Wandelen: op de Westerheide

Vandaag was ik op fotowandeling op de Westerheide.

Een paar weken terug zag ik de eerste foto’s passeren van bloeiende heide. Al jaren wil ik daar heen, maar nooit lukte het er op tijd te zijn. Of ik was te vroeg of het was al uitgebloeid.Wandelen over de heide deed ik al helemaal niet, we reden er altijd met de auto langs., zoals vorig jaar nog toen we naar de Posbank gingen.

Nu ik alleen ben, nam ik mij voor er dit jaar heen te gaan op het moment dat alles in bloei staat.Ik had al bij workshops fotografie gekeken en fotoreizen naar de hei. Allemaal behoorlijk prijzig, dus niet voor mijn portemonnee weg gelegd. Dus ik zal er zelf heen moeten maar waar?

Het schoot mij in gedachten dat ik weleens bij Karel gelezen had dat hij aan de heide woont, dus ik trok de stoute schoenen aan en vroeg of hij mij de heide zou willen laten zien. In je eentje is het minder leuk en ben ik ook nog eens bang de weg kwijt te raken. Karel vond het goed en vandaag gingen we aan de wandel op de Westerheide aan de rand van Hilversum. Vanuit zijn huis driemaal vallen en je staat op de hei.

Twee reebruine ogen

Het was prachtig, alles stond vol in bloei en ik denk dat we er precies op tijd waren. Misschien dat het over 2 weken grotendeels uitgebloeid zal zijn.Karel is er thuis, hij kent alle paadjes en we maakten een wandeling van een kilometer of 5.

Het begon al meteen goed want we zagen twee reetjes aan de rand van het bos.Wat een geluk! Ik maakte snel wat foto’s en warempel ze zijn goed te zien.

Een stukje verder zagen we ze achter deze grote zwerfkei weer maar die foto’s lukten niet omdat ze ver weg achter bomen stonden en de camera daar steeds op scherp stelde.Bij Karel was er nog wel eentje gelukt


 

Bloeiende heide zover je kunt kijken

De vergezichten waren erg mooi, overal paars om je heen:

Opvallend vond ik wel dat er eigenlijk weinig aan vlinders, libellen, bijen etc te zien was. We zagen een paar koolwitjes en 1 dagpauwoog en dat was het.Wel zagen we een paar grote rupsen, volgens een man die we tegenkwamen zijn het de rupsen van de Grote Beer, een nachtvlinder.

Heel druk was het niet op de heide, alhoewel het toch goed wandelweer was.

Volgens Karel is het in het weekend wel druk. We spraken even met een ruiter te paard. De mevrouw stopte haar paard omdat ik net een foto nam van het paard en haar en vroeg of hij goed gelukt was en of ik hem naar haar wilde mailen. Dat ga ik straks even doen.

Closeup

Iets meer in detail:

Het was een mooie tocht over de heide. Ik heb genoten van dit prachtig gebied.

Als je wilt, kun je nog even bij Karel kijken op zijn blog

1000033542
rondje Westerheide samen met Margriet 21 augustus 2024 (2)

 

Vlissingen, nieuwe ontmoetingen

Gisteren werd ik al voor de wekker wakker. Die stond om half 7 maar kwart voor 6 zat ik al aan de koffie op mijn balkon. Waarom zo vroeg al wakker? Altijd als ik op pad ga heb ik dat, onrustig slapen en te vroeg wakker. Bang dat ik de wekker niet hoor en mij verslaap.

Ik had een afspraak met 11 stikvreemde mensen, in Vlissingen. Allemaal bloggers waarvan ik de meeste volg maar een paar kende ik niet uit hun blogs.Inmiddels is het de derde keer dat ik met een of meer bloggers op stap ga en eigenlijk weet ik best dat ik niet zenuwachtig moet zijn want het zijn allemaal aardige mensen. Toch ben ik het wel,ik ben niet zo’n haantje de voorste. Zou ik wel er wel bij passen? Om 8 uur stond ik op station Barendrecht, veel, veel te vroeg. Ik nam de trein naar Dordt waar ik nog bijna een uur op de trein naar Vlissingen moest wachten. Poosje gelezen op de e-reader en daar kwam de trein. Op zoek naar 3 bloggers die er al in zouden zitten. Ik had ze snel gevonden en een gezellige reis begon.

