Ouwehands dierenpark daytime

Het eerste rondje wat we liepen zaterdag was nog bij daglicht. Overigens was dat voor Melodyk, Daphne en Karel al hun tweede rondje want zij waren er al vanaf de ochtend.

Vorig jaar was ik voor het laatst in de dierentuin,dat was in  Blijdorp, vlakbij Ridderkerk. We gingen toen met de kinderen en kleinkinderen.Daarvoor was het echt tientallen jaren geleden dat we in een dierentuin waren. Niet omdat ik het niet leuk vind maar een dierentuin vond ik toch altijd een triestig iets. Al die dieren in die hokjes……..Ik moet hierbij zeggen dat ik het Blijdorp van lang geleden in mijn hoofd had.Natuurlijk zie je nog steeds gaas of tralies, maar de dieren hebben toch ruimte en geen klein hokje meer.

Bedreigingen

Na het bezoek aan Blijdorp ben ik toch anders gaan kijken naar een dierentuin.Ik ben er sowieso niet tegen maar heb nog steeds wel gemengde gevoelens voor die dieren die in gevangenschap leven. Ik ging eens wat googelen en kwam bij NPOkennis onderstaande tegen:

Het houden van exotische dieren is van alle tijden. Van farao’s tot de Grieken en Romeinen. De oudste dierentuin in Europa is Tiergarten Schönbrunn in Wenen uit 1752.Wie van mijn leeftijd is of ouder, kent ook de beelden nog wel van beren die op fietsjes “optraden” of konden dansen, compleet met een rokje aan. Gelukkig is dat niet meer. In Ouwehand zag ik nog wel dit stukje geschiedenis:

Ouwehand heeft een berenbos.In Het Berenbos genieten bruine beren, die vroeger mishandeld zijn, van een onbezorgd leven. Ze leven er samen met wolven op een twee hectare groot bosperceel met onder andere een waterval, rotsen en een vijver. Een uniek project en een bijzondere ervaring rondom de bruine beren. Toch leverde dat gisteren ook een triest beeld op. Bovenop een rots in een bos zagen we een beer steeds heen en weer bewegen. Deze beer is al een jaar in het berenbos en komt uit een stressvolle situatie. Zelfs na een jaar laat hij nog steeds dat gestreste gedrag zien.

Stimuleren natuurlijk gedrag
In Het Berenbos wordt de leefomgeving van de beer in het wild zoveel mogelijk nagebootst om het natuurlijke gedrag van de beer te stimuleren. Ze krijgen een gevarieerd en seizoensgebonden dieet, gebaseerd op wat in de natuur beschikbaar is.  Het Berenbos is een initiatief van Ouwehands Dierenpark en Bears in Mind, stichting voor beer- en natuurbescherming. Voor wie er meer over wil lezen, klik op de links.

Uitsterven

Zo’n 42.100 diersoorten worden met uitsterven bedreigd. Dat is 28% van de bekende soorten. Het Wereld Natuur Fonds berekende dat de mens dit proces tot wel 10.000 keer versnelt. Vele diersoorten zijn al uitgestorven en meer zullen volgen. Houtkap en landbouw vernietigen elke seconde wereldwijd 5000 m2 aan bos. Stropers doden dieren omdat delen ervan zogenaamd geluk brengen of lust opwekken. In onze dierentuinen zijn dieren veilig. De meeste bedreigingen uit hun natuurlijke omgeving vallen er weg. Hun levensverwachting is er flink hoger.

Deze Axolotl is een ernstig bedreigde diersoort.Door vervuilingen en het bouwen van dammen is nog weinig leefgebied over in Mexico waar ze van nature voorkomen.

Hoe ziet de dierentuin van de toekomst eruit?

