December, the best of [deel 1]

December is zo’n maand waarin je terug denkt aan het jaar wat voorbij is, althans dat heb ik. Een beetje met weemoed denken aan wat weer voorbij is gegaan, maar ook met plezier terug denken aan veel mooie momenten. Het is snel gegaan dit jaar, voor mijn gevoel dan. Leken de zomers vroeger eindeloos, nu lijkt het wel in no time om gegaan te zijn. Als ik de foto’s doorkijk van het afgelopen jaar, zijn er veel die mij plezieren, mooie bloemen, insecten, mooie reisjes en……..mooie momenten met mijn kleinkinderen. Vandaag deel 1 van terugkijken op 2021. The best of……….:

In de tuin met de kleinkinderen

Ik geniet altijd als de kleinkinderen bij ons op de tuin komen. De kleindochters [van bijna zes en ruim vier jaar] komen wat minder dan voorgaande jaren omdat ze nu allebei op school zitten en verhuisd zijn naar een andere woonplaats. Toch komen ze er graag en regelmatig.Met onze kleinzoon ga ik vaak op maandag als ik op hem pas, zelfs in december. Hij is een actief ventje van ruim twee inmiddels en wil niet meer in een buggy zitten, er zit bijna maar 1 stand op hem en dat is rennen. En laat ik dat nou net niet meer kunnen, ik kan hem met moeite bijhouden. Op de tuin kan hij lekker rondjes rennen zonder dat ik hem moet behoeden voor allerlei ongelukken die ik in gedachten zie gebeuren als ik hem niet kan inhalen.

Op de foto’s van de kleinkinderen die ik in blogs gebruik zijn ze in overleg met mijn kinderen nooit als portret volledig in beeld. Dus altijd met een half gezicht, vanaf de zijkant etc. Dit omdat er veel misbruik gemaakt wordt met foto’s van kinderen. Wil je er over lezen, klik dan op de link.Jammer dat ik jullie niet kan laten genieten van mooie kinderportretten, maar wel van een impressie van hen op onze volkstuin

In het voorjaar “hielpen” de kleindochters mij met zaaien omdat ik zelf niet overal bij kon met mijn gips. Het vlinder-en bijenmengsel wat ze naast de kas zaaiden, deed het heel goed en regelmatig mochten ze bloemen plukken. Het helpen plukken of uit de grond halen, doen ze graag. Vooral de oudste kleindochter wil altijd oogsten en plukken, al vanaf heel klein.Favoriet zijn natuurlijk de aardbeien. Jongste kleindochter doet alles wat grote zus ook doet maar als ze alleen met mij is, speelt ze liever.

Doperwten plukken kunnen ze goed en ze uit de peul halen vinden ze allebei helemaal leuk.

Toen we “roze prinsessenaardappelen” gingen oogsten, was die in hartjesvorm toch wel helemaal het einde

Soepjes maken met allerlei zelf geplukte dingen uit de tuin blijft superleuk, vooral ook het water uit de regentonnen tappen en kleddernat worden. Ach als het warm is, maakt dat helemaal niet uit, het droogt wel weer.

Ook leuk, het zoeken van beestjes zoals padjes, lieveheersbeestjes en pissebedden. Die worden goed verwend met vers fruit, maar na een tijdje bekijken, mogen ze weer weg vliegen of kruipen.

Jongste telg is in het begin van het seizoen helemaal weg van draaiende wielen:

Wat later ontdekt hij dat er ook eetbare dingen te vinden zijn in de tuin, hij is gek op bramen en weet precies welke rijp zijn, “rood nee…”,zei hij dan

De tuin is een uitkomst om heen te gaan als ik oppas. Door corona was het weer een gek jaar en was de kinderboerderij bv lange tijd gesloten. Dan is het heerlijk naar buiten te kunnen gaan ipv op 10 hoog binnen te zitten. Soms eten we er, picknicken of ik bak er pannenkoeken. Ze spelen in de zandbak, maken soepjes of we schilderen, maken een bloemstukje of knutselen er met lekker weer. En ja, af en toe een kapotte knie hoort er ook bij………

Het was heerlijk, dit afgelopen jaar,met mijn kleine schatten.

