Tag archieven: Sinterklaas;

5 december

Geplaatst op door
14

Op 5 december komen Sint en Piet in veel huizen langs met hun zak met cadeautjes. Wij vierden het dit weekend al. Dit jaar gelukkig binnen en niet net als voorgaande twee jaren in de tuin vanwege de Coronamaatregelen. Dit jaar waren we bij onze dochter en schoonzoon uitgenodigd.Sint en Piet kwamen niet persoonlijk langs, dit jaar waren andere kinderen aan de beurt. De zelf gebakken en versierde taai taai en allerlei andere lekkernijen lagen bij een behaaglijke warmte al op ons te wachten. Sinterklaasliedjes op de achtergrond aan, waarbij ik met het meezingen op moet letten de tekst naar de huidige tijd aan te passen. Niets Zwarte Piet, knecht of roe, we hoeven ook de zak niet meer in als we stout waren en lekkers krijgen we toch wel tegenwoordig☺

Tijden veranderen, Piet ziet er niet meer zwart uit en de kinderen weten niet beter, het is gewoon Piet nu.

Na een tijdje een enorm gebonk op het raam, de ingeschakelde buurvrouw bonkte zo hard dat we ons allemaal lam schrokken.Maar gelukkig stond daar de zak met cadeaus………..

Kleinzoon van drie stond echt verbaasd alle kanten op te kijken, waar was die Piet dan gebleven?

De onbevangenheid van kleine kinderen is altijd zo vertederend. De collage van hieronder maakte ik van foto’s van afgelopen zes jaar.

Tijden veranderen. Onze zoon toen hij drie jaar was, verkleed als , toen nog, Zwarte Piet

OKAN

Vandaag wil ik deze gelegenheid gebruiken de blog van iemand anders aan te bevelen, namelijk van Matroos Beek. Zij geeft[ in België] les aan OKAN. Deze afkorting staat voor “Onthaal Klassen voor Anderstalige Nieuwkomers”. Daar beginnen vooral minderjarige asielzoekers hun schoolloopbaan en krijgen gedurende één jaar een intensief Nederlands taalbad .

Vandaag schrijft zij in haar serie “Wereldklasse”over Sinterklaas op deze school. Het is grappig om te lezen omdat ze daar in België iets moeten verzinnen over de naam Piet zonder zwart ervoor. De Belgische mannen spreken vaak over ‘hun piet’ als ze het over hun edele deel hebben….. Als wij in twee buurlanden als zo verschillen is het voor mensen die van ver komen nog ingewikkelder allemaal. Over godsdienst nog niets eens gesproken…..

https://matroosbeek.com/2022/12/04/wereldklasse-7/

Misschien omdat wij zelf ook met veel mensen van andere nationaliteiten werken, lees ik haar blogs altijd met veel interesse.Ik heb groot respect voor het werk wat mensen zoals zij doen.

Bij ons komen veel allochtone mensen, meest mannen om een veiligheidsdiploma te halen, zodat ze aan de slag kunnen in sectoren die schreeuwen om meer personeel. Soms heb je een praatje en hoor je waar mensen vandaan komen en hoe moeilijk het kan zijn om hier te zijn. Gevlucht voor oorlog, vanwege geloof, seksualiteit of wat ook. Soms op zoek naar een beter leven of om hun familie te onderhouden. Een hartelijk woord en een beetje begrip doet soms al wonderen.

Ik wens iedereen die het vandaag nog gaat vieren en gezellig avondje en hopelijk staat jouw naam niet in het grote boek.

Tijd

Geplaatst op door
23

Alweer zondag en een week voorbij. Voor de een vliegt de tijd zomaar om, voor een ander duurt een week eeuwen. Ik kom eigenlijk altijd tijd te kort.

Afgelopen week was relatief rustig met mijn vaste afspraken zoals het oppassen, woensdag de meisjes en deze week op vrijdag op de jongens.

Met de meisjes ging ik naar de kinderboerderij in Lombardijen[ Rotterdam] en een bouwspeeltuin. Daar kon je zelf een hut timmeren met al op maat gemaakte planken en laten ze nu net van hun vader geleerd hebben om te timmeren! Voor 1 euro kregen we een gereedschapskist met spijkers. Wij aan de slag:

Gelukkig lagen er kleden waar je snel even een dak of deur mee maakte.Ze vonden het helemaal het einde om te doen, dus dit was voor herhaling vatbaar.

