Nog even terug naar Frankrijk

Foto van foto in les Martes

Alhoewel we er niet heel lang waren, maakte ik wel veel foto’s in de Ardeche en de route er naar toe. Omdat in de tuin nu niet veel nieuws te melden valt, nog maar even terug naar Frankrijk. Wat ik nog niet liet zien, zijn de bloemen en vlinders die we zagen in de bermen en langs de berghellingen.

heide

De hellingen kleurden op verschillende plekken lila/paars van de bloeiende heide

Onbekende vlinder

Naast de bloeiende heide ook veel kleur van andere bloemen, er waren ook veel vlinders op de hellingen. Veel koolwitjes en donkerbruine vlinders met zwarte ogen op de vleugels. Die kreeg ik niet op de foto omdat ze niet stil bleven zitten. Op de weg zag ik deze opeens liggen:

Ik weet nog steeds niet zeker hoe hij heet, maar ik denk een kleine rotsvlinder. Ik heb hem voorzichtig tussen de autopapieren gedaan en heb hem nu thuis liggen………..

Blaassilene
Wilde tijm, heerlijk geurend. Ik nam er wat zaden van mee naar huis. Ben benieuwd of het ook in mijn tuin wil groeien….
Uitgebloeide grassen op een berghelling in combinatie met fijne witte bloemetjes
Sedum
grote kattestaart
Deze bloemetjes lijken die van de steenanjer
Als in het voorjaar alle brem bloeit, zal dat vast ook een prachtig gezicht zijn
Ergens op een berghelling zag ik dit viooltje. Geen idee of dat een inheems plantje is of daar toevallig is beland
duizendblad
Deze vlinder had ik nog nooit gezien, helaas niet zo scherp, maar dit is een Spaanse vlag………

Wilgenroosje

Op de toppen van de Ballons ‘d Alsace bloeiden de wilgenroosjes. Ze maakten natuurlijke schilderijtjes met oa de witte achillea. Het was zwaar bewolkt weer toen we daar waren.Af en toe piekte de zon even door de bewolking heen.

Wilgenroosje

Genieten van het uitzicht

Ergens op een bergtop in de Ardeche stond dit bankje. Ooit door iemand neer gezet om te genieten van het uitzicht denk ik. Inmiddels zijn er allerlei bomen en struiken gaan groeien, die het zicht nu belemmeren.

Dit was, iets opzij ,het uitzicht ……

En dan kom je in een dal weer opeens een riviertje tegen

Bij ons vakantieadres

Langs de parkeerplek bij ons vakantieadres bloeien allerlei bloemen, daar zijn dan ook veel vlinders te zien. Ik herkende scabiosa[ duifkruid] en achillea:

Paarse parelmoervlinder?
Zomaar vanuit een muurtje…..
Luzernevlinder
Deze vlinder heet keizersmantel
Twee pyamaschildwantsen vonden elkaar erg aardig

Geen bloem of insect maar mooi……..

Dode [hartjes] boom…..
langs een stapelmuur de wortels van een boom

Au revoir ?

Ik weet niet of we ooit nog terug zullen gaan naar deze streek. Het lopen is nog niet volledig hersteld en dat maakt het lastig hier omdat geen paadje, straatje of wat dan ook recht loopt of vlak is. We hebben evenwel enorm genoten en die herinneringen koester ik.

Wat een fantastische uitzichten hebben we gezien:

Alle namen van bloemen en vlinders vond ik via Obsidentify, of ze ook werkelijk kloppen ,weet ik niet………..

Een weekje nazomeren in onze tuin

Afgelopen week hadden we nog een paar heerlijke dagen, lekker zonnetje, geen wind, zalig. Om deze tijd vind ik de zon zo prettig omdat je er nu lekker in kan zitten zonder te verbranden en zonder dat je zit te smelten.

