Zomercarnaval Rotterdam

Vandaag had ik na mijn werk in de ochtend met mijn dochter afgesproken naar het zomercarnaval in het centrum van Rotterdam te gaan. We zouden elkaar ontmoeten op de Blaak waar de optocht begint. Ik was er eerder en liep even naar de bekende Kubuswoningen.

De Kubuswoningen in Rotterdam zijn 38 kubusvormige paalwoningen en 13 bedrijfskubussen bij de Blaak nabij de Oude Haven. Ze zijn gebouwd tussen 1982 en 1984.De architect was Piet Blom. Als je er eens binnen wilt kijken: er is een “Kijk-Kubus”. Voor 3 euro kun je er binnen kijken. Misschien doe ik dat binnenkort eens, maar nu kom ik voor het zomercarnaval.

Ik voelde wat spetters en liep richting markthal.

Markthal

Toen ik vanmorgen om 7 uur de deur uit ging, waren de voorspellingen volgens Buienradar droog tot 16 uur. Toch begon het even later te gieten. Ik appte dochter Romy dat ik binnen in de Markthal op haar zou wachten. Ze kwam wat later aan en we gingen eerst lunchen en hoopten dat het daarna droog zou zijn. Gezellige entourage de Markthal om te eten. Jaren geleden werkte ik op de Blaak en zag het gebouw gebouwd worden.

De bouw van dit iconische gebouw begon in 2009 en het marktconcept is niet altijd succesvol geweest.[ lees meer, klik] Waar in het begin echt een markt binnen was met verse producten heeft dit door allerlei problemen inmiddels plaats gemaakt voor met name horeca. Tussen de binnen- en buitenboog zijn appartementen gebouwd. De ramen van de woningen zie je als vierkantjes in het kunstwerk. Het gebouw heeft aan beide kopse kanten een glazen gevel.

De binnengevel van de Markthal is bekleed met een 11.000 m² (twee voetbalvelden) groot kunstwerk van Arno Coenen en Iris Roskam, getiteld Hoorn des Overvloeds. Deze titel verwijst naar de Cornucopia, een hoorn uit de Griekse mythologie die overvloed en verzadiging symboliseert. Het kunstwerk toont sterk uitvergrote vruchten, groenten, granen, vissen, bloemen en insecten.

We aten pizza en flammkuche, heerlijk! Inmiddels was het weer opgeklaard en de optocht al begonnen.Op de Blaak hoorden we veel muziek, getrommel etc en het was er behoorlijk druk. We hoorden een trommels en liepen die kant op. We kwamen tot de ontdekking dat we daar allebei van houden. Misschien genen van mijn vader, die hield er ook zo van.

De parade

Muziek, praalwagens en schuddende heupen, dat is zomercarnaval. Het meeslepende ritme van de trommels:

Na een poosje mee bewogen te hebben op het ritme, liepen we verder de Blaak op.Het was erg druk en wij waren nu wat later, dus om goed foto’s te maken was haast onmogelijk met mensen die een paar rijen dik staan. Veel foto’s heb ik daarom bij gesneden.Soms hield ik de camera boven de mensen en drukte op goed geluk af☺

Verbod

Er is veel in het nieuws over het verbod op bubbling. Het ging de organisatie om het “Dansen wat heel provocerend en/of vulgair kan zijn”. Vooral met zijn tweeën, als bepaalde seksuele bewegingen op straat worden nagebootst. Dit is niet meer toegestaan. Er werd tegen het verbod geprotesteerd omdat het Bubbling dansen meer is.

Wij hebben vandaag in ieder geval niets vulgairs gezien, maar we stonden aan het begin van de route. Wel veel bloot, blote billen, borsten, buiken en benen. Dik en dun, jong en oud. Ik zou het niet durven er zo bloot bij te lopen, alhoewel ik er wel de billen voor heb, haha. Soms ging er iets mis met het kostuum en werd het lopende weg gerepareerd of ging diegene even uit de stoet, zoals de dame op de foto hieronder.

Een impressie van vanmiddag laat ik hier onder zien. Wat ik vooral zag waren prachtige kostuums en mensen die er plezier in hadden mee te lopen en te dansen in de parade.

Klik op de foto’s hieronder om te vergroten

Een hoog schattigheids- gehalte hadden de kleine meisjes die mee liepen, maar dat vond iedereen dus om die op de foto te krijgen lukte al helemaal niet.

