Categorie archieven: Kleinkinderen

Even bijschrijven

Geplaatst op door
21

Inmiddels twee weken geleden schreef ik mijn laatste blog. Daarna had ik behoorlijk volle weken en kwam er niets van een blogje schrijven maar ook nauwelijks van jullie blogs lezen. Ik heb nog heel wat in te halen!

Eerst maar even zelf wat bijschrijven.Twee weken terug paste ik drie dagen op een zieke kleinzoon, die twee virussen tegelijk had opgelopen.De opvang had al appjes gestuurd wat er nu weer rond ging en ja dan doe je mee als je bijna twee bent! Gelukkig is alles weer overwonnen.

Dagje naaiwerk

Vorige week zaterdag kwam mijn moeder een dagje met haar naaimachine om eindelijk mijn gordijnen in te korten. Toen ik hier kwam wonen had ik er even een zoom in gespeld, maar nu zijn ze op de juiste lengte vast genaaid.Zelf ben ik helemaal niet handig met naaiwerk, maar mijn moeder van bijna 86 gelukkig nog steeds wel! Ik had nog wat andere naaiwerkjes liggen en alles is nu weer gemaakt.Dank je wel Ma!

Het was gezellig en de dag vloog om.

Eind van de middag kwamen zoon en dochter met hun kinderen om pannenkoeken te komen eten en schoonzoon sloot later aan. De laatste is wel in voor een potje stoeien dus die had in een mum van tijd een berg kinderen bovenop zich.

 

 

 

 

 

 

 

Afgelopen week hadden de kinderen hier voorjaarsvakantie.

Strand

Maandag was het droog en niet zo koud en ging ik op de oppasdag met de kleinzoons weer eens naar Hoek van Holland, even uitwaaien op het strand.De jongste is nog altijd een ondernemend ventje en de zee trekt hem nog steeds aan. Daar ging hij hoor! Ik schreef vorig jaar april eens een gedichtje over hem en de zee[ klik hier maar om het te lezen]

 

We zochten mooie schelpen en stukken hout en daarna namen we warme en koude chocomel met wat lekkers erbij in een strandtent.

Heerlijk weer

Dinsdag liep ik nog een stukje door de Gorzen en maakte nog een paar foto’s van sneeuwklokjes.

Het was die dag erg zacht en zonnig. Ik had me ingeschreven om naar de groepsles te gaan in de sportschool maar ik kreeg net voor aanvang een appje dat de instructrice ziek was. Ik wilde eerst dan maar gewoon gaan sporten maar het lekkere weer deed me besluiten mijn balkon onder handen te nemen. Er zitten voortdurend duiven, eksters en kauwen in mijn bakken en potten te wroeten dus er lag allemaal blubber op mijn “gras”. In alle potten komen de bollen op, die ik in de herfst heb geplant. De blauwe druifjes beginnen in bloei te komen

Als het nu een keer echt lekker wordt, kan ik mijn stoel op een schoon balkon zetten. Dit weekend wil ik samen met mijn oudste kleindochter, die komt logeren, paprika gaan zaaien om later op het balkon op te kunnen kweken.

Blijdorp

Vanmorgen ging ik met mijn dochter en de twee kleinzoons naar Blijdorp. We waren er om 9 uur en het goot van de regen. Snel liepen we naar het Oceanium om droog te blijven.Er waren amper andere bezoekers dus we hadden alle ruimte om alles goed te zien.

Deze vis vond mijn kleinzoon Aaron zo grappig, hij heeft een neus! De naam ben ik alweer vergeten maar ik denk dat Aaron hem nog wel weet. Ik stond versteld hoeveel dieren hij bij naam kent, zelfs dieren waar ik nooit van gehoord heb. Ik vertelde hem dat ik pas met mensen naar Ouwehand was geweest en dat een van de vrouwen[ Daphne]  bij de olifanten had gewerkt. Nou dat leek hem ook wel wat.Dat zij mij vertelde dat het vooral poep scheppen was heb ik er maar niet bij verteld ☺

We liepen al met al best een groot deel van de diergaarde rond, maar ik heb niet veel foto’s die goed zijn. Ik had de verkeerde lens mee genomen[ voor portretfotografie] en bovendien in de regen hield ik liever de camera in het tasje. De foto’s van de kinderen laat ik hier niet zien zoals jullie inmiddels weten.

Alhoewel alle dieren echt de interesse van kleinzoon Aaron hebben, is de indoor speeltuin toch bijna leuker dan al die dieren

Na de speeltuin maakten we het rondje dierentuin af. Het weer was inmiddels opgeklaard en de zon kwam zelfs tevoorschijn.

Om 12 uur gingen we huiswaarts omdat kleinzoon Thijmen zijn middagdutje moest gaan doen. Het voordeel van een abonnement, wat mijn dochter heeft, is dat het niet erg is als je maar voor een paar uurtjes gaat. We meten nog even of Aaron gegroeid is en op naar de auto…

ps Ik vind het altijd heel leuk als jullie een reactie achter laten maar vanwege de spam die ik steeds krijg over Viagra en allerlei medicijnen heb ik weer ingesteld dat ik alle reacties eerst goed moet keuren voordat hij zichtbaar is. Dus denk niet ik zie niets, ik moet het eerst goedkeuren en pas dan zie je jouw reactie staan!

