Categorie archieven: museum

Huis van Gijn 2

Geplaatst op door
17

Vorig weekend bezocht ik museum Huis van Gijn. Ik schreef er al wat over in het vorige blog. Vandaag laat ik jullie mee genieten van al het moois en interessants wat ik nog meer zag.

Huis van Gijn

Het was nogal donker in het huis, wat bewust gedaan wordt om de waardevolle spullen te beschermen. Er werd ook gezegd dat ik niet met flits mocht fotograferen.De meeste foto’s nam ik met mijn telefoon.In het vorig blog was ik gestopt met schrijven toen ik in de gang was☺

De eerste kamer die ik vanuit de gang in ging was de zaal. Het was de voornaamste kamer van het huis met mooie  betimmeringen en kostbare wandtapijten. Sinds 1730 werd deze zaal gebruikt voor ontvangsten en partijen.De kaarsenkroon die je ziet branden op de foto is van verguld gesneden hout.

Chique ontvangstruimte

De “rode salon”was het domein van mevrouw van Gijn en werd gebruikt om haar vriendinnen te ontvangen om thee te drinken.

Ook werden gasten voorafgaand aan het diner hier  ontvangen.  Diners werden regelmatig gegeven, van Gijn was een wel gezien figuur in Dordrecht.

Tuinkamer

De tuinkamer was de eigenlijke woonkamer. Er werd muziek gespeeld, gelezen, een spelletje gespeeld. Er was geen tv of computer in die tijd dus men moest zichzelf vermaken. De van Gijns hadden veel abonnementen op tijdschriften en ze speelden graag piano, alleen of samen.

De eerste etage

Net als beneden is de gang ingericht als “museum”      Ook op deze etage is de slaapkamer van dhr van Gijn. De laatste jaren van zijn leven moest hij met alles geholpen worden. De groene stoel is zijn rolstoel. Deze slaapkamer gebruikte hij pas na het overlijden van zijn vrouw.Onder de echtelijke slaapkamer. Het behang heeft een patroon uit de Lodewijk XIV stijl maar is niet origineel.Na het overlijden van mevrouw mag de gezelschapsdame van dhr van Gijn hier slapen. Het bed erfde zij later, zo bleek uit het testament. Ik liep een beetje illegaal achter een rondleiding aan en hoorde bij de uitleg zeggen dat deze gezelschapsdame wel meer hoopte maar dat het niets werd tussen haar en van Gijn.

Badkamer

In 1882/1883 kreeg Dordrecht waterleiding en een deel van de kleedruimte werd verbouwd tot badkamer met geiser.

Ook werd een toilet aangelegd, wat erg vooruitstrevend was in die tijd.

Ik denk dat naast het echtpaar het personeel heel blij geweest zal zijn  dat ze niet meer hoefden te sjouwen met warm en koud water voor het bad of lampetkan.

Ook op deze etage waren de bibliotheek en studeerkamer maar daar deed de verlichting het niet en maakte ik geen foto’s.In de goudleerkamer maakte ik deze foto. Deze kamer is uniek in Nederland omdat hij volledig bewaard is gebleven.

   Voor vandaag laat ik het hierbij.Ik bracht veel tijd door op de tweede etage en de zolder. Daarover schrijf ik volgende keer weer.

Dordrecht, Huis van Gijn

Geplaatst op door
21

Twee weken geleden ging ik met mijn oudste kleindochter naar Dordrecht en was direct onder de indruk van het stukje stad wat ik zag.Alhoewel ik er vlakbij woon, had ik er nooit een wandeling gemaakt.

Van Miryam van MyriamsDitjesenDatjes kreeg ik de tip een app op de telefoon te zetten: Izy travel. Ik zag daar leuke wandelingen staan, dus eind van de ochtend vertrok ik met de waterbus richting Dordrecht.Ik had de route” wandeling door de 19-e eeuwse schil naar de binnenstad “gekozen.

Ik kwam met de waterbus aan bij de Merwekade en begon daar bij het dichtst bijgelegen punt van de stadswandeling, nr 8 van de route: de Groothoofdspoort. Deze stadspoort is een gerestaureerde poort  gelegen op het Groothoofd, de kade waar drie rivieren samenkomen: de Oude Maas, de Merwede en de Noord. Het was de plaats waar al in de middeleeuwen de bezoekers aan de stad aan land kwamen.