Ontmoeting

Eenmaal in Vlissingen stond er al een heel welkomstcomité te wachten. Handen werden geschud, namen en blognamen uitgewisseld. We wachtten allemaal op Dorothé, maar die bleek al in “het Puntje”te zitten. De eerste stop waar we door Bea, de organisator van deze dag, op koffie en Zeeuwse knoopjes getrakteerd werden.

Wandeling

Bea had voor iedereen een boekje gemaakt met de highlights van de wandeling die ons te wachten stond. Heel leuk met informatie om thuis nog eens na te genieten.Na de koffie gingen we op stap. Inmiddels was de regen die we in Vlissingen nog even mee kregen, vertrokken naar andere delen van het land en het duurde niet lang voordat we de eerste blauwe plekjes in de lucht zagen. Het waaide flink en ik snoof de zilte lucht, waar ik zo van hou, op.

Langs de kust van de Westerschelde liepen we richting de Oranjemolen. Onderweg passeerden we de Biber, een Duitse eenpersoons minionderzeeër. Ik werd op slag al claustrofobisch door het kijken alleen al.Dat daar in de oorlog iemand helemaal alleen de zee op ging met torpedo”s of een mijn.Ook al was het de vijand van weleer, dapper vind ik het wel.

We kwamen langs Uncle Beach waar de geallieerden in november 1944 voet aan wal zetten en Vlissingen op 3 november werd bevrijd.

 

De hele ploeg werd regelmatig geteld door Bea. Iedereen present dan konden we weer verder. Allereerst richting Kazematten. Op de route zagen de streetart liefhebbers weer een mooie:

De Oranjemolen was open maar daar gingen we niet binnen.Deze korenmolen is nog steeds in bedrijf.De vissersvrouw op de dijk kijkt uit over de Westerschelde. Het is een beeld van Herman Bisschop.

Daarachter zagen we het in onmin geraakte Arsenaal. Het gebouw uit 1823, waarvan de fundamenten in de tijd van Napoleon gelegd werden, is als laatste gebruikt als attractiepark met als centraal thema piraten. Het staat inmiddels 3 jaar leeg.

Langs de schepen van het loodswezen liepen we onder de Kazematten[ bunker] door. De muren hiervan zijn wel 3 meter dik.

We vervolgden onze weg naar de Gevangentoren waar we zouden lunchen.We bekeken het standbeeld van Michiel de Ruyter, een van de bekendste zeehelden maar tegenwoordig wordt over dat stukje geschiedenis anders gedacht en is het geen held meer in veler ogen.

_DSC4504
_DSC4488
_DSC4508
_DSC4507

De lunch in de Gevangentoren was gezellig met die grote club, met tongvallen uit België en verschillende windstreken uit Nederland.Zagen we voor de lunch pas een paar stukjes blauw, na de lunch was het helemaal opgeklaard

_DSC4511
_DSC4513

Door de oude stad

We liepen na de maaltijd door de oude stad. Langs de Grote of Sint Jacobskerk, die vermoedelijk al uit 1308 stamt en waar in de loop der tijd uitbreidingen plaats vonden.Met Karel, Riet en Dorothé liep ik even naar binnen. Ik pakte een foldertje mee en de kerk heeft veel bezienswaardigheden binnen las ik. Maar daar hadden we deze keer geen tijd voor want de anderen zaten ongeduldig {☺} op ons te wachten.

 

_DSC4531
_DSC4552
_DSC4554

Langs leuke oude panden, volle terrassen en leuke winkels gingen we  door de Beursstraat naar het Ballamypark

_DSC4522
_DSC4528
_DSC4532
_DSC4520
_DSC4527
_DSC4534

Het volgende doel was om langs de Belgische loodshuizen in Art-Nouveau stijl te lopen naar de Zeemanserve.

De Zeemanserve heet eigenlijk het Cornelia Quakshofje en werd in 1643 gesticht om de weduwen en wezen van verdronken zeelieden te huisvesten.Er waren duidelijke regels als je daar kwam wonen:Zoals dat je de woning zindelijk diende te bewonen en de poort der erve om beurten schoon te houden.Niet zo’n gek idee toch?

Het hofje was een oase van rust en ik zag mij er wel wonen met die heerlijke tuin. De Belgische Lieve zag mij vast staan mijmeren……..