Wandelen: Kabouterpad

Geplaatst op door
27

Vorige week zondag wandelde ik een rondje Grebbeberg. Het was zalig weer, koud maar zonnig. Zondagavond kreeg ik een appje van mijn zoon: ben jij morgen beschikbaar om op te passen, moeders? Normaliter pas ik op maandag op de kleinzoons maar die waren een lang weekend weg. De schoonmoeder van mijn zoon zou eigenlijk oppassen maar was ziek geworden en schoondochter had een bijscholing van school. Ze is juf op de school waar mijn kleindochters ook heen gaan. Zoon had een belangrijke afspraak met een potentiële klant..De meiden hadden ivm de bijscholing van de juffen maandag geen school. Dus ja ik was beschikbaar☺

Op het weerbericht had ik gezien dat het nog zo’n mooie dag zou worden. Ik moest wel wat gaan doen op zo’n mooie dag en zeker niet binnen. Ongeveer anderhalf jaar geleden ging ik met de oudste kleindochter naar het Mastbos om het kabouterpad te lopen. Dat vond ze toen helemaal leuk. Maandagochtend vroeg stelde ik aan de twee dametjes voor dat te gaan doen. De oudste is altijd zo’n enthousiast kind en die stond bijna te juichen en vertelde heel enthousiast aan haar zus hoe leuk het was geweest toen.

Kabouterpad

Om 10 uur zat het stel gewassen en warm gekleed in mijn auto en reden we naar Breda.Het boekje van anderhalf jaar geleden had ik nog. Er staat een verhaaltje in over Daantje Den, de kabouter, die je meeneemt op het rondje door het Kabouterbos. Bij de 25 paaltjes die de kinderen moeten zoeken, horen opdrachten. Ondanks dat de oudste nu bijna 8 is werden alle opdrachten serieus uitgevoerd samen met haar zus van 6.

Opdrachten zijn bijvoorbeeld

  • meet de omtrek van de boom door voetje voor voetje langs de stam te lopen. De stam is 100 kaboutervoetjes dik, hoeveel van jouw voetjes tel jij?
  • Kun je voor Erik Eekhoorn wat eikeltjes en dennenappels rapen. Leg ze maar op een hoopje, zodat Erik ze mee kan nemen:

  • Maak eens  konijnensnorharen met grassprietjes of takjes:

  • Ga eens met je buik tegen de stam staan en kijk omhoog, deze boom is een den. Omdat de dennen vroeger gebruikt werden als mast van een zeilschip en hier in het bos zoveel dennen staan, heet het bos het Mastbos…

  • Maak jezelf eens zo groot als een boom:

Tussen alle opdrachtjes door werd er druk gezocht naar andere dingen, mooie takken, mos, dennenappels om “kerststukjes” mee te gaan maken thuis. Allebei hadden ze ook hun fotocamera bij zich, dus ze maakten weer genoeg foto’s.

Paddenstoelen

Op een gegeven moment riep de oudste dat ik snel moest komen kijken want ze had nu iets gevonden waar ik erg blij van zou worden:

En later nog deze waarop ze zo trots als een pauw was omdat ik zei dat ik die echt nog nooit gezien had en dus een heel bijzonder zwammetje moest zijn.”Goed van mij hè, oma, ik ben echt goed in paddenstoelen vinden……..” Heel eerlijk gezegd weet ik niet eens zeker of het een zwam is of zouden het slakkeneitjes zijn???Obsidentify herkende het niet.

Aan het eind van de route is een restaurant. Eigenlijk wilden de meiden picknicken in een boomhut, maar ik had niets in huis voor een picknick. Het werd een tosti met warme chocolademelk met slagroom en een kindermenu patat  met een fristi. Met een gevulde maag reden we naar mijn huis want de “kerststukjes moesten wel bij mij thuis gemaakt worden.”Want jij hebt allemaal van die leuke spulletjes, oma”

Zo gezegd, zo gedaan:

Ze maakten er ieder twee, van de andere twee vergat ik een foto te maken.

Het was een lekkere dag zo buiten in het bos. Leuk dat ze nog zo enthousiast zijn over zo’n wandeling langs het Kabouterpad. Ik verbaas mij wel dat ze het ene moment nog zo kind zijn en dat bv onder het bloemstukjes maken de oudste vraagt of ik de muziek kan opzetten van Flemming, met de titel Paracetamollen……☻

Over winter en ……..kleinkinderen

Geplaatst op door
30

Op maandag pas ik vaste prik, op in Maasluis. De oudste kleinzoon breng ik naar school en daarna heb ik het rijk alleen met de jongste kleinzoon.Omdat ik al vroeg vertrek, ben ik de files meestal voor maar afgelopen maandag niet. Het sneeuwde en door ongelukken stond ik toch vast. Vijf auto’s op elkaar gebotst.Als je soms ook ziet hoe idioot er gereden wordt!

