Wandelen: Vlaardingen Haringstad deel 1

Blogger MizzD en ik hebben elkaar wel een beetje gevonden en maakten voor de derde keer een stadswandeling samen. De reis ging dit keer naar Vlaardingen, wat niet ver weg is van ons beider woonplaats. Ik pikte mizzD op in Lombardijen[ wijk in Rotterdam} en en na plm 25 minuten parkeerden we bij het startpunt van onze wandeling, de metro in Vlaardingen..

De route had ik gevonden bij de ANWB, zou 5 km zijn en 75 minuten duren. Nou dat laatste kun je wel vergeten als wij samen op pad zijn, want we staan bij iedere bijzondere steen stil en maken foto’s, honderden! Dat maakt het samen wandelen meteen zo leuk, want net als ik maakt ook zij zoveel foto’s en hoeven we ons niet verplicht te voelen op te schieten omdat er iemand staat te wachten die niet fotografeert. Heerlijk!

In juni zocht ik in Vlaardingen een aantal oude muurreclames op en toen reageerde mizz D dat ze daar nog nooit geweest was alhoewel zij ontzettend veel wandelt.Het startpunt van deze wandeling was bijna op de plek waar ik in juni ook begon. Alleen de bijzondere muurreclame werd niet genoemd in de beschrijving terwijl hij letterlijk aan de Wilhelminahaven waar we begonnen, ligt. Gelukkig dat ik dat dus wel wist☺

Vlaardingen Haringstad

Lange tijd was Vlaardingen een van de belangrijkste haringsteden van Nederland. Op het hoogtepunt waren er zelfs 192 schepen. Als bijnaam ontstond voor Vlaardingers de naam Haringkoppen. In 1964 voeren voor het laatst schepen uit maar in de stad zijn nog veel plekken die herinneren aan het visserijverleden.

We begonnen dus aan de Kon. Wilhelminahaven waar het Vissersmonument staat. De Vlaardingse vloot voer vanaf de 17-e eeuw uit om te vissen op haring, ansjovis en kabeljauw. Ze waren maanden onderweg. Er kwamen in al die jaren/eeuwen honderden vissers om het leven op zee. Het monument herdenkt deze slachtoffers.

_DSC4869
_DSC4872

In de 19-e eeuw groeide de vloot enorm en daarom werd in 1904 deze haven in gebruik genomen. De pakhuizen herinneren aan de tijd dat de haven nog vol lag met haringloggers.Nu liggen er allerlei mooie zeilboten en pleziervaartuigen.

Voor de aanleg van deze haven speelde alle bedrijvigheid zich af in de Oude Haven. Oorspronkelijk was dit een kreek met de naam Vlaarding, wat meteen de stadsnaam verklaard. Langs de kades zie je nu nog steeds de pakhuizen, kantoren en woningen die de reders vroeger lieten bouwen.Langs de kade stond deze afbeelding. Je kon door een kijker naar de afbeelding kijken en zien hoe het er vroeger uit heeft gezien. Een foto maken door de kijker heen lukte mij niet, maar dit beeld zegt ook genoeg.

Stadskraan

In 1625 werd de eerste stadskraan gebouwd, bedoeld voor het inzetten en uithalen van scheepsmasten en ook voor het laden en lossen van schepen. De kraan werd regelmatig vervangen maar verdween in 1939 definitief uit de haven. Sinds 2022 staat deze nieuwe stadskraan er.De kraan hoort bij het museum van Vlaardingen.

Het museum aan de andere kant van de straat is gevestigd in een paar oude panden. De gevel springt meteen in het oog. Dat het zo blijft hangen…………

Onderweg waren we al weer allerlei leuke dingen tegengekomen, die ik even in een collage zet anders wordt dit blog ellenlang.[ sluisdeuren, kunstobject drijvende krachten, mural nav 750 jr bestaan stad met afbeelding van Floris V  die de stad stadsrechten gaf, een uit de haven geviste fiets, kunstwerk roest, oude naam in  glas in lood ]

_DSC4884
_DSC4879
_DSC4887
_DSC4893
_DSC4892
_DSC4895

Kattenbeker

Bijzonder was de muurschildering Kattenbeker van Loes Henger. Het illustreert een oude legende:Volgens deze legende vaarde er lang geleden een driemaster met bolle zeilen de mistige haven binnen. Wanneer de bemanningsleden van het schip aan wal sprongen, veranderden zij allemaal in katten.

Deze katten lieten niemand door zonder uit de zilveren bokaal te drinken die door de stuurman werd vastgehouden. Juist ja: de Kattenbeker. Er was echter niemand die dit aandurfde, tot een voorman het zat was en de beker uit de handen van de stuurman rukte met de luide woorden “In Godsnaam!”. Op dat moment schrokken alle katten zo erg dat ze weer aan boord van hun schip sprongen en uit de stad vertrokken.

Het verhaal van de Kattenbeker maakt een belangrijk onderdeel uit van de Vlaardingse geschiedenis en werd daarom afgebeeld op deze zijmuur aan de Vetteoordskade.

Tot zover deel 1 van de stadswandeling. Ik red het niet er een lang blog van te maken omdat ik zo meteen op ga passen op de kleinzoons.Misschien ook wel fijn voor jullie ☺, een paar behapbare blogjes! Wordt vervolgd dus……nog ruim 200 foto’s te gaan om een verhaal aan vast te knopen.