Ik was bijna iedere dag wel in onze tuin. Twee dagen met onze kleinzoon, die het ook leuk vindt. Vooral kiekeboe spelen rond de schuurtjes is zijn favoriet….. Hij is gek op het plukfruit, bramen eet ie zo van de struik, als ik niet uitkijk met tak en al☺ De bramen zijn nu wel zo’n beetje op zijn eind. Gelukkig zijn de druiven nu rijp. De pitloze rode soort lust hij ook tot mijn verbazing. Ik vind de schil zuur, maar hij niet hoor!

Even kijken of er nog rijpe bramen te vinden zijn.

Deze week hielp hij voor het eerst met plukken, snijbonen. Hij mocht ze in mijn bak leggen, wat hij consequent en netjes deed.Wat het zijn, snapt hij nog niet.Lekker vindt hij het ook al niet, haha!

Relaxmoment

Woensdagochtend was ik er alleen, op het hele complex was niemand, terwijl het zo heerlijk was………Ik maakte nog een aantal foto’s en ging met een kop koffie in de zon zitten. Zo fijn, zo stil, alleen vogels te horen[ en op de achtergrond de snelweg☻]

De lathyrus bloeit nu pas volop. Iedere dag neem ik wel een bosje mee naar huis, wat geuren die altijd heerlijk! Het zijn voornamelijk paars en donkerrode en slechts 1 roze, maar dat mag de pret niet drukken. Het klimrek waartegen ze groeien is te kort, ze hangen nu over.

Kweepeer, stoofpeer en appel

De vogels en daardoor ook de wespen, hadden de appels en stoofperen gevonden, dus ik heb nu alles geplukt.

Alle geplukte appels zijn inmiddels gebruikt in vier appeltaarten en potten appelmoes. De stoofperen liggen er nog, evenals de kweeperen. De kweeperen plukten we gisteren omdat de takken waar ze aan hingen, topzwaar waren en bijna op de grond hingen. Ik las dat eind september, begin oktober een goede tijd is om te plukken omdat ze anders weer bruin van binnen kunnen worden. Kweeperen heb ik nog nooit gehad dus ik moet op zoek naar een recept. Als iemand een tip heeft, die is welkom!

Koolwitjes

In de tuin zie ik nu alleen koolwitjes de andere vlinders zijn sinds de buurman de vlinderstruik gesnoeid heeft niet meer te zien.

Momenteel vliegen er veel libellen rond, ze zijn snel en moeilijk op de foto te zetten. Deze rode heidelibel zag ik voor het eerst in de tuin, hij zat op de rand van de regenton en kon ik zowaar op de foto krijgen

Ook deze sprinkhaan bleef zitten, maar ik had alleen mijn telefoon om een foto te nemen…..

Oostindische kers

In de tuin heb ik ieder jaar oostindische kers. Ik zaai ze nooit, maar ze komen spontaan her en der op. Inmiddels zijn er allerlei kleurschakeringen. Ik begon ooit met oranje en geel…… Van de zaden kun je kappertjes maken, heeft iemand dat wel eens gedaan?

De bloemen zijn eetbaar, deze week heb ik de stoute schoenen aangetrokken en er eentje geproefd. Ik vond het eigenlijk nergens naar smaken. Het zal vast leuk staan op gerechten of door salades,maar voordat ik thuis ben zijn ze vast al verlept.

Bloemschikken

Gisteren nam ik de kleindochters mee.De oudste vroeg meteen bij aankomst wat we allemaal zouden gaan plukken. Toen ik zei dat het een verrassing was en dat ze het heel leuk zal gaan vinden, raadde ze het al. Gaan we bloemen in die groene sponsjes prikken ? Net als vorig jaar mochten ze, omdat het seizoen nu toch ten einde loopt, alle bloemen plukken die ze mooi vinden. We zouden gaan bloemschikken.

Ze liepen kriskras de tuin door, ieder met een bak en een schaar.

Daarna gingen we aan de picknick tafel zitten en mochten ze een pot uitkiezen om het bloemstukje in te maken. Met limonade, kaakjes en aardbeien erbij, was het heel gezellig en gingen ze met een mooi stuk naar huis.De een heel hoog en volgepropt met druiven, de ander kleindochter gebruikte van iedere bloemsoort eentje in het stukje.

