Dagje Blijdorp

Gisteren gingen we met onze zoon, dochter en drie kleinkinderen naar de dierentuin, Blijdorp in Rotterdam. Het was echt jaren geleden dat ik daar geweest was. Met onze, nu volwassen, kinderen toen die klein waren en we hebben er ook wel eens een personeelsfeesten gehad.Al lang geleden allemaal.

Kleinzoon Aaron is helemaal van de dieren op dit moment en maakt puzzels met olifanten enz en kijkt graag naar filmpjes over dieren. Nu wilde hij ze ook wel eens in het echt zien.

Mijn man moest mee in een rolstoel, want hij kan niet meer lopen op dit moment. Na een jaar tobben en veel ziekenhuisbezoeken, krijgt hij a.s. donderdag een kijkoperatie aan zijn knie. Er zit een tumor en er wordt dan gekeken of het goed-of kwaadaardig is en een behandelplan volgt daarna.

Nog even met het hele spul genieten van een dagje uit. De rolstoel kwam nog van pas ook, want de twee kleindochters klommen om beurten op zijn goede knie als ze moe waren.

De dierentuin is best groot, de kinderen hadden een lijstje gemaakt met welke dieren ze wilden zien, we zagen vast niet alles en er was ook niet overal een dier te zien…..

We begonnen in het Oceanium:

Ik vond het zelf heel mooi om te zien, maar de twee kleindochters hadden het al snel bekeken: “is hier nog iets anders dan al die vissen?” Nou gelukkig was er een interactief spel vanaf ijsschotsen, pinguïns vangen…

Omdat onze zoon pas later aansloot vanwege zijn bedrijf, duwde ik de rolstoel het eerste stuk, dus dan is fotograferen even snel een foto maken en weer verder achter de kleinkinderen aan. Dus geen spectaculaire foto’s van dieren. Graag hadden we de pas geboren olifant Maxi gezien, maar in het olifantenverblijf was geen olifant te zien en de kinderen waren er alweer doorheen gerend naar buiten en daar was ook geen olifant te bekennen, helaas dus…..

De giraffen hebben een mooi verblijf gekregen, waar je ze goed kon bekijken.

Hoe klein ze ook zijn, zijn de kleinkinderen ook heel verschillend. De oudste wilde dolgraag naar de vlindertuin, waar we zeggen en schrijven 3 vlinders zagen….Onderweg klimt zij overal op of in.

De jongste kleindochter wilde vooral in alle speeltuinen die we tegen kwamen en waar we dan ook stopten. Onze kleinzoon had echt zijn wensenlijstje in gedachten en noemde steeds op welk dier we nog moesten zoeken, die bekeek hij dan ook met grote interesse.

De dag begon koud, maar gelukkig kwam de zon door en was het al met al een heerlijke dag. Eind van de middag waren de kinderen helemaal afgepeigerd, echtgenoot verkleumd van het stilzitten en ik best ook moe van het geslenter de hele dag.Nadat de kleinkinderen van opa allemaal een souvenir mochten uitkiezen gingen we weer huiswaarts.

Maar we hebben genoten, zo met elkaar, in Blijdorp. Een dag met een gouden randje……

Beestjes in de tuin: slakken

Slakken zijn van die beestjes in de tuin waar ik niet altijd blij van wordt. Afgelopen seizoen hadden we er niet zoveel last van maar twee jaar terug werd werkelijk alles kaal gegeten.

Er zijn wereldwijd zo’n 60.000 tot 75.000 soorten beschreven en benoemd. Er zijn slakken met een huisje en naaktslakken

Huisjesslak

Deze slak wordt gekenmerkt door een enkele schelp die meestal windingen heeft.

Dit soort slak vind ik dan nog wel leuk, alhoewel ze ook alles kaal kunnen eten. De neven en nichtjes vind ik viezerds:

Naaktslak

Naaktslakken leven in een vochtige omgeving. Zij houden zich het grootste deel van hun tijd op in de grond of onder compost, waar zij de ondergrondse delen van de planten aantasten.

Vieze slijmerige schepsels vind ik naaktslakken. En bij nat vochtig weer zie ik ze overal kruipen of glibberen. In het begin verzamelde ik ze en gooide ze in de paardenwei aan de andere kant van de sloot. Maar toen het op een gegeven moment zoveel werden en alles wat ik had gezaaid of geplant opgegeten werd, nam ik drastische maatregelen. Ik knip ze doormidden☻ Ik hoop dat ze met die ene knip geen pijn lijden, maar gezien het feit dat 1 slak wel 500 eitjes kan leggen per keer…..En voordat je het weet heb je zoiets……

Ik las dat je zo ook kunt bestrijden met aaltjes, maar dan doen ze er 2 weken over om dood te gaan. Dan is mijn schaar toch een aardigere methode?


In maart/april (hangt af van de temperatuurontwikkeling in de winter) worden de eerste eitjes in hoopjes van 20 tot 30 vlak onder het grondoppervlak gelegd. De eitjes zijn wit doorschijnend. Drie weken later komen de eitjes uit. De ontwikkeling tot een volwassen slak duurt twee maanden. Paring geschiedt meestal in het voor- en najaar. Een naaktslak (zoals de grote aardslak) kan twee tot drie jaar oud worden en overwintert. Met onze huidige weersomstandigheden zijn er zelfs exemplaren die 20 cm lang kunnen worden! Bij strenge vorst kunnen veel naaktslakken sneuvelen. Slakken zijn hermaphrodiet. Elke slak kan een vrouwelijke of een mannelijke vorm aannemen tijdens de paring.
Slakken hebben een tong die uit rijen harde tandjes bestaat. Hiermee raspen zij het voedsel af.

