Afgelopen zondag kwamen Sint en zijn Pieten op het adres van onze zoon en schoondochter. Vol verwachting wachtten de drie kleinkinderen hen op. Door de omstandigheden vond de audiëntie, net als vorig jaar, plaats in de tuin. Dat mocht de pret helemaal niet drukken, deze kleintjes zijn zo jong dat ze niet anders weten.
Het is alleen al een feest die bekkies te zien als ze netjes op de stoeltjes voor de Sint zitten. De jongste van twee zag hen voor het eerst,maar erg onder de indruk was hij er niet van, terwijl wij allemaal hadden verwacht dat hij weg zou kruipen op schoot van papa of mama of hard zou gaan huilen☺
De oudste heeft net afgelopen week haar eerste wiebeltand verloren en dat gat moet geshowd worden aan Sint, de andere kleindochter doet haar grote zus na, zo schattig……….
Aan Sinterklaas wordt meteen verklapt dat de tandenfee echt niet bestaat!!! Hilarisch toch ☺
Nadat Sinterklaas uit het grote boek had verteld en we met het voltallige familie koor twee Sinterklaasliedjes ten gehore hadden gegeven, vertrok het gevolg weer naar het volgende adres. De Pieten hadden de cadeaus verstopt en toen de kleintjes die gevonden hadden, kon het leukste beginnen:
In deze Coronatijd hoor je regelmatig dat mensen huidhonger hebben. We hebben behoefte aan knuffelcontacten. Ik had kleinkinderenhonger. Nu ik niet oppas, zie ik ze jammer genoeg wat minder. Het was nu een week tot twee weken geleden dat ik ze gezien had. Maar het gemis is dit weekend weer ingehaald.
Markten
Voor afgelopen vrijdag had ik van dochter de uitnodiging gekregen dat ze me op zou halen voor een dagje bij haar thuis. Ze kwam met kleinzoon lekker vroeg en we gingen eerst naar de markt in het centrum van Maassluis. Onderweg reden we langs een bloemenwinkel die alles buiten uitgestald had, wat er heel vrolijk en kleurig uitzag. Ik wees er enthousiast naar en zij moest hard lachen dat ik al zo blij kon worden van een bloemenwinkel. Maar ja wat wil je als je 9 weken alleen een uitje naar de volkstuin had. Dan wordt je er blij van als je al een stukje rond rijdt.
Op de kleine markt waren uiteraard alleen kraampjes met etenswaren en bloemen. Wat heerlijk om weer rond te kijken en eens wat te kunnen kopen, haha…………Met kleinzoon op schoot reden we langs alle kraampjes. Het viel dochter wel een beetje tegen, de rolstoel over de keitjes duwen. Helaas zijn er naast de corona-kilo’s ook wat rolstoel-kilo’s bij gekomen☺☻
Na de markt reden we naar het huis van dochter en schoonzoon. Het was heerlijk in hun achtertuin dus we konden lekker in de zon zitten, koffie drinken en lunchen.Kleinzoon reed rond op zijn driewieler en speelde in de zandbak. Dat was genieten!Een fijn dagje uit!
Zaaien met de kleindochters
Zondag kwam zoon met zijn dochters naar de volkstuin om speelzand voor de zandbak te brengen. De oudste kleindochter is altijd geïnteresseerd in de plantjes etc.Ze zag zaden op tafel liggen en vroeg meteen of zij ook mochten zaaien. Wat doe je als oma, je zegt natuurlijk ja. Alleen gaat dat allemaal wat lastig nu. Maar sperziebonen konden ze wel vast voorzaaien in bakken.
Na nog ieder in een pot boontjes geplant te hebben om mee naar huis te nemen, werd alles rijkelijk voorzien van water uit de regentonnen. Vinden ze ook zo interessant dat water tappen in hun gietertjes….Het was weer even genieten zo, de kleinkinderenhonger is dit weekend weer even gestild☺
Afgelopen jaar heb ik heel veel foto’s gemaakt van onze kleinkinderen. Zeker van de twee kleindochters die met grote regelmaat op onze tuin kwamen.
De oudste[ bijna 4] is er helemaal weg van,heeft het er nu nog over en kwam ook vaak in het weekend met haar vader.Vooral de aardbeien en doperwten plukken waren favoriet.De jongste [ ruim twee]vindt het wel even leuk,maar wil liever naar de kinderboerderij. De eerste keren dat ik haar meenam naar de tuin, vroeg ze dan ook steeds: “waar koe nou? “Als zij op de tuin kwam, zat ze steevast in de zandbak, maar een tomaat of doperwt had niet echt haar belangstelling, wel lust ze graag komkommer, dus die raakte ik wel aan haar kwijt.
De oudste rent al van heel klein af meteen door de tuin om bloemen te plukken, om aardbeien, tomaten, bramen, doperwten enzovoort te plukken.Pas zag ze een onkruidplantje staan op de plaats waar we doperwten hadden gehad, ze wees ernaar en zei “kijk oma de doperwtjes groeien al weer”. Ik vind het knap dat ze ook nog weet waar die doperwten dan stonden want die zijn alweer een paar maanden uit de grond.
Toch grappig te zien dat ze allebei hun eigen belangstelling hebben! De jongste doet alles mee,maar toch is het een ander kind met andere belangstelling voor de natuur.Het is geen slakkenverzamelaar of pissebeddenzoeker……., maar ze is wel gek op de dieren van de kinderboerderij.Of ze het volgend jaar ook leuk zal vinden om aardbeien te plukken of doperwtjes…..we zullen het afwachten.
Picknicken
Wat we veel deden, is picknicken op de tuin of in het park bij de kinderboerderij, zelfs bij slecht weer op de grond in de huiskamer.Picknicken is bij hen geen boterham uit het vuistje, maar alles moet mee, boter, hagelslag, gestampte muisjes, smeerkaas…
Verstoppertje
Verstoppertje spelen is ook leuk, het is nu nog zo dat als ze mij niet zien, ze denken dat ik hen ook niet zie.Hun handen voor hun ogen en dan roepen zoek me dan! Of als ik loop te zoeken, roepen”oma ik ben hier!”
Oogsten
Slakken
Volgens mijn schoondochter lijkt de oudste op mij.In ieder geval is het tot nu toe gelukt haar wat bij te brengen over de natuur en de beestjes daarin.Overal kijkt ze of ze slakken ziet, zelfs nu nog.Ze vertelde er zelfs over aan de kinderen op de kinderopvang waar ze een dag in de week heen gaat.Slakkenspreekbeurt….
Het heeft nu allemaal nog haar interesse, maar misschien als ze een jaar of 10 is, niet meer……dan is een IPhone misschien leuker.
Onze jongste spruit, de kleinzoon is nog te klein om daar iets over te zeggen nu. Ik ben heel benieuwd wat voor mannetje dat zal worden.Hij kan nu al wel heel onderzoekend kijken.Volgend seizoen kan hij ook mee.
Genieten
Hoe dan ook, ik geniet van de kleinkinderen als ik oppas.Ieder kind met zijn eigen speciale maniertjes en belangstelling.Ze maken mij altijd weer aan het lachen. Als ik met de jongste in het Zuiderpark wandel. Of de dametjes op onze tuin zie spelen,of dat ik met ze met de bus rijd, of circus speel bovenop het bed van hun ouders, in de tent wegkruip omdat de boze wolf komt….Het is genieten.Het was een mooi jaar met onze kleinkinderen.