Jong geleerd, oud gedaan

Het was een leuk uitje, zo samen met mijn dochter! Ik heb ervan genoten, ben helemaal opgefleurd en kan er weer tegen aan in mijn huis.

Het Depot

Aanstaande dinsdag krijg ik de sleutel van mijn nieuwe woning. Voordat ik weer begin met klussen, verven, schoonmaken, inpakken en verhuizen had ik zin nog even iets leuks te doen. Ik besloot een bezoek te brengen aan het Depot van museum Boijmans van Beuningen. Al lang wilde ik daar eens heen en nooit kwam het ervan.Alhoewel ik in een dorp tegen Rotterdam woon, kom ik tot mijn schande nooit in het centrum.Daar moet maar eens verandering in komen.

Rond het Depot vinden allerlei werkzaamheden plaats. Het naastgelegen museum Boijmans van Beuningen [ links op de foto] wordt volledig gerenoveerd en zal pas in 2029 weer open gaan.

Het Depot

Allereerst wat informatie over dit depot:

Depot Boijmans Van Beuningen is het eerste publiek toegankelijke kunstdepot ter wereld. Het depot staat naast Museum Boijmans Van Beuningen in Museumpark in Rotterdam. Bezoekers zien het resultaat van 174 jaar verzamelen. Meer dan 152.000 verzamelde kunstwerken opgeslagen bij elkaar, gerangschikt en gestructureerd in veertien depotruimten met vijf klimaten. Naast de objecten zijn alle werkzaamheden die komen kijken bij het beheer en onderhoud van een collectie te zien.

De dynamiek van het depot is een andere dan die van het museum: hier worden geen tentoonstellingen gemaakt, maar kun je – zelfstandig of met een gids – dwalen door het gebouw, omringd door 152.000 kunstobjecten. Ook kun je meekijken met bijvoorbeeld conservering en restauratie.Vandaag is zondag en dus was daar niemand aan het werk.

Het depot is geen museum

Met de opening van het depot werd een nieuw concept werkelijkheid: elk museum heeft een depot, maar alleen Depot Boijmans Van Beuningen is publiek toegankelijk. Hier zie je de kunstwerken als – piepkleine – onderdelen van een enorme collectie. Hier wordt gewerkt: kunst wordt schoongemaakt, geconserveerd, gerestaureerd, ingepakt, uitgepakt, getransporteerd en nog meer.

Veel kunstwerken staan op een pallet of plank of hangen aan rekken. En er zit ook kunst opgeborgen in kisten of dozen.

Bron Door Ellywa – Eigen werk, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=120208478

Elk werk wacht tot het aan de beurt is om tentoongesteld te worden, in het museum van Boijmans of in een ander museum ergens in de wereld. Sommige werken worden vaak tentoongesteld en sommige maar zelden[ bron website het Depot]

Het gebouw

Depot Boijmans Van Beuningen werd ontworpen door het Nederlandse architectenbureau MVRDV. Als inspiratie voor de vorm van het gebouw diende een aluminiumkleurige schaal van IKEA. Deze Blanda Blank, een licht glimmende serveerschaal van roestvrij staal van 3,99 euro, stond per toeval als suikerpot op de tafel tijdens de voorbesprekingen over het ontwerp voor het gebouw.In de volksmond wordt het gebouw dan ook “de pot”genoemd.

Het depot is een 39,5 meter hoog, komvormig gebouw dat aan de buitenzijde bekleed is met spiegelende platen, waardoor een min of meer aansluitend verkleind spiegelbeeld van de omgeving is te zien, waarbij men over de omliggende gebouwen heen kan kijken. Het pand bevat 1664 spiegelpanelen met een gezamenlijke oppervlakte van 6609 m2. Het totale vloeroppervlakte bedraagt 15.541 m2.[ bron Wikipedia]

Het gebouw telt zeven verdiepingen. Op het dak bevindt zich een restaurant met 120 zitplaatsen. Buiten kun je het gebouw rond lopen en geeft een fantastisch uitzicht over Rotterdam. Jammer genoeg was het grijs en motregende het, maar het uitzicht was mooi.

En je gelooft je ogen niet als je daar boven loopt en overal naaktslakken ziet kruipen!

