Het is inmiddels alweer een paar weken geleden dat ik paddenstoelen ging fotograferen. Ik liet in het laatste blog al een paar soorten zien.
Ik heb het op een of andere manier steeds zo druk dat het er niet van komt een blog te schrijven en ook het lezen van andermans blogs schiet er nog al eens bij in. Gelukkig is mijn tijd wel vaak gevuld met leuke dingen, maar ook met sporten, werken en de normale dingen als de was doen, boodschappen etc. Vandaag kwam mijn zoon het laatste klusje doen, een laatste lamp ophangen. Nu is alles gebeurd en kan het gereedschap naar de kelder.
Paddenstoelen
Vandaag neem ik jullie nog even mee terug naar het landgoed bij mij in de buurt en laat ik de laatste paddenstoelsoorten zien die ik tegenkwam. Met al die regen die hier gevallen is, kan ik er momenteel niet heen om te kijken of er nog meer gekomen zijn, het zal een grote modderpoel zijn.
De dag begon hier met zon, maar rond 10 uur werd het heel mistig en alhoewel dat later weer wat optrok, bleef het nevelig. Het lokte mij in ieder geval niet om vanmiddag nog naar buiten te gaan.
‘Tijdens De Grote Schijn laten we mensen opnieuw wegdromen. We creëerden een wondere wereld, ver weg van de realiteit waarin bezoekers – jong én oud – hun fantasie de vrije loop kunnen laten.’
Deze belofte werd zeker waar gemaakt. Zaterdagavond maakte ik de 2 kilometer lange wandeling door het Kralingse Bos met dochter, zoon en schoondochter, vriend B. en drie van de vier kleinkinderen . Ik had er niet eerder van gehoord, maar schoondochter Eva kwam met het idee dit met z’n allen te doen. Toen we aankwamen lopen zag ik al uit de verte grote paddenstoelen, helaas geen echte….
Het was bij aanvang om plm half 7 nog licht maar al snel werd het donkerder en aan het eind was het echt prachtig.
Magische wandeltocht bij De Grote Schijn
Het Kralingse Bos was omgetoverd met allemaal kleurrijke lichtjes. Verwondering tijdens de avondwandeling over de prachtige lichtobjecten. En komt dat geluid nou uit die boom? Overal in het bos hoorde je betoverende klanken, wat zorgde voor een magische wandeling! Kleinzoon Aaron vond het best spannend zei hij, zo in het donker in het bos. Kleindochters Lieke en Fleur vonden het vooral heel erg mooi.
In mij kwam het kind ook boven, ik genoot er van. Ik had mijn camera bij mij maar het was zo druk, dat ik al snel met de telefoon verder ging om foto’s te maken. De kwaliteit is niet op iedere foto goed, maar ach.
Hieronder een impressie. Zaterdag was de laatste avond dus jullie zullen moeten wachten tot de volgende editie. Ik kan het wel aanbevelen voor volgend jaar!
En zag ik het goed? Ja hoor een boomstam vol paddenstoelen:
Wat mij betreft voor herhaling vatbaar, al was het alleen al om de gezichtjes van de kleinkinderen!
Eindelijk lijkt de herfst zijn intrede gedaan te hebben dit weekend. Het regende veelvuldig hier, vooral zondag.Meteen is het ook een stuk kouder, de zomerjas kan de kast in en een warmer exemplaar aan de kapstok.
Zaterdagmiddag ging ik toch weer hoopvol op pad om paddenstoelen te vinden. Dit keer in een ander natuurgebiedje hier vlakbij. De Gorzen heet het en is ooit gemaakt bovenop de vuilstort van het dorp waar ik woon. Nu een heuvelachtig stukje natuur met wat watertjes. In de eerste 10 meter zag ik al meteen een boomstronk met wat kleine paddenstoeltjes, dat beloofde wat! Maar helaas het bleef bij die ene boomstronk met paddenstoelen verder zag ik er niet een!
Als je door dit gebied, de Gorzen, heen loopt naar het andere eind, loop je zo de Crezeepolder in, waar ik op mijn verjaardag de zonsopgang fotografeerde. Ernaast liggen langs de rivier de grienden van Ridderkerk.
In die grienden heeft zich een bever gevestigd las ik pas. Dus ik dacht ik ga daar eens kijken, ik was er nog nooit geweest. Wel in andere grienden maar niet in mijn eigen dorp. Op internet had ik de waterstanden gevonden, het zou half 6 hoog water zijn. Simpel gedacht dacht ik dat het om 13 uur dan wel laag water zou zijn. Eigenlijk weet ik niet precies hoe dat zit maar het was zeker geen laag water. De polder stond helemaal onder water….
Ik durfde het toch niet aan in mijn eentje die grienden in te gaan, zag wat loopplanken met gaas liggen over kreekjes en besloot het niet te wagen. Sinds mijn val in de sneeuw en de dubbele enkelfractuur ben ik als de dood dat ik uitglij en val. Ik zag mijzelf daar al in het water belanden☻en ik had tegen niemand gezegd dat ik daar heen zou gaan.
Terug
Inmiddels begon het ook wat te spetteren, wat ook niet klopte, want buienradar had gezegd dat het tot 15 uur droog zou blijven, haha…….
Langs de dijk met schapen liep ik weer terug naar de Gorzen.
Een schaap lag er wel een beetje zielig bij en ik moest aan het nieuws van de blauwtong denken. Ik neem aan dat ze wel in de gaten gehouden worden.
En verder weer. Door de kronkelige paadjes…..
Hier en daar nog een herfstig plaatje vastgelegd
Tot ik bij het meertje kwam, de zon was weer gaan schijnen en ik stond even stil langs de oever. Toen onze kinderen klein waren hebben we hier wel geschaatst, er was toen veel meer water en niet zoveel riet. Nu is het bijna dichtgegroeid.
Plotseling ontdekte ik wel een tiental libellen, met dubbele vleugels en een ander soort met een rood lijf. Maar ja met een macrolens, de enige lens die ik bij mij had, kun je niet inzoomen, dus ik hoopte dat er eentje vlakbij op een rietstengel zou gaan zitten.
Maar nee, ze bleven boven het water een soort van paringsdans maken, leek het wel. Met twee tegen elkaar aan gingen ze op en neer boven het water oppervlak, dan schoten ze weer uit elkaar en vlogen weg om even later alles weer te herhalen. Ik heb er een kwartiertje naar staan kijken en probeerde toch wat foto’s te maken.
Geen paddenstoelen
Ik zag dus verder geen enkele paddenstoel. Toch was het heerlijk even een stuk te lopen, wat spetters op de koop toe maar de meeste tijd droog en af en toe de zon. In de komende dagen zullen er misschien meer paddenstoelen tevoorschijn komen, soms op plaatsen waar je ze het minst verwacht, zoals afgelopen week in het stukje gras bij mijn zoon en schoondochter voor de deur…..
