Tag archieven: kleindochter;

Logeren

Geplaatst op door
21

Van vrijdag op zaterdag kwam onze oudste kleindochter logeren. Eigenlijk wilde de jongste heel graag, maar hoe dichterbij de dag kwam, hoe meer ze er tegenop zag. De laatste twee keer dat ze kwam, moesten we onze zoon bellen om haar weer op te laten halen omdat het niet lukte. Dit keer had ik beloofd bij haar te blijven slapen. Een tijdje terug hebben we een ander logeerbed gekocht, wat je kan uittrekken en tot tweepersoonsbed kan maken. Alle beloften ten spijt, ze kwam toch maar niet. De oudste was al lang blij, want dan mocht zij komen.

Ze is bijna zes jaar, deze kleindochter en het verbaast me steeds weer hoe snel de tijd gaat en hoe wijs en hoe groot ze ook al is. De eerste twee wiebeltanden zijn eruit en grote mensen tanden komen ervoor in de plaats.Iedere keer als ze bij ons is, wil ze meten langs het door mijn moeder geborduurde meetlint.Die maakte dat toen ik zelf onze zoon verwachtte, al bijna 37 jaar oud nu…..Ook dit keer bleek ze gegroeid, 1 centimeter……

sept 2017, altijd weer ging ze zich wassen met regenwater

Buiten een natuurkind is het toch ook een echt dametje, ze houdt van mooie jurken, kroontjes en Elza vlechten in haar haar. [Heel anders dan ikzelf, ik had zo”n hekel aan jurken toen ik jong was en draag ze nog niet]

Ze is gek op spelletjes. Verliezen wil ze niet dus ze probeert vals te spelen, om mij te verslaan met rummicup en holipolie[ monopolie] We maken zelfs van kleuren een wedstrijd, een challenge. Ieder dezelfde kleurplaat, timer aan op bv 15 minuten en dan gaat het erom wie de tekening het mooist gekleurd heeft en als er nog tijd over is, zelfs versierd heeft. Opa mag jureren en je snapt wel wie er steeds wint………

Zaterdag wil ze haar prinsessenjurk aan en ook wil ze makeuppen. Als een echte prinses smeert ze oogschaduw op en graag wil ze een beetje mascara ☺. Lipgloss maakt het af. Daarna lakken we onze nagels..Ik die van haar en zij mijn nagels.Zij kiest voor iedere vinger een andere kleur, maar voor mij vindt ze dat wel erg veel werk.Ik krijg alleen rood en de nagels van mijn beide middelvingers mogen nog net geel. Mijn vingertoppen zijn ook meteen gekleurd☺

Opgetut gaat uit

Het weer is niets lekker, we gaan even naar buiten om naar de speeltuin te gaan en slakken te zoeken[ en ze vond ze ook☺] Toen we terug liepen langs de rivier kwam net de waterbus langs. We waren er al eens mee naar Dordrecht gevaren en dat wilde ze nog wel een keer doen. Als de boot is aangemeerd vraag ik even na of ik een OV kaart nodig heb, maar dat is niet zo. Gelukkig, want die van mij is, denk ik, wel verlopen.Sinds Corona ben ik nooit meer met het OV geweest. Na de lunch gaan we met de waterbus richting Rotterdam.

Ze is helemaal uitgelaten. Voorheen ging ik wel vaker met de kleinkinderen ergens heen,maar met die corona is het lastig en nu met de lockdown is er helemaal nergens iets open.Dan is zo’n boottochtje al heel een hele belevenis.Er zaten nog wat ouders en opa’s en oma’s met kindjes aan boord maar de boot was verder erg leeg.

We zijn nog maar een klein stukje weg, als ze roept dat ze een giraf ziet op een boot.En ja hoor, het klopt, hier bij Krimpen ligt de Ark van Noach, waar ik een tijdje terug over blogde. Ze twijfelt of de giraf echt is of niet, maar hij staat wel erg lang erg stil dus het zal wel een nepperd zijn, is haar conclusie.

Onderweg vraagt ze of ik liedjes ken over varen. Zij kent er wel een, Schipper mag ik over varen. Ik ken er ook: Berend Botje ging uit varen en varen, varen over de baren. We zingen ze gezellig, gelukkig is de boot zo leeg……..

Bruggen

Als we onder de Brienenoordbrug doorvaren, vertel ik dat ze over die brug rijden als ze naar de andere oma gaan. Dat vindt ze wel heel interessant. Ze wil graag foto’s maken om naar papa en mama te sturen, dat mag ze. Helaas staan er druppels op alle foto’s, want ik wilde niet buiten gaan staan met haar. Behalve dat ik de foto’s recht moest zetten, heeft ze het aardig gedaan….

