Het waren twee fantastische dagen in mijn nieuwe volkstuin!

Het stopte met de komst van de vorige eigenaar die gisterenmiddag opeens in zijn scootmobiel voor het hekje stond en vroeg wat ik op zijn tuin deed.Hij bleek dus niet met de noorderzon vertrokken te zijn. Na ongeveer drie kwartier aanhoren dat dit zonder respect was en dat we een probleem hadden. Dat er foto’s en filmpjes gemaakt waren die hij had gekregen waarin te zien was dat ik zijn schuur heb open gemaakt en in zijn tuin bezig was.Liet zelf ook een filmpje zien van de tuin in betere tijden als bewijs dat het echt zijn tuin was. Hij wilde 1000 euro hebben voor het schuurtje en alle “dinges” die van hem waren. Na dit al die tijd aangehoord te hebben, vertrok hij eindelijk naar de persoon die mij de tuin had toegewezen.

Even later kwam hij weer terug gereden met de mededeling dat ik weg moest gaan, dat had de eigenaar ook gezegd tegen hem[ wat niet waar was]. Hij kwam vanuit zijn scootmobiel en sprintte letterlijk de tuin in onder de mededeling of wij soms dachten dat hij niet kon lopen?! Dat kon hij dus wel……….Hij dook het schuurtje in en snel griste ik mijn handtas er nog uit en wat andere spullen. In de tussentijd was er een aardig opstootje ontstaan en zei een van de omstanders dat de eigenaar van de tuin daar stond en ze wees naar het pad wat aan de zijkant van de tuin liep. Die bleef op veilige afstand staan dus ik naar hem toe met die kerel in mijn kielzog. Na veel geschreeuw en gedoe over de witte mensen die denken dat ze beter zijn, belde de eigenaar de politie en koos ik eieren voor mijn geld en vertrok richting parkeerplaats waar de politie al snel arriveerde. Na uitleg van het hetgeen er speelde en opname van mijn gegevens, adviseerden die mij maar weg te gaan. Ik zou gebeld worden over de afloop.

Na ruim twee uur hoorde ik dat de man in zijn gelijk gesteld was door de politie.Een onduidelijk contract maakte dat wat de eigenaar gedaan had, niet zomaar kon.Ook al had de man de huur niet betaald en was hij al bijna driekwart jaar niet geweest en had hij niets van zich laten horen.  Het schuurtje was eigendom van de man en hij wilde er perse minstens 750 euro voor hebben. De eigenaar had nog 150 geboden maar dat was onaanvaardbaar voor hem. Hij krijgt nu een week de tijd om het schuurtje te verwijderen. De man was behoorlijk beneveld  en eindelijk om een uur of half 8 ging hij weg en hoorde ik dat ik terug kon komen om mijn spullen op te halen.

Met de eigenaar en de dame die het dagelijks beheer doet van de tuinen liep ik terug om te constateren dat hij al mijn spullen in het schuurtje had gezet en dat had hij op slot gedaan met het nieuwe hangslot wat ik net gekocht had en waar de sleutels nog in zaten en die ik dus niet had.Om een lang verhaal wat in te korten, de eigenaar knipte het slot open, ik zocht alle spullen uit die ik had mee genomen. Wat van hem was liet ik staan. Ik kwam tot de ontdekking dat hij het boortolletje wat ik bij mij had, mee had genomen☻

Ik moest een paar maal heen en weer naar de auto voordat ik alles wat ik net op de tuin had gebracht weer terug in de auto had. De eigenaar vergoed het tolletje. De dame was helemaal ontdaan van alles en bleef excuses aanbieden, zoiets had ze nooit mee gemaakt. Het geld van de huur kreeg ik weer terug.

De vraag was of ik misschien over een paar weken alsnog die tuin wil als blijkt dat hij helemaal niet terug komt voor dat huisje?

Nee, ik heb mijn buik meteen vol hiervan. Wie weet of hij over 3 weken weer eens teveel drank heeft genomen en weer bij het hekje staat. Alhoewel hij mij niet persoonlijk bedreigd heeft, was zijn verbale expressie dusdanig dat ik die wel als bedreigend heb ervaren. Het complex is overdag vrij toegankelijk voor iedereen. Ik weet niet wie ik daar kan vertrouwen, het is een complex van 200 tuinen, heel groot en ik zat bijna achteraan.Omringd door mensen die Nederlands kunnen spreken maar vooral de taal van het land van herkomst spreken onder elkaar.Mensen wiens taal ik niet spreek en die over mijn hoofd heen in het Spaans, Kaapverdiaans of welke taal ook  tegen elkaar stonden te praten.Wat overigens niet wil zeggen dat ze kwaad in de zin hebben maar ik zal daar veel alleen zijn en daar ben ik niet gerust op.