December, vandaag zijn we op de helft van de maand. Komende blogs zal ik wat meer laten zien van afgelopen jaar, the best of…..

Buiten-Sinterklaas

Afgelopen zondag kwamen Sint en zijn Pieten op het adres van onze zoon en schoondochter. Vol verwachting wachtten de drie kleinkinderen hen op. Door de omstandigheden vond de audiëntie, net als vorig jaar, plaats in de tuin. Dat mocht de pret helemaal niet drukken, deze kleintjes zijn zo jong dat ze niet anders weten.

Het is alleen al een feest die bekkies te zien als ze netjes op de stoeltjes voor de Sint zitten. De jongste van twee zag hen voor het eerst,maar erg onder de indruk was hij er niet van, terwijl wij allemaal hadden verwacht dat hij weg zou kruipen op schoot van papa of mama of hard zou gaan huilen☺

De oudste heeft net afgelopen week haar eerste wiebeltand verloren en dat gat moet geshowd worden aan Sint, de andere kleindochter doet haar grote zus na, zo schattig……….

Aan Sinterklaas wordt meteen verklapt dat de tandenfee echt niet bestaat!!! Hilarisch toch ☺

Nadat Sinterklaas uit het grote boek had verteld en we met het voltallige familie koor twee Sinterklaasliedjes ten gehore hadden gegeven, vertrok het gevolg weer naar het volgende adres. De Pieten hadden de cadeaus verstopt en toen de kleintjes die gevonden hadden, kon het leukste beginnen:

Scheuren en uitpakken……….

Kleinkinderenhonger

In deze Coronatijd hoor je regelmatig dat mensen huidhonger hebben. We hebben behoefte aan knuffelcontacten. Ik had kleinkinderenhonger. Nu ik niet oppas, zie ik ze jammer genoeg wat minder. Het was nu een week tot twee weken geleden dat ik ze gezien had. Maar het gemis is dit weekend weer ingehaald.

Markten

Voor afgelopen vrijdag had ik van dochter de uitnodiging gekregen dat ze me op zou halen voor een dagje bij haar thuis. Ze kwam met kleinzoon lekker vroeg en we gingen eerst naar de markt in het centrum van Maassluis. Onderweg reden we langs een bloemenwinkel die alles buiten uitgestald had, wat er heel vrolijk en kleurig uitzag. Ik wees er enthousiast naar en zij moest hard lachen dat ik al zo blij kon worden van een bloemenwinkel. Maar ja wat wil je als je 9 weken alleen een uitje naar de volkstuin had. Dan wordt je er blij van als je al een stukje rond rijdt.

Op de kleine markt waren uiteraard alleen kraampjes met etenswaren en bloemen. Wat heerlijk om weer rond te kijken en eens wat te kunnen kopen, haha…………Met kleinzoon op schoot reden we langs alle kraampjes. Het viel dochter wel een beetje tegen, de rolstoel over de keitjes duwen. Helaas zijn er naast de corona-kilo’s ook wat rolstoel-kilo’s bij gekomen☺☻

Na de markt reden we naar het huis van dochter en schoonzoon. Het was heerlijk in hun achtertuin dus we konden lekker in de zon zitten, koffie drinken en lunchen.Kleinzoon reed rond op zijn driewieler en speelde in de zandbak. Dat was genieten! Een fijn dagje uit!

Zaaien met de kleindochters

Zondag kwam zoon met zijn dochters naar de volkstuin om speelzand voor de zandbak te brengen. De oudste kleindochter is altijd geïnteresseerd in de plantjes etc.Ze zag zaden op tafel liggen en vroeg meteen of zij ook mochten zaaien. Wat doe je als oma, je zegt natuurlijk ja. Alleen gaat dat allemaal wat lastig nu. Maar sperziebonen konden ze wel vast voorzaaien in bakken.

Na nog ieder in een pot boontjes geplant te hebben om mee naar huis te nemen, werd alles rijkelijk voorzien van water uit de regentonnen. Vinden ze ook zo interessant dat water tappen in hun gietertjes….Het was weer even genieten zo, de kleinkinderenhonger is dit weekend weer even gestild☺