Herfst: in nevel gehuld

de maan staat nog aan de hemel

Vanmorgen vroeg ging ik naar de winkels en zag onderweg het natuurgebied, naast het landgoed waar ik vorige week was, in nevel gehuld. Het gebied om het landgoed heen heet de Donckse Velden. Vroeger stonden er om deze tijd van het jaar de spruiten,maar vanaf 2003 heeft men het in etappes getransformeerd naar een natuurgebied. Ik las dat je er een wandeling van ongeveer 4 kilometer kunt maken, gemeten over het hele gebied.

Nevel

Ik maakte snel wat foto’s, want als ik terug zou komen, kon de nevel best al weer weg zijn.De bomen op de achtergrond zijn die van het bos waar ik de paddenstoelen fotografeerde.

Nevel boven de Donckse velden

Nevel

Die nevel heeft altijd wat mysterieus toch! Al die spinnenwebben met druppels, echt prachtig vind ik ze.

Dauw

Toen de zon eenmaal doorbrak, was de nevel snel opgelost. Toen ik er plm kwart voor 10 weer langs fietste onderweg naar onze volkstuin, was alles verdwenen. Ik stopte nog wel even om wat andere druppelfoto’s te maken.Door de dauw was alles kleddernat.Ik ging slechts een stukje het bruggetje over, want ik had geen goede schoenen aan om in die nattigheid te lopen.

Slingers

Alsof de natuur een feestje viert en overal slingers hangen:

Bokeh

De dauwdruppels leveren mooie plaatjes op.De zon is inmiddels op en zorgt voor mooi bokeh. Als er over bokeh gesproken wordt gaat vaak over het bokeh effect waarbij lichtpuntjes buiten het scherptedieptegebied veranderen in ronde, zachte bollen. Hoewel dit vaak een stukje ‘drukker’ is in de foto, houd ik er wel erg van. Ik vind het de foto vaak iets magisch geven.

Glinsterend van alle zonnekleuren
Schitterend als was het puur kristal alleen
Dauwdruppels die doen opfleuren
Honderden op elk grassprietje aaneen

Ik zou ze aan elkaar willen rijgen
Om zo het mooiste halssnoer te verkrijgen
Jammer want ze zijn zo teer
Ze zo te zien en te begroeten, ik vraag niet meer

Alweer mistig-2

Even terug naar gisteren en naar de foto’s die ik maakte op het landgoed Huys ten Donck. Op niet alle foto’s is te zien dat het best mistig was, zeker bij macro foto’s zie je dat niet omdat je vanaf plm 15 cm afstand fotografeert. De mist hing dan ook meer op de open vlakten en niet zo zeer in het bos.

[metaslider id=”15015″]

Van het groter geheel naar het kleine

Paddenstoelen zag ik dit keer niet, maar in het deel waar ik nu was, zag ik sowieso nooit veel paddenstoelen. Wel waren er nog steeds de oranje oesterzwammen [Phyllotopsis nidulans], op de boomstam die ik al een paar maal fotografeerde.

Aan een andere boomstam deze zwam

Sneeuwklokjes en winterakonieten

In het bos zie je overal de sneeuwklokjes tussen het afgevallen blad en mossen omhoog komen. Ook zag ik hier en daar de eerste winterakonieten met hun gele kopjes staan. Over een week of twee. drie zal de grond helemaal bedekt zijn met de witte en gele bloemetjes, dus dan moet ik zeker terug….

Mossen

Ik ben gek op mossen, er zijn onnoemelijk veel soorten, maar hier zie ik niet heel veel verschillende. Ze laten veel dood hout liggen in het bos en die raken dan weer begroeid met mos.Prachtig gezicht vind ik. Maar ik zag ook een boom waarvan de onderkant helemaal begroeid was, alsof hij warme sokken aan had.Sprookjesachtig mooi, je verwacht bijna dat er een deurtje open gaat en een kabouter naar buiten stapt☺

Verboden toegang

Het mooist begroeid was wel dit dikke gevlochten touw. Het lag op een zeil in een deel van het landgoed waar een bezoeker niet mag komen. Het is het gedeelte waar de werktuigen en schuren staan, naast een boomgaard. De vorige keren was het hek dicht, maar nu stond het open, maar omdat ik steeds stemmen hoorde, durfde ik er toch niet naar toe te lopen.Dat bord met verboden toegang hè, dan durf ik niet meer☺ Dus een foto vanaf het hek van het bemoste touw en de rommelhoop.Hoelang zal dat er al liggen?

Tot zover dit blogje, hierna volgt er nog een over onder andere een gevallen reus.