Afgelopen vrijdag was het weer zover, ik zou weer naar Renesse gaan, dit keer met de oudste kleindochter, Lieke.
We vertrokken eind van de ochtend en kwamen in een behoorlijke file terecht door de afsluiting van de Heinenoordtunnel. Na eindeloos stilstaan, optrekken, remmen etc kwamen we op de Brouwersdam waar we zouden picknicken. Het weer was dit keer goed, dus we hoefden niet in de auto te eten zoals ik met haar zusje twee weken geleden deed.
Deze kleindochter is gek op het strand, dus we gingen lekker op een kleedje zitten eten.Even voelen of het water koud is, het liefst was ze er meteen in gedoken.
Toen we ingecheckt waren voor de hotellodge op de camping, trokken we de badpakken aan en gingen naar het strand. Kwartiertje lopen had de jongen van de receptie gezegd. Ja hij zeker, met lange jonge benen maar wij deden er ruim een half uur over. Toch was het wel een mooie wandeling 
Op het strand kon het genieten beginnen. Het was werkelijk zalig aan het strand, niet te warm, niet te druk, geen wind, net eb aan het worden.We zwommen, speelden en zochten mooie schelpen. We vonden een zeesterretje en een krabje en heel veel kleine doorzichtige kwallen. Iemand vertelde dat die niet prikten, dus toen begon ze ze te vangen. Uiteindelijk had ze een emmer vol.Het was eb en er kwamen ook veel kompaskwallen aangedreven. Deze kunnen wel gemeen prikken. Ze zien er heel mooi uit, maar ik kon er geen foto van maken.
Tot in de avond hielden we het uit en het was dat we honger kregen. Toen dat eind weer terug lopen. Op de stappenteller zag ik dat we die dag bijna 10000 stappen gelopen hadden. We aten pannenkoeken die ik thuis gebakken had. Na een uitgebreide douche keken we een film die zij uitkoos: De Gelaarsde Kat.
De volgende ochtend wilde zij perse op bed ontbijten. We kregen immers ontbijt op bed, had ik toch gezegd. Dus prima. Het bed onder de kruimels, de hagelslag en ei☺
Zierikzee
Die ochtend had ik een speurtocht gepland in Zierikzee. Ik was die toevallig online tegen gekomen en Lieke houdt hiervan weet ik.Het was een speurtocht naar de verloren schat van kapitein Arie, die hij ergens in een pakhuis onder de vloer verstopt had eeuwen geleden.Bij iedere vraag kon je kiezen uit 3 antwoord waarbij er dan een letter ingevuld moest worden bij een corresponderend nummer op het startformulier. Alle letters samen zou de oplossing zijn van waar het huis van de schat zou zijn.
Dus we gingen enthousiast van start. Ze kan al goed lezen, dus kon ze zelf de opdrachten lezen. Heel leuk om te doen en ik leerde er ook weer van en zag weer dingen die ik niet eerder zag ondanks de ontelbare keren dat ik hier geweest ben.
We begonnen buiten de kern en na een aantal vragen kwamen we op het plein in het centrum en laat daar nou net kermis zijn. Oei, dat is toch ook leuk! Toch wilde ze eerst de speurtocht afmaken maar daarna echt wel op de kermis kijken.
Onderweg tijdens de speurtocht dronken we wat op een terrasje[ plaspauze] en zagen veel interessante dingen. Een daarvan had ik ook niet eerder gezien een muurschildering aan het plein Montmaertre.
Net als in Montmartre in Parijs zaten hier kunstenaars en ook ambachtslieden. Heel leuk!
Daarna naderden we het einde.De laatste vraag betrof het oudste huis van Zierikzee, het huis “de Haene”, in de volksmond het Tempelierenhuis. Het huis heeft de oudste gevel en dateert uit de 14e eeuw. We vulden de laatste letter in en de oplossing was dan ook “in het huis de haene”.Hier ligt de schat dus!
Kermis
Tja toen kon ik er niet onderuit ,de kermis.
We gingen in het Funhouse,waar ik nog wel even een mooie foto kon maken met zicht op de ophaalbrug bij de stadspoorten. Zij ging in een vliegende olifantenmolen, we trokken aan wat- altijd-prijs-touwtjes en ze genoot!
Toen terug naar de auto maar toen kwamen we alweer een obstakel tegen, een span paarden met een kar waarmee je een rondrit kon maken. Ze is gek op paarden, stond te knuffelen met ze en de vrouw die de rondrit verzorgt, wilde wel een kort rondje doen voor 10 euro samen. Vooruit dan maar.
Daar gingen we, zij op de bok, ik achterin. Het hondje van de mevrouw ook op de bok, naast haar. Gelukkiger kun je haar niet maken want ook een hond wil ze zo graag!
Tijdens het korte rondje kwamen de paardenmevrouw en ik er achter dat we gemeenschappelijke kennissen hebben, wat is de wereld klein!
Strand
Toen toch echt naar de auto en terug naar de camping. Het weer was een beetje veranderd, bewolkt, veel wind. Buienradar zei dat het om plm 17 uur weer wat zonnig zou worden. Dus reed ik mevrouw naar Neeltje Jans want ze wilde schelpen zoeken om de kunst die ze op het plein Montmaertre had gezien, na te kunnen maken.
