Ik zette er een aantal op de foto, wat best lastig was, want het lijkt wel of ze je in de gaten hebben. Zodra je wil klikken, vliegen ze weer uit beeld…..
Alle namen zocht ik op via de app Obsidentify, die ik op mijn telefoon heb staan.
Bleekgele weekschildkeveraardhommel, onder aan het blad zie je eitjes hangen van de lieveheersbeestjes en luizen erom heen.groene vleesvliegGroene vleesvliegFranse veldwesp.Nephrotoma flavescens is een tweevleugelige uit de familie langpootmuggenPhaonia is een geslacht van insecten uit de familie van de echte vliegen, die tot de orde tweevleugelige behoort. WeideschorpioenvliegCantharis cryptica/ pallida
Verbazingwekkend dat in 1 boompje zoveel verschillende beestjes te zien zijn! Normaliter ben ik druk bezig en zie ik dat niet zo, maar omdat ik nu steeds keek wat er met het larfje gebeurde, zag ik zoveel meer moois!
In het verlaten mezenkastje zit inmiddels een hommelnest.Die vliegen met tientallen heen en weer, dus nectar genoeg in onze tuin. Ik las dat ze geen kwaad doen, dus we laten ze mooi zitten en bekijken de drukte vanaf onze stoel die er schuin onder staat.
Tot zover de insecten van dinsdag. Ik maakte ook nog meer foto’s van onder andere de kleine vos.Die laat ik in een ander blog zien.
Dank je wel
Tot slot bedank ik een ieder die mij via de blogs zo aardig sterkte heeft gewenst ivm mijn operatie. Die is achter de rug. Nu een paar dagen met mijn been omhoog zitten en dan rustig aan weer meer doen. De plaat en schroeven zijn er uit en kreeg ik mee. Ik had niet verwacht dat de plaat zo groot zou zijn. Ter vergelijking legde ik er een theelepeltje naast. Dit was dus het ding wat mij zo hinderde☺
Ik ga mijn tijd nu besteden om alle achterstallige blogs van jullie te lezen……
Vanmorgen was ik getuige van een klein wonder van de natuur. Zoals altijd liep ik eerst een rondje door de tuin. Het was net half 9. Bij de kleine pruimenboom die we vorig jaar geplant hebben, was het een drukte van belang.Hij zat stijf onder de luis.
Heel veel hommels, allerlei soorten vliegen, lieveheersbeestjes, larven, eitjes en luizen zag ik in de boom…..
Plotseling zag ik iets wat oranje was, bewegen het ging van liggend naar omhoog.
Snel haalde ik mijn camera met macrolens erbij, die ik gelukkig bij mij had.
Het was alsof het zichzelf heen en weer schudde. Het ging een paar keer op en neer Ik zette mijn camera op statief bij de boom en keek steeds wat er gebeurde.
De fase tussen de foto hierboven en die hieronder heb ik net gemist….
De larve is veranderd in een prepop
Stadia van het lieveheersbeestje
Het paren vindt bij de meeste soorten plaats in het voorjaar. Zonnige voorjaarsdagen zijn de uitgelezen moment om parende lieveheersbeestjes te zien.Het mannetje omklemt het vrouwtje met zijn voorpoten. Als het vrouwtje niet reageert, kan de paring beginnen.
Eitjes van lieveheersbeestjes zijn langwerpig, meestal ovaal en lichtgeel tot diep oranje van kleur. De eitjes worden afgezet op bladeren, stengels of soms de schors van bomen. Het lieveheersbeestje kiest de ei-afzetplaats zorgvuldig uit en let erop dat er meestal voedsel (bijv. bladluizenkolonie) in de buurt aanwezig is.
De eerste dag na het uitkomen blijven de kleine larfjes nog op of rond hun eischaal zitten. Meestal worden de eischalen ook opgegeten. Vervolgens gaat de kleine larve op zoek naar voedsel. De meeste lieveheersbeestjes zijn bladluisjagers. De larven zoeken hun prooien door te voelen, dus via fysiek contact. Het kleine larfje is niet groot genoeg om onmiddellijk bladluizen te verorberen. Daarom bijt het zich vast op de rug van de bladluis en zuigt het ‘bloed’ (lichaamsvloeistoffen) van de bladluizen. Naarmate de larve groeit, is ze ook in staat om lichaamsdelen zoals poten te gaan eten.
Een larve vervelt drie keer voor de verpopping aanvangt.Die vervelling neemt ongeveer een uurtje tijd in beslag.
De duur van de vier verschillende larvale stadia varieert naargelang het voedselaanbod. Als er bladluizen ten overvloede aanwezig zijn, kan de larve zich snel ontwikkelen. Na het uitkomen uit het ei moet de larve binnen de twee dagen voedsel vinden, zoniet sterft ze. Ook de temperatuur speelt weer een rol bij de ontwikkeling van de larve
Wanneer de larve in de vierde fase voldoende heeft gegeten, stopt ze met foerageren en blijft onbeweeglijk gedurende 24 uur. De achterlijfspunt wordt aan het blad of een stengel bevestigd. Dit stadium noemt men de pre-pop. Dit is de fase die ik vanmorgen zag.
Het popstadium duurt gemiddeld een week. Binnen in de pop vormt zich de kever, compleet met dekschilden en vleugels. Net als de prepop kan de pop zich alleen nog bewegen door zich op te richten.