Maar Bea vertelde dat ze eens binnen had mogen kijken en dat het piepkleine huisjes zijn, het is wel bedoeld voor eenpersoonshuishoudens.

_DSC4570
_DSC4568
_DSC4566
_DSC4572

Na de oase van rust weer de straat op, richting de Timmerfabriek waar we met een afzakkertje de dag zouden eindigen.

_DSC4578
_DSC4558
_DSC4588
_DSC4579
_DSC4584
_DSC4587

Bedankt voor de fijne dag en voor het organiseren en gidsen, Bea!

Beste Karel, Myriam, Lieve, Riet, Jan, Liesbeth, Herman, Trees, Marijke en Dorothé,  het was erg leuk een dag met jullie op te trekken!

 

Naar Renesse met Lieke

Afgelopen vrijdag was het weer zover, ik zou weer naar Renesse gaan, dit keer met de oudste kleindochter, Lieke.

We vertrokken eind van de ochtend en kwamen in een behoorlijke file terecht door de afsluiting van de Heinenoordtunnel. Na eindeloos stilstaan, optrekken, remmen etc kwamen we op de Brouwersdam waar we zouden picknicken. Het weer was dit keer goed, dus we hoefden niet in de auto te eten zoals ik met haar zusje twee weken geleden deed.

Deze kleindochter is gek op het strand, dus we gingen lekker op een kleedje zitten eten.Even voelen of het water koud is, het liefst was ze er meteen in gedoken.

20240802_125217
20240802_130016

Toen we ingecheckt waren voor de hotellodge op de camping, trokken we de badpakken aan en gingen naar het strand. Kwartiertje lopen had de jongen van de receptie gezegd. Ja hij zeker, met lange jonge benen maar wij deden er ruim een half uur over. Toch was het wel een mooie wandeling

Op het strand kon het genieten beginnen. Het was werkelijk zalig aan het strand, niet te warm, niet te druk, geen wind, net eb aan het worden.We zwommen, speelden en zochten mooie schelpen. We vonden een zeesterretje en een krabje en heel veel kleine doorzichtige kwallen. Iemand vertelde dat die niet prikten, dus toen begon ze ze te vangen. Uiteindelijk had ze een emmer vol.Het was eb en er kwamen ook veel kompaskwallen aangedreven. Deze kunnen wel gemeen prikken. Ze zien er heel mooi uit, maar ik kon er geen foto van maken.

Renesse 9
20240802_174206

Tot in de avond hielden we het uit en het was dat we honger kregen. Toen dat eind weer terug lopen. Op de stappenteller zag ik dat we die dag bijna 10000 stappen gelopen hadden. We aten pannenkoeken die ik thuis gebakken had. Na een uitgebreide douche keken we een film die zij uitkoos: De Gelaarsde Kat.

De volgende ochtend wilde zij perse op bed ontbijten. We kregen immers ontbijt op bed, had ik toch gezegd. Dus prima. Het bed onder de kruimels, de hagelslag en ei☺

Zierikzee

Die ochtend had ik een speurtocht gepland in Zierikzee. Ik was die toevallig online tegen gekomen en Lieke houdt hiervan weet ik.Het was een speurtocht naar de verloren schat van kapitein Arie, die hij ergens in een pakhuis onder de vloer verstopt had eeuwen geleden.Bij iedere vraag kon je kiezen uit 3 antwoord waarbij er dan een letter ingevuld moest worden bij een corresponderend nummer op het startformulier. Alle letters samen zou de oplossing zijn van waar  het huis van de schat zou zijn.

Dus we gingen enthousiast van start. Ze kan al goed lezen, dus kon ze zelf de opdrachten lezen. Heel leuk om te doen en ik leerde er ook weer van en zag weer dingen die ik niet eerder zag ondanks de ontelbare keren dat ik hier geweest ben.

We begonnen buiten de kern en na een aantal vragen kwamen we op het plein in het centrum en laat daar nou net kermis zijn. Oei, dat is toch ook leuk! Toch wilde ze eerst de speurtocht afmaken maar daarna echt wel op de kermis kijken.

renesse 26
20240803_114329
renesse30

Onderweg tijdens de speurtocht dronken we wat op een terrasje[ plaspauze] en zagen veel interessante dingen. Een daarvan had ik ook niet eerder gezien een muurschildering aan het plein Montmaertre.

