De wandeling op het landgoed begon nog met mist, maar de nevel trok al snel op. Twee uur later aan het eind van mijn rondje scheen de zon. Vandaag het laatste verslag…….
Mooi
Mooi. De tinten in de herfst zijn prachtig. Alle kleuren groen, geel, bruin, rood, oranje. Ik vind het een mooi seizoen alhoewel het ook iets melancholisch heeft.
Mooi, van de kleuren in de kolossale bomen tot in het kleinste detail in een druppel op een mosje of hangend aan een tak. Mooi is ook het blad wat overal neer dwarrelt en samen met wat nootjes en een paddenstoel kleine schilderijtjes vormt op bijvoorbeeld een boomstronk …
Mooi, het licht van de zon door de bomen,of het licht wat op een enkel gekleurd blad valt.
Mooi!
Vreemd, dat boom en tak zoo stil staan
In het gouden licht vandaag,
Dat de bladertjes zoo stil gaan,
’t Een na ’t ander, naar omlaag.
Dat het zonlicht zoo voorzichtig
Door de ijlheid straalt van ’t lof,
En het groene blad doorzichtig
En veel eed’ler maakt van stof,
Dat het windje in de twijgen
Zoo behoedzaam gaat te werk
En aleen wat blaadjes zijgen
Doet op ’t pad en ’t bloemenperk,
Zonder ’t wazig diep te raken
Waar de groene schemer blauwt,
Of den goudglans schuw te maken
In het ijlbebladerd hout,
Of te roeren aan den vijver,
Waar zeer statiglijk en traag
Twee voorname zwanen drijven
Met hun spiegelbeeld omlaag,
En wat late najaarsrozen,
Als bewasemend amethyst,
Al den weemoed van hun broze
Schoonheid heffen in den mist.
Jacqueline E. van der Waals
uit: Laatste verzen 1923