Binnenkant

Is de buitenkant indrukwekkend, de binnenkant is dat zeker ook. Van onder kijk je naar boven, van boven naar beneden. Er zijn doorzichtige “bruggen”gemaakt [ ik weet niet hoe ik het moet noemen]waardoor je van de ene kant naar de andere loopt en naar beneden kunt kijken. Best een eng gevoel trouwens en je zag iedereen zich toch vast houden aan de zijkant. Andere oversteken had een vitrine onder je voeten

In dit, oneerbiedig genoemd, “trappenhuis”, zie je vitrines met kunstvoorwerpen, die zo ik begrijp wisselen.

QR

Als je de app van het Depot op je telefoon zet, kun je door het scannen van QR codes zien wat het verhaal is van kunstvoorwerpen. Thuis kun je op die app alles wat je ingescand hebt nog eens nalezen. Zo is deze jurk hieronder Irina in een trouwjurk gemaakt door Victor & Rolf[ 2011]

De beelden hieronder zijn van Boris van Berkum. Het heet Kabra Blauw en is eind 2022 aangekocht

Er kan nog genoeg gekocht worden want bovenin was een zaal nog helemaal leeg

Dit bezoek was zeker de moeite waard! Geïnspireerd door deze kunst ga ik naar huis en aan de slag aankomende week!

Muurschilderingen

In het vorig blog konden jullie lezen over de veiling van Barendrecht, het dorp waar ik geboren ben. Sinds ik mijn 23-e woon ik in het dorp ernaast, Ridderkerk. Sinds de werkzaamheden aan het nieuwe knooppunt was op de fiets naar Barendrecht mogelijk maar met een omweg.

Maar nu is het werk klaar! Vrijdag ging ik op de fiets naar de muurschilderingen kijken. Ik had al een glimp opgevangen vanuit de auto, maar stoppen kun je er niet. Ik las bij Dorothe van Djaktief ook een stukje over de tunneltjes, ze was mij net voor.

Gomad

Een team van Gomad [Marcus Debie aka GOMAD] maakte de schilderingen. Bij Dorothe zag ik de links van Instagram over het tot stand komen. Ik deel ze hier ook omdat ik nooit een idee had hoe zoiets gemaakt wordt. Ik zie het altijd pas als het klaar is. Een waar kunstwerk is het echt geworden, klik op de links hieronder als je ze aan het werk wilt zien. Bij een fikse regenbui stond het tunneltje blank, ik ben benieuwd of daar al iets aan gedaan is.

week 1, week 2, week 3 en week 4

Foto’s

Het ziet er allemaal nog mooi en fris uit en ik hoop dat het zo blijft en er niet van die malloten weer overheen gaan kalken.

De schilderingen verwijzen naar [mijn idee] naar de tuinders, naar de veiling[ de groenten, de bij ], de historie[ de aardbeien]maar ook de Barendrechtse bedrijven[ laboratoria] die te maken hebben met het onderzoeken van voedsel en de ontwikkeling van planten. Misschien ook de connectie met de Rotterdamse haven [ het schip].Ik zit het natuurlijk zelf maar in te vullen….☺

Wil je het met eigen ogen zien, reis dan af naar Ridderkerk/ Barendrecht. Misschien op de fiets:

Die kant op is Rotterdam

Het is in ieder geval leuk om door te fietsen of te lopen. Nu nog wat mooie beplanting eromheen

Natuur laat zich niet tegenhouden door een nieuwe weg, nieuw leven gaat gewoon door. Pal naast het tunneltje in de nieuw gegraven plas.

Herkenning

Van de oude veiling zag ik niets meer terug behalve het gebouw wat ik in het vorig blog liet zien. Het rijtje oude huizen langs de Gebroken Meeldijk herinner ik mij nog, ooit zat er ook nog een café waar je ook houten klompen kon kopen. Het meeste maakte plaats voor de grote bedrijven die nu rond The Greenery liggen.

Toch zag ik nog wat oude details:

De schuur van een oude tuinderij

Een hek wat vroeger de ingang was naar een achterliggende boerderij maar nu uit de gratie is geraakt.

Naast dit hek ligt een afrit. Vroeger was daar het natuurlijke zwembad van Barendrecht, de Put.

Bij de aanleg van de tramlijn tussen Zwijndrecht en de Hoekschewaard in 1903 is een put voor water voor de stoomtram gegraven, tussen de Noldijk en de Gebroken Meeldijk. Bij goed weer kon daar prima worden gezwommen. In 1925 werd zwemwater in de put afgebakend. Het zwembad werd in de volksmond De Put genoemd. Generaties Barendrechtse kinderen zouden hier leren zwemmen.

afbeelding van de Combinatie