Als je de moed hebt om dingen gedag te zeggen
die niet goed voor je zijn,
zal het leven je met nieuwe kansen begroeten
We wandelden verder in Vlaardingen, MizzD en ik.De routebeschrijving leidde ons de Vossenstraat in waar we dit toepasselijke kunstwerk zagen.
Het pand op de hoek huisvestte ooit een haringkuiperij. Tot op de dag van vandaag zit er nog zoveel zout in de muren dat de verf aan de buitenmuur blijft bladderen. Het kunstwerk van Jeroen Verhoeff verzoent heden met verleden van deze muur.De naam van de straat levert nog wel een leuke anekdote op. De straat heette ooit de Kruijckesteeg naar een familie Kruijck die in het hoekhuis woonde. Maar de familie Kruijck maakte plaats voor de familie Vos. Gerrit Vos[1605-1679] maakte 45 jaar lang deel uit van de stadsregering. De naam van de straat veranderde in de loop der jaren in Vossenstraat .Hier kwam geen straatnamencommissie aan te pas, als je maar belangrijk genoeg was hè! De keuze van de vos past niet alleen bij de straat maar ook bij een dier wat steeds vaker de oversteek waagt naar bewoond gebied.
Dit viel ons ook op: aan de balkons van een flat grote ronde dingen, het leken wel parasols
Het zag er maar eigenaardig uit vond ik.
Touwbaan
Na de Vossenstraat wandelden we naar de overdekte touwbaan. Het is een reconstructie van de overdekte lijnbaan die er in vroeger tijden is geweest. In 1611 was de eerste touwbaan in gebruik. Hier werden de touwen en tuigen voor de visserij en koopvaardij gedraaid.
We zagen de spits van de Grote Kerk al, de volgende stop op onze routebeschrijving.
Maar zoals ik in blog 1 al schreef, wij fotograferen elke bijzondere steen nog wel. Dus eerst wat andere dingen die we onderweg naar de kerk tegen kwamen.
Zoals diverse historische putdeksels. Koren op de molen van Mizz D die hier altijd foto’s van maakt. Ik dacht dat het steeds andere afbeeldingen waren maar volgens MizzD was het slechts 1 afbeelding die steeds anders op de putten lag. Ik liep even terug om dat te controleren en ja, ze had gelijk! De afbeelding is van Graaf Dirk III die in 1018 de slag bij Vlaardingen won.
Dit kunstwerk heb ik expres niet uit gesneden om te laten zien dat ook weer niet alles even mooi was.Graffiti op deuren, stalen pinnen en prikkeldraad bij dit kunstwerk. Het werd gemaakt door Jan van Borssum Buisman in 1964..en kan best eens een poetsbeurt gebruiken.
Bij het oversteken van de straat richting kerk zagen we dit gedicht op de muur in de Zomerstraat.Mijn gemeente zou eens op pad moeten gaan om ook te leren hoe een gemeente verfraaid kan worden met afbeeldingen, foto’s en gedichten, teksten en spreuken op muren. Ik hou ervan!
In het steegje richting kerk nog een oude bedrijfsnaam.
En toen waren we toch op de kerkring aangekomen.In de toren van de Grote Kerk zat in vroeger tijden een torenkijker die het water afspeurde. Wanneer een Vlaardingse logger naderde hees hij een bal als teken voor de reder. Hing de vlag halfstok dan moesten de schippersvrouwen binnen blijven tot duidelijk was voor wie het slechte nieuws bestemd was.
Aan de kerkring diverse leuke oude panden.
Ook hier weer oude muurreclame van een van Toor, net als in het eerste blog.
We hadden inmiddels wel trek in koffie en wilden neer ploffen op een terras, maar ons werd te kennen gegeven dat we over 10 minuten maar terug moesten komen. Lekker gastvrij zeg, dat dacht die serveerster toch zeker zelf niet. Koffie dronken we even later op een ander terras. We maakten het rondje om de kerk maar verder af.Dat laat ik in een volgend blog weer zien!
Het museum aan de andere kant van de straat is gevestigd in een paar oude panden. De gevel springt meteen in het oog. Dat het zo blijft hangen…………
Tot zover deel 1 van de stadswandeling. Ik red het niet er een lang blog van te maken omdat ik zo meteen op ga passen op de kleinzoons.Misschien ook wel fijn voor jullie ☺, een paar behapbare blogjes! Wordt vervolgd dus……nog ruim 200 foto’s te gaan om een verhaal aan vast te knopen.