Net als in Montmartre in Parijs zaten hier kunstenaars en ook ambachtslieden. Heel leuk!

Daarna naderden we het einde.De laatste vraag betrof het oudste huis van Zierikzee, het huis “de Haene”, in de volksmond het Tempelierenhuis. Het huis heeft de oudste gevel en dateert uit de 14e eeuw. We vulden de laatste letter in en de oplossing was dan ook “in het huis de haene”.Hier ligt de schat dus!

Kermis

Tja toen kon ik er niet onderuit ,de kermis.

We gingen in het Funhouse,waar ik nog wel even een mooie foto kon maken met zicht op de ophaalbrug bij de stadspoorten. Zij ging in een vliegende olifantenmolen, we trokken aan wat- altijd-prijs-touwtjes en ze genoot!

Toen terug naar de auto maar toen kwamen we alweer een obstakel tegen, een span paarden met een kar waarmee je een rondrit kon maken. Ze is gek op paarden, stond te knuffelen met ze en de vrouw die de rondrit verzorgt, wilde wel een kort rondje doen voor 10 euro samen. Vooruit dan maar.

Daar gingen we, zij op de bok, ik achterin. Het hondje van de mevrouw ook op de bok, naast haar. Gelukkiger kun je haar niet maken want ook een hond wil ze zo graag!

Tijdens het korte rondje kwamen de paardenmevrouw en ik er achter dat we gemeenschappelijke kennissen hebben, wat is de wereld klein!

Strand

Toen toch echt naar de auto en terug naar de camping. Het weer was een beetje veranderd, bewolkt, veel wind. Buienradar zei dat het om plm 17 uur weer wat zonnig zou worden. Dus reed ik mevrouw naar Neeltje Jans want ze wilde schelpen zoeken om de kunst die ze op het plein Montmaertre had gezien, na te kunnen maken.

Maar grote schelpen vonden we niet, wel wat grote platte stenen en die kunnen we ook gebruiken.Een Selfie op haar verzoek, niet geheel gelukt

 

Even in het water, maar ik vond het echt wel koud door de wind.

Ik kreeg haar bijna niet mee maar we moesten ook nog pizza eten, dus uiteindelijk waren we 20 uur weer op de camping terug. Na de pizza onder de douche en toen nog de beloofde wellness avond:

Dat vinden allebei de kleindochters het einde: maskertje op, plakje komkommer op de ogen, nagellakje. Ik had dit keer ook een voet- en een lippenmasker gekocht. Met lila en roze nagels ging ze uiteindelijk helemaal Zen slapen om 22 uur.

Laatste ochtend

Na weer een ontbijt op bed checkte ik uit. We mochten nog blijven zwemmen, dus dat deden we nog zo’n anderhalf uur.

Maar ja we konden nergens meer omkleden dus ik wurmde me naast mijn auto onder mijn badlaken uit mijn natte badpak en in droge kleren. Ze lag helemaal in een deuk want stel dat iemand mij zou zien. Ik zei dat het me niet uitmaakte want alle billen zien er toch hetzelfde uit, die van mij misschien wat dikker dan die van een ander….☻☺. Zij kleedde zich op de achterbank uit en ik plaagde haar dat iedereen haar billen ook kon zien hoor.

Op de Grevelingendam zouden we nog picknicken maar het was echt koud aan zee, dus aten we weer in mijn auto. Die moet ik eens goed uitmesten deze week.

Ik vroeg onderweg wat ze het leukste van het weekend vond: Dat we zo dichtbij de zee woonden[☺] en dat we iedere dag naar het strand konden gaan.

Toen vroeg ze wat ik het leukste aan haar vind. Daar hoef ik niet over na te denken: dat ze zo’n blij en enthousiast kind is. Alles vindt ze altijd leuk om te gaan doen en ze is blij met alles en kan oprecht blij zijn voor een ander.Het is een lief vrolijk meisje. Ik hoop dat ze dat voor altijd blijft..

Na een uurtje waren we thuis. Het was een gouden weekend zo samen. Ik hoop dat ik financieel in staat ben dit te herhalen met alle kleinkinderen.

Deze week komt kleinzoon Aaron nog logeren, dan zijn ze alle vier wezen logeren en ben ik met allemaal ook wat nachtjes weg geweest! Wat een fijne vakantie!