Vakantie in eigen land

Vakantie

Bijna twee weken vier ik vakantie in eigen land en ook nog eens dichtbij huis. Mijn dochter is met haar gezin op vakantie in het buitenland en ik mag in haar huis verblijven☺

Ik ben dus twee weken in Maassluis, wat ongeveer een half uur rijden van mijn eigen woonplaats ligt. Ik heb een luxe vakantiehuis hier, van alle gemakken voorzien en als gezelschap twee poezen. De reden van het hier logeren ligt voor een deel bij de oudste poes, die iets aan de schildklier heeft en dagelijks medicijn toegediend moet krijgen. Iets wat niet mee valt. Eerst had ze pilletjes maar die liet ze liggen ondanks dat ze verstopt zaten in haar eten. Nu krijgt ze zalf wat in het oor gezalfd moet worden. Dat probeer ik dus als ze zit te eten in een van de oren te smeren. Leuk vindt ze het niet maar tot nu lukt het.

Wekelijks ben ik in Maassluis te vinden maar altijd als oppas en niet op vakantie. Met twee kleine jongetjes ga je niet langs de mooie haven flaneren maar kun je mij vinden in de speeltuinen of op het schoolplein.Dus genoeg te ontdekken hier of in de omgeving. Mijn dochter had heel lief een zelfgemaakte vakantiegids voor mij klaargelegd met allerlei to do’s, fiets- en wandelroutes, restaurantjes, musea, boerderijwinkels etc.

Muurreclame

Gisteren begon ik echter met iets wat niet in haar gids vermeld stond, een bezoek aan Vlaardingen.

Onlangs ging ik met de jongste kleinzoon met zijn lievelingsvervoermiddel, de metro, eens niet naar Hoek van Holland maar richting Schiedam. Onderweg zag ik vanuit de metro wat oude gebouwen met daarop een oude muurreclame. Sommige van jullie weten misschien vanuit mijn blogs dat ik daar in geïnteresseerd ben, dus ik besloot daar als eerste naar op zoek te gaan.

Op internet had ik gezocht waar ik die muurreclame zou kunnen vinden, maar ik zag dat Vlaardingen er meer rijk is. Ik vond er een stuk of vijf waar ik het adres van kon achter halen. Wat ik las is dat een aantal van die oude muurreclames gerestaureerd zijn maar de eerste die ik bezocht was al weer aan een opknapbeurt toe. Ik begreep dat het aan de kwaliteit van de verf ligt waarom de ene er na jaren nog piekfijn uitziet en de ander alweer gaat bladderen.

Het gebouw van de Visscherij Maatschappij Vlaardingen wat ik dus vanuit de metro zag, staat nu in de steigers en wordt gerenoveerd vanuit het resatauratiefonds. Mooi dat dit dus behouden blijft!

Op loopafstand stond op dit vervallen gebouw de muurreclame van een hotel restaurant, een stoombierbrouwerij  en ijsfabriek. Ik kan alleen informatie vinden over het biermerk Oranjeboom. Op het adres wat op de gevel staat, Hoogstraat 219 is nu in een nieuw pand Basic Fit gevestigd

 

Aan de Koningin Wilhelminahaven vond ik deze reclame op een voormalig café.Dit café, zo las ik, is na Corona niet meer open gegaan, maar wie weet komt er nog eens een liefhebber.Alleen voor de reclame zou je al in dit pand willen, al is deze reclame alweer aan restauratie toe………

Het gebied rond deze haven wordt aardig opgeknapt zag ik. Oude pakhuizen hebben een nieuwe bestemming gekregen en dienen nu als horeca gelegenheid, trouwlocatie, pension, kantoor.Zoals dit pakhuis uit 1916 van Dogger Maatschappij A.Hoogendijk Jzn. Dat Jzn kom je toch eigenlijk ook niet meer tegen in deze tijd?

Het gebouwtje rechts ziet eruit alsof het direct gesloopt mag worden maar misschien wordt dat ook nog wel in haar oude glorie hersteld.

Een stukje verderop zag ik dit:

En omdat mijn dochter in een hofje woont wat Doggevaart heet ,vroeg ik mij af wat Dogger eigenlijk betekent. Wikipedia leerde mij dat het de kabeljauwvaart is geweest in vroeger tijden.In de 17e en 18e eeuw ging men vissen op de Doggersbank met schepen die doggers heetten. Weer wat geleerd!

Verder maar weer met mijn wandeling in Vlaardingen. Ik had mijn auto bij de Wilhelminahaven geparkeerd en een paar reclames vond ik op loopafstand.

Andere waren wat verder en daar reed ik  met de auto heen.Ik had op internet er  een gezien aan een straat die Afrol heet.

Een man vertelde dat deze iets later is gerestaureerd dan die van het café van van Toorn, maar dat voor deze restauratie meer geld beschikbaar was en dat men daardoor betere verf kon kopen. Er stonden oorspronkelijk veel reclames op deze zijgevel, soms over elkaar heen geschilderd.Via het gemeente archief kon men achterhalen wat er allemaal opgestaan heeft.

Onderweg kwam ik dit nog tegen:

Na deze historische muurreclame tocht ging ik weer huiswaarts en ben in de tuin gaan genieten. Morgen ga ik op wandeling met een mede blogger. Met wie en waarheen we gaan, zie je in een volgend blog!