Categorie archieven: afvallen

Sporten en afvallen 3

Geplaatst op door
23

Twee maanden sport ik nu. Trouw ga ik tweemaal per week naar de sportschool en mat ik mij vrijwillig af.

Ik moet zeggen dat het mij eigenlijk niet verveelt. Dankzij de variatie in de oefeningen die personal trainer Duncan iedere les aanbiedt, blijft het toch leuk. Huh leuk hoor ik er een paar denken? Toch wel, ja. Ik had van te voren nooit bedacht dat ik het zelfs wel eens leuk kon gaan vinden.

Ik ben in de afgelopen maand slechts een pond in gewicht afgevallen. Volgens mijn trainer val ik nog niet af omdat ik nu meer spiermassa opbouw en dat zwaarder is dan vetmassa.Vandaag had ik mijn weegmoment en werden op een paar plekken van mijn lijf metingen gedaan. Overal waren centimeters af en in totaal ben ik 2,5 kilo aan vet kwijt, waar dan weer spiermassa voor in de plaats is gekomen. Dus ik ben eigenlijk stiekem wel een beetje trots☺

Ik sta iedere dag op de weegschaal, maar dat is teleurstellend, terwijl het resultaat door het sporten toch goed is. Iedere les krijg ik te horen dat ik die weegschaal weg moet zetten en eenmaal per maand in de sportschool moet wegen.

Tussendoortjes

Eerlijk is eerlijk, ik at altijd teveel ongezonde dingen tussendoor.Een lekkere koek bij de koffie, een bakje chips aan het eind van de middag…….

Inmiddels kreeg ik ook een voedingsadvies en kreeg ik te horen dat ik te weinig eet. Ik moet nu meer tussendoor eten, geen tussendoortjes waar je dik van wordt uiteraard, maar bv volkoren crackers met rookvlees of magere kwark met muesli en noten. Eigenlijk net zo lekker als iets ongezonds!

Conditie

De oefeningen worden steeds zwaarder en ik merk het goed aan mijn conditie, die is al aanzienlijk verbeterd. Zonder hijgen kan ik nu de trap op lopen. Soms zie ik mijzelf bezig in de spiegels die rondom hangen en zie ik mijzelf in de niet meest charmante houdingen oefeningen doen. Bijna heb ik te doen met die enthousiaste jongen van een jaar of 30 die naar mij staat te kijken. Een leuke jonge meid zou een prettiger uitzicht zijn voor hem. Maar goed, ik heb mij eroverheen gezet en doe wat ik moet doen. De trainer blijft mij stimuleren als ik weer eens verzucht dat ik denk dat ik iets echt niet kan. Onder zijn aanmoedigingen, de jaren 70-80 muziek die hij speciaal voor mij opzet en door zijn stralende lach zeg ik dat ik het dan wel probeer. Meestal lukt het ook echt en duwde ik bijvoorbeeld opeens zomaar 210 kilo weg met mijn benen.Als compliment zegt hij dan: “Vond je het zwaar? Ja? Goed zo! “

Na een uur best zware oefeningen met af en toe even rusten , een slok water en een kletspraatje, krijg ik een proteïne shake mee naar huis en puf ik de rest van de middag uit……..

Ja, het is best prijzig, trainen met een personal coach. Ik had al een paar leuke weekendjes uit kunnen boeken, maar ik heb het er nu voor over.Weekendjes weg zitten er nu toch niet in omdat het met man nog niet goed gaat. Mijn conditie zelf verbeteren en afvallen lukt mij al jaren niet en dit is een stok achter de deur en meteen een “duur maar toch wel leuk uitje”☺

Afvallen en sporten 2

Geplaatst op door
34

Afgelopen maand startte ik met sporten met als voornaamste doelen af te vallen en een betere conditie te krijgen. Inmiddels ben ik al een paar weken trouw geweest.

Het afvallen schiet nog niet zo hard op [sinds 2 januari – 2,5 kilo] maar toch merk ik wel verandering in mijn lijf.

Twee keer in de week meld ik mij bij mijn personal trainer Duncan. Een leuke jongeman met een Limburgse tongval. Iedere les weet hij andere oefeningen te verzinnen, wat het toch steeds afwisselend maakt en niet saai. De oefeningen die ik doe op allerlei apparaten zijn krachtoefeningen en verbeteren de conditie. Ik sta dus niet zoals bij vorige sportscholen een half uur op een lopende band of aan een roeiapparaat.