De Erasmusbrug is naast de Willemsbrug de tweede brug over de Nieuwe Maas in het centrum van Rotterdam. Hij is vernoemd naar de Nederlandse priester en humanist Erasmus. De brug verbindt de wijk Kop van Zuid met het centrum aan de noordzijde van de rivier. Wikipedia

Inmiddels is het behoorlijk gaan regenen en in plaats van uit te stappen, blijven we zitten als we bij de halte Erasmusbrug zijn gekomen en varen weer terug naar Ridderkerk.

Willemsbrug De brug verbindt de rechteroever van de Nieuwe Maas met het Noordereiland. De huidige brug is de tweede Willemsbrug.Het sterk toegenomen wegverkeer zorgde destijds voor steeds gevaarlijkere situaties. De Willemsbrug was tot de opening van de Maastunnel tijdens de Tweede Wereldoorlog de meest westelijke vaste oeververbinding over de Maas, zodat ook het steeds belangrijker wordende internationale verkeer gebruik maakte van deze verbinding dwars door het oude centrum van Rotterdam.[ bron Wikipedia]
Pijler van de oude Willemsspoorbrug
Koningshavenbrug, ook wel genoemd De Hef ,een sinds 24 september 1993 voor het treinverkeer buiten gebruik gestelde spoorweghefbrug over de Koningshaven in Rotterdam. Erachter ligt De Koninginnebrug. .[ bron Wikipedia]

Een uur heeft het tochtje al met al geduurd, maar het was ook voor mij even een leuk uitje.Ondanks de regen hebben we er samen van genoten, ik misschien nog meer van haar dan van het tochtje zelf☺

Volgende week wil jongste kleindochter het komen logeren weer proberen, misschien als ik haar ook een boottochtje beloof, dat het lukt………….Mijn moeder, 83 jaar, appte ook al dat ze weleens zo’n tochtje zou willen maken…….

Voor even juf

Geplaatst op door
20

Corona, al bijna twee jaar onder ons. Dachten we er even vanaf te zijn door de vaccinaties en mochten we weer heel veel vanaf september. Nu blijkt dat we er helemaal niet van af zijn. Sterker nog, record na record wordt gebroken wat betreft besmettingen. Discussies, vaccinaties, 2 G, QR codes, rellen, quarantaine, mondkapje, anderhalve meter, handen wassen, lockdown….dagelijks wordt je ermee gebombardeerd op tv.Soms denk ik er maar niet meer naar te kijken of te luisteren, maar toch blijft het een soort van dringend aanwezig in de media en kijk ik toch. Morgen wordt het weer spannend met een nieuwe vervroegde persconferentie.

Tot nu toe [ afkloppen] is in onze cirkel nog steeds niemand besmet geraakt. Getest is er regelmatig maar negatief.Iedereen is wel gevaccineerd.

School

de handenwasstraat op het schoolplein van kleindochters

Vorige week hielp ik op school bij de kleindochters. Er was toen nog geen sprake van een besmetting op die school. Inmiddels zit de klas van onze oudste kleindochter in quarantaine vanwege besmettingen. Klas van schoondochter, die juf is, zit ook in quarantaine. Het digitaal lesgeven is weer opgestart.

Voor even juf

Deze week paste ik twee keer op de oudste die dus niet naar school mocht, maar geen klachten had. Ik was weer even thuisjuf, net als vorig jaar in de lockdownperiode. Toen ik jong was, wilde ik graag juf worden.Was ook aangenomen op de pedagogische academie. Er was toen in de jaren zeventig grote werkloosheid in het onderwijs en uiteindelijk hakte ik de knoop door geen juf te worden maar verpleegkundige.

De jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw werden gekenmerkt door overschotten aan leraren, zowel in
het po als vo. Als hoofdoorzaken hiervan werd gewezen op (1) de destijds sterke daling van het
aantal kinderen en (2) een jarenlang te hoog aanbod van leraren (te veel afgestudeerden van de
lerarenopleidingen).

Voor even juf zijn voor kleindochter vind ik dus helemaal leuk. Veel zin in schoolwerkjes maken had ze niet, maar met de belofte dat we daarna iets leuks zouden doen, ging ze aan de slag.

