminahaven waar we begonnen, ligt. Gelukkig dat ik dat dus wel wist☺
Vlaardingen Haringstad
Lange tijd was Vlaardingen een van de belangrijkste haringsteden van Nederland. Op het hoogtepunt waren er zelfs 192 schepen. Als bijnaam ontstond voor Vlaardingers de naam Haringkoppen. In 1964 voeren voor het laatst schepen uit maar in de stad zijn nog veel plekken die herinneren aan het visserijverleden.
We begonnen dus aan de Kon. Wilhelminahaven waar het Vissersmonument staat. De Vlaardingse vloot voer vanaf de 17-e eeuw uit om te vissen op haring, ansjovis en kabeljauw. Ze waren maanden onderweg. Er kwamen in al die jaren/eeuwen honderden vissers om het leven op zee. Het monument herdenkt deze slachtoffers.
In de 19-e eeuw groeide de vloot enorm en daarom werd in 1904 deze haven in gebruik genomen. De pakhuizen herinneren aan de tijd dat de haven nog vol lag met haringloggers.Nu liggen er allerlei mooie zeilboten en pleziervaartuigen.
Voor de aanleg van deze haven speelde alle bedrijvigheid zich af in de Oude Haven. Oorspronkelijk was dit een kreek met de naam Vlaarding, wat meteen de stadsnaam verklaard. Langs de kades zie je nu nog steeds de pakhuizen, kantoren en woningen die de reders vroeger lieten bouwen.Langs de kade stond deze afbeelding. Je kon door een kijker naar de afbeelding kijken en zien hoe het er vroeger uit heeft gezien. Een foto maken door de kijker heen lukte mij niet, maar dit beeld zegt ook genoeg.
Stadskraan
In 1625 werd de eerste stadskraan gebouwd, bedoeld voor het inzetten en uithalen van scheepsmasten en ook voor het laden en lossen van schepen. De kraan werd regelmatig vervangen maar verdween in 1939 definitief uit de haven. Sinds 2022 staat deze nieuwe stadskraan er.De kraan hoort bij het museum van Vlaardingen.
Het museum aan de andere kant van de straat is gevestigd in een paar oude panden. De gevel springt meteen in het oog. Dat het zo blijft hangen…………
Onderweg waren we al weer allerlei leuke dingen tegengekomen, die ik even in een collage zet anders wordt dit blog ellenlang.[ sluisdeuren, kunstobject drijvende krachten, mural nav 750 jr bestaan stad met afbeelding van Floris V die de stad stadsrechten gaf, een uit de haven geviste fiets, kunstwerk roest, oude naam in glas in lood ]
Kattenbeker
Bijzonder was de muurschildering Kattenbeker van Loes Henger. Het illustreert een oude legende:Volgens deze legende vaarde er lang geleden een driemaster met bolle zeilen de mistige haven binnen. Wanneer de bemanningsleden van het schip aan wal sprongen, veranderden zij allemaal in katten.
Deze katten lieten niemand door zonder uit de zilveren bokaal te drinken die door de stuurman werd vastgehouden. Juist ja: de Kattenbeker. Er was echter niemand die dit aandurfde, tot een voorman het zat was en de beker uit de handen van de stuurman rukte met de luide woorden “In Godsnaam!”. Op dat moment schrokken alle katten zo erg dat ze weer aan boord van hun schip sprongen en uit de stad vertrokken.
Het verhaal van de Kattenbeker maakt een belangrijk onderdeel uit van de Vlaardingse geschiedenis en werd daarom afgebeeld op deze zijmuur aan de Vetteoordskade.
Tot zover deel 1 van de stadswandeling. Ik red het niet er een lang blog van te maken omdat ik zo meteen op ga passen op de kleinzoons.Misschien ook wel fijn voor jullie ☺, een paar behapbare blogjes! Wordt vervolgd dus……nog ruim 200 foto’s te gaan om een verhaal aan vast te knopen.
Ik had mijn camera bij mij, er was nog 1 dame die ook een camera bij zich had. De andere dames hadden alleen hun telefoon maar daar kun je natuurlijk ook mooie foto’s mee maken.
Een verrekijker is met zo’n wandeling toch ook wel handig heb ik gemerkt.
Ik 
Grienden
Het doel was en is ontspanning, vertier, gezelligheid. Tussen de heren van stand uit de stad onderling èn met de officieren van het garnizoen. Want als vestings- en garnizoensstad kent Gorcum, tot de jaren 60 van de vorige eeuw, veel loslopende officieren die maar al te graag wat gezelligheid zoeken.Je kunt er niet maar zomaar binnenlopen, het is voor leden en je moet door een ballotage om lid te kunnen worden.[Meer lezen? klik
Later werd door de Garnizoensbakkerij water gepompt uit de 7 meter diepe put.
Het werd gebruikt door de schutterij. Zij oefenden in de grote achtertuin met hun kruisbogen en vuurwapens. In het gebouw logeerden ook voorname gasten zoals Koning Lodewijk Napoleon. Van 1843 tot 1961 stond in de achtertuin schouwburg De Doelen.
Zelf waren zij kinderloos gebleven, ze bepaalden dat het huis ook na hun dood een kinderweeshuis zou blijven. In de steeg naast Huize Matthijs-Marijke zit in de muur nog een ‘vondelingenluikje’. Dat las ik pas bij het schrijven van dit blog, dus die hebben we gemist.Heden ten dagen wordt het pand gebruikt door een zorginstelling.
Ook een mooi stukje oude muur was nog zichtbaar.Met een vreemd luikje op een gekke plek. Geen idee waar dat voor diende want het zat ongeveer twee meter boven de grond.
!