Maar grote schelpen vonden we niet, wel wat grote platte stenen en die kunnen we ook gebruiken.Een Selfie op haar verzoek
, niet geheel gelukt
Even in het water, maar ik vond het echt wel koud door de wind.
Ik kreeg haar bijna niet mee maar we moesten ook nog pizza eten, dus uiteindelijk waren we 20 uur weer op de camping terug. Na de pizza onder de douche en toen nog de beloofde wellness avond:
Dat vinden allebei de kleindochters het einde: maskertje op, plakje komkommer op de ogen, nagellakje. Ik had dit keer ook een voet- en een lippenmasker gekocht. Met lila en roze nagels ging ze uiteindelijk helemaal Zen slapen om 22 uur.
Laatste ochtend
Na weer een ontbijt op bed checkte ik uit. We mochten nog blijven zwemmen, dus dat deden we nog zo’n anderhalf uur.
Maar ja we konden nergens meer omkleden dus ik wurmde me naast mijn auto onder mijn badlaken uit mijn natte badpak en in droge kleren. Ze lag helemaal in een deuk want stel dat iemand mij zou zien. Ik zei dat het me niet uitmaakte want alle billen zien er toch hetzelfde uit, die van mij misschien wat dikker dan die van een ander….☻☺. Zij kleedde zich op de achterbank uit en ik plaagde haar dat iedereen haar billen ook kon zien hoor.
Op de Grevelingendam zouden we nog picknicken maar het was echt koud aan zee, dus aten we weer in mijn auto. Die moet ik eens goed uitmesten deze week.
Ik vroeg onderweg wat ze het leukste van het weekend vond: Dat we zo dichtbij de zee woonden[☺] en dat we iedere dag naar het strand konden gaan.
Toen vroeg ze wat ik het leukste aan haar vind. Daar hoef ik niet over na te denken: dat ze zo’n blij en enthousiast kind is. Alles vindt ze altijd leuk om te gaan doen en ze is blij met alles en kan oprecht blij zijn voor een ander.Het is een lief vrolijk meisje. Ik hoop dat ze dat voor altijd blijft..
Na een uurtje waren we thuis. Het was een gouden weekend zo samen. Ik hoop dat ik financieel in staat ben dit te herhalen met alle kleinkinderen.
Deze week komt kleinzoon Aaron nog logeren, dan zijn ze alle vier wezen logeren en ben ik met allemaal ook wat nachtjes weg geweest! Wat een fijne vakantie!
Dit kunstwerk [ op de foto boven]vond ik wel mooi.
We kwamen echter niet voor de kunst maar voor de speeltuinen, om takken en eikeltjes te zoeken !
We zagen daar duizenden waterjuffers boven het wateroppervlak en langs de oever vliegen.De oudste vond al die “vliegende blauwe stokjes” wel interessant.Hij is in de waaromfase, dus als je wat uitlegt wil hij bij alles weten waarom dat zo is en daar heeft deze oma niet altijd een pasklaar antwoord op☺ Dus waarom ze waterjuffers heten? Geen idee……….Welke soort het dan is? Ook geen idee………..
Ik liep weer een stukje terug en maakte wat foto’s vanaf een vlonder, genoot van alle vogelgeluiden om mij heen. Opeens vlogen allerlei vogels op.
Twee mannen met bosmaaiers kwamen mijn kant op. Al wat bijzonders gespot, mevrouw? Ik zei van niet omdat het scherm verderop dicht gegroeid is. Dat zullen we meteen eens even voor u in orde maken zeiden ze.
Zo gezegd zo gedaan. Ik bedankte de heren en ging kijken wat ik zag.
Om mij heen stond veel in bloei. Guldenroede, grote kattenstaart, wilde peen. De namen weet ik niet zeker, ik haalde ze via googlelens op.
Het was echt heerlijk daar langs het water. Het gebied van de Crezeepolder was ooit een stuk akkerland wat jaren terug onder water is gezet en wat men heringericht heeft tot natuurgebied. Er schijnen veel bijzondere soorten vogels te zien zijn, zoals de zeearend uit de Biesbosch maar ook lepelaars en allerlei steltlopers.Ik zag de scholekster. Wel grappig vond ik dat toen ik dat stelletje scholeksters in alle rust op de foto aan het zetten was, aan de andere kant van de dijk op de rivier de Noord net zo’n cruiseschip voorbij kwam. Wat een contrast en wat een lawaai maken die mensen aan boord. Het geluid draagt natuurlijk over het water en de rust was even gedaan.
strandje:
Even verderop zag ik een fuut op zijn dooie akkertje zwemmen.
Tot er opeens reuring was, veel lawaai, gespetter en opvliegende vogels.
Ik draaide mij om en zag nog net dat een of andere roofvogel een meeuw uit het water greep en ermee weg vloog. Jammer genoeg kon ik niet snel genoeg scherp stellen.Zo snel als hij kwam was hij ook weer uit het zicht.
