Maandelijks archief: januari 2021

Kinderdijk

Geplaatst op door
22

Gisteren hoorden we op de weersverwachting dat het behoorlijk zou gaan vriezen. Ik had al een tijdje mijn zinnen gezet op fotograferen in Kinderdijk. In november fotografeerde ik de molens van Kinderdijk vanaf onze kant aan de rivier. Nu wilde ik naar Kinderdijk zelf.

Gisterenavond was het helder en koud.Wij zijn altijd vroeg uit bed en toen het enigszins licht werd, zag ik de ijsbloemen op het glas van het balkon

Vandaag zou het vast mooi zijn om te gaan fotograferen met de rijp overal op. We vertrokken om kwart voor 9. Kinderdijk is aan de andere kant van de rivier waaraan wij wonen en ongeveer 15 minuten rijden. Gek dat we er nooit vaker heen gaan, maar dat had altijd te maken met het massatoerisme daar. Het is een van de meest toeristische trekpleisters van Nederland en altijd druk met bussen Chinezen enzovoorts. Voor mijn Nederlandse volgers die niet in deze buurt wonen en voor mijn Belgische en Duitse volgers die hun land niet uit mogen: Geniet mee van een stukje prachtig Nederland!

Vanwege Covid-19 is niet het hele gebied open en de molens die normaal gesproken open zijn voor bezoek en het bezoekerscentrum zijn nu gesloten. Evenals de souvenirwinkels en horeca….Voordeel is dat we konden parkeren direct bij de molens.

Werelderfgoed

Het dorpje Kinderdijk in Zuid-Holland staat bekend om de 19 molens en de waterpomp die in het gebied staan. Deze windmolens liggen aan de rivier de Lek en zijn sinds 1738 gebruikt voor de water management in het gebied.



Aangezien het gebied onder zeeniveau ligt zou het zonder de molens helemaal onder water komen te staan. Kinderdijk staat sinds 1997 op de UNESCO Werelderfgoedlijst, en is dan ook een zeer bijzondere bezienswaardigheid.

Wist-je-datjes

  • De molen met de grootste wieken van Nederland staat in Kinderdijk.
  • In Kinderdijk hebben de molens geen naam, maar een nummer. Molen nummer één, molen nummer twee enzovoort.
  • Wist je dat de wieken van een molen naar links draaien? Dat is dus tegen de klok in.
  • Zo’n 1000 jaar geleden was heel Kinderdijk een veenmoeras, ingesloten door rivieren en de zee. Het enige leven dat je hier toen zag, waren jagers en vissers die hier hun slag kwamen slaan wanneer het water laag genoeg stond

Toeristen

Maffe mensen heb je overal, dit stel zagen wij vanmorgen. Ze spraken geen Nederlands maar ik weet niet welke nationaliteit ze hadden. In ieder geval ging de vrouw voor de camera van de man een tijd staan dansen, zonder muziek, zonder jas. Ze vergaten de hond die ze bij zich hadden en losliep. Hierdoor was een man met een aangelijnde hond behoorlijk pissed off.Die zag al een vechtpartij tussen de honden ontstaan in zijn hoofd.

Ondanks de kou en het vroege tijdstip was het toch best al druk met wandelaars en fietsers.

Koud

Het was mooi maar ontzettend koud,in de auto zagen we -4. Onze handen waren na een poosje al helemaal bevroren en we hadden echt handschoenen aan!. We gingen na ongeveer een kilometer terug naar de auto. In de vaart naast ons kwamen een paar bikkels van mannen in een kano voorbij varen. Brrrrr…..

Macro’s

Ondanks dat we kwamen voor de molens kon ik het natuurlijk ook niet laten om wat macro foto’s te maken.

Koffie

Na een bak koffie in de auto[ wanneer zouden we eindelijk weer eens naar een restaurant kunnen?] reden we verder over de dijken langs de rivier de Lek. Een werkelijk prachtig stuk Nederland, wat een wijdsheid en wat wonen die mensen daar rot!☺Daarover later deze week meer…..

Op een grijze dag

Geplaatst op door
18

Op een grijze dag als vandaag kun je gaan zitten somberen of zelf afleiding zoeken.Mijn afleiding, na het nodige sopwerk vanmorgen, is een blogje schrijven, waar jullie misschien helemaal niet op zitten te wachten, maar tja….. Klik maar weg dan!

Nat, grijs, nevelig

Op het balkon is het guur, koud en nat. Het uitzicht is nevelig en grijs. Toch bloeit de campanula alsof het zomer is.De viooltjes tieren niet zo, maar er zitten een stuk of drie bloemetjes in. Ik denk dat het hier vaak te hard waait voor deze plantjes.

De eerste bollen zie ik in de potten op het balkon boven de grond komen.

Op de tuin zagen we afgelopen zondag ook overal de groene puntjes van krokus, sneeuwklokjes en narcissen boven komen.

