Vrede, vredig en lentezoet

Met het heerlijke weer wat we nu al een periode hebben, schiet het in de tuin lekker op. Bijna iedere dag gaan we er in de middag wel een paar uur heen. Op het complex is het ondanks het mooie weer best nog stil. Met ons zijn steeds nog drie stellen aan het werk, hier en daar is af en toe nog iemand bezig, maar het totaal is op twee handen te tellen. Een vredig tafereel, die paar tuinliefhebbers bezig op hun eigen stukje grond. Eigenlijk onbegrijpelijk dat er zo weinig mensen zijn want het is prachtig tuinweer. We zitten regelmatig even in de zon te genieten. Op tafel staat een bak met blauwe druifjes, waar een bij op zijn gemakje van bloem naar bloem ging en ik dat goed kon vastleggen met mijn camera.

Zaaiklaar

Bij ons ligt de tuin er klaar voor om beplant en ingezaaid te gaan worden. Daar is het dan nog weer net te vroeg voor.Wel staan de rekjes voor peulen en doperwten al in de grond en ook de bonenstaken staan er. Het gras is weer voor de eerste keer gemaaid.

Ik plantte vandaag pootuitjes. Het is vroeg maar ik hoop dat ze aanslaan voordat de uienvlieg wakker wordt in mei.Voor nu heb ik er een laag stro over gelegd. Ik wil ze ruim voor mei afdekken met doek, zodat die vliegen er niet zoals vorig jaar hun eitjes in kunnen leggen. Toen ging de hele oogst verloren. Nog eens nalezen over de uienvlieg en preimineervlieg? Klik hier

Kijk in de kas

In de kas heb ik inmiddels een en ander aan bakken staan waarin ik gezaaid heb. Ik zaaide wat rijtjes pluksla, rucola en radijsjes direct in de grond. Ik ben erg blij dat mijn man de kas heeft kunnen maken, dat scheelt veel gedoe thuis in het raamkozijn. Daar heb ik nu alleen de paprika, knolselderij, aubergine en pepers staan. De kas zelf heb ik dit jaar zelfs gesopt, alle groene aanslag is er weer af!

De tuinbonen, andijvie en doperwten die mijn kleindochter zaaide komen al boven de grond.

Vrede

Het gaat nu wel snel in de natuur met die hoge temperaturen. Overal loopt alles uit. Het is genieten en toch…….

De vrede is in de wereld hier niet ver vandaan nog steeds ver te zoeken.Vandaag stuurde onze dochter een gedicht van Tirza van Schie door, wat ze op Instagram had gelezen. Zij telt de dagen af, aanstaande woensdag is ze uitgerekend. Ieder moment kan de baby zich aandienen. De oorlog in Oekraïne houdt haar bezig en ze maakt zich bezorgd om haar zoontje van twee en de baby die nog moet komen.

Het gedicht spreekt mij aan en daarom deel ik het met jullie.

Mooie dag

mooie lente

mooie gele hyacinth

er is er weer een

nieuwe oorlog

en een moeder

zonder kind

———————————-

Fijne zon

Fijne koffie

Fijn zo even in de tuin

Kilometers verderop

schieten ze de

boel in puin

—————————————–

Het genieten en de afschuw

gaan verwarrend hand in hand

want de vogels fluiten vrolijk

en de wereld staat in brand

en ik heb ook heus mijn zorgen

maar die vallen in het niet

want mijn zoon draagt geen geweer

waarmee hij op een ander schiet

—————————————-

De hyacint viert haar bloei

terwijl het leven elders bloedt

en de zon maakt alles lichter

toch smaakt de lente bitterzoet

Anne heeft op haar blog een fotochallenge gestart met deze week als thema: vrede