Met een grapje, een kletspraatje en af en toe een aanmoediging van hem is het uur zo voorbij. Iedere les vraagt hij bij alle oefeningen of het makkelijk gaat, als ik ja zeg, dan wordt er meteen extra gewicht toegevoegd want het moet niet makkelijk zijn. Ik wil mij ook niet laten kennen dus ik sta bijna als een echte powerlifter gewichten te heffen, het hoeft alleen nog net niet boven mijn hoofd ☺. Alhoewel het steeds zwaarder wordt, vind ik het toch stiekem ook wel lekker en ik voel mij fitter.Spierpijn heb ik niet noemenswaardig gehad.

Naast de twee uurtjes in de sportschool probeer ik op andere dagen meer te lopen. Ik deed nl mee aan een onderzoek naar Osteoporose. Ik werd daarvoor uitgenodigd omdat ik mijn enkel gebroken had en boven een bepaalde leeftijd ben gekomen☻. Uit het onderzoek bleek dat ik een beginnende botontkalking heb. Dagelijkse neem ik nu een dosis calcium en vit D en ik kreeg het advies meer te bewegen. Dagelijks minimaal een half uur.

In de buurt

Soms ga ik alleen op stap, soms met de kleinkinderen en soms met mijn man. Zowel met de kleinkinderen als met mijn man is al een workout op zich. De kleintjes rennen alle kanten op met mij achter hen aan.Schommels duwen, over boomstammen lopen naar een eilandje in het park, twee kleinzonen tegelijk paardje laten rijden op mijn knieën…….

Mijn man in zijn rolstoel is een aardig gewicht om te duwen maar het gaat mij goed af. Nadeel is wel dat we aan een dijk wonen, de dijk af is geen probleem maar hem erop duwen gaat[ nog] niet lukken, misschien na een paar maanden krachttrainingen! Voorlopig wandelen we dus bovendijks.

Al wandelend zie ik dingen waar ik normaliter aan voorbij ga. Zo bemerkte ik de eerste keer dat ik met man in rolstoel ging lopen dat de stoep vlakbij ons huis niet echt rolstoel vriendelijk was. Ik maakte melding bij de gemeente en binnen een week is het hersteld! Complimenten voor onze gemeente!

Slikkerveer

De wijk waar wij wonen, in de gemeente Ridderkerk, heet Slikkerveer. Een wijk met veel geschiedenis.

In het begin van de negentiende eeuw was het hoofdmiddel van bestaan de vlasserij met daarnaast de landbouw en wat veeteelt. De industrie, die toen nog niet veel te betekenen had, bestond uit de scheepswerven van Gebroeders Pot [sinds 1813), de werf Smit Fopzn. [sinds 1835), de werf Boele’s Scheepswerven en Machinefabriek te Bolnes, vanaf 1854 en de werf van de Groot en Van Vliet (sinds1910)

Directeur Boele van een van de scheepswerven liet een mooi huis bouwen. Zijn naam pronkt nog steeds naast de deur

De scheepsbouwindustrie trok ook veel toeleveringsbedrijven zoals een sloepenwerf, metaalgieterijen, machinefabrieken, elektrotechnische bedrijven, een klinknagelfabriek, modelmakerij, smederij enz.
Al die bedrijven waren een belangrijke vorm van bestaan voor de bevolking van Ridderkerk.
Tot in de tweede helft van de twintigste eeuw vonden enige duizenden bewoners van Ridderkerk en omgeving werk in deze bedrijfstak, die bestond uit nieuwbouw en reparatie van schepen.

Einde van de bedrijvigheid

Door hevige concurrentie van de z.g. goedkopere landen als Japan, Korea en Singapore kwam de Nederlandse scheepsbouw en ook de Ridderkerkse in ernstige problemen. Zo kwam er in de tachtiger jaren van de twintigste eeuw door faillissementen een einde aan de Ridderkerkse scheepsbouwindustrie. Vrijwel al deze bedrijven langs de dijk zijn verdwenen. Waar eens duizenden Ridderkerkers hun boterham verdienden, verrijzen nu appartementencomplexen zoals die waar wij in wonen.

Veel huizen langs de dijken ademen nog steeds die geschiedenis uit. Dit woonhuis bijvoorbeeld in Chaletstijl is rond 1880 tot stand gekomen in opdracht de eigenaar van een scheepswerf.

Dit huis werd in 1880 gebouwd in opdracht van een van de eigenaren van de scheepswerven.