Toch lag er ook hier en daar wat natte sneeuw, het was ook echt koud

De bessen aan de callicarpa op het balkon beginnen te verschrompelen maar zijn nog steeds paars. In onze tuin zijn alle bessen van de struik af. Er wordt gezegd dat vogels deze bessen niet lusten maar uit mijn struik zijn ze toch echt ieder jaar weg.Op het balkon dus niet, hier komt geen vogel, ook niet op de vetbollen.

Regendruppels lopen van het glas af, maar dat levert wel een aardige foto op.

Op de achtergrond zie je de silhouetten van twee passerende boten

De lichtpuntjes

Hoe het weer ook is, ik krijg iedere week mijn lichtpuntjes in de vorm van de kleinkinderen. Ik besef dat er opa’s en oma’s zijn die hun kleinkinderen niet kunnen zien vanwege hun kwetsbare gezondheid of angst om besmet te raken via de kinderen. Ik neem het risico wel en zij bezorgen mij iedere week weer vrolijkheid en maken deze lastige tijd weer even makkelijker. Het zijn alle drie kinderen die graag buiten zijn, dus zodra het weer het toelaat en de grond niet meer zo drassig is, kunnen we weer met ze naar de volkstuin.

Digitaal onderwijs

Het digitale onderwijs gaat mij als oma steeds beter af. Kleindochter heeft er wisselend interesse in, vorige week vertelde ze dat ze een dag vrij had genomen, want ze had er geen zin in. Ik zie dat het moeilijk is voor de juf de aandacht van die kinderen van 4 en 5 jaar vast te houden. Op het scherm zie je steeds een aantal andere kinderen in beeld en de juf. Er gebeuren in beeld allerlei dingen, vaders en moeders en ook andere oma’s verschijnen in beeld om iets te doen, een kind recht achter het scherm te zetten, iets aan te klikken of aan te wijzen. Ook ik moet wel naast kleindochter blijven zitten, anders zit ze ook achterste voren en hoort ze totaal niet wat de juf zegt.

Deze week moesten ze met de juf mee tekenen en van een acht een pinguïn maken. Dat ging haar echt te snel en was te moeilijk, dus dan doet ze het ook niet meer, ook niet als ik laat zien wat de juf bedoelt.Het is de bedoeling dat je een foto maakt van het kind wat bezig is aan een werkje, maar die pinguïn ging er echt niet meer in bij deze eigengereide kleindochter! Dan maar een foto door gestuurd van de eenhoorn die ze maakte van een papieren bordje, laat ik maar denken dat ze de letter O hiermee geleerd heeft….

Al die kinderen lopen toch wel achterstanden op nu het zolang gaat duren. Samen met de weken in de eerste lockdown missen ze best veel weken naar school gaan. Ik hoop echt dat ze na 8 februari weer naar school mogen. Maar vrees het ergste met die Britse variant.Respect voor de juf die er toch iets leuks van probeert te maken door middel van dansjes bij het begin en aan het eind van de les.Oma springt wel mee en is buiten adem als het klaar is!

Van de andere kleindochter kwam gisteren een juf van de kinderopvang een tasje met knutselspulletjes brengen, ook de jongste van 17 maanden kreeg vorige week een tasje met allerlei spulletjes van de opvang.Het is een leuk gebaar, maar het gemis van het spelen met andere kindjes blijft. Bij beiden zaten voorbeelden in de tasjes om hangers te maken met vogelvoer. Gaan we volgende week maar weer mee aan de slag….Ben heeft online een grote zak vogelvoer besteld.

Picknick

Ik heb al heel vaak met de kleinkinderen gepicknickt op onze volkstuin of zomaar ergens in het park bij de kinderboerderij, in een speeltuin of waar dan ook.Gisteren vroeg de oudste kleindochter wanneer we nou eindelijk weer eens gingen picknicken op onze tuin, dat het te nat en te koud is, kan haar niet schelen. “Als we een jas en muts en laarzen aantrekken, kan dat toch wel oma? “Niet dus, in plaats daarvan hielden we pyamadag en picknickten we op de grond in de huiskamer.Dat is ook echt feest! Hoe simpel kun je die kleintjes nog blij maken, alleen maar met een kleed op de grond en een bord met twee boterhammen zonder korstjes en op ieder stukje een ander beleg…….

We knutselen er verder lustig op los, inmiddels zijn er mooie vogelhuisjes gemaakt, maskers, poezen….

De vogeltaart die we pas maakten wordt niet zo druk bezocht door vogels, er zijn teveel poezen in de buurt. Hier de poes van de buren, hoop dat hij niet aan de kak is gegaan van het frituurvet☻

Fiets

De jongste komt altijd op maandag bij ons thuis. Fietsen op zijn loopfiets doet hij graag, zodra hij die gespot heeft, staat hij met fiets bij de buitendeur om op pad te gaan. Wat ik dus een paar keer per dag doe, weer of geen weer, het maakt hem niet uit.

