Maandelijks archief: juni 2023

Bijkomen

Geplaatst op door
15

In mijn vorig blog lazen jullie het gedicht dat ik schreef over mijn bezoek aan het strand van Hoek van Holland.

Buiten dat ik mijn gedachten de vrije loop liet en een traantje wegpinkte, kon ik ook genieten.

Ik liep een heel stuk langs de vloedlijn en het werd steeds rustiger. Tot ik een groep mensen zag staan en ik die richting opliep. Het bleken jonge mensen te zijn die surfles kregen. Ik besloot mijn handdoek neer te leggen en dat eens te gaan aanschouwen.

Iedereen was hard aan het oefenen om tijdens een aanrollende golf op het board te gaan staan en dan mee te surfen. Het bleek echt moeilijk, slechts een enkeling lukte het. Ze hadden veel lol en het was leuk om naar te kijken. Zo herkenbaar ook, de jongens die haantje de voorste willen zijn, met veel bravoure richting zee rennen:

De rest volgt rustig lopend

Als een klas gehoorzame kleuters in de rij. Het ene haantje de voorste laat vast zien hoe het moet.

Daar gaan ze dan

Altijd een paar die achteraan komen

Zij kijkt naar de ervaren surfer,die een showtje geeft. Zo wil ze het ook kunnen

Vallen en er weer op klauteren

En ja hoor! Heel even bleef hij staan.

Ik had geen badkleding mee genomen omdat ik dacht dat het fris zou zijn aan zee. Het was echt zalig en ik had best het water in willen gaan. Andere keer dan maar.

Af en toe liepen er mensen voorbij.

Alleen of samen.

Toen deze knullen het water ingingen, gilden ze als een stel meisjes van 6.

Zij voelden met hun tenen maar durfden het niet aan

Toen viel mijn oog op deze man, ik kon niet zien wat hij nou door het water sleepte. Zwaar was het, dat kon je wel zien…..

Het was een autoband, als een soort krachttraining denk ik.

Zo lag of zat ik zeker drie uur te kijken, maakte foto’s, lag met een boek in mijn handen, maar las niets. Ik at wat komkommer, de laatste die ik in onze kas plukte voordat we de sleutels inleverden. En ik kreeg bezoek van :

Daarover in een volgend blog meer.

Ik gebruikte drie lenzen en mijn mobiel. Ik moet mijn cursus van afgelopen winter weer op frissen want ben het nu alweer kwijt. Hoe zat het ook weer met die ISO, diafragma, witbalans enz?

Alleen

Geplaatst op door
22

Een strand bijna voor mij alleen

Soms moet ik er gewoon even heen

Ik wandel over maagdelijke zand


Waarin steeds mijn voetafdruk beland

Eenzaam loop ik richting zee


En neem mijn gedachten met me mee

Golven rollen met veel lawaai af en aan

Denkend aan mijn nieuwe leven blijf ik een tijdje staan

Ik laat mijn gedachten de vrije loop

In mijn hoofd komt nieuwe hoop

Een golf breekt

een traan steekt………

Ik weet zeker dat het goed zal komen

en blijf daarover een poosje verder dromen

Rollercoaster

Geplaatst op door
35

De afgelopen weken zijn voor mij voorbij gegaan als een rit in een achtbaan, een rollercoaster.

Een maand geleden besloot ik dat ik na 43 jaar mijn man wilde verlaten.Dat bedenk je natuurlijk niet zomaar opeens….Nu is de scheiding al rond, woon ik ergens anders, in een antikraak woning en hebben we ook afscheid van onze volkstuin genomen.Over de scheiding wil ik verder niets delen, we hebben het gelukkig goed kunnen regelen.

Afgelopen zondag waren we samen nog de hele dag in de tuin bezig, als vanouds. De tuin hadden we inmiddels opgezegd maar moesten we aanhouden tot het boekjaar om was, tm 30 september. Toen we naar huis gingen kwam er een man achter ons aan, die gehoord had dat we er mee zouden gaan stoppen en hij wilde alle tuinen overnemen zoals ze waren. Om een lang verhaal kort te houden, gaf het bestuur toestemming dat we deze week de sleutels in zouden leveren.Maandagavond en dinsdag haalden we alle persoonlijke spullen weg en al het gereedschap.Dinsdagmiddag vertrokken we en leverden de sleutels in.

De volkstuin hadden we 9 jaar. We hebben er veel plezier in beleefd, bergen werk verzet om uit niets een paradijsje te maken.Nu is het voorbij en kunnen we terug kijken op een geslaagd project.

Om het voor mijzelf ook af te sluiten laat ik zien hoe we begonnen.De eerste tuin in 2014 was een kaal stuk grond

In een jaar tijd maakten we er dit van:

Op de achtergrond zie je een andere tuin. De oude vrouw van wie die tuin was, stopte ermee en we namen haar 2 tuinen er bij. Heel veel werk was dat, veel rommel, onkruid, boomstronken, een vervallen schuurtje.

En we maakten er dit van:

Samen klussen en uit niets iets creëren, daar waren we goed in, altijd al.

Ik leerde fotograferen en maakte duizenden foto’s. Jullie hebben er veel voorbij zien komen.

Nu is het voorbij en moet ik een andere invulling vinden in mijn vrije tijd. Fotograferen kun je overal, dus jullie zullen geen foto’s meer zien uit deze tuin maar van andere dingen.

Wel heb ik “een pottentuintje” op mijn balkon gemaakt. Bij Lies las ik regelmatig over haar pottentuintje, dus dat idee sprak mij aan. Potten met zaailingen die ik nog moest uitpoten maar niet gedaan had omdat de grond zo droog was en het zo heet was.Ik heb nu tomaten, courgette, basilicum, sperziebonen, doperwten en pluksla in pot of bak. Of het wat wordt, laat ik jullie over een tijdje weten.

Het balkon moet ik nog wat leuker inrichten, alles staat nu op een klutje. Ik heb hier zelfs een tuin bij,maar omdat ik niet weet hoelang ik hier kan wonen[ het is antikraak] doe ik daar niets aan.

Nu ik verhuisd ben, de muren geverfd, het huis schoongemaakt en ingericht is, heb ik weer tijd om jullie blogs te lezen en zelf weer te gaan schrijven. Niet meer over de volkstuin van Bemar maar over andere dingen, ik zie het allemaal wel.

Het was een rollercoaster waar ik in beland was. Eerst ga ik uitrusten van al het gesjouw en harde werken met die hitte en trachten in mijn hoofd alles weer op een rijtje te krijgen.

Tot snel