Dichtgetimmerd

Een aantal panden langs de dijk staan leeg en zijn dichtgetimmerd. Geen idee wat de bedoeling ervan is, maar het zal misschien speculeren met de grond zijn. Het gebouw hieronder is zo’n pand wat er al jarenlang zo bij staat. Eenmaal heb ik het hek ernaast open zien staan en kon ik kijken wat er achter lag, een enorme tuin…. Het werd toen gebruikt om een aflevering van Flikken Rotterdam op te nemen.

Hieronder nog wat detailfoto’s. Wat het ding met de pinnen van de eerste foto is, ik heb geen idee? Klik op de stippen om de volgende foto te zien.

[metaslider id=18608 cssclass=””]

Dit mooie dijkhuis bleven we even bewonderen, het is recent schoongespoten, waardoor de oorspronkelijke kleuren weer goed te zien zijn. Wat leuk is in deze wijk, waar wij wonen, is dat er veel bordjes staan met wat er vroeger op een bepaalde plek heeft gestaan of wie in een huis heeft gewoond of zoals hier, het heeft laten bouwen.

Dit huis wat Woudestein heet, is gebouwd in 1896 door gerechtsdeurwaarder van den Wouden. Ik dacht eigenlijk dat de naam een link zou hebben met het zgn kasteel aan dezelfde dijk, huis ten Woude. Ik schreef daar pas eens over. Maar dat blijkt dus niet zo te zijn.

restanten van Huis te Woude, in de volksmond het “kasteel”van Ridderkerk

Op het bord staat te lezen over twee rijtjes met huizen, de tien plagen en de dertien huizen. Mijn man die hier is opgegroeid vertelde dat in de tien plagen vroeger de “asocialen” van het dorp woonden. Misschien zoiets als tegenwoordig wooncontainers voor daklozen buiten een dorp of stad, zoals in Dordecht? De huizen werden in de jaren 70 vorige eeuw gesloopt.

De tien plagen en rechts de zijkant van huis Woudenstein

Zo zie je maar, je hoeft niet ver weg om weer wat te leren over je eigen omgeving.We liepen langs de rivier terug naar huis.

Van lente naar even winter

Vorige week leek het een paar dagen of de lente echt was begonnen. Ik ging zelfs met de kleindochters picknicken in het park.Als het een heldere dag was zagen we weer mooie zonsondergangen, helaas geen Noorderlicht☺. Gisterenmorgen toen ik vertrok om op de kleinzoons te gaan passen, maakte ik om 6.45 uur een foto in het blauwe uur.

Maar dan vanmorgen, sneeuw! Het zullen de laatste stuiptrekkingen van de winter zijn, hoop ik!

Sporten en afvallen

Geplaatst op door
40

Dinsdag en donderdag is de fysio-dag van man. In het pand van de fysio is ook een sportschool. De kilo’s vlogen er afgelopen weken nog niet bepaald af, dus omdat ik hem toch moet brengen en op hem moet wachten, heb ik de stoute [sport] schoenen aangetrokken.

Sporten dus………Sinds de gebroken enkel, het verwijderen van de plaat en nu de knie van man is het bewegen op een laag pitje gekomen. Jaren geleden zaten we samen op zondagochtend met een bevriend echtpaar op een sportschool, maar ik vond het sporten op die apparaten destijds drie keer niets. Stond ik op zo’n loopband achter het raam met prachtig weer buiten, dan dacht ik wat sta ik hier in vredesnaam te doen? Het after- sporten was leuker, even kletsen met een bak koffie aan de bar.

Weer wat jaartjes later besloten vriendin Els [van het echtpaar hierboven] en ik weer eens een poging te doen bij een andere sportschool op ons dorp. We stonden op een avond, klaar om te gaan knallen, in het donker voor het raam naar binnen te kijken en zagen van die bodybuilders type vrouwen met strakke pakjes en strings en maakten dat we weg kwamen. Daar pasten wij niet tussen.

In de loop der jaren deed ik nog wel pogingen hoor, soms met dochter, soms alleen. Zo zat ik een tijdje op “slenderen”. Dat was wel het toppunt van hilariteit volgens de rest van het gezin. Je zet bv je benen op een of ander apparaat en in plaats van dat jij iets beweegt, beweegt het apparaat jou. Zalig, moe werd je er niet van en uitpuffen van al dat bewegen hoefde je ook niet. Het laatste apparaat was een of andere massagestoel, dat was mijn favoriet!