[ bron]

grote wegslak
Liefjes bij elkaar in een uitgebloeide allium

Bestrijden

Bestrijden kun je ze met de aaltjes waar ik al over schreef, maar ook met slakkenkorrels. Die helpen dan weer niet tegen de soort die onder de grond leeft.Verder houden ze niet van koperdraad. Wat ik zelf wel doe is terra cotta potten onderste boven zetten, daar gaan ze dan onder zitten en kun je ze makkelijk verwijderen.

Laten vangen

Wat ook een idee is om de kleinkinderen uit te nodigen en er een wedstrijdje van te maken. Wedstrijd slakken zoeken……moeten ze er niet bang voor zijn of het vies vinden. Mijn twee kleindochters zijn dat niet, de oudste vond het nooit eng of vies. Die liep soms met handen vol rond. Op de peuteropvang gaf ze de andere peuters al “les”in slakken.

De jongste kleindochter vond het altijd wel wat spannend, maar nu ze ouder is, is ze nergens meer bang voor en pakt ze ze ook. Misschien dat de kleinzoon dat ook nog eens durft, nu vindt hij het helemaal niets. Op een afstandje een slak bekijken gaat nog net…….

De oudste kleindochter was al jong bezig met slakken zoeken, ze maakte er zelfs bakjes voor om ze in mee te nemen. Ook werden ze wel mooi geverfd. Altijd kregen ze lekker gras om te eten☺Soms vergaten we ze thuis en kreeg ik later een foto via Whattsapp van schoondochter dat er weer wat in de keuken bij het koffie apparaat liep…

Maar daar lachen we dan maar om!

Beestjes in de tuin: Wantsen

Deel 5 in de reeks “beestjes in de tuin”. Wantsen, ik had er nog nooit van gehoord voordat we de volkstuin hadden.

Nou ja van bedwantsen had ik wel gehoord, daar kwam onze zoon eens mee thuis na een schoolreis naar Parijs. De overnachtingen waren in een jeugdhotel. Hij zat helemaal onder de bulten. Ik gooide alles meteen de was in, stuurde hem onder de douche en zijn tas ging de vuilnisbak in. Gelukkig bleef het daarbij.

Maar buiten dat had ik er nooit van gehoord. Maar door de volkstuin, het feit dat ik er met mijn neus bovenop zit, de tijd heb, het mij nu pas meer interesseert en ik ook nu pas een hobby, fotograferen, heb waardoor ik meer echt kijk naar alles om mij heen. Juist omdat ik macrofotografie leuk vind, ben ik altijd op zoek naar beestjes, druppeltjes, een ijskristalletje, een paddenstoel enzovoorts. Eigenlijk zou ik al die beestjes nog meer in close up willen hebben, maar dan heb ik misschien een andere lens of camera nodig. Misschien ooit nog eens…….

Wilgensteilneus, blindwants

Wantsen

Wantsen komen wereldwijd voor op het land en in zoet en brak water, niet in poolgebieden of in zee. Alle wantsen hebben een zuigsnuit waarmee ze hun prooi uitzuigen: planten, zaden, andere insecten, of parasitair op andere dieren. De meeste soorten wantsen leven van plantensappen, maar een aantal soorten jaagt actief op andere insecten.

Veel wantsen zijn zeer goed gecamoufleerd. Er zijn tienduizenden soorten waarvan er 617 (inventarisatie 2005) in Nederland voorkomen

bessenschildwants

Omdat de onderorde van wantsen zo uitgebreid en gevarieerd is, valt er weinig te zeggen over algemene kenmerken. Er zijn zowel ronde als bijna naaldachtige soorten, en de grootte varieert van enkele millimeters tot bijna tien. Plantenetende soorten hebben vaak camouflagekleuren, maar felgekleurde wantsen komen ook voor.

zuringrandwants
zuringrandwants
weideschaduwwants
pyamaschildwants

Strijd tussen wants en lieveheersbeestjes

Zelfs in de natuur, hoe klein ook, kunnen beestjes elkaar soms niet verdragen. In dit geval was ik er getuige van dat op de bloem van een venkelknol een lieveheersbeestje duidelijk bezig was een wants te verjagen

Luzernesierwants

Hoe het af is gelopen weet ik niet, want ze bleven om elkaar heen kruipen en ik ben weer verder gegaan…………

Braam

De bramenstruik zat op een dan afgeladen met wantsen. Hoe mooi ik die beestjes dan ook vind, de lust om nog bramen te eten, verging mij bij het zien van al die krioelende wantsen op de rijpe bramen.Jammer, maar ik had daarvoor al heel wat kilo’s geplukt.

zuringrandwants

Twee dagen later zag ik er niet een meer, maar de bramen zagen er niet zo sappig meer uit of dacht ik dan alleen maar☺ Hoe dan ook, ik heb ze niet meer gegeten.

Tot zover dit blog over de wantsen, ik hoop dat jullie het leuk vonden kennis te maken met dit insect.