Na ongeveer een week, maar per soort verschillend en afhankelijk van de temperatuur, komt de nieuwe kever uit de pop. De dekschilden zijn nog bleek en de stippen zijn nog niet, of slechts vaag zichtbaar.
foto van twee jaar geleden
Ik hoop dat ik deze week na mijn operatie nog meer van dit soort macro foto’s kan maken.De foto’s hieronder zijn van eerdere jaren.
In vervolg op de vorige twee blogs, tipte mijn man mij dat het vandaag de dag van de paardenbloem is. Een bloem die ook zo belangrijk is voor bijen. Laat nu juist mijn man altijd bezig zijn met hem uit de tuin weg te halen……Niet meer doen dus……..
Paardenbloemen [Taraxacum officinale] behoren tot de meest geziene planten van onze flora. Denk niet ‘een paardenbloem is maar een paardenbloem’, want niets is minder waar. In Nederland zijn tot nu toe meer dan 250 soorten vastgesteld. Een bloeiend weiland kan meer dan 60 soorten herbergen en in tuinen komen meer dan 25 soorten voor. Op 25 april, de dag van de Paardenbloem, staan paardenbloemen in de schijnwerpers.
Als in het voorjaar de bermen en de weilanden geel zijn van de paardenbloemen, dan is het wel duidelijk dat deze planten tot de meest algemene van onze flora behoren. April is vanouds de maand van de paardenbloem, dan kleurden vroeger de weilanden, grasvelden, bermen en slootkanten geel van de paardenbloemen. Dat is nu wel anders. Door de jaren heen is de sterke achteruitgang van de paardenbloemen wel duidelijk. Vooral in de weidegebieden is de achteruitgang dramatisch te noemen; meer dan tachtig procent van de soorten zijn verdwenen en daarbij de biodiversiteit. De paardenbloemen zijn teruggedrongen tot in de wegbermen, steden, parken en tuinen en vinden daar waardevolle toevluchtsoorden, maar staan te trappelen om weer terug te mogen naar hun oorspronkelijk areaal
Voedselbron
Als de insecten in het vroege voorjaar weer tot leven komen, vinden ze de bloeiende paardenbloemen als belangrijke voedselbron.De paardenbloem is niet alleen mooi, maar ook belangrijk voor onze vlinders, wilde bijen, zweefvliegen en andere insecten. Geen wonder dat die verdwijnen, en daarmee onze weidevogels. Zonder de paardenbloemen geen weidevogels. Want juist als de kuikens uit hun eieren waren gekropen, vonden ze op snavelhoogte hun voedsel op de bloeiende paardenbloemen. Dat is helaas verleden tijd!
Is het niet de hoogste tijd om te stoppen met dat oeverloze maaien van grasvelden,bermen en velden? Laten we de paardenbloemen weer gewoon laten staan! Onze gemeente heeft het maaibeleid aangepast en maait alleen de randen van de bermen, de rest laten ze staan tot eind mei. De dijken staan er dus fleurig bij nu met paardenbloemen, pinksterbloemen, fluitenkruid, boterbloemen en vast nog veel meer als ik goed ga kijken.
Delen
Taraxum Nederland roepen iedereen vandaag op foto’s van paardenbloemen te maken en met hen te delen via #dagvanpaardenbloem op social media
Als de bloem is uitgebloeid vormen zich pluizenbollen met honderden zaadjes. De pluizen worden als kleine parapluutjes met de wind meegevoerd om elders weer een nieuw leven te beginnen.
We kennen allemaal deze pluizebollen wel. Als kind blies je alle pluisjes los, iets wat mijn kleindochters nu ook doen. Zij noemen ze blaasbloemen.
De overlevering wil ons doen geloven dat die pluizenbol van de paardenbloem iets magisch heeft. Wanneer je toe bent aan een partner en je wilt weten hoe lang het nog duurt voordat hij/zij ten tonele verschijnt, kun je de pluizenbol van een paardenbloem nemen en proberen de pluizen er af blazen. Het aantal keren dat je moet blazen voordat alle pluisjes eraf zijn, zoveel jaren duurt het nog voor je de ware Jacob(a) tegenkomt. Ook schijnen wensen uit te komen als het je lukt om alle pluizen in één keer weg te blazen. Men zegt dat je dan minstens honderd jaar wordt…
Naam
De paardenbloem heeft allerlei benamingen: paardenbloem, molsla, pissebloem, beddenpisser, leeuwentand, konijnenblad, konijnenstam, henselbladeren, papenkruid. In streektalen komen nog meer namen voor. De veelheid van namen heeft o.a. ook te maken met de toepassing, zoals voeding (molsla), religie (papenblad), geneeskunde (pisblom – vochtafdrijvend -, erdgalle, kankerbloem) en kinderspel (kettingbloem).
De naam paardenbloem is pas in 1907 als officiële naam verkozen. Dat is, naar men vermoedt, gebeurd op initiatief van de leraaar-botanicus Hendrik Heukels
Eetbaar
De naam molsla verwijst naar het feit dat de plant eetbaar is. Vandaag de dag wordt paardenbloem nog steeds als groente geteeld. En geconsumeerd. Dat laatste in de betere restaurants, want het is inmiddels een curiosum geworden. Hetgeen vreemd is, want deze gezonde groente is ruimschoots en voor iedereen beschikbaar.[ bron Mergenmetz]