Afgelopen maandag zat het mannelijke deel van het gezin in de lappenmand, allemaal hadden ze in de nacht overgegeven.Mijn dochter niet maar die voelde zich ook niet lekker, rare maag en buik maar ging wel werken.In de loop van de dag knapten de kinderen steeds meer op en schoonzoon liet zich in de loop van de middag ook weer zien. Hij moest dingen voor zijn werk doen, ziek of niet want hij begint bijna in een nieuwe baan dus er moeten zaken worden afgerond.

Dinsdag lag ik nog lekker te slapen toen mijn telefoon ging. Dochterlief met de vraag of ik plannen had want jongste kleinzoon had 39 koorts en mag dan niet op de opvang komen.Snel in de kleren en toen ik de gordijnen open deed was ik helemaal verbaasd. Sneeuw!

Sinds mijn gebroken enkel na een val in de sneeuw, drie jaar terug, ben ik er absoluut geen fan meer van.Maar het was nog vers en goed doorheen te lopen. Eenmaal in Maassluis bleek daar helemaal geen sneeuw gevallen te zijn! Hoe lokaal kan het zijn.

Jongste kleinzoon Thijmen bleek ondanks de koorts toch vol levenslust te zitten en na een zetpil is de koorts natuurlijk ook snel gezakt. Ondertussen liepen de snotpijpjes zijn neus weer uit, arm kind. Het ene virus na het andere valt hem ten deel. Ik kan van mijn jongste kleindochter ook herinneren dat die zo’n winter had, steeds ziek, herstellend of onderweg naar volgend virus. Dat jaar deed ik zelf ook mee met elk virus wat haar trof en liep de hele winter ook te hoesten en snotteren. Nu valt het [ nog] mee, even afkloppen maar….Ik ging met kleinzoon boodschappen halen en ondanks dat er geen sneeuw lag in Maassluis, was het hier en daar toch spekglad. Bij de metro zag ik op de terugweg een vrouw op de grond liggen. Heup gebroken dacht ze zelf, er waren al mensen om haar te helpen en met de waarschuwingen van de omstanders dat ik ook moest oppassen ging ik verder.Nou hoeft niemand mij te zeggen op te passen, want als ik in die omstandigheden loop, dan lijk ik een 90 jarige. Schuifelend voetje voor voetje beweeg ik mij voort☺

Woensdag zou ik de kleindochters uit school halen en een poosje oppassen. Voordat ik naar school ging maakte ik nog snel wat foto’s in de tuin

Toen snel voorzichtig schuifelend naar de school,want daar lag nog veel opgevroren sneeuw. Een huilende kleindochter Fleur kwam bibberend de schooldeur uit. Juf zei dat ze sinds een half uur klaagde over hoofdpijn. Thuis installeerde ik haar op de bank onder een warme plaid en gaf een pijnstiller. Nog geen kwartier later kwam alles eruit! Gelukkig stond er al een emmer klaar…….

De oudste, Lieke, had een vriendinnetje mee om te spelen en gelukkig konden die zich goed vermaken. Ze zijn een uur buiten bezig geweest om met de restjes sneeuw van gisteren een sneeuwpop te maken.

Uiteindelijk lukte het, het werd een mini uitvoering van een sneeuwpop. Een mandarijnpartje als neus, een regenboogsnoepje als mond, stenen als ogen en takken als armen. Toch een typisch Hollands tafereeltje en het herinnerde mij aan vroeger.

Donderdag was de zieke kleindochter nog niet hersteld, dus paste ik nog een ochtendje op. Ook die was met een paracetamol weer goed te spreken en we deden spelletjes, ze ging uitgebreid in bad en samen sopten we de badkamer daarna.

Vrijdag even een dag voor mijzelf en zaterdag had ik afgesproken op te passen op de kleinzoons terwijl dochter en schoonzoon hier op het dorp zouden gaan winkelen. Kleinzoon Aaron wilde blijven logeren, de laatste keer durfde hij niet en moest ik hem wegbrengen naar huis. Maar omdat zijn nichtjes ook geweest waren, wilde hij perse ook nog een keer. Nou dit keer is het gelukt.Weliswaar samen in mijn bed, want dat kamertje alleen bleef spannend. Om 12 uur vannacht vroeg hij of we gingen spelen.We waren wakker geworden door een speelgoed politiewagen waar op onverklaarbare wijze de sirene een paar maal van af ging. Uiteindelijk heb ik hem onder een deken gestopt, in de kast met de deur dicht en hoopte ik dat we hem niet meer zouden horen. Om 6 uur was kleinzoon alweer paraat en niet meer te houden. Dus de dag begon vroeg,om half 7 zaten we al een ketting te rijgen, haha!

Ondanks alles heb ik gewoon genoten van het bezig zijn met die kleintjes de hele week.Ze zijn allemaal weer beter en ik ben zelf niet ziek geworden. Inmiddels heb ik maar snowboots in de uitverkoop besteld zodat ik een volgende keer toch op pad kan om foto’s te maken.