Langs de nieuwe haven liep ik richting Dok Straatman

Iets verderop de route bij punt 12 kwam ik bij museum Huis van Gijn. Ik had daarover gelezen thuis en het leek mij leuk binnen te gaan kijken. Al met al bracht ik er een paar uur door, nam veel foto’s met mijn telefoon omdat het er nogal donker binnen was en mijn camera daar moeite mee had. Uiteindelijk was mijn batterij in het rood en kon ik de stadswandeling niet afmaken.Dus die moet ik nog een keer afmaken en daarover een volgende keer meer.

Huis van Gijn

Het huis van Gijn ligt aan de Nieuwe Haven in Dordrecht.Het is gebouwd in 1729. In 1864 kocht Simon van Gijn het huis en ging er met zijn vrouw wonen. Tot aan zijn dood woonde hij er en bij testament had hij bepaald dat het huis na zijn dood voor het publiek moest worden opengesteld. Het interieur moest hierbij zoveel mogelijk intact blijven.

Simon van Gijn was al jong geïnteresseerd in geschiedenis en zijn moeder moedigde hem aan historieprenten te gaan verzamelen. Ook kunst en kunstnijverheid had zijn belangstelling. Hij verzamelde naast prenten ook wapens en schepen, munten,zilver, keramiek en interieurs. Alles wat hij kocht kreeg een prominente plaats in zijn huis.Ook organiseerde hij regelmatig tentoonstellingen.

De laatste jaren van zijn leven ging zijn gezondheid sterk achteruit en moest hij zich laten rijden in een rolstoel. Die zag er zo uit:

Je kunt begrijpen dat in een huis van 3 verdiepingen met trappen hij dus in die rolstoel niet meer verder kwam dan zijn slaapkamer en studeerkamer.

Het huis rond

De toer begint in de bijkeuken op de begane grond. Sinds de bouw in 1729 is er niet veel veranderd in de keuken.

Het  viel mij direct op hoe al het koperwerk stond te glimmen. Mijn schoonmoeder had vroeger heel veel koperen voorwerpen in huis en als er gepoetst moest worden was ze daar dagen zoet mee, vaak met hulp van anderen.Het zal dan ook een hele klus voor vrijwilligers zijn om het hier zo glimmend te houden

Het water kwam aanvankelijk uit de haven, werd wel gefilterd. Later kwam het water uit de regenwaterkelder en in 1882 kreeg het huis een aansluiting op het waterleidingnet.

In de keuken  werd het eten bereid en werden de lampen schoongemaakt. Het echt vuile werk gebeurde in de bijkeuken.

Voorraad

Anders dan nu was  vroeger  lang niet alles het hele jaar beschikbaar. Groenten en vruchten werden daarom ingemaakt.Alles werd bewaard in de provisiekamer naast de keuken.Onder de keuken was nog een kelder voor de wijn en voedsel wat koel moest blijven.

Vanuit de keuken kwam ik in de gang.Daar sta je meteen oog in oog met de verzamelingen van Simon van Gijn. Er hangen klokken, schilderijen en ook zijn verzameling”prinsengoed”. Dat is aardewerk met afbeeldingen van WillemV en zijn vrouw. De Delftsblauwe borden zijn in Nederland gemaakt. Het bord met de hap eruit is een scheerbekken.

Het leek mij wel een handig bord voor als ik op de bank voor de tv zit te eten…….

Voor vandaag is het even genoeg. Morgen weer vroeg op om te gaan oppassen in Maassluis. Binnenkort meer van het Huis van Gijn.

 

 

Wandelen, rondje Veere 1

Geplaatst op door
18

Tweede Paasdag kreeg ik een appje van B. of ik zin had mee te gaan naar Veere.Ik was van plan naar het Arboretum te gaan in Rotterdam maar dat kan ook op een andere keer, dus ja daar had ik wel zin in. Eind van de ochtend vertrokken we richting Zeeland, hoe dichterbij we kwamen hoe beter het weer werd. Eenmaal gearriveerd in Veere scheen de zon en was het in mijn winterjas zelfs warm.

