Het werd zomer

Het is zomer, voorbij alweer de maand mei
Zo’n dag waarvan je denkt, die gaat niet meer voorbij
Er kwam niemand langs, Ik wilde alleen


Aan het strand wat wandelen
Zomaar nergens heen

Toen zag ik jou


Je riep me met je ogen
Ik keek je aan, en kreeg een vreemd gevoel


Want ik begreep wat jij me wilde vragen

Kom dichterbij me

Je was zo vrij, ik vond het eerst een beetje raar

Je droeg niet anders dan je mooie veren maar

Wat je wilde hebben was alleen maar eten…………..

Ik neem het stokje over van Rudi’s blog over zomerliefde, het liedje van Rob de Nijs past ook wel bij de foto’s die ik maakte van deze meeuw [vind ik].

Hij kwam bijna op mijn handdoek zitten maar ik had alleen komkommer bij mij. Teleurgesteld vloog hij uiteindelijk weer weg. Op zoek naar eten bij andere strandgasten.



Rob de Nijs

Het lied “het werd zomer”van Rob de Nijs werd in 1977 uitgebracht. Het is een lied uit mijn jeugd, ik kan het nog uit mijn hoofd mee zingen. Ik vind het een mooie song, maar tegenwoordig kan zo’n nummer helemaal niet meer. Hij schreef veel mooie liedjes, trad op tot op hoge leeftijd ondanks zijn ziekte van Parkinson.

Toen was het zomer………..

Bijkomen

In mijn vorig blog lazen jullie het gedicht dat ik schreef over mijn bezoek aan het strand van Hoek van Holland.

Buiten dat ik mijn gedachten de vrije loop liet en een traantje wegpinkte, kon ik ook genieten.

Ik liep een heel stuk langs de vloedlijn en het werd steeds rustiger. Tot ik een groep mensen zag staan en ik die richting opliep. Het bleken jonge mensen te zijn die surfles kregen. Ik besloot mijn handdoek neer te leggen en dat eens te gaan aanschouwen.

Iedereen was hard aan het oefenen om tijdens een aanrollende golf op het board te gaan staan en dan mee te surfen. Het bleek echt moeilijk, slechts een enkeling lukte het. Ze hadden veel lol en het was leuk om naar te kijken. Zo herkenbaar ook, de jongens die haantje de voorste willen zijn, met veel bravoure richting zee rennen:

De rest volgt rustig lopend

Als een klas gehoorzame kleuters in de rij. Het ene haantje de voorste laat vast zien hoe het moet.

Daar gaan ze dan

Altijd een paar die achteraan komen

Zij kijkt naar de ervaren surfer,die een showtje geeft. Zo wil ze het ook kunnen

Vallen en er weer op klauteren

En ja hoor! Heel even bleef hij staan.

Ik had geen badkleding mee genomen omdat ik dacht dat het fris zou zijn aan zee. Het was echt zalig en ik had best het water in willen gaan. Andere keer dan maar.

Af en toe liepen er mensen voorbij.

Alleen of samen.

Toen deze knullen het water ingingen, gilden ze als een stel meisjes van 6.

Zij voelden met hun tenen maar durfden het niet aan

Toen viel mijn oog op deze man, ik kon niet zien wat hij nou door het water sleepte. Zwaar was het, dat kon je wel zien…..

Het was een autoband, als een soort krachttraining denk ik.

Zo lag of zat ik zeker drie uur te kijken, maakte foto’s, lag met een boek in mijn handen, maar las niets. Ik at wat komkommer, de laatste die ik in onze kas plukte voordat we de sleutels inleverden. En ik kreeg bezoek van :

Daarover in een volgend blog meer.

Ik gebruikte drie lenzen en mijn mobiel. Ik moet mijn cursus van afgelopen winter weer op frissen want ben het nu alweer kwijt. Hoe zat het ook weer met die ISO, diafragma, witbalans enz?