Sinds de oprichting van de eerste dierentuin is er veel veranderd in dierentuinland. Voorheen dienden dierenparken puur ter vermaak van de bezoekers en konden dieren gevoerd en soms zelfs aangeraakt worden. Tegenwoordig staan educatie en soortbehoud bovenop en wordt er meer aandacht besteed aan de leefomstandigheden van de dieren. Maar zullen dierentuinen in de toekomst nog bestaan, en in wat voor vorm dan? Volgens Jozef Keulartz, hoogleraar milieufilosofie, zijn er nog wel dierentuinen in de toekomst, maar niet precies zoals we die nu kennen. De toekomstige dierentuinen zullen meer gericht zijn op bescherming, onderzoek en voorlichting. Daarnaast zullen er minder verschillende dieren te zien zijn en zitten dieren in grotere verblijven.

Nieuwe focus

De tijd van grote collecties dieren in kleine kooien is voorbij. Dierenparken investeren de afgelopen jaren veel in het uitbreiden van verblijven om dieren meer de ruimte te geven om natuurlijk gedrag te vertonen, zoals graven, zwemmen of nesten bouwen.

Zo hadden we het er gisteren over dat Blijdorp bijvoorbeeld alle gorilla’s weg gaat doen. Waarom wist Melody, die veel over dieren en dierentuinen weet, niet. Vandaag las ik dat het te maken heeft met het wegvallen van Bokito.Na de dood van de beroemde zilverrug Bokito vorig jaar heeft de gorillagroep geen leider meer. Het introduceren van een nieuwe zilverrug is volgens het dierenpark erg risicovol. Als leider van de groep zorgde Bokito ervoor dat de gorilla’s zich aan de gedragsregels hielden.De dierentuin wil nog meer inzetten op soortbehoud en natuurherstel. Ze gaan daarom focussen op tien (bedreigde) dier- en plantensoorten die hun soortgenoten in het wild een gezicht moeten geven.

In Ouwehand zagen we nog wel gorilla’s, het zijn allemaal mannetjes. Hun gedrag wordt wetenschappelijk bestudeerd.Ze onderzoeken oa wie er de baas is in de groep, wie vriendelijk met elkaar omgaan en wie juist bij elkaar uit de buurt blijven. Omdat nog niet alle gorilla’s volwassen zijn, zijn ze ook benieuwd of deze relaties veranderen als de dieren ouder worden.

Voor mij is het duidelijk: deze lijkt mij nu de baas!

Dat we boften met het weer snappen jullie wel. Het was een heerlijk weekend, bijna voorjaar! Ook dieren zag je zichtbaar genieten:

In Nederland heeft de Nederlandse Vereniging van Dierentuinen (NVD) criteria opgesteld waar een goede dierentuin aan moet voldoen. Maar voor tegenstanders van het houden van dieren in gevangenschap bestaat er niet zoiets als een goede dierentuin.

Hieronder een compilatie van de foto’s die ik maakte. Je kunt op de foto klikken om hem te vergroten.

Dierentuinen zijn er van oudsher puur voor vermaak en ontspanning. Maar buiten dat is het ook een educatief bezoek; je leert er veel over dieren. Ik heb genoten van de aanblik van veel van die prachtige dieren.

Mijn favoriete foto’s van gisterenmiddag zijn deze. Misschien laat ik die wel afdrukken om aan de muur te hangen!

Treasures of time

Geruime tijd terug las ik bij Melodyk in een blog dat zij een dag naar Ouwehands Dierenpark gepland had met een bezoek in de avond aan de Treasures of time. Wie wilde, kon daarbij aansluiten.

Ik had al bij meer bloggers foto’s in blogs gezien van dat soort lichtshows, Bij Marylou bv in Antwerpen, pas bij Karel en Melody van de Wildlands. Ik trok de stoute schoenen aan en meldde mij  aan als deelnemer.Veel van jullie kunnen jullie je dat vast niet voorstellen maar voor mij is het een soort overwinning op mijzelf. Ik ging nooit alleen op stap met een groepje mensen die ik nooit eerder gezien had. Daarbij boekte ik ook nog eens een overnachting in een hotel. Ook voor het eerst van mijn leven in mijn eentje! Helemaal buiten mijn comfortzone☺

Veel te vroeg was ik bij het hotel, maar de kamer was vrij en ik kon dus al inchecken. Dat was wel fijn want ik had in de ochtend eerst nog examen afgenomen en zo kon ik mij even omkleden en warme kleding aantrekken. Daarna ging ik naar Ouwehands Dierenpark wat naast het hotel ligt. Ideaal!

