Alweer mistig-2

Geplaatst op 19 januari 2022 door Margriet

Even terug naar gisteren en naar de foto’s die ik maakte op het landgoed Huys ten Donck. Op niet alle foto’s is te zien dat het best mistig was, zeker bij macro foto’s zie je dat niet omdat je vanaf plm 15 cm afstand fotografeert. De mist hing dan ook meer op de open vlakten en niet zo zeer in het bos.

[metaslider id=”15015″]

Van het groter geheel naar het kleine

Paddenstoelen zag ik dit keer niet, maar in het deel waar ik nu was, zag ik sowieso nooit veel paddenstoelen. Wel waren er nog steeds de oranje oesterzwammen [Phyllotopsis nidulans], op de boomstam die ik al een paar maal fotografeerde.

Aan een andere boomstam deze zwam

Sneeuwklokjes en winterakonieten

In het bos zie je overal de sneeuwklokjes tussen het afgevallen blad en mossen omhoog komen. Ook zag ik hier en daar de eerste winterakonieten met hun gele kopjes staan. Over een week of twee. drie zal de grond helemaal bedekt zijn met de witte en gele bloemetjes, dus dan moet ik zeker terug….

Mossen

Ik ben gek op mossen, er zijn onnoemelijk veel soorten, maar hier zie ik niet heel veel verschillende. Ze laten veel dood hout liggen in het bos en die raken dan weer begroeid met mos.Prachtig gezicht vind ik. Maar ik zag ook een boom waarvan de onderkant helemaal begroeid was, alsof hij warme sokken aan had.Sprookjesachtig mooi, je verwacht bijna dat er een deurtje open gaat en een kabouter naar buiten stapt☺

Verboden toegang

Het mooist begroeid was wel dit dikke gevlochten touw. Het lag op een zeil in een deel van het landgoed waar een bezoeker niet mag komen. Het is het gedeelte waar de werktuigen en schuren staan, naast een boomgaard. De vorige keren was het hek dicht, maar nu stond het open, maar omdat ik steeds stemmen hoorde, durfde ik er toch niet naar toe te lopen.Dat bord met verboden toegang hè, dan durf ik niet meer☺ Dus een foto vanaf het hek van het bemoste touw en de rommelhoop.Hoelang zal dat er al liggen?

Tot zover dit blogje, hierna volgt er nog een over onder andere een gevallen reus.

Alweer mistig

Geplaatst op 18 januari 2022 door Margriet

Was er gisteren weer eens een zonnetje te zien, vandaag is het alweer mistig. Gisteren kon ik lekker met onze kleinzoon naar de tuin, waar hij zich, gekleed in een warm pak en snowboots, wel anderhalf uur vermaakte.Zolang er maar auto’s mee zijn, is het al snel goed.

Vandaag alweer mistig

Vanmorgen bij het opstaan zag ik dat het alweer mistig is. Nadat man de deur uit was en ik de was had opgehangen, de kruimels van gisteren van kleinzoon had opgezogen en de badkamer gesopt had, besloot ik even foto’s te gaan maken. Ik reed naar het landgoed hier dichtbij, ik schreef er al vaker over. Terwijl het 10 hoog helemaal dicht leek te zitten, viel dat in het bos wel mee. Wel was het ontzettend blubberig omdat er blijkbaar veel heen en weer gereden is met een tractor. Diepe sporen die vol water stonden. Ik beperkte het rondje tot ongeveer de helft van het bos.

Ik fotografeerde met de macrolens. Ik sjouwde een statief mee om nu eens scherpe foto’s te maken, bleek de aansluiting met het statief niet op de camera te zitten.Lekker slim weer! Dus toch weer uit de losse hand fotograferen dan maar en soms de camera even op een paaltje, boomstammetje of wat ik tegenkwam.

Macrofoto’s van spinnenwebben

Als het mistig is, kun je spinnenwebben goed zien hangen. Enige tijd terug leerde ik van Dirk van de website Fotografie als rode draad door mijn leven om focus peaking te gebruiken bij het maken van macro foto’s. Ik probeerde dat al een aantal keer, niet altijd naar tevredenheid, maar vandaag stelde ik het toch weer in. De camera geeft dan op de scherpgestelde delen van de compositie een gekleurd randje. Alhoewel het scherper zou kunnen, werkte het goed met de natte spinnenwebben……..

Tot slot wat sfeerbeelden van het landgoed

Een volgend blog kan ik jullie naast foto’s van het bos, de macrofoto’s van mossen en opkomende sneeuwklokjes en winterakonieten laten zien

Mooie lucht

Geplaatst op 17 januari 2022 door Margriet

Afgelopen dinsdagmorgen vroeg zag ik vanuit het slaapkamerraam een prachtige lucht.Ik wilde onderweg naar de bakker even stoppen om een foto te maken bij een natuurgebied hier dichtbij. Helaas waren ze met werkzaamheden aan de dijk bezig waardoor ik er niet kon komen. Ik reed door naar een ander gebiedje in onze gemeente: de Wevershoek.

Dit natuurgebied is niet groot en loopt langs de oever van de Waal aan de Barendrechtse kant. aan de overkant ligt de gemeente Heerjansdam, waar onze zoon en schoondochter wonen.

In het gebied ligt een zwemvijver, verbonden met veel andere slootjes en watertjes. Er waren veel watervogels te zien.

Het zonlicht valt net op de bovenkant van het riet.

De mooie roze/rode lucht die ik thuis zag met een mooie lichtval op de wolken, was inmiddels grotendeels verdwenen door een band met bewolking die ervoor dreef.

In het zonlicht krijgen de rietkragen een mooie gouden gloed.

Ergens anders lijken de rietkragen weer bijna grijs………

Op een paar plekken zag ik een zwanenkoppel. Dit zijn geen witte, maar een beetje wit met grijs/bruin. Zijn het nog jonge zwanen of een ander soort dan de witte, ik weet het niet.

Een ander koppeltje, deze willen wel even komen kijken wat ik doe……..

Langs de Waal

Ooit was de Waal onderdeel van een dynamische delta, maar al vroeg in de 14e eeuw werd de Waal aan 2 kanten afgedamd. Het is dus geen rivier meer alhoewel wij het nog altijd zo noemen……..

De Waal, in de volksmond het Waaltje, is de naam van een dode rivierarm door het Nederlandse eiland IJsselmonde. In de vroege Middeleeuwen was de Waal een brede rivier en vormde deze een verbinding tussen de Noord (destijds de Merwede) en de Oude Maas. In 1332 liet graaf Willem III van Holland de Waal echter afdammen bij Oostendam en later ook bij Heerjansdam. Sindsdien is de Waal een binnenwater dat belangrijk is voor de waterhuishouding in het oostelijke deel van het eiland IJsselmonde.

De Waal heeft een lengte van 8 kilometer en loopt van Hendrik-Ido-Ambacht via Oostendam en Rijsoord naar Barendrecht en Heerjansdam waar het water via een gemaal wordt afgevoerd naar de Oude Maas. In Hendrik-Ido-Ambacht stroomde de Waal vroeger via het Havenhoofd in de rivier de Noord;[ Wikipedia]