Binnen in het oorlogsmuseum

In dit blog nog even terug naar Litouwen en het bezoek aan het oorlogsmuseum.

Het museum toont historische voorwerpen die betrekking hebben op Litouwen en Kaunas van de prehistorie tot heden, waaronder een grote collectie historische wapens. Er zijn exposities gewijd aan de militaire vaardigheden van het Groothertogdom Litouwen, Vytautas de Grote Kapel, wapenverzamelingen, vuurwapens, munitie, legeruniformen van verschillende staten, de verdediging van het Kaunas-fort in 1915 en andere.Ook veel schilderijen van veldheren, legerofficieren en andere vast heel belangrijke mensen…..

Nou is al dat wapentuig niet echt mijn ding. Mijn man vond dat interessanter, al die rijen wapens, maar het was toch wel leuk om er doorheen te lopen. De entree kostte maar 4 euro dus dat is niets…………We moesten hier nog wel een mondkapje dragen ivm Corona. Met ons was er ook een groep middelbare scholieren die opdrachten moesten doen in het museum, die in de groene kistjes zaten die je rechts op de eerste foto ziet staan. We konden ze maar net voor blijven, anders had ik geen foto’s kunnen maken zonder dat al die kinderen in beeld stonden.

Wat fijn was dat naast de tekst in het Litouws ook overal een Engelse tekst stond. Zo hadden we wel een idee waar het over ging.We hadden niet veel tijd en hadden geen idee hoe groot het museum zou zijn, dus we zijn er relatief snel doorheen gegaan. Uiteindelijk bleek het niet zo heel groot te zijn,twee verdiepingen, we hadden wel iets meer tijd kunnen nemen. Maar we moesten op tijd terug zijn bij het hotel om uit te checken en de taxi te nemen naar onze examenlocatie.

De tour

Bij binnenkomst was het eerste wat we zagen het grote witte standbeeld van Vytautis de Grote. Je kon hem niet missen, zo prominent aanwezig.Om hem heen harnassen, schilderijen en wapentuig.

Ook in de hal, hing een vliegtuig aan het plafond

Het is een replika van het vliegtuig Lituanica, waarmee Steponas Darius en Stasys Girėnas in 1933 over de Atlantische Oceaan vlogen, deze wordt blijvend tentoongesteld. Ik vond het een klein vliegtuigje om daar de oceaan mee over te durven vliegen. Dat moeten toch echte durfals geweest zijn.Ze haalden het in 37 uur, maar toen crashte het vliegtuig in Polen. Het wrak ligt in het museum tentoongesteld. [https://be.wikiqube.net/wiki/Lituanica]

Aan de andere kant in de ruimte stonden deze auto en kanonnen.

[modula id=”13372″]

Kunstig

Het meest aansprekende kunstwerk wat mij betreft in dit museum,zie je op de foto’s hieronder. In eerste instantie toen we de zaal in liepen zagen we een berg spullen op de grond liggen.

De suppoost wees ons om op een bepaalde plek te gaan staan en door een ring die er stond te kijken. Het beeld wat we toen zagen, was dit:

Ik vond het erg kunstig gemaakt. De afbeelding is van Vladas Nagius-Nagevičius, de oprichter van het museum

Doodshoofd

Uniform van de 1-e Litouwse infanterie tijdens de opstand van 1831

In het oorlogsmuseum ook allerlei uniformen van allerlei tijden, niet echt zo interessant naar mijn idee . Mijn man heeft altijd wat met piratenvlaggen en andere dingen waar zo’n doodshoofd op afgebeeld staat en vond dit uniform wel wat.

Al met al was het een leuk tijdverdrijf, ik zou er normaliter zelf nooit voor kiezen naar zo’n museum te gaan.Toch is het wel weer leerzaam geweest omdat ik door dit bezoek ben gaan lezen over oa de geschiedenis van een voormalige Sowjetrepubliek. Een land wat relatief kort bij de EU hoort en waar we eigenlijk nauwelijks iets van weten.

Flitsbezoek in Litouwen

We kregen de gelegenheid voor 2 nachten naar Litouwen te gaan voor het bedrijf van onze zoon. Zo’n kans laten we niet liggen natuurlijk. Naar een land gaan, zoals Litouwen, voelt anders als naar bv Frankrijk gaan. We weten niets van het land, behalve dat het bij de EU hoort, het vroeger een Oostblok land was en dat er veel jonge mensen naar Nederland komen om bv in de steigerbouw te gaan werken. Dat is dan ook de reden dat wij daarheen gaan, om hen een Nederlands veiligheidsexamen af te nemen………..We vlogen op de hoofdstad Vilnius en gingen per auto naar Kaunas.

Even geen moestuinperikelen maar een reisverslag. Vind je dat niet leuk, dan sla je deze blogs even over, de tuin komt vanzelf weer.

Vliegen

In ons reisleven hadden we samen nooit gevlogen tot 2 jaar terug, net voor Corona, naar Tenerife. We gingen altijd met de auto met of zonder caravan op pad. Dat vliegen vind ik toch een ervaring apart.Prachtig die wolken onder je en soms een zicht erdoor heen naar beneden.De foto’s hier zijn ergens boven Duitsland.De windmolens zijn duidelijk herkenbaar.Het is iets meer dan twee uur vliegen naar Vilnius.