Dit is een vaste stop voor hem, hij vergaapt zich aan de mooie boten die hier in een privé haven liggen☺

In de kinderstoel zit hij ook graag een poosje[ niet te lang] te kijken naar de voorbij varende schepen. Ik moet hem dan wel wat te eten en te drinken geven, anders heeft hij het wel snel bekeken….

Doorsukkelen

En zo sukkelen we door met z’n allen. Alles is nog steeds gesloten, horeca, winkels….en we balen er allemaal van. We kijken vol verbazing en verontwaardiging naar de televisiebeelden over de avondklokrellen in allerlei plaatsen in ons land. Dat dit in ons land kan gebeuren, het zijn toch altijd beelden uit verre landen, niet bij ons! Gelukkig was het afgelopen avond minder maar was er ook een enorme politiemacht op de been. Alle lof voor al die mensen die toch maar op pad moeten, om ons veilig te houden. Ik hoop dat de woorden van burgemeester Aboutaleb jongeren hebben bereikt of wellicht ouders of andere familieleden van die relschoppers. Ik hoop dat die gasten voor de spiegel staan en zich afvragen wat ze hebben gedaan en zich diep schamen…..en dat het hiermee klaar is en ze binnen blijven, geen vernielingen meer aanrichten of ramen van ziekenhuizen proberen in te gooien.

En zo besluit ik dit blogje wel ernstig hè, op deze grijze dag!. Ik duik zo de keuken in om een lekkere curry met sperziebonen te maken, voor het recept klik je op deze link.

sperziebonen

Stil

Geplaatst op door
15

Wat was het stil gisterenavond! Hebben jullie het ook gehoord? Om 21 uur ging de avondklok in, stipt op die tijd zagen we nog vuurwerk wat afgeschoten werd in Rotterdam. Verder zagen wij hier echt geen auto of fiets rijden, wat niet overal zo was gezien de berichten op het nieuws. Hier in onze buurt was het echt doodstil, toen we net op bed lagen hoorden we een auto al van heel ver aankomen, dat was dan ook het enige geluid. Heel raar want zelfs in het bos waar ik alleen wandelde en het ook stil was, hoor je toch ergens op de achtergrond het verkeer wat langs raast.

Op het landgoed maakte ik nog meer foto’s, ik maakte er zelfs 165 in totaal. Daarvan is het merendeel toch niet naar mijn zin. Ik zal de laatste serie vandaag met jullie delen.

Kleur

Echt veel spectaculairs is er nog niet te zien in de kale bomen en struiken. Maar toch, opeens valt je blik dan op iets fel gekleurds tussen al het bruin, een geel trilzwammetje.

Ik schrijf niets spectaculairs maar eigenlijk is de aankondiging van de natuur op de lente al heel spectaculair! Dat een kale boom of struik weer uit begint te lopen, dat die bollen in bloei komen………Gerimpelde besjes aan een tak, maar ook kleine groene puntjes.

Katjes in de bomen, waarvan ik denk dat het een Zwarte Els is, maar pin me er niet op vast, ik zocht op google

Druppels

In dit stuk bos was nog geen zon op de struiken gevallen waardoor ze nog vol druppels hingen. Ik vind die macrofoto’s van druppels erg mooi, maar vind ze zelf moeilijk om te maken. Zonder statief is het moeilijk de camera heel stil te houden. Je hebt al snel bewogen met de camera zeker met die zware lens erop.

Oranje oesterzwam

Een stukje verderop sprong een boomstronk er al van ver meteen uit door de oranje kleuren erop. Dichterbij gekomen zag ik dat het zwammen waren, de oranje oesterzwam. Het lijken net wafeltjes…

Beeld

Het beeld van Hercules en Antaeus staat nu groen uitgeslagen in een decor van kale bomen. Klik op de link als je meer wilt lezen over dit beeld, ik schreef er al eerder over.

Bloem of niet?

Deze zwammen kwam ik ook tegen, het gewone elfenbankje. Het lijkt net een bloem.

Ook deze mossen vormen net een bloem op een kale boomstam.

Hieronder nog een reeks beelden van mossen enzovoorts, soms echt mooie stillevens.

Onbekende zaaddozen

Bijna bij de uitgang zag ik deze zaaddozen aan een struik hangen. Ik heb geen idee welke struik dit is. Ik zocht nog even in mijn archief of ik de struik misschien op de foto had gezet in september, maar nee. Ze zijn wel heel apart, net klokken met een klepel.

Helleborus

In het vorig blog schreef ik over de mij onbekende helleborus. Een paar van jullie gaven mij tips:

  • Helleborus augutifolius
  • helleborus foetudis
  • helleborus vividus

Dank jullie wel voor het mee denken! Na op deze namen gegoogeld te hebben, denk ik dat het de helleborus augutifolius is, gezien het blad van de plant. In ieder geval super dat jullie mij tipten, Lieve, Mizz D en Marthy!

Tot zover de impressie van het Donckse bos, dank jullie voor het virtueel mee wandelen.Ik zal er snel weer heen gaan als alles in bloei staat. Fijne week allemaal!

Tot snel!