Dat de gebeurtenissen zich herhalen zie ik bij mijn kleinkinderen maar al te goed. Hun vader was als klein kind, van net drie jaar ook gek op timmeren en hutten bouwen.Die timmerde alles wat los en vast zat aan elkaar.

De kleinzoons kunnen nog niet naar een huttendorp, die zijn nog te klein. Beiden waren vrijdag niet lekker, al die virussen die ze opdoen op de opvang..

Met de oudste bakte ik kruidnootjes. Sommigen kregen de vorm van een worm of een slang, maar ze smaakten:

De jongste is nu 8 maanden en staat en loopt langs tafeltjes. Het is een echte ontdekkingsreiziger, hij onderzoekt alles, liefst met zijn mond. Ik moet dus voortdurend opletten.Als de buitendeur even open staat, kruipt hij de tuin al in…

Gisteren kwam Sinterklaas aan. We hadden de kleinzoons al vroeg aan de telefoon, want om 10 uur kwam de boot al in Maassluis aan☺

Het lijkt nog zo kort geleden dat onze zoon en later ook onze dochter verkleed als Pietje naar school ging. Toch is deze foto van plm 34 jaar geleden.Waar is de tijd gebleven?

Tijd

In welke tijd van het jaar we momenteel zitten, is soms niet te peilen. Is het echt herfst? Gisteren was het op onze tuin 17 graden en zaten we nog te genieten in de zon. Het leek wel voorjaar. Ik plukte het laatste herfstboeketje uit onze tuin. Een boeketje van de rode bloemen van de ananassalie en de bloeiende grassen en het rood verkleurde blad van de Sneeuwbal. Alhoewel het meeste nu wel uitgebloeid is, is er nog genoeg kleur te zien. De hortensia’s die naar bruin verkleurd zijn. de grassen die bloeien, sedums die rood bloeien, het blad van bv aardbeien en bramen dat verkleurd naar rood

In het oog springt de callicarpa met zijn paarse bessen, het blad is eraf en alleen de bessen hangen er nog aan. In het voorjaar was een van de eerste bloemen de oranje slaapmutsjes, nu bloeit er nog een laatste bloempje. De tijd voor dit bloemetje is ook voorbij.

Tot slot: gisterenavond scheen er een mooi gesluierde maan over de rivier.

De dag begon al vroeg met een mooi gekleurde hemel en de reflectie van de zon op een gebouw ergens in Rotterdam

Ik wens jullie allemaal een fijne zondag, het is weer prachtig weer! We blijven er maar van genieten zolang het duurt……..

Buiten-Sinterklaas

Geplaatst op door
16

Afgelopen zondag kwamen Sint en zijn Pieten op het adres van onze zoon en schoondochter. Vol verwachting wachtten de drie kleinkinderen hen op. Door de omstandigheden vond de audiëntie, net als vorig jaar, plaats in de tuin. Dat mocht de pret helemaal niet drukken, deze kleintjes zijn zo jong dat ze niet anders weten.

Het is alleen al een feest die bekkies te zien als ze netjes op de stoeltjes voor de Sint zitten. De jongste van twee zag hen voor het eerst,maar erg onder de indruk was hij er niet van, terwijl wij allemaal hadden verwacht dat hij weg zou kruipen op schoot van papa of mama of hard zou gaan huilen☺

De oudste heeft net afgelopen week haar eerste wiebeltand verloren en dat gat moet geshowd worden aan Sint, de andere kleindochter doet haar grote zus na, zo schattig……….

Aan Sinterklaas wordt meteen verklapt dat de tandenfee echt niet bestaat!!! Hilarisch toch ☺

Nadat Sinterklaas uit het grote boek had verteld en we met het voltallige familie koor twee Sinterklaasliedjes ten gehore hadden gegeven, vertrok het gevolg weer naar het volgende adres. De Pieten hadden de cadeaus verstopt en toen de kleintjes die gevonden hadden, kon het leukste beginnen:

Scheuren en uitpakken……….