In deze kleine sportschool bij de fysio geen types zoals ik eerder beschreef, maar gewone mensen van allerlei leeftijden. Ik had dat tijdens het wachten eens bekeken en hier val ik niet uit de toom met mijn toch wel, te dikke lijf☻ Nu sport ik met een coach aan mijn zijde, die zegt wat ik moet doen en vooral dat ik “nog even “door moet gaan. Woensdag had ik bij het opstaan spierpijn in mijn benen. Donderdag gingen we dat er eerst even “uit fietsen”aldus de coach. Vrijdag had ik geen spierpijn en al met al ben ik deze week best tevreden over mijzelf. Niets gesnoept, gezond gegeten en naast het sporten ging ik ook nog wandelen, alleen en ook samen met man in de rolstoel. Rare stoepjes kom je dan trouwens tegen………

Hoe kun je, na het oversteken van de weg, hier nu met een rolstoel de stoep op. Daar denk je niet over na als je er zelf niet mee te maken hebt.

Iedere ochtend ga ik hoopvol op de weegschaal staan. Is er iets af? Nee, geen gram dus………

Afvallen, levenslang

Als baby kwam ik met ruim 9 pond ter wereld. Een mager scharminkel was ik dus nooit. Een stevig kind als ik naar de kinderfoto’s kijk.

dit ben ik, stevig meisje

We werden opgevoed met eten wat de pot schaft. Gewoon, Hollandse kost, op vrijdag iets anders dan aardappelen en groenten. We aten dan bv macaroni, op zaterdag soep met brood of patat van Tiny’s Taria. Op zondag iets speciaals. Eenmaal per week kliekjesdag, dan aten we alle restjes van de week. Ook kregen we wel bv overgebleven hutspot en zuurkool op brood mee naar school.Of wat ik ook zo heerlijk vond: gekookt spek met mosterd of gekookte lever. Ik denk dat onze kinderen het zich niet kunnen voorstellen…………..

In de puberteit ging ik voor het eerst naar een afvalclub, de Weight Watchers. Nu denk ik waarom in vredesnaam, ik was hartstikke slank, onder de 65 kilo. Ik viel er wel door af, maar ik geloof niet dat ik lang deelnam aan die wekelijkse weegsessies.

Lange tijd bleef ik redelijk stabiel qua gewicht, kilootjes erbij, even lijnen, kilootjes eraf. Maar toen kwam de overgang tegelijk met zittend werk met gezellige collega’s die wel van wat lekkers hielden en de kilo’s begonnen gestaag toenemen. Ik Sonja Bakkerde, telde punten, nou ja van allerlei diëten probeerde ik wel eens even uit. Nooit hield ik het lang vol. Het zonde om weg te gooien zit zo in mij gebakken. Een aardappeltje over na het eten, 1 plakje ham over van de tosti’s, restje chili, dat kan ook op brood de volgende dag, afijn ik eet het op, al die restjes.

Ieder jaar neem ik me op 1 januari voor dat het nu anders moet. Ik heb nog kleren in de kast hangen uit een slankere periodes, ooit kan ik ze aan, ik weet het zeker. Uit de mode zijn ze dan zeker ook …….

Met de paplepel

Eten wat de pot schaft, je bord leeg eten, zonde om weg te gooien, zelfs met “denk aan de kinderen in Afrika, die niets hebben”, daar ben ik mee groot gebracht. Komt natuurlijk door de oorlog die zeker onze grootouders mee maakten en mijn ouders als kind ook. Mijn vader was melkboer en altijd waren er producten op of over de datum, die werden echt niet weggegooid. Van een voedselbank hadden we nog niet gehoord, dus wij aten alles zelf op. Lekkere toetjes, koekjes, kaas met een schimmelrandje…..

Mijn opa en mijn vader maakten met hun duim of vinger hun bord na het warme eten helemaal schoon, het kon bijna zo de kast weer in.

mijn opa

Kun je het mij dan kwalijk nemen? Ja natuurlijk wel, ik stop namelijk alles zelf in mijn mond. Mijn zoon zei pas of je het nu weggooit of zelf op eet, het is allebei weg. Dus kun je het beter maar niet in je mond stoppen.

De koelkast is nu gevuld met komkommer, wortel, sla en meer van dat. Geen chippie, nootje, toastje, chocolaatje, geen pistoletje met dik Brie…… Iets lekkers bij de koffie, echt niet.

Of …zal ik toch wat bakken voor als we misschien bezoek krijgen? Ik heb alles in huis om gevulde bolussen te maken, [ klik op de link voor het recept]waar de hele familie gek op is. Doe ik het wel, doe ik het niet???

Aantal calorieën in 1 bolus zonder room: 227

Eerst maar eens appen of er überhaupt iemand van plan is langs te komen voordat ik ze bak en we alle 12 bolussen zelf op moeten eten. Of…. op moeten eten? Weg gooien toch! Wel zonde………..