Twee weken geleden kreeg ik een lekke band aan mijn elektrische fiets. Waar mijn man vroeger de band zelf even plakte, ziet hij dat nu niet zitten. Ik belde de winkel waar ik de fiets had gekocht om hem te laten repareren. De telefonische wachtrij was enorm, 17 wachtenden, 20 wachten, 15 wachtenden voor mij, op meerdere momenten. Ik besloot er daarom maar langs te rijden, met de auto….

De fietsenmaker ging erg moeilijk kijkend op de computer zoeken naar een plekje. “Tja mevrouw, dat wordt pas eind september”. Ik antwoordde dat dat pas over 5 weken zou zijn. Dat klopte, zei hij, maar eerder was er geen plek, er is veel vraag en maar 1 fietsenmaker, personeelstekort, mevrouw…….Toch de afspraak gemaakt voor eind september.

Ik belde een andere fietsenmaker, maar die repareerde geen banden van elektrische fietsen. Meer keuze aan fietsenmakers dicht in de buurt is er niet. Echtgenoot vond online een mobiele fietsenmakersbrigade. Ik mailde ze om een afspraak te maken en werd netjes terug gebeld.

Helaas, ook zij hadden pas eind september plek vrij, nog later dan degene hier op het dorp. We hebben personeelstekort, mevrouw en zoveel vraag, zei de dame aan de telefoon.

Mijn fiets staat dus met een platte band te wachten tot het eind september is . Heel vervelend, want nu moet ik alles noodgedwongen met de auto doen en daar hangt tegenwoordig ook al een prijskaartje aan. Jammer is het ook want met dit mooie weer pak ik toch altijd de fiets. Even naar de winkels, even naar de tuin, even naar mijn moeder. Maar niet getreurd, ik kan hem een poosje versieren zoals hieronder…

Personeelstekort, waar niet…….