Het was een heerlijk weekje nazomeren en van mij mag het nog zo even blijven! Met in de nacht dan graag een buitje, want de grond is erg droog…………..

Binnen in het oorlogsmuseum

In dit blog nog even terug naar Litouwen en het bezoek aan het oorlogsmuseum.

Het museum toont historische voorwerpen die betrekking hebben op Litouwen en Kaunas van de prehistorie tot heden, waaronder een grote collectie historische wapens. Er zijn exposities gewijd aan de militaire vaardigheden van het Groothertogdom Litouwen, Vytautas de Grote Kapel, wapenverzamelingen, vuurwapens, munitie, legeruniformen van verschillende staten, de verdediging van het Kaunas-fort in 1915 en andere.Ook veel schilderijen van veldheren, legerofficieren en andere vast heel belangrijke mensen…..

Nou is al dat wapentuig niet echt mijn ding. Mijn man vond dat interessanter, al die rijen wapens, maar het was toch wel leuk om er doorheen te lopen. De entree kostte maar 4 euro dus dat is niets…………We moesten hier nog wel een mondkapje dragen ivm Corona. Met ons was er ook een groep middelbare scholieren die opdrachten moesten doen in het museum, die in de groene kistjes zaten die je rechts op de eerste foto ziet staan. We konden ze maar net voor blijven, anders had ik geen foto’s kunnen maken zonder dat al die kinderen in beeld stonden.

Wat fijn was dat naast de tekst in het Litouws ook overal een Engelse tekst stond. Zo hadden we wel een idee waar het over ging.We hadden niet veel tijd en hadden geen idee hoe groot het museum zou zijn, dus we zijn er relatief snel doorheen gegaan. Uiteindelijk bleek het niet zo heel groot te zijn,twee verdiepingen, we hadden wel iets meer tijd kunnen nemen. Maar we moesten op tijd terug zijn bij het hotel om uit te checken en de taxi te nemen naar onze examenlocatie.

De tour

Bij binnenkomst was het eerste wat we zagen het grote witte standbeeld van Vytautis de Grote. Je kon hem niet missen, zo prominent aanwezig.Om hem heen harnassen, schilderijen en wapentuig.

Ook in de hal, hing een vliegtuig aan het plafond

Het is een replika van het vliegtuig Lituanica, waarmee Steponas Darius en Stasys Girėnas in 1933 over de Atlantische Oceaan vlogen, deze wordt blijvend tentoongesteld. Ik vond het een klein vliegtuigje om daar de oceaan mee over te durven vliegen. Dat moeten toch echte durfals geweest zijn.Ze haalden het in 37 uur, maar toen crashte het vliegtuig in Polen. Het wrak ligt in het museum tentoongesteld. [https://be.wikiqube.net/wiki/Lituanica]

Aan de andere kant in de ruimte stonden deze auto en kanonnen.

[modula id=”13372″]

Kunstig

Het meest aansprekende kunstwerk wat mij betreft in dit museum,zie je op de foto’s hieronder. In eerste instantie toen we de zaal in liepen zagen we een berg spullen op de grond liggen.

De suppoost wees ons om op een bepaalde plek te gaan staan en door een ring die er stond te kijken. Het beeld wat we toen zagen, was dit:

Ik vond het erg kunstig gemaakt. De afbeelding is van Vladas Nagius-Nagevičius, de oprichter van het museum

Doodshoofd

Uniform van de 1-e Litouwse infanterie tijdens de opstand van 1831

In het oorlogsmuseum ook allerlei uniformen van allerlei tijden, niet echt zo interessant naar mijn idee . Mijn man heeft altijd wat met piratenvlaggen en andere dingen waar zo’n doodshoofd op afgebeeld staat en vond dit uniform wel wat.

Al met al was het een leuk tijdverdrijf, ik zou er normaliter zelf nooit voor kiezen naar zo’n museum te gaan.Toch is het wel weer leerzaam geweest omdat ik door dit bezoek ben gaan lezen over oa de geschiedenis van een voormalige Sowjetrepubliek. Een land wat relatief kort bij de EU hoort en waar we eigenlijk nauwelijks iets van weten.