 

Veere ligt op het eiland Walcheren en is een idyllisch stadje gelegen aan het Veerse Meer.Toen we onze caravan nog hadden in Zeeland zijn we er wel eerder geweest, maar dat is heel wat jaren geleden.Op de foto het Veerse Meer met zicht op de Campveerse Toren, die uit de 15-e eeuw dateert. Vanaf de 16-e eeuw heeft het gebouw de functie als herberg, logement en koffiehuis. Nu is het een restaurant.

Wandelen, rondje Veere

Nou is wandelen een groot woord in zo’n toeristisch stadje. Pasen, dus ook toeristen, alhoewel de drukte reuze mee viel. Echt bijzonder druk was het niet, we konden overal rustig lopen en alles bekijken.Er valt veel te zien, er zijn veel terrasjes,leuke straatjes, een museum, leuke winkeltjes, leuke gevels dus het is meer slenteren wat we deden met veel fotostops.

Voor zo’n klein stadje zijn er twee grote gebouwen die er direct uit springen.

De Grote Kerk

De Grote Kerk is één van de kenmerkende gebouwen van de stad. Het is in de 14e eeuw gebouwd en heeft sindsdien allerlei functies gehad, zoals hospitaal en bedelaarswerkplaats. Tegenwoordig is de Grote Kerk Veere een cultureel bolwerk waar tentoonstellingen, concerten, theatervoorstellingen en festiviteiten worden gehouden.

Museum

De zgn Schotse huizen vormen samen met het oude stadhuis het museum  Veere

De Schotse huizen herinneren aan een tijd waarin Veere handel dreef met Schotland. In de 16e eeuw werd Veere de stapelplaats voor Schotse goederen. Een belangrijk exportproduct was wol. De Schotse Huizen, het ‘Lammeken’ en ‘In de Struijs’, herinneren aan de handelsbetrekkingen met Schotland. De huizen hebben hun namen te danken aan de figuren op de gevelstenen: een lam[ net te zien op de foto hier boven] en een struisvogel.

Het oude stadhuis was vroeger de plaats waar onder meer werd recht gesproken. Wij bezochten het museum in het Stadhuis.

Er waren drie expositiezalen, niet heel groot dus.Eigenlijk dachten we ook in de toren te kunnen maar die was gesloten.

Er was momenteel een tentoonstelling van pelgrims insignes. De getoonde exemplaren zijn in 1996 gevonden bij rioolwerkzaamheden in Veere. De insignes zijn eigenlijk een soort van souvenirs die pelgrims mee terug brachten van hun tocht naar een bedevaartsoord.

De meeste tochten gingen overigens niet verder dan Vlaanderen.

In de zaal beneden werd in vroeger tijden recht gesproken, het heette toen de Vierschaar. Het schilderij op de foto laat de rechtszaal zien.In de trouwzaal kun je een aantal historische portretten van de Oranjevorsten zien, zoals deze van Koningin Wilhelmina.

Toen we weg wilden gaan, bood de dame achter de desk bij de entree ons aan om nog een virtuele tour te doen met een 3 D bril op. We namen plaats in de voormalige rechtszaal en startten de tour. Een stem verteld wat je ziet. In een bootje kom je op het middeleeuwse Veere af gevaren. Eenmaal bij de kade zit je opeens op een wagen met paard ervoor. Je kunt alle kanten opkijken en ziet Veere in 1813, het jaar van de grootste groei.Het was heel raar te ervaren dat als het paard rechtsaf sloeg, het ook voelde alsof ik echt op die wagen rechtsaf sloeg.Volgens mij heb ik helemaal scheef op mijn stoel gezeten. Gek wat zoiets met je hersenen doet.

De gebouwen die we al zagen, herkenden we in de tour. Er liepen veel soldaten rond in 1813, maar ook een dronkenman. Hier en daar wat mensen, verder was het erg stil op straat. Geen auto’s, ook bijzonder om te zien! De straatjes waar het paard ons doorheen reed bestaan nog steeds. Het was erg leuk om te zien en ik vond het erg knap gemaakt. In een volgend blog laat ik wat meer van het rondje Veere zien.