De werkjes zijn leuk en hebben allemaal met Sint en Piet te maken, dus dat stimuleert wel. Dus al met al had ze ze allemaal zo klaar. Als je goed kijkt zie je dat oma juf het ook nog verkeerd had verteld, de eerste letter van het woord moest rood en ik had geel gezegd☻☻

Daarna gingen we spelletjes doen, waarbij ze bij Rummycub al goed vals probeert te spelen.

Dahlia’s en oudewijvenmist

Geplaatst op door
19

In mijn hele tuinier-leven had ik nooit dahlia’s in de tuin. Ik vond dat eigenlijk een oude mensen plant. Tot ik in blogs van anderen, zoals Hetty’s tuinverhalen zag dat er toch wel mooie soorten zijn. Dus sinds twee jaar ben ik toch om…….In het voorjaar schreef ik al een keer een blog over het planten van knollen, verzorgen en vermeerderen van Dahlia’s

De dahlia’s had ik vorig najaar in de kelder onder het bedrijf van onze zoon laten overwinteren. In het voorjaar heb ik ze dit jaar eerst voorgetrokken in potten en zette ze pas na ijsheiligen in de vollegrond. Het waren toen al aardige planten geworden. Maar eenmaal in de volle grond begon de ellende met die rot slakken. Constant vraten ze de dahlia’s kaal. Een wit bloemige soort heeft zelfs nooit gebloeid.In een roodpaarse soort heeft 1 bloem gezeten.Het was om gek van te worden.

Herfstbloei

Nu is het inmiddels herfst en is de enige plant die het aardig deed en de slakken overleefde, de Crème de cassis . Ik las in mijn eigen verzorgingstips dat je hem kunt toppen om hem compact te houden, maar in dit rare tuinseizoen heb ik dat niet gedaan.Ik was al blij met ieder nieuw blaadje wat geen gat had.

Nu heeft hij inmiddels een hoogte bereikt van ongeveer 1.70m. Hij is hoger dan ik lang ben☺ Het stukje border waar ik hem gezet heb ik inmiddels een grote rommel geworden. De cosmea afgebroken en heel breed uitgegroeid, de verbena omgewaaid met de wind van afgelopen weekend.

Uitgebloeide gladiolen en liatris staan er nog tussen. De hemelsleutel is dit jaar zo groot geworden dat ze helemaal uit elkaar gevallen zijn en in het midden van de bos een gat is ontstaan, het ziet er niet fraai uit.Ik moet nodig aan de slag. Nu de grond weer nat is en het ook nog mooi weer is, kan ik weer wat doen.

Dahlia’s rooien

Vorig jaar heb ik de knollen die in de volle grond stonden eruit gehaald en zoals al gezegd in de kelder laten overwinteren. Eerst twijfelde ik nog of ik ze dit jaar de winter door in de grond zou laten zitten. Het hoekje waar ze stonden ligt naast de compostbak van de buurman, dus volgens mij verzamelden die slakken zich daar allemaal om vervolgens zodra het donker werd zich te verlekkeren aan mijn dahlia’s………Ik heb ze dus gerooid en ga er volgend jaar een andere plek voor zoeken of ik zet ze in bakken.

Nog wat foto’s van afgelopen week van de bloem van de crème de cassis

En nog een bos voor thuis………

Oudewijvenmist en spinnenwebben

In deze oudewijvenzomer is het hier iedere ochtend dicht van de mist. Eind van de ochtend komt de zon dan door en is het geweldig nazomerweer. Gisteren paste ik op de oudste, zieke, kleindochter. In de tuin bij hun huis hing het vol spinnenwebben. Met mijn telefoon maakte ik wat foto’s

het leek wel feest in de tuin, spinnenwebben als slingers met natte bellen van plant naar plant.Echt een prachtig gezicht!

Later die ochtend ging ik met kleindochter nog een luchtje scheppen en ging zij op zoek naar meer spinnenwebben. We zagen er heel veel. De een nog groter dan de andere, soms met een reuzenspin in het midden van het web.

We zochten ook kastanjes, en hadden al een zak vol toen ze enthousiast riep dat ze nu iets geweldigs gevonden had wat ik zeker prachtig zou vinden. Op de stam van een oude boom groeiden minuscule paddenstoelen tussen het mos. Ze heeft er echt oog voor!

Het fotograferen heeft ook haar interesse, ze vraagt dan heb je hem oma, mag ik eens kijken? Ik beloofde haar in de herfstvakantie mee te nemen naar het landgoed hier dichtbij om meer paddenstoelen te zoeken. Misschien kan ze met mijn oude telefoon ook eens wat foto’s maken. Kijken of ze dat wat vindt………..