Kaunas

Kaunas  is de tweede stad van Litouwen, na Vilnius. De stad ligt aan de rivier de Memel, ongeveer honderd kilometer ten westen van de hoofdstad Vilnius. In het Interbellum [ tijd tussen de eerste en tweede wereldoorlog] vervulde Kaunas de functie van hoofdstad, aangezien Vilnius toen tot Polen behoorde. Het is nu de hoofdstad van het district Kaunas.

We hadden maar een paar uurtjes tijd, omdat we laat in de middag aankwamen. Maar probeerden toch wat van de stad te zien. Ik kan het moeilijk omschrijven welke indruk het maakte. Er staan veel historische gebouwen, prachtig maar tegelijkertijd zie je het verval van veel van die gebouwen. De flats zagen er vaak verwaarloosd uit. Soms hingen er netten langs daken om vallende brokstukken op te vangen. Tegelijkertijd zag je wel dat er toch mensen woonden. Er wordt wel op veel plekken in de stad aan renovatie en nieuwbouw gedaan, maar er is nog veel werk te verzetten.

Vrijheidsboulevard

Vlakbij ons hotel lag de Vrijheidsboulevard. Gedurende de overheersing door het Tsaristische Rusland was Kaunas een belangrijke plaats in de westelijke verdediging van het Russische rijk. De Russen bouwden een heel nieuw stadscentrum dat met het oude middeleeuwse centrum werd verbonden door een brede 2 km lange boulevard, de Vrijheidsboulevard (Laisvės alėja). Er mogen geen auto’s rijden. In het midden is tussen twee rijen bomen een wandelpad.Aan beide zijden prachtige gebouwen, soms goed onderhouden, soms konden ze wel een likje verf gebruiken en sommigen stonden er vervallen en leeg tussen.

de Aartsengel Michaëlkerk.

Het begin van de boulevard ligt tegenover de Aartsengel Michaëlkerk. Deze kerk draagt een stuk geschiedenis met zich mee door de verschillende bezetters die Litouwen heeft gekend.

De kerk werd in 1890 door K.H. Lymarenko ontworpen als de aan de heilige apostelen Petrus en Paulus gewijde russisch-orthodoxe kathedraal voor het in de vesting van Kaunas gelegerde garnizoen. De bouwtekeningen werden echter later door de Russische architect David Ivanovitsj Grimm aangepast. De bouw kostte vier jaar en op 17 september 1895 werd de kerk ingewijd. Met de bouw van de kerk werd veel meer de bevestiging van de Russische dominantie over Litouwen beoogd dan het voorzien van een kerkgebouw voor orthodoxe christenen.

In de Eerste Wereldoorlog werden er in de kerk voor Duitse soldaten lutherse diensten gevierd. Bij de aftocht van de Duitse troepen werden de kerk gesloten en de klokken verwijderd om te worden vervoerd naar Duitsland. De kerk bleef tot 1919 gesloten.

Tijdens het interbellum werd de kathedraal een rooms-katholiek kerkgebouw voor het Litouwse garnizoen in Kaunas. Veel waardering voor de architecturale waarde van het gebouw bestond er destijds nog niet en er werd zelfs geopperd om de kerk af te breken.

Gedurende de Sovjet-periode werd de kerk ontheiligd en als kunstgalerie in gebruik genomen.

Tegenwoordig is het weer een katholiek kerkgebouw. De koepel van staalbeton is met een doorsnee van 16,3 meter de grootste koepel van het land. De hoogte van de koepel is 50 meter.[ bron Wikipedia]

Deze foto nam ik aan het eind van de boulevard.Heel in de verte zie je Witte kerk staan.

Contrast

We waren eind van de middag op deze boulevard. Heel druk was het niet. Er waren veel terrassen van restaurants aan het begin van de boulevard. Veel kledingwinkels met vaak de dure merken, Heel veel schoenenwinkels, een aantal apotheken/drogisterijen, supermarkten en bakkers. Maar veel andere winkels zagen we eigenlijk niet.De dure winkels vormden een schril contrast met de armoedige huizen die pal achter de boulevard liggen en die je zag als je door een van de vele poorten liep. We lazen dat een gemiddeld salaris hier 700-1000 euro is, maar de kleding die we in de etalages zagen, hadden toch prijzen vergelijkbaar met die in Nederland.

Klik op de pijltjes om de vier foto’s te zien

[metaslider id=”12841″]

Terrassen

Gelukkig konden we af en toe gaan zitten op een van de terrassen of bankjes.Ver lopen kan ik, heel irritant, nog steeds niet.We besloten meteen maar een diner te bestellen. Wat we zouden krijgen was me ondanks google translation niet helemaal duidelijk. Maar het was al net als thuis, we kregen bieten, haha. Overigens smaakte het heerlijk, want we hadden trek na die lange dag!

Nog wat kiekjes van wat gebouwen waar we langs liepen

Een heel oud huis, daarnaast een gebouw waar gewoon een moderne etage op is gezet/
Het theater van Kaunas aan de Vrijheidsboulevard

Tot zover, deel 1 van deze korte trip.