Ik appte Melody dat ik er was, zij had mij eerder al een foto van Karel, Daphne en haarzelf geappt, dus ik wist naar wie ik uit moest kijken. Ze zouden net aan de koffie gaan en snel had ik Daphne gespot in de rij bij de koffiecorner. Die wees mij waar ik de anderen kon vinden. Na de koffie meldde ook Annemarie zich en toen waren we compleet en gingen op pad.

Ondanks dat ik geen van allen eerder had ontmoet, was het erg gezellig.Stuk voor stuk aardige mensen en ik voelde mij meteen op mijn gemak. Het leuke vond ik ook dat we allemaal van fotograferen houden, dus je zult vast veel dezelfde soort foto’s bij hen terug zien, maar misschien net vanuit een andere invalshoek of net wel of niet ingezoomd.

We liepen eerst een rondje door het park bij daglicht.We zagen niet alle dieren meer, sommige waren al in de nachtverblijven gegaan, maar ik nam genoeg foto’s.

Eind van de middag gingen we eten en na het eten was het inmiddels donker en liepen we het rondje nog een keer maar dan met de focus op alle lichtobjecten.

Als je door de tijdstunnel gegaan bent, begeef je je in het tijdperk van de dinosauriërs. We zagen metershoge lichtkunstwerken van magische planten, vulkanen en de meest bijzondere dieren. Maandenlang werkte een team van kunstenaars uit China aan de handgemaakte lichtobjecten.

Ik denk dat mijn kleinzoon Aaron het helemaal geweldig gevonden zou hebben, die is helemaal weg van Dino’s en weet er zoveel van.

Voor vandaag laat ik het hierbij. Later in de week zal ik nog meer posten over het dierenpark, de Treasures of time en ook nog over de wandeling die ik vanmorgen na het ontbijt met Karel, nog maakte over de Grebbeberg

Eerst alle foto’s verder uitzoeken en verkleinen tot het juiste formaat.

 

Lichtjes en een kasteel

Gisteren ging ik samen met mijn dochter naar kasteel Duivenvoorde in Voorschoten. We zouden daar een lichtjestour doen. Lichtjes en een kasteel, dat moet wel een mooie combi zijn, toch!

We kwamen aanrijden op een aardedonker pad naar het kasteel, maar aan het eind werden we verwelkomd door allemaal brandende kaarsen langs het pad.Heel sfeervol.

Stukje geschiedenis

Tijdens de rondleiding door een gids werden er door hem allerlei wetenswaardigheden verteld. Napoleon kwam voorbij, koning Willem 1[ of was het 2?], De Spaanse bezetting, Alva, de Geuzen, de ontzetting van Den Briel, zomerhuizen, winterhuizen, en nog zoveel maar dat heb ik niet allemaal onthouden. Leeftijd hè ☻

Wat mij nog bekend klonk, is de naam Alva. Ik herinner mij dat ik op de middelbare school een opstel moet schrijven over de 80 jarige oorlog en Alva, een Spaans militair commandant en landvoogd der Nederlanden. Waarom herinner je je zoiets? In mijn geval omdat ik er als enige van de klas een 9 voor haalde en daarvoor geprezen werd. Ik was echter zo’n verlegen kind dat ik liever ter plekke de grond in was gezakt………

Duivenvoorde

Onderstaande informatie vond ik bij Wikipedia.