De spullen die ik zaterdag kocht bij de bouwmarkt, bracht ik vandaag grotendeels weer terug. Stokken voor de tomaten en snijbonen, een wiel voor de kruiwagen die er lag zonder wiel, potgrond, zaden die ik nog niet had gebruikt.

Ik genoot……….

Dus…………, al met al waren het twee fantastische dagen. Ik zaaide, plantte, trok onkruid, luisterde naar de vogels, zag insecten vliegen.Verbaasde mij over de enorme hoeveelheid naaktslakken die ik zag. Maar, ik genoot.Een poosje maar, want later op de dag luisterde ik naar de radio van een buurman die steeds harder aan ging omdat ook die steeds meer onder invloed raakte.

Blog

Ik maakte een nieuw blog om daar over deze tuin te gaan schrijven. De naam die ik had bedacht“in en uit de volkstuin” had ik niet beter kunnen bedenken. Ik had alleen niet gedacht er zo snel weer uit te zijn.Het moest misschien zo zijn, het was niet mijn plek daar. Ik zal het dus weer moeten vinden op mijn balkon en bij mooi weer toch maar ergens een plekje zoeken…………

De foto’s van vandaag zijn foto’s uit mijn vorige tuin die ik nam in mei 2022 en 2023.

Heimwee heb ik naar die tuin maar die komt niet terug.Als ik de foto’s bekijk kan ik er wel om janken, maar ja.

Op het nieuwe blog komen geen vervolgberichten meer over het tuinieren. Bedankt voor al diegenen die mij daar direct zijn gaan volgen. Zo aardig allemaal!

Lang gewacht en stil gezwegen, Nooit gedacht en toch gekregen!

Vorige week zaterdag was het prachtig weer.Ik was thuis en kreeg foto’s van de kinderen waarop de kleinkinderen in het zwembad te zien waren, buiten. Ik kon niet op het balkon zitten want de wind stond verkeerd en het was gewoon koud op het balkon. Binnen was het ook al niet lekker en ik zat met mijn vest aan. Zin om weg te gaan om ergens in een park op een bankje te gaan zitten, had ik niet, ik zou later op de middag bezoek krijgen.

Heel eerlijk gezegd, ik had eigenlijk gewoon de pest in en nam een besluit. Ik belde naar een volkstuincomplex op 5 minuten fietsen van mijn huis en vroeg of er toevallig een kleine tuin vrij was. Het antwoord was, ja, meerdere zelfs. Dinsdag ging ik kijken.Ik zag 4 tuinen waar echt niets op stond of lag, geen steen of wat ook. Alleen onkruid. De vijfde tuin sprak mij meteen aan. Het was die dag 29 graden.Er stond een huisje op en twee grote kersenbomen zorgden voor koelte. Er lag een terras.

Ik was op slag verliefd, er was echter een grote maar: het is geen klein tuintje, maar een tuin van 220 m2. Na een poosje wikken en wegen, een nacht slecht slapen nam ik het besluit. Ik doe het gewoon! Als het niet lukt zit ik er een jaar aan vast maar als het wel lukt heb ik gewoon weer een plek om lekker bezig te zijn met mijn grote liefdes: tuinieren en fotograferen.

Een dag later had ik de sleutel en donderdag ben ik begonnen met het schoonmaken van het huisje. De tuin was van een Antilliaanse man die met de Noorderzon vertrokken is met achterlaten van al zijn spullen. Met de verhuurder heb ik uitgezocht wat ik kon gebruiken. Ik kan aan de slag met wat van zijn gereedschap, tuinstoelen, een gasstelletje, gieters……….Het tuingereedschap wat wij gebruikten op de vorige volkstuin stond nog in de loods bij het kantoor van mijn zoon. Plantjes had ik al gezaaid voor op het balkon. Morgen heb ik een vrije dag en ga ik er vroeg heen.Onkruid trekken en grond klaar maken om te gaan zaaien en planten.

Mijn avontuur kan beginnen. Speciaal voor deze tuin maakte ik een nieuw blog bij Blogger omdat ik al een tijdje problemen ervaar bij WordPress

Mijn nieuwe blog heet: In en uit de volkstuin en is hier te zien. Ik hoop dat jullie mij daar ook weer gaan volgen en voorzien van jullie, altijd aardige reacties!

For the time being zal ik even beide blogs gebruiken tot het bij iedereen een beetje bekend is geworden.

https://inenuitdevolkstuin.blogspot.com/