Duivenvoorde is een buitenplaats met een statig kasteel in de vorm van een omgracht edelmanshuis en telt totaal 23 complexonderdelen.Het ligt onder de Zuid-Hollandse plaats Voorschoten. De bouw van de huidige zeventiende-eeuwse buitenplaats was in 1631 gereed. Dit jaartal staat daarom boven de toegangsdeur. Maar het kasteel zoals we dat nu kennen was niet het eerste gebouw op deze plaats. Al in de eerste helft van de dertiende eeuw werd een versterkte middeleeuwse woontoren op de plaats van het huidige kasteel gebouwd. Het wordt al in 1226 genoemd en is een van de oudste kastelen van Zuid-Holland. Dat markeerde ook het begin van de historie van landgoed Duivenvoorde.

De buitenplaats is bijna achthonderd jaar bewoond geweest door achtereenvolgens de families Van Wassenaer, Steengracht en Schimmelpenninck van der Oye. Het huis is nooit verkocht en vererfde altijd via mannelijke óf vrouwelijke lijn – een unicum in de wereld van Nederlandse kastelen en buitenplaatsen.[ bron Wikipedia]

Wat ik wel onthouden heb, is dat de laatste mannelijke bewoner, dhr Schimmelpenninck van der Oye bij een auto ongeluk in Wassenaar om het leven is gekomen. Zijn zus erfde het kasteel met landgoed, maar had zelf geen kinderen. Zij bracht alles onder in een stichting en wilde dat het museum zou worden. En zo geschiede……

Vandaag de dag is het kasteel dus te bezoeken als museum. Het monumentale wandelpark is jaarrond te bezoeken.

Kaarslicht

We werden ontvangen in de zomerkamer van het kasteel en toen de groep van plm 15 personen compleet was gingen we kamer voor kamer het kasteel door. Het is niet erg groot maar er was genoeg te zien. Omdat het kasteel nooit verkocht is geworden, zijn alle spullen die er staan of hangen authentiek. Soms zijn er schilderijen, die in vroeger tijden verkocht zijn, weer terug gekocht. Overal stonden kaarsjes in de raamkozijnen en soms brandden kaarsen in de kroonluchters. Tassen mochten we niet mee nemen omdat ze bang waren dat je met je tas een kaars om zou gooien. Nou leek mij dat zo’n vaart niet te lopen, maar ik snap het wel. Stel dat er iets gebeurt……..Hier en daar brandden wat schemerlampen. Al met al was het een sfeervol geheel. Hieronder echte kaarsen in de kroonluchter. Je kunt op de foto ook goed zien hoe mooi het plafond en de balken zijn.

Dit weekend waren de laatste rondleidingen. Na zondag gaat de deur op slot tot april. Ik begreep dat het vooral te maken had met de kou, er is namelijk geen verwarming.

Kleine impressie

Fotograferen in het donker is niet mijn specialiteit. Ik had thuis de camera ingesteld op instellingen die ik met googelen gevonden had. Al met alk viel het mij niet tegen, maar heel veel foto’s kon ik niet maken omdat er altijd wel mensen voor het beeld stonden. Ik probeerde vaak als laatste de ruimte te verlaten, maar de gids verzocht mij vriendelijk bij de groep aan te sluiten, dus ja….

de entree:

de stamboom:

Slaapkamer

De herenkamer, tegenwoordig noemen we dat de mancave

De Blauwe kamer, het blauw verwijst naar het behang waarop blauw bamboe afgebeeld staat. Het was in die tijd in de mode doordat Japan zich meer tot Europa ging richten.

De bibliotheek met gaas voor de boeken, zodat de muizen niet aan de kostbare boeken kon knagen.

Mooie kroonluchters:

Mooie haarden en een prachtige schouw

Dit was de vroegere danszaal en nu ingericht als horeca gelegenheid

En hier eindigde de rondleiding met warme chocomelk en appeltaart met slagroom☺

Mijn dochter wil niet graag in vol ornaat op mijn blogs, dus zij is spreekwoordelijk “onthoofd”om maar in die vroegere tijden te blijven. Het was een leuk uitje zo samen naar dat kasteel met de lichtjes. Geen van twee zijn we meer gewend om zo laat op stap te zijn. Zij door kleine kinderen en ik ging nooit meer in de avond de deur uit. We zaten op de terug weg dus flink te gapen in de auto…….